رواية معشوقتي المجنونة الفصل السابع عشر بقلم ابتسام محمود الصيري
رنا اول ما شافته اتخضت
فوزى اخدها في حضنه : رنا بنتى حبيبتى وحشتينى
رنا من اللى سمعته منه خوفها
فوزى بحنان : هترجعى معانا صح
رنا بخوف : اوعي سبنى انت عايز تموتنى مش هروح معاك فحته
فوزى : انا يا رنا اموتك انتى بنتى حبيبتى
رنا : لا مش هروح معاك فحته
فوزى : تعالى يا بنتى و ماتوجعيش قلبي عليكى اكتر من كده
ويزو : تعالى يا رنا معانا احنا بنحبك
رنا : لا لا هتموتونى مش هروح معاكم في حته
فوزى : انتى بنتى عمرى ما اموتك
رنا : ملكش دعوه بيا
فوزى بحزن : ده اخر كلام عندك يا رنا
رنا : انا بحب مدحت و هفضل معاه
مدحت بخبث : عمى انا ممكن اروح معاها عندكم عشان تطمن
فوزى اتحاول ١٨٠ درجه و قال بعصبيه : انت هنا يا تعبان و (بص ل رنا حبيبتى ) اخرة الراجل ده وحشه تعالى معايا
رنا راحت ورا مدحت : لا مش هروح معاك
فوزى قال من ورا قلبه من ضيقه من تصرفاتها : ماشي يا رنا اعملى حسابك لو شفتك تانى هقتلك بجد و مشي
نضال : باشا تحب اروح اجيبها بالعافيه
فوزى : لا يابنى دي بنتى و انا عارفها كويس مجنونه و ممكن تعمل في نفسها حاجه، اللى مجننى هي كانت هنا بتعمل ايه بدل مش عايزه ترجع
نضال : باشا الاشكال اللى زي مدحت فعلا تعبان و اكيد كان عايز منك فلوس ، بعد ما سحب الفلوس كلها اللى في حسابها
فوزى : تصدق ممكن ، و الله انا دايما بقول عليك انك تنفع تشتغل في المباحث او المخابرات
نضال بضحك : مره واحده المخابرات
فوزى : يابنى انت لسه مافتكرتش حاجه
نضال : ولا الهوا
فوزى : بس انت شكلك كنت بتلعب رياضه كتير و ده استشفيته من حركاتك و رشاقتك و ملمس ايدك و ما شاء الله جسمك صغير بس عصبك ناشف و قوي جدا اكيد كنت بتلعب لعبة فنون قتال زي كونغ فو او تاي اتشي يا اما اممم بص مش عارف بالظبط بس اكيد حاجه عنيفه و عشان كده عينتك الحارس الخاص بتاعنا
نضال : اهي كلها توقعات بس ايه الحقيقه ربنا وحده اللى يعلم ، و ع فكره انا مش زعلان كفايه انى عرفتكم
فوزى : متعرفش انا فخور بيك اد ايه فعلا راجل و لا كل الرجال
نضال : ده بس من ذوقك و انا تحت امرك
********
عند رنا
مدحت بعصبيه : انتى جريتى ليه ؟
رنا بدموع : امال كنت عايزنى اعمل ايه
مدحت : كنتى قولتيله مدحت يروح معانا
رنا : يعنى انت مسمعتش هو قال ايه
مدحت بمكر الذئب : ده ابوكى و عمره ما كان هيعمل كده
رنا : لا يعمل
مدحت بحده : و هنتصرف ازاي دلوقتى
رنا قلعت دهبها و خاتم الماظ بتاعها و الخاتم اللى جبهولها : بيع دول
مدحت ببرود : فلوسه يادوب تدفع حق الفندق
رنا : نروح نقعد في حاجه رخيصه
مدحت وصلها وقال بخبث : اطلعى انتى ، هروح ابيعهم و اشوف هنعمل ايه
طلعت رنا الفندق و مشي مدحت يبيع الحاجه و اول ما باعهم راح عند امل
امل : جيبتلى الجرعة
مدحت : اه خدى و فضلو يشمو
امل : هات الفلوس دي اشيلها
مدحت : انا لازم اشترى شقه بالفلوس دي
امل بتحريك حواجبها وايدها : احمد يا عمر و تشترى شقه ليه ان شاء الله
مدحت : امال هقعد السنيوره فين
امل بفحيح الافعى : و انت مالك بيها مش خلاص الفلوس اللى معاها بح
مدحت : تقريبا خلاص
