.jpg)
رواية معشوقتي المجنونة الفصل الثامن بقلم ابتسام محمود الصيري
الكاتبه ابتسام محمود الصيري
كرم بحده : اه عرفت ، ممكن بقى تتكلمى
نايا : كرم في ناس جنبى اهدى بس و هفهمك بعدين
كرم بعصبيه : اوك يا نايا انا هستنى لحد بكره لما اشوف اخرتها معاكى ايه
نايا حست اخوها متعصب حبت تهدي و تقول بهزار : اخرتى طريق مليان فل و ياسمين و نرجس استنى كده ايه ضااااه و ياقوت كمان
كرم بضيق : لا وحياتك مليان كفوف نفسها تنزل ع قفاكى
نايا : احم احم شكلك عنيف دلوقتى اسيبك تستجم و ترتاح
**********
الصبح في القوات الخاصه
الفرقه كلها صحيت
وفادي كان لسه متضايق
نايا : عامل ايه دلوقتى
فادي يكلمها بقرف : هو يخصك حالى بجد
نايا بزعل : فادي ليه بتقول كده
فادي بصلها و لبس البياده و طلع
نايا طلعت وراه وقفته : فادي انا اسفه ان كنت ضايقتك
فادي بحده : انتى كنتى صح كل واحد يخليه في حاله
نايا بهدوء عكس اللى جواها : طيب ممكن تكلم دانيه دي هتتجنن عليك
فادي بصلها : غريبه اووى انتى امبارح تقوليلى خليك في حالك و النهارده داخله انتى في حالى سبحان الله
نايا بنرفزه : خلاص بقى مايبقاش قلبك اسود
فادي : انا ؟ انا قلبي اسود عشان كنت همووت من الخوف و القلق عليكى ، انا اول ما اتمسكت ما فكرتش في نفسى فكرت فيكى و حصل معاكى ايه و كنت بموت اكتر انهم يعرفو انك بنت و الله اعلم كان حصل ايه
نايا بهزار : و جت سليمه اهي اهدى بقى يا Black
فادي مسكها من رقبتها و ميلها بهزار : ماشى يا رزله كنت هتجنن عليكى
نايا بمشاكسه : كده هشك فيك انك بتحبنى انا
فادي زقها : اتنيلى بشكلك ده انتى اخرك تتباسى و تتحطى جنب الحيطه
نايا : اتباس و اتحط كمان جنب الحيط و الله ما انا سيباك و طلعت تجرى وراه
مهيمن : الكل يجمع ... صباح الخير يا وحووووش
الكل بضيق : صباح الخير
مهيمن : طبعا اللى حصل امبارح انا ماليش دخل فيه، اللوا يحي هو اللى صمم يختبركم و نوع من انواع التمرين يشوف هتتصرفو ازاي و هو اللى هيفهمكم اكتر
اللوا : لما مهيمن قالكم وحووش فعلا انتم كنتم زي الوحوش و اكتر كمان بجد انتو شباب يفرح ، اقولكم بقى امبارح ده كان اختبار زي اختبار المدرسه بعد كل وحده كنت لازم اعرف مين ذاكر ، مين فهم ، مين حفظ ، مين مكنش معانا اصلا و لازم يطلع بره
زي مثلا نضال عجبنى جدا ذكائه لما عرف ان الزوديك مخروم و الدنيا تلج هيموته من السقعه لو نزل البحر كده فا قطع الزديك ولفه ع زميله اللى هو اصلا مش بيطيقه بس استغربت هو ليه ملفش نفسه و بعد كده عجبنى عمرو لما واجه المافيا و فضل يضرب ميئسش مع ان نضال ساعتها كان بيرقص في العربيه و سابه استغربت .....
