رواية للحب فرصة اخيرة الفصل الرابع عشر
ضحى جريت لاوضة ماهر واول مدخلت لقيت ماهر مغمى عليه.. وهيام اول مشافتها بصتلها بحدة وعتاب وقالتلها:انتى السبب ف حالة ابنى دى تعرفى لو حصله حاجة صدقينى مش مسامحاكى...الحقنى يافؤاد ماهر بيعرق جامد اوى وعمال يجيب ف مياه
فؤاد حط ايده ع راس ماهر وقال: دة مولع نار ياهيام حاولى تفوقيه عقبال مجيبله دكتور
هيام بعياط:منك لله ياضحى..ايه اللى جبرك تعيشى مع ابنى غصب عنك؟! اطلبى الطلاق وابعدى عنه واذا كان ع ابنك اللى واخداه حجة انا مستعدة اخلى ماهر يوافق يتنازل عنه ليكى ولو انى عارفة هيبقى صعب ع ماهر اد ايه انه يبعد عن ابنه.. حمزة نور البيت دة من غيره هيبقى ضلمة..شايفة القصر دة بطوله وعرضه وعفشه وحيطانه ولا الفلوس والشركات ومع ذلك مش سعدا علشان بالنا مش مستريح وحدتنا هتقلنا ياضحى
ماهر تاوه بصوت عالى وهيام وضحى خدوا بالهم...جت ضحى تشوفه بس هيام قالتلها:امشى بعيد عنه خليكى عايشة مع الماضى وعايشة دور الضحية طول الوقت..خليكى بعيد عن ابنى اللى ظلمك وخد منك ابنك واللى اتجوز عليكى من غير متعرفى..خليكى مع كسرة قلبك وروحك..اطلقى منه واتجوزى واحد يحبك ويعرف قيمتك..بس صدقينى مش هتلاقى حد يحبك اكتر من ابنى اللى لما طلقك معرفش ينام خاف ليكون ظلمك فضل وراه الموضوع واستحمل نظرات الناس ليه وشغله اللى بقا ف النازل وصفقاته اللى بتخسر بسبب حكاية مراتة...راح بلغ مرة واتنين وتلاتة لحد معرف ان اللى ورا الموضوع شهاب اللى اتسجن 7 شهور وانا اللى فضلت وراه ماهر لحد مطلعه وبعد كدة شهاب سافر علشان يهرب من اللى حصله...الكره اللى جواكى لابنى مش هيخليكى تشوفى اى حاجة حلوة هو عملها
اطلعى برة وسيبيه يتعذب لوحده وخليه يموت بالبطىء بسبب احساسة بالندم والذنب
ضحى بعياط:دلوقت انا اللى بقيت ظالمة..انا اللى وحشة ومستاهلش واحد زى ماهر..حرام عليكى قولى حق ربنا علشان هتتحاسبى ع كلامك دة..انتى ام وعارفة غلاوة الضنا...شايفة حالك عامل ازاى لما ابنك حصله كدة؟! اومال انا اعمل ايه؟! اللى كنت فاكرة انه ابنى ميت واتحرمت منه سنين...سنين وانا عايشة ع امل انه عايش وخايفة اكون بجرى ورا سراب..قلبى بيتحرق مع كل دقيقة وانا بعيد عن ابنى..عايزانى اسامحه بالسهولة دى؟! انا مشاعرى مش زرار بمجرد مدوس عليه هسامحه..اللى حصلى مش اى حد يحس بيه غير اللى جربه واى ست هتحط نفسها مكانى هتحس ان اللى حصل كفيل يودى لطريق الموت او الجنون
هيام بعياط:والله معارفة اقولك ايه يابنتى؟! بس انتوا الاتنين ضحية ابتلاء قوى من ربنا..بس اتمنى تعدوا الابتلاء دة من غير اى خسارة
شوية وفؤاد دخل ومعاه الدكتور اللى كشف ع ماهر وقال:متقلقوش هى حمة شديدة حبتين نتيجة الزعل الشديد واكيد اتعرض لضغط نفسى خلاه حالته توصل للمنحنى دة بس ع العموم انا هكتبله شوية ادوية ياخدهم وع مدار يومين هيكون كويس ان شاء الله..بس لازم الراحة التامة الفترة دى
فؤاد:شكرا يادكتور اتفضل معايا
فؤاد راح وصل الدكتور ورجع تانى
حمزة دخل وقال بعياط:دادى ماله جدو؟! ايه اللى حصله خلاه كدة؟!