امل : ارميها يا عنيه بطول ايدك ، ولا اوعى يا راجل تكون حبيتها
مدحت : احب مين انتى عارفه مفيش في قلبى غيرك د و انتى اللى بعتتينى ليها
امل : و انا اللى بقولك اخلع منها خلاص خالتي و خالتك و اتفرقوا الخالات
مدحت : يعنى مرجعش ليها
امل بضحكة كلها شر : لا طبعا مش هترجع هندور ع واحده تانيه و البنات كتير
مدحت : يا دماغك يا حبيبتى
*********
عند مريم خصلت امتحان و كانت مبسوطه جدا و كل البنات بتحسدها ع كرم
و طلعت مريم ع باب المدرسه لقت كرم واقف و حاطت ايده في جيبه راحتله
مريم بفرحه : انا بحبببك اوووى و نفسي اقول لكل العالم
كرم فتحلها الباب : و انا بحمد ربنا انى شوفتك و ركبو العربيه
مريم كانت بتدور في السي دي : هو انت ماعندكش رومانسي خالص كله شعبى و مهرجانات
كرم : ده قبل ما اعرفك و طلع سي دي و شغل اغانى رومانسي و اخدها مطعم طلبو غدا
كرم فونه رن اخده و قام : خمس دقايق يا فراشتى ارد ع الفون
مريم هزت راسها بالموافقه و ع شفتها ابتسامه
كرم كان معاه فون تانى اخدته و فضلت تقلب فيه شافت فيديوهات ل نايا بتقلد ممثلين بطريقه مضحكه و لقت كرم و نايا بيقلدو اغاني و فضلت تضحك
كرم رجعلها : اتأخرت عليكى
مريم بضحك : ابدا
كرم بص ع الفون اللى في ايدها و فهم : ليه بس الاحراج ده
مريم : احراج ليه دمكم خفيف اووى و لذاذ اووى مع بعض و نايا شكلها مشكله ربنا يقوي ابيه عليها
كرم بضحك : دي ربنا يقوى العالم كله عليها
و اتغدو و وصلها و مشي
*********
بعد يومين
في القوات الخاصه
مهيمن : نضال و عمرو مستعدين تنطو من الطياره
نضال و عمرو : مستعدين يا كابتن
كل الفرقة ركبو الطياره و فضلو يتدربو عالقفز
نايا نزلت و بقت تعرف تعوم في الهوا و مابقتش تخاف و عمرو بيحاول يسيطر ع الفوبيا اللى عنده و كل الفرقه عملو دايره في الهوا
مهيمن كان في نص الدائره و كان بيديهم اشارات يعملو ايه و قالهم افتحو البراشوت
الكل فتح معاه البراشوت ماعدا نايا
نايا بتشاور ان البراشوت بايظ
مهيمن شاولها ع الاحتياطى
نايا شادته فتح و نزلو كلهم كويسين
******
عند رنا كانت قلقانه جدا ع مدحت و ايه اللى اخره عليها يومين
**********
عند امل
امل بتتكلم في الفون : الو ، ايوه ، و انا اجبلك من فين ، خلاص انا هتصرف ،
مدحت بنوم : مين اللى كنتى بتكلميه
امل : ده فتحى كان عايز بنت تشتغل في اشاره و لينا نسبه
مدحت : انتى عندك حد طيب
امل بعد تفكير : عندى فكره و المكسب هيكون اكبر
مدحت يقوم من ع السرير : و ايه هي
امل بفحيح الافعى : رنا
مدحت باستغراب : بتقولى مين!؟
امل : زي ما سمعت يا عنيه
مدحت : بس ازاي دي اصلا شكلها بنت ناس
امل : افتح تلفونك و هي اكيد هتتصل بيك قولها انك كنت عامل حادثه و مفيش سكن غير هنا
مدحت : وانتى و اختى هتروحو فين
امل بخبث : اسبوع بالكتير و هنرجعلك لما تظبطها تعيش هنا و تقنعها تنزل تشتغل
مدحت : انا قلقان
امل : مش انت بتقول خايفه من ابوها ، هترضى ب اي حاجه متقلقش و كمان بتحبك اللى هتقول عليه هتعمله و هي مغمضه
مدحت : ربنا يستر و فتح الفون و اول ما فتحه جاتلها رساله اتصلت بيه
رنا : مدحت حبيبي انت كنت فين انا كنت هموت من القلق عليك
مدحت : طلعو عليا ناس ضربونى و سرقو كل حاجه كانت معايا