عمرو يقاطعه : اه صحيح يا ابن الوارمه كنت سايبنى اضرب و بترقص كيكي
نايا : يا نهار اسوح احنا كنا متراقبين .. ايه ياباشا حضرتك بتهدى النفوس و حضرتك عرفت ازاي كل ده
اللوا : عشان كنا بنصوركم
الكل تنح
اللوا : ممكن اكمل كلامى
الكل : اتفضل
نايا بتكلم نفسها : صح ربنا مابيعملش حاجه وحشه ما انا لو كنت رحت مع فادي كانو عرفو ان انا بنت و ان فادي عارف احمدك يا رب
اللوا : لما استغربت ان نضال بيرقص لاقيته مره واحده نزل و ضرب واحد و ضربه بالمسدس بس مع انشغاله مااخدش باله انه ماتصبش فعلا و مافيش دم و جري و لما اتقالهم استسلمو و كان هيضرب عليهم نار نضال بص وراه و شاف الراجل اللى ضربه واقف و بيهزر فهم كل حاجه بسرعه( سقف )بحييك يا نضال انت و عمرو مع ان عمرو اتشاهد و استسلم
اما تامر اللى صدمنى جدا اول ما اتمسك قال كل حاجه و كمان مش بس كده طلبو منه يبقى جاسوس و فعلا وافق و امر بقتل صاحبه اللى معاه عشان مايفتنش عليه و بالفعل عملو نفسهم قتلوه و هو بكل برود راجع و عامل نفسه مايعرفش صاحبه حصله ايه و قال ان صاحبه اتقبض عليه و هو هرب
الكل تنح و بص ل تامر
تامر كان نفسه الارض تنشق و تبلعه
اللوا بحده : انت متحول محاكمه عسكريه يا تامر اتفضل قوم من هنا
واتنين اخدو تامر و مشيو
اللوا : و اكتر واحد اتعذب و فضل ثابت هو فادي عشان كده كنا مقدرين اللى كان فيه امبارح و فضل يحكى ع كل واحد شويه ربنا معاكم يا اولاد
فادي بهدوء : سيادة اللوا انا بعتذر لحضرتك ، بعد اللى سمعته من حضرتك و ان حد طلع خاين و جبان كان عند حضرتك حق تعمل كده احنا نموت من العدو افضل من واحد صاحبى يسلمنى تسليم اهالى
الكل صقف و فضلو يهزرو
اللوا : و مكافأتى ليكم اجازه يومين
نايا باعتراض : بس
اللوا : بلاش خالص
نايا اتخضت ليكون زي مهيمن كلمته واحده و قالت بسرعه و خوف : قلبك ابيض
اللوا بابتسامه : اجازه سعيده
الكل صفر و شالو اللوا و كانو فرحانين
(كلهم ركبو الطياره و بعد ما نزلو الشارع )
عمرو بص ل نايا : مع سلامه يا اجدع صاحب مش عايزك تزعل منى
نايا : و انت كمان ما تزعلش منى بس و الله كنت تستاهل اللى كنت بعمله فيك
عمرو ماسك هدوم نايا : يلا هضربك
نايا زقته برجلها : يالا روح العب بعيد يا عسول
فادي وقف في النص ما بنهم : بااااس فيه ايه ما كنتو حلوين يالا يا عمرو مع السلامه يالا يا نضال غور انت كمان
نايا بمشاكسه : سلام يا موكا
عمرو بضحك : سلام يا ميدو
فادي بنرفزه : لا انتو متخلفين فعلا، شويه تتخانقو و شويه موكا و ميدو ، هغور من وشكم انا احسن
نايا جريت وراه : استنى هنا ماشى معاك
و فجأه فادي لقى بنت دخلت جوه حضنه
نايا تشدها : انتى يا بلوه هتفضحينى راعى شعورى الناس هتاكل وشى عشان انا اخوكى
فادي لسه مش مصدق نفسه بعدها بشويش
دانيه بدموع : كده متطمنيش عليك
فادي بحب : والله كنت تعبان و مش قادر حتى اتكلم
نايا : انا غلطانه اني قولتلك احنا نزلين احازه ، يا بت سيبى الراجل ( بصت يمين و شمال لقت ناس كتير ) لا كفايه اووى كده وبعدتهم عن بعض
فادي مسك ايد دانيه : تعالو نروح نفطر
نايا : لا روحو انتو انا هخلع
فادي بصوت واطى : حد عزمك
نايا : اها هي بقت كده ، اووك يا فودي مش فياقلك
فادي : هششش امشى يالا
دانيه بكسوف : هتروحى فين
نايا بتبص ل فادي بغيظ : هروح ل كرم ده مستحلفلى
فادي : يالا مع السلامه و ياريت ماشفش وشك تانى
نايا ضربته بالبوكس ع وشه : الله يسلمك يا لذيذ و طلعت تجرى
فادي : اقسم بالله هولع فيكى بس اشوف وشك و بص ل دانيه انتى ازاي معاشره البت دي دي هزارها كله هزار بوابين
دانيه : دي نايا لذيذه خالص بس هي اللى بتحبه بتكون اوفر معاه بزياده زي ما مامتى بتقول عليها مصيبه (وضحكت ضحكه ميصه)
اول ما ضحكت برق ليها
بعد الضحكه اتكسفت و بصت في الارض و فضلت تفرك في ايدها باحراج من نفسها ومش عارفه هي ازاى ضحكت كده و لا ازاي حضنته
فادي مرضيش يعلق ع الضحكه و اكتفي ب البصه : ايه يا عيونى هنتكسف كتير كده
دانيه وشها احمر اكتر
فادي : هو احنا فينا من حمران الخدود كمان ( وقف تاكسى فتح ليها الباب و ركبت و ركب جنبها)
***********
كرم اتصل ب مهيمن : كابتن مهيمن بعد اذنك انا كنت اتفقت مع مريم انى اقابلها النهارده
مهيمن بخبث : اه مش عشان العلاج
كرم بكسوف : لا مش بالظبط اووى بس اكيد هيكون من ضمن العلاج
مهيمن ابتسم : طيب ع العموم موافق بس تخلى بالك منها
كرم : متقلقش عليها ( وبيلم حاجته قام وقف باب العياده اتفتح)
يكمل كلامه : دي في عينى هعدي عليها
نايا بمشاكسه : رايح فين يا دوك و ايه الشياكه دي كلها يا واد
مهيمن قلبه دق جامد اول ما سمع صوتها : دي نايا
كرم شاور ل نايا تسكت : اه
مهيمن : سلملى عليها
كرم : الله يسلمك
نايا تقرب عليه : انت يلا مش بكلمك ، ( كرم يشاورلها تسكت و يبص بعيد عنها ) كلمنى و بصلى كده زي ما بكلمك
مهيمن باستغراب و يكلم نفسه طريقة كلامها زي اخوها نضال
كرم يخبطها و يقول بصوت واطى : هششش اسكتى شويه بتكلم في الفون
مهيمن يبتسم : خلاص اسيبك تشوفها عايزه ايه ، هستناك في البيت سلام
كرم باستغراب يكلم نفسه مش ده لسه ماشى و قال مافيش وقت ينزل اجازه : سلام
نايا بمشاكسه : كنت بتكلم مين بقى بقى بقى
كرم : انتى مالك و ايه اللى عاملاه في نفسك ده ، انتى بتستهبلى يا نايا تروحى قوات خاصه
نايا باستفزاز و تغير الموضوع : متغيريش الموضوع (و تقلب الموضوع ضحك و هزار و تهز راسها ) شكلك كده و انت مز رايح تقابل مزه
كرم بسرحان : اجمد موزه شوفتها في حياتى
نايا : اوووبااااا الدوك وقع و محدش سمى عليه ايوه بقى اسمها فصلها كل حاجه قر بسرعه
كرم : اخت مهيمن
نايا بصدمه : ايه !! مين ! ليه ؟!!
