رواية معشوقتي المجنونة الفصل الحادى عشر 11 بقلم ابتسام محمود الصيري

فوزى نزل و دمه كان بيغلى زي البركان

اول ما وصل لقى ويزو تحت البيت

ويزو تمسك باباها : بابا بالله عليك اهدا شويه عشان خاطرى

فورزى زقها : ابعدى عن وشي ‏الساعادي

وطلع يجرى ع السلم

ويزو تجري ورا : يا رب استر يا رب

خبط جامد ع الباب

مدحت بخوف : ده ابوكى

رنا بلا مبالاه : افتح و ايه المشكله 

مدحت بنداله : افتحى انتى انا ماليش دعوه ده ابوكى انتى

رنا فتحت 

فوزى ضربها ب القلم : انتى اتجنيتى خلاص 

ويزه بتحاول تبعده عنها

رنا بعصبيه و دموع : انت بتضربنى ليه ؟عايز منى ايه؟

فوزى لمح مدحت : والله عال و ده بيعمل معاكى ايه هنا

رنا ببرود : جوزى 

فوزى بعصبيه : بتتحدينى و تتجوزيه من ورايا

رنا : ما ياما اتحايلت عليك تجوزهونى و انت رفضت 

فوزى حاول يهدا عشان مايخسرش بنته اكتر من كده و قعد ع الكرسي بتعب : يا بنتى افهمى ده مش الانسان اللى بتمناه ليكى انتى تستاهلى احسن منه و هو اول حاجه لف ع فلوسك زي ما ‏توقعت

رنا  بعقل مغيب : مدحت مالفش ع فلوسي 

فوزى بترجي : يا بنتى انا جايلك دلوقتى و فاتح ايدى ترجعى معايا الواد ده انا مش برتاحله خالص

رنا بعند : و انا بحبه و هو بيحبنى 

فوزى : و تقدرى تقوليلي ‏واقف بعيد ليه ، ليه خايف يقرب و يواجهنى !

مدحت قرب بخبث : عمى انا ماحبتش ادخل مابنكم دي بنتك

فوزى بيحاول يكتم عصبيته و يوجه كلامه لبنته : ده لو بيحبك عمره ما كان خلاكى تبعدى عن اهلك

رنا : انا اللى طلبت منه 

مدحت : يا عمى لو حضرتك ‏حابب تاخد رنا معاك انا موافق بس اهم شي تكون واثق فيا

رنا بتحدى : انا مش هروح مع حد

فوزى بيحاول يتجنب مدحت و مش بيرد عليه : رنا روحي معايا بالذوق

رنا بعند : و انا مش هروح و ورينى هتعمل ايه و لو حد قربلى انا هموت نفسي 

فوزي يتعصب و يقوم يشدها : موتى نفسك يا رنا بس تكونى مايته في بيتى انا مش هسيبك لحظه مع الحيوان ده و بيشدها ع السلم

نضال يطلع : ايه يا جماعه صلو ع النبى هو ماله البيت ده كل ما حد يجى يقعد فيه يحصل خناقه 

رنا بتصوت : اوعى سبنى انا مش هروح معاكم 

ويزو بتعيط 

اما مدحت بيتفرج مش اكتر( ما واحد زيه تعبان ده اخره يعمله )

نضال حاول يدخل : يا باشا سيبها بس الكلام اخد و عطا

فوزى بخوف عليها : دي عيله و مش فاهمه بتتصرف ازاي 

نضال : اهدا بس صحتك 

رنا كانت بتزق ايد باباها جامد و كان هيقع 

نضال سنده قبل ما يقع

فوزى بوجع و خيبة امل : بتزقينى يا رنا 

رنا بصويت : ايوه ملكوش دعوه بيا بقى

فوزى بوجع في قلبه : ماشي يا بنتى كتر خيرك، بس ع العموم انتى من دلوقتى مش بنتى و اوعي اشوف وشك تانى ،و بيتى تمشي منه و خلي السبع بتاعك يعيشك في القصر اللى بيقولك عليه، و بكره نشوف مين هيضحك ع مين 

نضال كان ساند فوزى : حضرتك تعبان 

فوزى بتعب : لا يابنى عايز اروح بيتى

نضال دخله البيت اللى قاعد فيه

فوزى بحده : بقولك عايز اروح بيتى

نضال بحنيه : و ما ده برضه بيتك يا باشا اهدا بس كده و انا هعملك كوباية لمون تروق دمك و بكره كل حاجه هترجع زي الاول