رنا : حبيبي فداك كل حاجه المهم انت كويس
مدحت : الحمدلله بقيت كويس
رنا : حبيبي انت فين و انا اجيلك
مدحت : انا هجيلك
و قفلو الفون
امل بضحك : يالعبك يا حماده
مدحت : هروحلها ، خدى اختى و امشو انتو
امل : ماتشغلش بالك بينا هنروح نقعد عند سوكه
مدحت : سلام
******^^
عند رنا
اول ما دخل مدحت جريت عليه حضنته
بعد ساعه
مدحت : احنا لازم نمشي من هنا في ناس دخلت صفقه معاهم و خسرت و بيراقبوني
رنا : حبيبي انا معاك في اي حته
مدحت : احنا هنروح مكان شعبى حاولي تستحملى
رنا : مادام في حضنك استحمل كل حاجه
حضرو الشنط و نزلو و قفل الحساب مع الفندق و مشي اول ما وصلو الحاره مجارى في الارض و زباله في كل حته و دبان كتير
رنا حاولت تتقبل المنظر عشان مدحت و اول ما دخلت البيت كان بسيط جدا حصيره و كنبه عربي في الصاله و الاوضه سرير و دولاب من غير رفوف و البلاط شكله وحش
رنا بقرف : مدحت انا موافقه اقعد هنا بس بليز انا عايزه ملايه نضيفه
مدحت : ما ديه نضيفه
رنا : لا متحاولش تقنعنى ان دي نضيفه بليز انا عايزه ملايه و غطه بس جداد
مدحت : حاضر يا حبيبتى ، غيرى هدومك و خدى راحتك و ارتاحى هروح مشوار
رنا تكلم نفسها : هو هنا حد يشوف راحه يالا مش اشكال المهم معايا مدحت و تقوله : اوعي تتأخر عليا
مدحت : ماتقلقيش ( باسها و نزل راح عند سوكه قعد مع امل)
رنا كانت قاعده و مقروفه من كل حاجه و قعدت ع كرسي بلاستك و استنت مدحت
مدحت دخل البيت هي طلعت تجري عليه
رنا : حبيبي اتأخرت ليه
مدحت بعد ما اخد محضره من امل في المعمله الجديده ليها : فين التأخير ده !، بصى كده من دلوقتى اياكى اسمع تقولى اتأخرت دي تانى
رنا بعدم فهم تغيرو : في ايه يا حبيبي انت شكلك متضايق
مدحت بحده : ولا متضايق ولا متنيل و وسعى كده خلينى انام
رنا : طيب انا مش هقدر انام ع السريره ده
مدحت : نامى و انتى واقفه
رنا باستغراب : حبيبي هو انت مالك
مدحت : بت انتى انزلى من ع دماغي شويه انا مصدع و فيا اللى مكفينى
رنا اتخضت : حبيبي انت تعبان
مدحت مسكها من شعرها : كلمه كمان هلطشلك
رنا خافت و سكتت و كان نفسها سبب لتغيرو معاها مره واحده
دخل نام و هي فضلت قاعده ع الكرسي
رنا بتكلم نفسها : هو ليه بيكلمنى كده
ممكن عشان مضغوط في شغله
انا لازم اقف جنبه و اشجعه يعمل مشروع تانى بدل المشروع اللى الراجل سرقه و فضلت تفكر و تكلم نفسها و تبرر ليه اسلوب كلامه لحد ما نامت ع الكرسي
*********
الصبح في القوات الخاصه
مهيمن : النهارده هنتدرب ع انقاذ الغرقى
نايا : هي فين المايه اللى هننزل فيها
مهيمن : متقلقش موجوده بس هنعمل الاول تمارين و ضاحيه و نروح
نايا تبص ل فادي : انا مش متفائل
فادي : ولا انا
عمرو : هنتلج يا جدعان اكتر ما الجو تلج
بعد تمارين كتير و ضاحيه
مهيمن : يالا غيرو و تعالو عند الحوض ده
نايا تمشي بعيد عن مهيمن : اه يا حستى طيب انا البس ايه ها ها
فادي : و انا ايش درانى ، نايا الفرصه بتجيلك كذا مره عشان تعترفي ل مهيمن انك نايا ليه مش راضيه تقولى
نايا : ماينفعش اقوله حاجه خالص دلوقتى ، يارتنى ما حبيته ولا حبنى
فادي : نايا حاولي تقولى ل مهيمن كل مدى الامر هيصعب عليكى و عليه