كرم : انتى اكيد هبله انا ماشى وسعى من طريقى و مشى
نايا تكلم نفسها : نهارك اسوح ملقتش غير اخت مهيمن شكلك كده هتمووووتى يا نونه
********
مهيمن اول ما فتح باب الشقه لقى مريم واقفه في الشباك ، ابتسم و اتعمد يقفل الباب جامد ومريم و لا اتخضت
مريم تبص وراها : ابيه انت جيت (و جريت عليه حضنته بابتسامه رقيقه و بصتله باستغراب )ابيه انت المفروض اجازتك لسه بدرى
مهيمن ضمها و فرح لما شاف ضحكتها و انها مش خايفه و كمان واقفه في الشباك اللى بتموت منه : اه انا جيت جاتلى اجازه من عند ربنا عشان اشوف اجمل ضحكه من اجمل بنوته بس قوليلى القمر متشيك ورايح فين
مريم بجرأه: صاحبك قالى امبارح انه هيعزمنى ع الفطار و لسه مجاش
مهيمن ضحك و رفع حاجبه اليمين : ايه الصراحه دي و قدامى كده عادي
مريم اتكسفت
مهيمن : ع العموم هو كلمنى و جي في الطريق بس انا وافقت تنزلى معاه عشان هو طلبك منى
مريم بفرحه : بجد يا ابيه مهيمن
مهيمن ضمها : بجد يا قلبي
حنان تطلع من اوضتها : حبيبي حمدلله ع السلامه ، ايه مش ناوى تفرحنى بيك انت كمان
مهيمن ساب اخته وراح ناحية الشباك و افتكر نايا : صعب والله صعب عليا اووى يا امى صعب اتجوز تانى (و بصوت واطى ) مع انها حركت مشاعري بس ما ينفعش اظلم واحده تانى معايا ، و المره دي لو حصل اي حاجه ليها هتبقى اصعب عليا
حنان : حبيبي انت لازم تعرف اللى بيحصل ل اي حد ده نصيبه و لازم يصيبه
مهيمن بحزن : والله بتعب اووى كل ما افتكر اللى حصل ل اختى او ل دينا كان بسببي
حنان بحزن و تطبطب ع كتفه : ربنا يريح قلبك يابنى و تنسي بقى
الباب خبط
مهيمن يمسح وشه : ده اكيد دكتور كرم
مريم فرحت اووى و جريت ع المرايه بتظبط نفسها
مهيمن فتح : اهلا يا دكتور اتفضل
كرم : معلش هي مريم جاهزه
مهيمن بص ل مريم
مريم بفرحه : اه انا جاهزه
حنان : ايه مش هتسلم عليا
كرم دخل : ازيك يا ست الكل
حنان : الحمد لله شكلك بكاش
كرم ب إبتسامه : والله ابدا عامله ايه
حنان : انا الحمدلله ( ميلت عليه) تبقى تعالج مهيمن كمان معاك
مهيمن يمسح شعره : ماشى يا امى هعديها
حنان : نفسى اعرف بتسمع ازاي الصوت الواطى
مهيمن بأبتسامه : نعمه من عند ربنا
كرم بص ل مريم لقى وشها منور و فستانها بيطير : يالا يا فراشتى
مريم هزت راسها بالموافقه و الفرحه في وشها سبقاها
كرم : عن اذنكم
مهيمن : اتفضل
نزل كرم و مريم و فتح ليها باب العربيه : اتفضلى
مريم كانت مكسوفه و فرحانه في نفس الوقت : ميرسي
**********
عند ويزو
نضال اول ما شافها جايه : ايه المواعيد البايظه دي ينفع كده تأخريني ع اشغالي
ويزو باستغراب : اشغال ايه يا ابو اشغال
نضال : يعني فيما بعد هيبقى عندى
ويزو بنرفزه : فيما بعد و خايف تتأخر عليها من دلوقتي ، شكلك كده هتجنني
نضال بمشاكسه : امال عايزاهم ياخدو فكره عني اني مش بتاع شغل ، امشي بس انتي ايش فهمك في الشغل
ويزو : لا ده انا هتجنن فعلا، المهم عايز تشتغل ايه
نضال يعدل ياقة قميصه : بصى انا مش هتنك ، اي شغلانة اكل منها عيش بس اهم حاجه يكون عندي مكتب و تكييف و سكرتيره (ويزو بتبصله باستغراب ) (يكمل كلامه ) و اول ما ازهق اكلم مدير اعمالي اقوله الغي كل المواعيد و احجزلي اول طياره ع باريس
ويزو بعصبيه و تحط ايدها ع دقنها بغيظ : لا والله ما تقعد في بيتكم احسن و اجبلك الفلبينية تعملك مساج و اليبانيه تعملك سونا و واحده تأكلك و واحده تشربك