فوزى بحزن : اللى اتكسر عمره ما يتصلح بنتى كسرتنى و بتتحدانى عشان واحد واطى حتى مافكرش يقف جنبها

ويزو بدموع : بابا عشان خاطرى اهدا ، انت شكلك تعبان اووى 

فوزى بعصبيه : مشونى من هنا

نضال سنده و ركبه العربيه

**********

عند رنا فوق

رنا بدموع : يالا نمشى من هنا

مدحت بمكر الثعلب : قلبي هنروح فين 

رنا : بيتك

مدحت : انا نسيت اقولك انى بعته عشان الصفقه اللى دخلتها و اختى سافرت

رنا بتغيب عقلها : تعالى ننزل في فندق

مدحت يمثل الضيق : رنا انا م ماعيش فلوس للفندق

رنا : انا معايا يالا

ونزلو و راحو ع فندق

نضال وصل ويزو و باباها لحد بيتهم

فوزى في الوقت ده زعل ان مش معاه ولد من صلبه بس ربنا  كريم و ديما بيعمل الخير و يقول بحزن : انا متشكر يابنى تعبتك 

نضال بشهامه : عيب متقولش كده انتو خيركم عليا

فوزى : شوف واحد زيك مع انه فاقد الذاكره كان ممكن يقعد حاطت ايده ع خده و مكنش نزل يدور ع شغل و يقعد في البيت ببلاش بس انت رفضت و اشتغلت و بتدينى كمان ايجار الشقه مع انى مش محتاجه بس وافقت اخده عشان انت مش هترضى حد يجبي عليك ، عارف ليه عشان باين عليك معدنك كويس و ابن ناس محترمه و ابن اصول عرفو يربو و بتتصرف باللا وعي كراجل شهم 

نضال : ربنا يباركلك . بس ممكن يكون حضرتك ظالمه

فوزى بحزن : يابنى انت لسه صغير مدرسة الحياه بتعلم اكتر من التعليم النظامي ، ده شكله عيل واطى و جبان 

رنيا تنزل ع صوته و تعرف كل اللى حصل

و تفضل تعيط

و بعد كلام كتير 

نضال مشي

**********

عند دانيه الساعه ٨ الباب يخبط سوسن تفتح

سوسن : اهلا و سهلا اتفضلو

على : اهلا بيكى و دخلو

على : سوسن انا عايز اتكلم معاكى لوحدنا

سوسن : ادخلو يا بنات اوضتكم

على : لو في بلكونه يدخلوها و ياخدو شادي

سوسن : اه طبعا فيه خدو ابن عمكم 

و قامو البنات و شادي و دخلو البلكونه

سوسن : خير يا على 

على : سوسن دانيه مش عايزه شادي

سوسن بحده : هو ايه اللى مش عايزه دي وصية ابوها الله يرحمه لازم توافق

على : سوسن حتى شادي مش عايزها

سوسن : اه قول كده اكيد حضرتك مش هتقدر تقنع ابنك 

على : سوسن هما مش عيال و هما ليهم حريه كل واحد يختار شريك حياته.. و شادي معجب ب فريده و انا حاسس ان فريده كذلك

سوسن بحده : و انا لازم انفذ وصية جوزى الله يرحمه و مش هسمح ب اي لعب عيال انت نسيت وصية الميت لازم تتنفذ

على : ابنى اقنعنى ان الوصيه لو ع جواز مش لازم تتنفذ عشان الشرط الاول في الجواز قبول و رضا و الاولاد و لا في قبول و لا رضا 

سوسن : و شكلك اقتنعت .. انا بقى معنديش بنات للجواز و فريده لسه صغيره 

على : ده اخر كلام عندك

سوسن وقفت و ادته ضهرها

على بصوت عالى : شادي يالا هنمشي

شادي طلع و على ماشى قدامه وهو ماشي وراه

دانيه : مامتى مال عمو زعلان 

سوسن بضيق : عايز ماينفذش ‏وصية ابوكى

دانيه بهدوء : بس يا ماما مافتكرش ان فيه وصيه ان حد يتجوز حد

سوسن بعصبيه : بت انتى امشى من قدامى و مفيش جواز ليكم انتم الاتنين و خليكم بقى جنبي

فريده بصدمه : يعنى انا مش هتجوز 

سوسن بعصبيه : امشوووو من وشي

دانيه و فريده دخلو الاوضه بتاعتهم

فريده : انا ممكن اموت لو متجوزتش

دانيه : انا مش عارفه اقول ايه ل فادى كل شويه يقولى عايز اتقدم و انا اقوله مش دلوقتى 