فؤاد:متخافش ياحبيبى دادى تعبان شوية وان شاء الله بكرة هيكون بخير
حمزة بعياط: انا اسف ياجدو حاسس انى السبب ف اللى حصل لدادى لو مكنتش طلبت منه يروح النادى مكنش هيتعب
فؤاد حضن حمزة وقال:ياحبيبى دى ترتيبات وحكمة من ربنا انت ملكش دعوة باى حاجة خالص..مش عايزك تقول كدة تانى والا دادى هيزعل منك..يلة روح نام
حمزة بعياط:لا مش هعرف انام ودادى كدة هحلم بكوابيس وهخاف انام
ضحى مسحت دموعها وركعت ع الارض علشان تكون ف مستوى حمزة وقالت:انا هنام جمبك ياحمزة ومش عايزاك تخاف ومش اى حاجة تحصل تخليك تدمع كدة..انت راجل ياحمزة فاهم معنى الكلمة دى؟! لازم تكون شخص قوى عامل زى الجبل اللى ثابت ف الارض مش بيهتز حتى لو مرت قدامه رياح قوية...فاهمنى ياحمزة ولا لا؟! يلة اسمح دموعك دى عايزة اشوف راجل قدامى
فؤاد:خليكى انتى مع ماهر علشان محتاجك..وحمزة هينام معايا انا وهيام
هيام:لا انا مش هخرج واسيب ابنى
فؤاد:هيام يلة مش بحب اعيد كلامى مرتين
هيام:بس يافؤاد
فؤاد:هيام يلة
هيام:حاضر
وبصت لضحى:متنسيش تعمليله كمادات وهخبط عليكى علشان اديكى الدواء لو قدرتى تصحيه علشان ياخدوا يبقى شكرا ليكى
ضحى:حاضر
خرجوا كلهم وسابوا ضحى مع ماهر
ضحى قعدت جمبه لقيته لسة بيعرق جامد وجسمه بيترعش وبيهمس ب اسمها وبيترجاها بصوت منخفض انها متسيبهوش وتسامحه ع اللى عمله
قلبها رق ليه وقعدت علشان تعمله كمادات وهى مستغربة حالته معقولة دة ماهر فؤاد؟!
جسمه كل مدة بيجيب ف مياه ومش حاسة بعجز مش عارفة تعمل ايه علشان تبعد عنه حالته دى؟!
فضل يترعش جامد كان فى حد بيكهربه او بيصارع الموت او بيفتكر لحظات بيتمنى انه ينساها فضل يحرك راسه يمين وشمال كعلامة للرفض
فلاش باك
ضحى بصريخ:لا ياماهر فين ابنى؟!
ماهر:ابنك مات ياضحى
ضحى بصريخ وهى بتمسك قميصه:ابنى فين بقولك؟! انت كداب وبتكدب عليا؟! ابنى معاك هنا...انا مش عايزة اكون معاك انا عاوزة ابنى..هاخدوا وسافر ومش عايزة منك حاجة حتى ظلمك ليا مسامحاك عليه بس بعد ابنى عنى مش هسامحك
ماهر بصريخ:انتى مش بتفهمى بقولك ابنك مات؟! ومش موجود ف القصر روحنا دفناه امبارح..وانتى كنتى فين ياهانم..اكيد مع الزبالة اللى خنينى معاه..انتى دلوقت ملكيش حاجة..سافرى وابعدى عنى من ساعت مدخلتى حياتى وهى جحيم..اكيد ماشية دايرة ع حل شعرك متعرفيش انه ابنك مات جاى اصحيه مصحاش..وكل دة بسببك موت ابنى انتى السبب فيه..سامعة
وزقها جامد ع الارض وقفل باب القصر
ضحى بصريخ: لااااااا حمزااااااا
باك
ماهر قام وفضل ينهج جامد كانه ف سباق
ضحى بصتله بقلق وقالت:ماهر انت كويس؟!