نضال : و مين يصرف عليا ، انا لازم اكل و اتمسج و اسون من عرق جبيني
ويزو بنرفزه : طيب اسكت ل اضربك ،اخلص هنروح فين ؟و هتشتغل ايه؟
نضال : ايه يا حاجه براحه عليا بتهبي شبه البابور ليه
ويزو : انا بابور
نضال : زعلك البابور اوووي ، ده انتي شبه طشت الملوخيه
ويزو : طيب انزل ل اخرطك
نضال : هنروح فين
ويزو : تعالي نشوف الشركه دي
(كل ما يدخلو شركه طبعا يترفض عشان مش معاه اي اوراق تثبت شخصيته
و كان متضايق )
ويزو : انت زعلان؟
نضال بضيق : لا فرحان و فرحان اووى تحبي اقوم ارقصلك كمان
ويزو بصوت عالي : ايه فيه ايه!!؟
نضال يمثل الضيق : هو ده سؤال اكيد متنيل ع عيني ، (و يهزر ) اكلم مدير اعمالي ازاي دلوقتي عشان يلغى كل المواعيد و اروح باريس
ويزو بضحك : خضتني عليك ، قوم نشوف شركة تاني
**************
في المطعم
فادي كان لسه اخد باله من هدوم دانيه اللى هي بنطلون جينس ضيق جدا و مقطوع قبل اخر الرجل بخمسه سنتى و مليان الوان المايه و شميز بكوم بس محرود من عند الكتاف زي اللي كأنه اكله الكلب ف بيحاول يقولها ان لبسها مش حابه بس بطريقته : تفطرى ايه
دانيه بكسوف : اي حاجه
فادي : لا كله الا الاكل لازم تقولى بتحبي ايه ، ده حتى ع رأي المثل كلى اللى يعجبك و البسى اللى يعجب فادي
دانيه بضحك : هو المثل قال البسى اللى يعجب فادي
فادي هز راسه ب اه : قال عشان كده ليكى الحريه تاكلى اللى يعجبك اما لبسك ده تنسيه و تلبسى اللى يعجبنى انا اووك
دانيه بتفكير : اممممم
فادي : تؤ تؤ تؤ كده ازعل من غير تفكير يا عيوني تقولى حاضر ع طول
دانيه بابتسامه و فرحه انها اول مره تسمع حد يقولها كلام حب : حاضر
فادي بهزار : بما انك طلعتى كيوت و بتقولى حاضر هتاكلى شاورمه بيض
دانيه باستغراب : شاورمه بيض ! انا اعرف شاورمه فراخ لحمه ايه بيض ده ؟
فادي : جربيها هتعجبك و نادى المتر عايز اتنين شاورمه بيض
دانيه مسكت ايده : لا لا خد هنا مش قلت أكل اللى يعجبنى
فادي : اديكى قولتى ، مش قلت فعلا مش قلت
دانيه : والله قلت
فادي بصحك : انتى نفيتى في الاول و قولتى مش و ع العموم جربيه هيعجبك ، و انا هفضل اصلح كلامك انتى و نايا كتير اسمها انت قلت انما تقولى مش قلت يبقى خلاص كده انتى حطيتى ادات النفي
دانيه بثقه : لغتي اعتز بيها جدا خلى بالك
فادي : طيب خدى راحتك خالص المهم بقى و بصوت كله رومانسيه اناااا بحبك
دانيه ابتسمت و بكسوف : و انا
فادي بحديه : و انا ! اووكى هعديها المره دي عشان في كلام مهم لازم تعرفيه
دانيه : كلام ايه !؟
فادي كان محتاج يرتب الكلام في دماغه قبل ما يقولهلها : الاكل و صل نضرب الشاورمه و هي سخنه و بعد كده نتكلم اوك
دانيه : اووك
************
في عربية كرم
كرم : منوره العربيه
مريم بضحكه ماليه وشها : ميرسي
كرم بأعجاب : انتى بتحلوى كل خمس دقايق ليه
مريم بأبتسامة ثقه : انا حلوه اصلا
كرم يغمزلها : ده انتى طعمه كمان
كرم وقف العربيه و بصلها
مريم بخوف : لو سمحت ماتبصليش كده
كرم كان ناسى الحاله بتاعتها و افتكر اول ما شافها خايفه : سورى بس انا كنت عايز اقولك حاجه و مش هقدر ما اقولهاش او افضل كاتمها كتير في قلبي امووت
مريم بخوف : اتفضل قول و انت ماشى (رفعت ايدها دورت وشه وتكمل كلامها ) و بص قدامك
كرم : فراشتى انا مش عايزك تخافى ابدا و انا معاكى عشان عمرى ما هأذيكى و لا هسمح حد يإذيكى ، ها ممكن اقول و لا امشى ب العربيه و نتكلم في المطعم