نايا : هحاول و احنا خلاص شهرين و نمشي ربنا يسهل ، قولى بقى هلبس ايه
فادي بتريقه : خدي المايوه النص و شرط ده ، و انتى ماشاء الله ماسح ضوئى اصلا
نايا باحراج : ع فكره انت رخم
فادي بضحك : عارف عارف
غيرو هدومهم و راحو لحوض المايه
نايا تكلم مهيمن : كابتن انتو مركبين سخانات في المايه
مهيمن يحاول يمسك اعصابه : بتقول حاجه
نايا : مع انى متأكد انك سمعتنى بس مش اشكال مركب سخانات
مهيمن : مادام انت متاكد انى سمعتك بتقول تانى ليه ، و لا انت عايزنى اتغابى عليك و خلاص
نايا بمشاكسه : هدى اعصابك و سيب المدام في البيت تربي عيالها و خلينا رجاله مع بعض
مهيمن : انت ليه بتحاول تنرفزنى
نايا ببرود : انا اطلاقا انا بسأل سؤال عندك جواب .... قول معندكش خلاص
مهيمن يمسح وشه : لا اله الا انت سبحانك انى كنت من الظالمين ، انزل جرب و اقعد تحت المايه اياك تطلع غير لما حد ينزل يجيبك
نايا تمثل الزعل : انت ليه بتعمل فيا كده ، ليه دايما مستقصدنى و تخلينى الاول في كل حاجه اكمنى مش باخد عندك درس خصوصى
مهيمن بنرفزه : لا .. لا والله كده كتير و زقها في المايه
نايا تلجت : يح يح ، المايه تلج تلج
مهيمن : ع تحت و اياك تطلع
نايا : شكلك لسه هتشرح يعملو ايه صح
مهيمن : بالظبط كده انزل زي الشاطر
نايا : باااس
مهيمن جاب اخره : بص بقى لو سمعت كلمه تانى منك انا اللى هنزلك و ساعتها هغرقك بأيدى تمام
نايا شورتله مش هفتح بقى بعد كده و قالت : تمام
مهيمن فضل يشرح ازاي ينقذو غريق و ازاي اول ما يطلعو يعملو ليه اسعافات اوليه اخد عشر دقايق و لسه بيكمل
و طبعا نايا كانت بتطلع تاخد نفس و تنزل تاني من غير ما ياخد باله
فادي بقلق : كابتن الواد تحت هيموت بجد بقاله عشر دقايق
مهيمن راح للحوض
نايا شورتله ينجز انها كده هتمووت و هتروح عند ربنا كله كان بالمشاوره و مهيمن فضل يضحك باعلى صوت عنده من حراكتها : اقسم بالله انت عيل فظيع ، لسه شويه باين عندك حبت نفس اهو
نايا بعتتلو بوسه في الهوا و بتقوله انجز و استموتت فيها
مهيمن بضحك : غرقوه اقصد انقذوه
فضلو في التمرين ده لمدة اسبوعين و فضل مهيمن كل يوم يعاملها بحده و امر
************
عند رنا
رنا : مدحت انا جعانه
مدحت : الاكل قدامك
رنا : انا مقدرش اكل طعميه انا عندى القولون
مدحت : ما فيش فلوس اجبلك اكل من فين
رنا : انا ممكن انزل اشتغل و اساعدك
مدحت : تشتغلى ايه
رنا : في اي شركه
مدحت بصلها كتير : و ازاي تشتغلى في شركه و انتى لسه في اخر سنه
رنا : يا حبيبي ان شالله في اي مكان
مدحت : القاعده معاكى بقت تجبلى صداع انا هنزل
رنا : مدحت خليك معايا انا بخاف من هنا اووى و انت مابقتش تقعد معايا
مدحت : ابلعى لسانك شويه و خرج و قفل عليها بالمفتاح
رنا قعدت تعيط و تكلم نفسها : ده مش مدحت اللى عرفته ليه بقى يكلمنى بقسوه ليه دايما بقى يزعقلى انا لازم اقوله اروح اقعد في الفيلا بتاعته ما هو كده كده مش قاعد معايا و هو خليه هنا مستخبى من اللى مستخبى منهم
****
عند امل
مدحت : البت دي ما بقتش جايبه همها انا تعبت منها هكرشها
امل : لا اوعي تعالى ننزلو للمعلم فتحى من بكره
مدحت : تصدقى و هي قالتلى عايزه تشتغل