ماهر اترما ف حضنها وفضل يعيط بصوته كله:انا اسف..اسف ياضحى..سامحينى..
ضحى لقت نفسها بتحضنه وبتملس ع شعره بحنيه علشان تهديه كانه طفل صغير ف حضنها
ماهر غمض عينه واترما ع رجل ضحى وهو ييقول:عارفة اد ايه منمتش كويس ياضحى؟! من ساعة مبعدتى عنى..عاوز انام
وغمض عينه وهى فضلت تملس ع شعره وحطت راسها ع المخدة وهى سرحانة
مين بيعيش اكتر من عمره
مين عارف قدره
علشان ياحبيبى نضيع يوم ف البعد
ليه دة زمان كان اللى يشوفنا يحلف بحياتنا
وان احنا لبعض
ازاى بنضيع من روحنا واحنا موافقين بالساهل
لو مش هنخاف ع روحنا ف الدنيا دى ايه يستاهل
ايامنا سعات وتفوت
ياما تعيش يانموت
ازاى ساكتين
مين بيعيش اكتر من عمره
مين عارف قدره
علشان ياحبيبى نضيع يوم ف البعد
ليه دة زمان كان اللى يشوفنا يحلف بحياتنا
وان احنا لبعض
فين من يوم انا وانت بعدنا ايه اللى جرالنا؟!
دة انا فاكرة غيابك عنى حكاية وقت
شوف بنموت ازاى من شوقنا
مش كنا زمانا عايشين دلوقت
ازاى بنضيع من روحنا واحنا موافقين ب الساهل
لو مش هنخاف ع روحنا ف الدنيا دى ايه يستاهل
ايامنا ساعات وتفوت
ياما نعيش يانموت
ازاى ساكتين
تانى يوم
ماهر صحى من النوم وهو حاطت ايده ع راسه من كتر الصداع..بص ع ضحى اللى نايمة كأنها حورية نازلة من الجنة علشان تكون ليه...بص ع نفسه واتفاجى انه كان نايم ع رجل ضحى مرضاش يحرجها وقرر يقوم بس معرفش علشان لسة الدوخة ماثرة عليه
ضحى صحيت وبصت لماهر بقلق وقالت:ماهر انت كويس؟!
ماهر بعد عنها وقال:ايوة كويس
ضحى استغربت انه بعد عنها بس معلقتش
ماهر:انتى ايه اللى نيمك هنا؟!
بعديها غمض عينه وقال:غبى! ايه السؤال دة؟! .هى مراتك ودى اوضتها وهى مش اول مرة تنام هنا يعنى
ماهر:متزعليش انا الظاهر لسة مهيس...انا لازم اقوم علشان الحق اروح الشغل قبل م عمر يرن عليا
ضحى: تمام...انا هصحى حمزة علشان المدرسة
قامت جاية تفتح الباب بس ماهر نادى عليها وقالها:ضحى شكرا جدا ع اللى عملتيه امبارح معايا
ضحى اتكسفت ومردتش تتكلم فهربت منه وراحت لاوضة حمزة
ترن ترن
ماهر:الو
عمر:ايوة ياماهر انت فين؟!
ماهر:موجود ياعمنا..مالك؟!
عمر:انت مش قولتلى انك جاى
ماهر:ايوة وانا لسة عند كلمتى
عمر:هتيجى ومعاك العيلة كلها علشان تقضوا معانا كام يوم..ونروح العذبة سوا
ماهر:انت مخطط كل حاجة...مفيش حاجة بتفوتك ابدا
عمر:عيب عليك مبقاش عمر الشاذلى لو معملتش كدة...انت عارف انى بقالى كتير مش بشوفك وانك متعرفش اخواتى يوسف وامير بس انا عاوزك تتعرف عليهم ونبقى عيلة واحدة
ماهر:متنساش كمان انى والدى صديق والدك لولا بس الظروف اللى بعدتهم عن بعض
عمر:خلاص تمام انا مستنيكوا انهردة متتاخروش
ماهر:تمام ياعمر..يلة سلام مؤقت
ف اوضة ضحى
ضحى:ايات ما رايك؟!
ايات:خسنا سوف اذهب معك
ضحى:سوف انتظرك لا تتاخرى
ايات:لا لن اتاخر
ضحى:الى اللقاء...