مريم الخوف قل منها شويه : اتفضل قول
كرم بص في عنيها
مريم رفعت ايدها و دورت وشه : بص النحيه التانيه
كرم بص قدامه : كده كويس
مريم : اه
كرم : بصى انا عايزك تصدقي كل كلمه هقولها عشان انا نفسى مستغرب هو ازاي حصل بسرعه ....... بح بك
مريم ابتسمت
كرم : لا يا فراشتى الجميله عايز اسمع ردك
مريم بكسوف و صوت متقطع : ب ح ب ك
كرم بفرحه : ايه
مريم بكسوف و بصوت واطى : بحبك
كرم : ايه هستنى كتير
مريم : ع فكره قلت
كرم بمشاكسه : ما انا سمعت بس كنت طمعان اسمعها تانى من شفايفك
مريم : ممكن تمشى بقى و لا رجعت في كلامك و مش هتفطرنى
كرم : هفطرك طبعا (اتحرك ب العربيه) .. قبل ما انسى انا دكتور نفسي
مريم : و ايه المشكله
كرم : انا قلت اقولك احسن تفتكرى انى ظابط زي كابتن مهيمن
مريم بسرحان : احسن انك مش ظابط
كرم حب يكون واضح معاها : و دخولى بيتكم في الاول كان علاج ليكى، بس دلوقتى اقسم بالله كلامى معاكى و وجودك دلوقتى معايا عشان بحبك
مريم سكتت
كرم : ايه بنزعل من الصراحه
مريم : لا .. و انا هحترم صراحتك دي عشان لو كنت عرفت بعد كده كنت هزعل
كرم بأبتسامه : ربنا ميجبش بينا زعل
*********
نايا وصلت البيت فتحت الباب و مشيت بشويش لحد ما وصلت ل مامتاها و بصوت عالى : ماميتو وحشتينى
هاله بخضه : ليه بس كده حرام عليكى عاملتلك ايه انا بس مش انتى لسه مسافره
نايا بهزار : اخس عليكى يا ماميتو موحشتكيش انا و لا ايه شكلك ما صدقتى ارتحتى منى
هاله : مع انك شقيه و لمضه بس بتوحشينى
نايا حضنتها : منحرمش منك ابدا يا فؤادي
هاله زقتها و مسكتها من شعرها : بت انتى هتشلينى حرام عليكى ارحمى امى التعبانه
نايا بوجع : اي شعرى، اسيبك يومين ارجع القى ايدك طولت و كمان بتكذبي
قالتها و هي بتضحك
هاله فضلت تضرب ايد ع ايد : يارب اعمل فيها ايه بس البت دي انا بكذب يا نايا
نايا بضحك : ايون ، امك هي فين دلوقتى مش ماتت ها ها ردى عليا
هاله : ايوه و ايه الجديد في كده
نايا باستغراب : انتى يا حاجه لسه قايله ارحمى امي التعبانه
هاله تمثل الجديه : انا لا محصلش روحى يا قلبي ل دكتور نفسانى
نايا : و ربنا قلتى ، انتى و ابنك عايزين تجنونى عشان تشغلى ابنك العواطلى ده ع قفايه
هاله : بس بس انتى هتعملى حفله ايوه قلت بسمعك بتقوليها ع طول
نايا بضحك هستيري : و انتى يا متعلمه يا بتاعة الاسكول اي حد يقول حاجه تقوليها ، افرض كان كلام ابيح ها هتقوليه كده عادي ، اه ما هي بقت سايبه اروح اشتغل و اشقى عليكم تنحرفو
هاله قلعت الشبشب و حدفته عليها
نايا جريت و واقفت مابين باب التواليت : هدخل اخد شاور اطلع الاقى كل ما لذ و طاب
هاله بتكلم نفسها : ربنا يهديكى يا بت بطنى و اشوفك في بيت العدل ، يا لهووى عدل شكل امه داعيه عليه و راحت حضرت الاكل
****************
كرم و مريم دخلو مطعم و طلبو اكل
كرم فضل متنح
مريم بصت مكان ما باصص و غارت قالت بضيق: ايه عجبتك اقوم اجبلك رقمها
كرم حس انها غارت عليه ف حب يتأكد انها بتحبه اكتر ، و تجيبي رقمها ليه ! ما هو معايا
مريم بضيق قامت و بصوت عالى : و الله طيب روح بقى كلمها
كرم بجديه : وطى صوتك و اتفضلى اقعدى دي صاحبة اختى
مريم بصوت عالى : والله امال مالك بتبص كتير عليها
دانيه بصت عليهم و شاورت ل كرم
فادي بعصبيه يجز ع سنانه : انتى شكلك هبله انتى ازاي تشاورى ل راجل ، انا جردل قاعد معاكى
دانيه بتلقائيه : ده كرم اخو نايا