امل بضحكة كلها شر و حقد : و ده احسن شغل و فلوس، تعالى بقى نتصل ب المعلم و نرحله يشوف ناقصها ايه للتشرد
مدحت بضحك : دي ناقصه كل حاجه
و اتصلي ب فتحى و راح عند رنا اول ما دخل لقاها بتعيط افتكرت هيجرى عليها و يمسح دموعها (و يبوس القدم و يبدي الندم و يقول انا غلطان) بس اللى حصل غير اللى اتوقعته نهائى
فتحى اول ما شافها : انتو جايبنى هنا تهزرو
امل : ليه بس يا معلم ما البت اهي
فتحى : دي شكلها مخطوفه و بنت ناس
امل : ولا مخطوفه ولا حاجه دي مرات مدحت
رنا تقوم و هي خايفه تروح ورا مدحت : هما مين الناس دول دي ريحتهم وحشه اووى
مدحت : مش انتى عايزه تشتغلى
رنا : اه
مدحت : هما دول الشغل
رنا : و انا هشتغل ايه مع دول
مدحت بص ل فتحى : ها يا معلم تنفعك
فتحى : طيب بصو في نوع جديد من الشحاته تبقى حلوه و شكلها بنت ناس و تروح اماكن هاي و تقول ان فلوسها اتسرقت و عايزه تركب تاكسي يا اما انا محتاجه فلوس عشان برضه فلوسي اتسرقت و عايزه اكل يا اما تفضل تعيط و تقول قبضى اتسرقت و مرات ابويا هتضربنى
رنا بعصبيه : ايه يا راجل انت اللى كل حاجه اتسرقت هو حد قالك عليا شحاته ولا نصابه
فتحى يبصلها بوقاحه و يبرم شنبه : ايه يا حلوه مش عاجبك
مدحت بحده : اخرسي انت دلوقتى مسمعش صوتك ، بس يا معلم مش هينفع خالص تروح الاماكن الهاي ، دي تعرف ناس كتير فيها
فتحى بحده : تبقى تتنقب و تنزل تشحت في الاشارات
رنا بعصبيه : بيقول ايه الحيوان ده
مدحت : هشششش اخرسي خالص انتى ، كده كويس
امل : يالا نسيبكم احنا و استعدو من بكره
مدحت : تبقى تجبيلى جلابيه و نقاب
امل بمحن : حياتى من عينى
رنا : دول مجانين ولا هبل ولا متخلفين و انت ايه موافقهم كده عادي
مدخت ببرود : معاكى فلوس نصرف منها
رنا بنرفزه : ما انت اخدت كل فلوسي
مدحت : خلاص يبقى تنزلى تشتغلى عشان ناكل مم و نعرف نعيش
رنا : مدحت هو ده شغل
مدحت : معنديش غيره
رنا بخوف : مدحت متخليش الصوره بتاعتك تتهز قدامى و كان كلام بابا صح
مدحت : طيب بصى عشان اريحك و اوفر عليكى ، كلام ابوكى صح عايزه حاجه تانى
رنا بحده : انا لازم امشي من هنا
مدحت بضحك : هو دخول الحمام زي خروجه
رنا بدوخه : انا بحلم صح
مدحت بتريقه : بتحلمى و انتى مفتحه عينكي تقريبا كده يبقى حلم ثري دي
رنا بدموع و عصبيه : انا لازم امشي من هنا و بتجرى ناحية الباب
مدحت جابها من شعرها بعنف
رنا ضربته ب القلم
مدحت بحده : ده انتى ليلة اهلك سوده و طلع مطووه و ضربها في كتفها
رنا اتصدمت و هافت جدا و بقت تعيط من غير صوت
مدحت : بصى بقى من هنا ورايح المعامله خد و هات هتحترمى نفسك و تجيبي فلوس ع راسي يا بنت الناس هتقلي ادبك بالمطوه لا و كمان مش مطوه بس ، عندى كهربه عندى بنزه اشيلك ضوافرك الحلوه دي ، و لو فكرتي تهربي هيبقي اخر يوم في عمرك بعد قصة عذاب طويله انا داخل انام لو سمعت نفسك هقوم اطربق الدنيا ع راسك
رنا تكلم نفسها : يعنى بابى كان عنده حق انا ازاي اتخدعت في واحد زي ده يارتنى كنت سمعت كلامك يا بابي ( ياريت يفيد الندم ) انا لازم اهرب ايوه لازم هو مش هيقدر يعملى حاجه و قامت و فضلت تسحب و راحت عند الباب فتحته لقته بيفتح و طلعت تجري
.jpg){kind=link}