************

الصبح نايا بتستعد تنزل للقوات الخاصه

كرم حضنها : عايزك تخلى بالك من نفسك 

و انا في اقرب فرصه هحاول اتكلم مع مهيمن عليكى

نايا : اوعي يا كرم هزعل منك

كرم : نايا انا خايف عليكى انتى هتتعرضى لكذا قضيه 

نايا : ربك كبير ادعيلى

كرم بحب : ربنا يحفظك من كل شر 

نايا : الله احلى دعوه ع الصبح و باسته منحرمش منك العمر كله 

و حضنو بعض

هاله : لا مش مصدقه نفسي هو ده بجد 

نايا بمشاكسه : لا اله الا الله، مالك يا حاجه في ايه بس انتى مش عاجبك حاجه ابدا كده

هاله : بس اول مره اشوفكم مابتتخنقوش مع بعض لا و احضان و بوس

كرم بهزار و ضحك : نايا احنا كده محتاجين نتبخر من العين

هاله ضربته : تقصد عينى انا 

نايا بضحك : طيب اخلع انا و اسيبكم تمارسو مهامكم

تنزل نايا و تغير هدومها في البيت اللى تحتهم هو فضى و نايا اخدت المفتاح بتاع الشقه من غير مامتها ماتحس وتروح مركز القوات تقابل فادى و عمرو

نايا قربت منهم : و الله الواحد كان مرتاح من خلقتكم

عمرو بتريقه : لا يا واد و احنا اللى كنا مبنامش و انت بعيد عننا 

نايا تحط ايدها ع وشه : خليك في حالك يا شاطر محدش وجهلك كلام

عمرو يزق ايدها : انت اهبل يلا 

نايا بحده : لا بحب استهبل و زقته و دخلت قعدت ع كرسي

فادى قعد جنبها : اقسم بالله انتم الاتنين متخلفين

نايا بنرفزه : سبنالك العقل يا عسول

فادي : اقسم بالله مجنون

مهيمن يدخل عليهم و بكل حده يقلع نضارته : صباح الخير

نايا تمسك فادي من ياقة هدومه و بصوت واطى جدا : شايف ام وشه ده بيكهربنى

مهيمن يبص عليه بحده : ما هو واضح انه بيكهرب سيادتك ،اتفضل اقف يا فدائى

نايا و فادي يقومو من ع الكرسي و يقفو انتباه

عمرو بيضحك 

مهيمن : شغل الكي جى خلص و لا لسه 

الكل ساكت يقول بحزم : تمام يعنى اتكلم 

الكل : اتفضل يا فندم

مهيمن : النهارده مش هنطلع ع الساحه هنروح معسكر تانى في الصحرا و هناك التمارين هتتضاعف الكل جاهز 

الكل : تمام يا فندم

نايا تبرق : يعنى حضرتك عايز تقنعنى ان كل اللى فات حماده و اللى جاي حماده تانى خالص

مهيمن بحزم : بالظبط كده اللى جاي مش حماده ده عزرائيل نفسه هيكون واقف في وش كل واحد فيكم مستنى امر الله عشان ياخد روحكم 

نايا تبلع ريقها : يا حلاوه ، روح يا شيخ الله يطمنك

مهيمن بقوه : حد عنده اي استفسار 

الكل : لا يا فندم

مهيمن : الكل ع السطح 

نايا تكلم نفسها و تقف مكانها : هو لو حد عنده هيقدر يفتح بقه بصوتك و وشك ده 

مهيمن جنب ودنها : شكلك مسمعتش انا قولت ايه

نايا رمشت عينها مرتين بسرعه ورا بعض : انا اهو رايح

كلهم ركبو الهليكوبتر

***************

عند كرم بيكلم مريم في الفون

كرم : فراشتى عامله ايه دلوقتى 

مريم برقه : الحمد لله 

كرم : خلصتى مذاكره

مريم : يعنى تعرف بعد بكره عندى ايه

كرم : ايه؟

مريم : علم نفس 

كرم : لو حاجه وقفت معاكى كلمينى

مريم : ما انت تعالى البيت ذاكرلي

كرم : معلش مش هينفع طول ما مهيمن مش في البيت

مريم : اووك هبقى اكلمك فون و تذاكرلى

كرم : انا كلى تحت امرك 

مريم بكسوف : ميرسي

*************

نايا اول ما نزلت من الهليكوبتر 

نايا و بهزار : يالهوووى يا لهوووى الشمس Hot ع الاخر

مهيمن : انت لسه شفت حاجه

نايا : انا عايز اشرب فين المايه؟!