فادي من بين سنانه و بعنف يخبط الترابيزه : ان شالله اخوكى في الرضاعه ، متتكررش تاني
دانيه بخوف تهز راسها بالموافقه
كرم طبعا شورلها بعد ما شورتله مريم اضايقة و لسه هتمشى مسك ايدها : ممكن بقى تقعدى دي و الله صاحبة اختى و كنت بابص مستغرب الشاب اللى معاها اصل هي مش مخطوبه و كمان لابس لبس قوات خاصه ممكن تقعدى بقى
مريم قعدت : فعلا نفس اليونى فورم بتاع ابيه مهيمن (وقالت بهدوء ) ممكن متبصش ع اي بنت حتى لو مش معاك
كرم : اووك يا احلى فراشه شوفتها
مريم ابتسمت
كرم : ايوه بقى خلى الشمس ترجع و تنور طريقى ممكن انتى بقى متكشريش تانى
مريم : اوكى ، بس انت ليه اخترت انك تقولى فراشه
كرم : مش عجباكى
مريم رديت بسرعه : عجبانى جدا، بس اشمعنى الكلمه ، دي اول مره اسمع حد بيقولها لي بنت
كرم بعيون لمعه بالحب : انا اول ماشوفتك ب فستانك اللى مليان ورد و الوانه و وشك البرئ اللى مرسوم عليه ضحكة تخطف العقل و روحك المرحة اللى بطير حواليا، حسيتك فراشه بتطير من غير اي قيود
مريم فرحت اكتر و ابتسمت
كرم : يا خربيت ابتسامتك
ع ترابيزة فادي و دانيه
فادي ماسك الفون و بيهبط بيه ع الترابيزه ده غير رجله اللى بيهزها بعصبيه
دانيه بتوتر : ايه هتفضل ساكت كتير كده
فادي بضيق و قبل ما يتكلم ياخد نفس و يبصلها : بصى يا دانيه من الاول كده، انا غيور جدا و ما احبش مراتى تكلم راجل غيرى انشالله لو واحد متربى معاكى و انتى بتعتبريه اخوكى تمام يا بت الناس
دانيه بفرحه : مراتك
فادي بحده : اه مراتى و لا عند حضرتك اعتراض
دانيه كتم ضحكتها ع شكله و عصبيته : لا طبعا معنديش أعتراض
فادي بهدوء : تمام ، و عايزك تعرفي شغلى صعب جدا و انا طبعى غريب شويه معرفش اهزر و اضحك و انا بفكر او بحضر ل مأموريه و لو قفلت صعب اضحك تانى بسهوله و عايزك تعرفى انك ممكن تبقى ارمله في اي وقت
دانيه كانت هتتكلم
فادي شاورلها : بعد اذنك اخلص كلامى عارف ان قرار جوازى اناني بس انا حبيتك و الحب مش بايدى و ان شاء الله طول ما انا فيا نفس مش هخليكى تزعلى
دانيه : ها خلصت كلمك
فادي : اه
دانيه بحب : حبيبي بعد الشر عليك و انا عارفه انى بحب اسد و هيفضل ع طول يحافظ ع عمره و وجودك جنبى و معايا هو ده اكتر سعاده ليا
فادي ابتسم و مسك ايدها باسها : بحبك
دانيه : انا بقى عديت مرحلة الحب دي من بدرى
فادي يغمزلها : انتى بقى بقيتى مربعه جوه قلبي
دانيه بهزار : لا افتح و اشوف بنفسى
فادي بثقه : و انا موافق ( فتح زراير القميص و اداها سكينه اللى ع الترابيزه ) افتحى يالا
دانيه اتكسفت و بصت في الارض و وشها احمر
فادي بضحك بصوت عالى : ايه الكسوف ده كله
دانيه و وشها في الارض : لو سمحت اقفل القميص
فادي بخبث : تؤ لما تتاكدى انك جوه قلبي
دانيه : يا خرب علقك اتاكد اقفل
فادي قفل القميص وهو بيضحك : يالا عشان اروحك
دانيه قامت : يالا
و هما بيتمشو في الطريق
فادي : ايه رأيك اطلبك النهاره من والدك
دانيه بحزن : والدى ربنا يرحمه
فادي : الله يرحمه طيب اكلم والدتك او عمك او خالك
دانيه بحزن : لا معلش مش دلوقتى
فادي باستغراب : ممكن افهم ليه ، اول مره اشوف بنت هي اللى بتأجل الخطوبه، ما انفعش ابقى جوزك؟
دانيه رديت بسرعه : انت ازاي بتقول كده !تنفع طبعا و نفسي النهارده قبل بكره .. بس لو بابا كان عايش ماكنش حصل كده بس الحمدلله شويه بس و هقولك تيجى
فادي بقلق : هو فيه ايه ؟ممكن افهم!
دانيه تمسك الدموع في عينها : معلش هبقى اقولك كل حاجه في الوقت المناسب
فادي : اووك و انا هستنى الوقت المناسب تعالى نركب تاكسى
دانيه وقفت بصتله : انا وصلت خلاص الكلام خدنا
فادي بأبتسامه : معاكى بنسى الوقت ،انهي عماره من دول
دانيه شاورت : العماره دي
فادي بحب : اطلعى و طمنينى لما تطلعى سلام
دانيه بأبتسامه : سلام ( طلعت بسرعه ع السلم لحد ما وصلت قدام بيتهم فتحت و دخلت ع اوضتها فتحت الشباك و شورتله )
فريده اخدت بالها دخلت وراها الاوض :ايه يا اختى مالك طالعه و بقك مفتوح ع اخره و طلعه ع الشباك
دانيه مرديتش عليها ، فريده قرت بصت من الشباك معاها لاقتها بتشاور ل فادي و فادي بيشاورلها
فريده بمعاكسه: يخربيت جمال عضلات اهلك
فادي شافها اتحرج نزل ايده و مشى
دانيه تزقها : يا بارده كسفتيه
فريده : مين المز ده
دانيه بهيام : فااادي
*************
في الكافتريا
كرم : يالا عشان كابتن مهيمن ما يقلقش عليكى
مريم برقه : حاضر
قام دفع الحساب و طلعو فتحلها باب العربيه
كرم كان نسى يتكلم معاها بخصوص الحاله اللى عندها و قرر يدردش معاها في العربيه : عندك كام سنه
مريم : ١٨
كرم بضحك ع نفسه بعد العمر ده كله توقعه طفله
مريم باحراج : بتضحك ليه ؟!
كرم يسكت : والله مقصدش ، بس انا ع كده ابقى جدو بالنسبه يكي
مريم بصيق و خدود حمره : ليه ؟!!
كرم : اصل انا عندى ٢٨
مريم : و ايه يعنى ، الحب مش ب السن
كرم بصوت هادي : يعنى بتحبينى
مريم تضم ايدها ع بعض وتحركهم بتوتر وكسوف : اسأل نفسك
كرم يبتسم : يبقى بتحبينى .. طيب مستعده للجواز
مريم بخوف : لا لا
كرم : لا ليه ؟ ما انتى كبيره !
مريم بتهرب : انا لسه بدرس و و و لسه بدرى عليا عشان اتجوز
كرم وصل ل غرده و قال بخبث : يعنى افهم من كده هنروح بكره الامتحان
مريم باستغراب : هنروح ؟
كرم بحب : اه ما انا من هنا و رايح مش هسيبك هبقى معاكى في كل مكان
مريم : مادام هتبقى معايا يبقى هنروح
كرم : طيب انا عايز فراشتى تطلع الاولى احسن لو لاقيتك فاشله هقعدك من المدرسه و اتجوزك اوك
مريم بتتكلم بسرعه و خوف : هتلاقينى من الاوائل دايما ان شاء الله
كرم ضحك بصوت عالى لدرجة كل اللى ماشى بالعربيه جنبه بصو عليه
مريم باستغراب : بتضحك ليه!!
كرم : اصلك بتقولى الكلام بسرعه اووى كأنك هتحاربى عشان تبقى الاولى كل ده عشان متتجوزنيش
مريم بأحراج : لا اصل انا لازم اكمل تعليمى
كرم : طبعا لازم ، و لازم تبقى الاولى كمان و اشوفك حاجه كبيره كده
مريم بتتكلم بسرعه : اه هبقى ، اكيد طبعا ، ان شاء الله
كرم /مش قادر يمسك نفسه من الضحك : طيب يالا وصلنا عايزك تطلعى تمسكى الكت..
مريم قاطتعه : من غير ما تقول هطلع اقطع الكتاب مذاكره
كرم مسك بطنه و ميل راسه ع الدريكسيون وفضل يضحك
مريم بنرفزه : انت مش مصدق
كرم بطل ضحك : اثبتى في الامتحان مريم : هثبتلك
كرم : ماشى و نزل فتح ليها الباب و طلعها و اول ما اتفتح باب الشقه دخلت تجري
مهيمن : هي مالها
كرم بجديه : انا دردشت معاها شويه بخصوص العلاج بس مش هينفع اقولك دلوقتى هبقى اكلمك
مهيمن : تمام طب اتفضل اتغدا معانا
كرم : ربنا يعزك خليها مره تانى عن اذنك و نزل
مريم من غير متغير مسكت الكتب و فضلت تذاكر، مهيمن و مامتو فرحانين جدا بالتغير بتاع مريم
**********
عند دانيه
سوسن بتريقه : ايه الحلاه دي كلها
دانيه بثقه : قلبي يا مامتى
سوسن بعصبيه : اعملى حسابك ابن عمك جي بكره و الارف اللى انتى لابساه ده مشوفهش عليكى بكره
دانيه ببرود : قرف بنطلون اخر موضه و تقولى عليه قرف
فريده بمشاكسه : مامتي يا مامتي انا موجوده
سوسن بنرفزه : اخرسى انتى خالص
دانيه بلا مباله : طيب و سي زفت جي ينيل ايه
سوسن بضيق : يعنى نسيتى .. تبقى تعرفى لما يجى ومشيت و سابتها
**********
عند ويزو