مهيمن ضحك بصوت عالى و بقى فيه صده صوت ل ضحكه 

نايا بتبص حوليها :  فيه ايه بيضحك!انت بخوفنى ولا ليه؟

مهيمن : بص انت هنا في الصحرا يعنى اتصرف بنفسك 

نايا بعدم فهم : لا افهم اكتر

مهيمن يربع ايده و بلا مباله : هنا و لا فيه اكل و لا شرب

نايا تبص حوليها : لا فيه اكل اهو فراخ يعنى هتبيض بيض و هناكل و فيه شتلات بطاطس يعنى اهو هناكل 

مهيمن يقلدها  : و عندك كمان صبار و راك اهو يعنى هتشرب

نايا تبلع رقها : من الصبار

مهيمن : انت قلتلى انت خريج ايه

نايا بعفويه : علوم

فادي يخبطها

نايا تقلب الموقف هزار : يعنى شايفنى لابس لبس شرطه و متشوه و واقف في صحرا هكون خريج ال A.U.C

مهيمن بضيق : عارف انت لو تشتغل قد ما بتتكلم كان زمانك اكفأ ظابط 

نايا بهزار : انا و لا عايز ابقى اكفأ ولا اخيب انا عتشان عتشان يا عالم

الفرقه كلها ضحكو عليها

مهيمن : عتشان؟ طب روح اشرب و يبص للفريق .. الخيم دي عايزها في نص ساعه تكون اتنصبت

كل الفرقه قلعت القميص و الفلنه 

نايا : هار اسوح يا فادي هعمل ايه انا

فادى : لابسه تيشرت من تحت

نايا : اه

فادي بهزار : طيب اقلعى القميص يا شيخه و اوعي تتكسفى زينا زيك

نايا بحده : احترم نفسك

فادى بجديه : و الله ما باين فيكى اي معالم ل انثى اقلعى و خدى راحتك

نايا تكلم نفسها الحمد الله انى لابسه مشد و تبص ل فادى : تفتكر محدش هيلاحظ

فادي : طيب تصدقى ان انا عضلات صدري اك..

نايا قاطعته : اسكت

فادي بتصميم يقول الملمه :  اكب.

نايا ضربته : قلت اخرس اخرس خالص

و قلعت القميص و فضلو يعملو الخيمه

و كان مهيمن بيعمل الخيمه بتاعته

نايا كانت ماسكه مطرقة و بتدق و فادى كان ماسك الوتد نايا نزلت ع ايده 

فادى بألم : اااه و ساب الوتد و الخيمه وقعت كلها ع عمرو 

نايا طلعت تجرى بضحك : و الله ماقصدش

فادى و عمرو بيجرو وراها 

نايا بهزار : صلو ع النبى يا رجال المخاطر 

فادي ماسكها وشالها و جري بيها و رماها في بركة مايه فيها قذورات و ريحتها تقرف

نايا بعصبيه : انت بتستهبل و الله ما هسيبك

عمرو كان واقف بيضحك نايا اتغاظت و شاطت المايه برحلها و دخلت جوه بقه عمرو و قال بعصبيه :  انت اهبل يلا 

وفضلو يتخانقو شويه و يهزرو شويه 

مهيمن كان بيبص عليه و بيبتسم

بعد نص ساعه

مهيمن بحده : جاهزين يا رجاله

الكل ماعدا نايا : تمام يافندم

نايا بتعب و تبص للفريق  : تمام ايه عايزين ناكل بلاها شرب

مهيمن ببرود : اوك تعالى 

نايا بخوف : هتضرب

مهيمن : عايز تاكل تعالى 

فتح بقه و كسر بيضه ع طرف سنانه و اكلها

مهيمن : يالا تعالى 

نايا بلعت ريقها بقرف و مسكت فادي : هو يقصد يأكلنى كده

فادي هز راسه : و لو اعترضت ممكن يأكلك الكرتونه كلها

نايا تمثل العياط : انا ايه اللى جابنى هنا

مهيمن يشاور ب ايده : تعالى

نايا راحت : باشا انا كنت عايز اعترف اعتراف صغير 

مهيمن : طيب كل الاول

نايا بجديه : ما انا هعترف مخصوص عشان القرف زاد اووى،، انا مش نضال

فادي تنح و فتح بقه

 الفصل الثانى عشر من هنا