ويزو : يا بني حرام عليك مافيش شركه راضيه بيك عشان معكش حتى بطاقه تعالى اشتغل مع بابا
نضال بجديه : ويزو معلش مش هينفع
ويزو : طيب هنعمل ايه
نضال بمرح : شايفه المكانيكي ده هروح اشتغل معاه
ويزو : بتهزر
نضال : لا بجد ، اصل حاسس اني مش متعود ع الراحه و القعده و النوم ده كله شكلي كده بتاع مرمطه
ويزو بضحك : فعلا شكلك فقر و غاوي تعب
نضال : استني هنا هروح اكلمه و راح اتكلم معاه و فعلا وافق بس الاول يجربه و ياخد عشره جنيه بس في اليوم( يااا ع الايام من طابط في قوات خاصه و مرتب كبير ل مكانيكي )
نضال راح ل ويزو بفرح : قوليلي مبروك بسرعه
ويزو : وافق
نضال بكل تناكه : امال ايه اول ما شافني قال فيا قصيده
ويزو بضحك : ماشي مبروك و اهو قريب من البيت احسن ما تفقد الذاكره تاني
نضال بهزار : ماتقلقيش اللي يعرف الحجم الكمبو ده عمره ما يفقد الذاكره
ويزو : احترم نفسك احنا فالشارع هبعتر جبهتك في الارض
نضال : لا كله الا جبهتي
**********
عند نايا
كرم وصل و اول ما دخل نايا حست بيه قامت بسرعه تجري : ماميتو لو حد سأل عليا قوليله انى نايمه
كرم بصوت عالى : وحياة امك
نايا بخوف : فيه ايه اهدى كده و خلى اعصابك استرتش ، هو انت فاكر انى اقصدك ، لا ابدا انا اقصد الحد او الاتنين ، انت روق و اهدا ع نفسك
هاله بعدم فهم : هو انتو مالكم
كرم بيقلد صوت نايا و حركتها : لا ابدا يا ماميتو اصل حب عمرى وحشتنى و عايز اولع فيها
نايا و هاله تنحو
كرم : اقصد اكهربها
تنحو اكتر
كرم : اقصد اعلقها
هاله : انت مالك يا حبيبي حد يشوف اخته اللى راجعه من السفر و يقول كده
نايا تروح ل مامتها : اه و النبي قوليله يا ماميتو
كرم يبص ل مامته : اديكى قولتى حد و انا مش حد انا ايام كتير هبقى السنين الكبيسه كلها و مسك نايا من قفاها تحبى نتكلم هنا
نايا تحمحم : ده انت الكبير و العاقل يا رزين ندخل جوه (و بصوت واطى) استر عليا الله يسترك اعتبرينى اختك
كرم بغيظ : اعتبرك !! ، ده انتى هتنقطينى قدامى ع الاوضه
نايا بصوت عالى : ماميتو لو جارليتو اي حاجيتو بلغيتو ع ابنتيكو ( لو جرى ليا اي حاجه بلغى ع ابنك )
هاله تضرب كف ع كف : عوض عليا عوض الصابرين الاتنين يا رب فسكونيه طيب حد كان فيهم يبقى عاقل
كرم رجع ل مامته : ما انا قولتلك انى مش حد
نايا تمسك مامتها : انا ممكن ابقى حد عادى جدا
كرم كان ماسكها من قفاها شدها جامد
نايا : ماميتو خلصينى من المفترس ده
كرم : مفترس ها . دهلها الوضه و قفل الباب
هاله : انا ادخل احضر الغدا احسن من التخلف ده
نايا بهدوء : عايزك تعدى من روعك
كرم : ما انا ههدى خالص متقلقيش
**********
في امريكا
على : شادي هننزل مصر بكره
شادي بضيق : .... اوكى يا بابا و انا هعتبر نفسى نازل زياره لبلدي و اشوف اهلى
على بلا مباله : اووكي
**********
في مكان شعبى و بيت فقير جدا
...: ابعد عنى انا مخصماك
... : ده انا حبيبك يا امل
امل بدلع : لا ابعد يا مدحت انا مش بحبك
مدحت : لا مقدرش ع كده
امل : تروح تتجوزها و تسبنى
مدحت : يا حبيبتى ما انا بعمل ده كله عشان خاطر مين
امل : احنا اتفقنا نقشطها مش تتجوزها
مدحت : يا حبيبتى انا متجوزتهاش اصلا
امل : يعنى عايز تفهمنى انك قاعد معاها زي الاخوات
مدحت : اكيد لا انتى عايزاها تشك فيا و اهو كله بحسابه و مافيش في القلب غيرك انتى يا حبيبتي
امل : يا حبيبي يخليك ليا انا و بس
بنت تانية (اخت مدحت) عزه بقرف منهم : و الله انا مش عارفه ايه اخرة اللى بتعمله ده ، حرام عليك سيب البت في حالها
مدحت بعصبيه : بت انتى سمعينا سكاتك و غورى حضرى لقمه
عزه بدموع : و الله حرام حرام و دخلت المطبخ
ياترى اللى حصل دلوقتي ايه !!!!! يالهوى كمان يا مدحت ، ادي اخرت اللى تمشي و تسيب بيت اهلها عشان خاطر راجل
