رواية معشوقتي المجنونة الجزء الثانى الفصل الاول بقلم ابتسام محمود الصيري
في اوضة نايا الساعه سته الصبح ، واقفه قدام المراية تسرح شعرها و تظبط هدومها اللى تكشف اكتر ما تستر
هاله تدخل عليها اوضتها و تمثل الاستغراب : نايا ممكن اعرف انتى رايحه فين بدري كده؟ و بالمنظر ده !!! ده غير انك يعتبر لسه تعبانه.
تبص ل مامتها في المرايه : يا ماميتو اديكي قولتى يعتبر مش اكيد، انا ادرى بحالي
هاله بضيق : بردو رايحه المركز الزفت ده ، مش بتحرمي
نايا بلامبالاه : بالظبط كده ، اللوا شايف انى انفع المكان و محتاج مساعدتي ده غير هو اللى طلبني بنفسه ، مرحش ليه!!
هاله بعصبيه : هتفضلى تجنى مهيمن معاكى لحد امته؟
تقوم من عند التسريحه وهي بتعرج و تروح تقعدع السرير : لحد ما يقتنع و يعرف مين نايا الدمراني
هاله حاولت تهدى نفسها و تكلمها بحب ( لعل و عسى تقتنع ): يابنتى مهيمن بيحبك و بيخاف عليكى
قالت بصوت موجوع و عينها مليانه دموع : يخاف عليا !! عشان بيخاف عليا يبعد عنى عشان بيخاف عليا جاب سكينه تلمه و دخلها في قلبي لما رحتله فيلته و قلتله انا بحبك و محتاجاك معايا، عشان بيخاف عليا لما اتخطفت اول ما الشرطه وصلت و استلمو ابو عدنان،اقوله وحشتنى و احضنه يتجاهلنى و يبعدنى عنه و يمسك ايدي و يرمينى في العربيه زي كيس الزباله
" الدموع ملت وشها فضلت تعيط بهستريه و بصوت عالى " اللى بتقولى عليه انه بيخاف عليا ده سابنى اتعذب و اتفنن في وجع قلبي و جرحه ليا و ذلني
بصى يا ماما هو كان عارف و واثق اد ايه انا مجروحه منه و ما قربش حتى خطوه غير لما حس انى هضيع منه و هبقى لغيره
ولا عشان ماكنتش ببين جرحه ليا و وجع قلبي تبقى انتى كمان تضغطى عليا ارجعله؟ انتى مش حاسه باللى في قلبى "و اترمت ع السرير و خبت وشها في المخده"
هاله تقعد جنبها و تاخدها في حضنها و عينها تدمع : و الله كنت حاسه و عارفه انك مش عايزه توجعى قلبي عليكى من قبل حتى متقولي ليا الحقيقه كلها
"نايا حاسة بصوت مامتها موجوع و فيه دموع رفعت راسها من حضنها بشويش مسحت دموعها و دموع مامتها و ندمت ع كلامها اللى قالته" و تقول بهزار : ماميتو مش عيزاكى تزعلى منى انا اسفه بس هو جرحنى اوى (و تضحك و تغمز ل مامتها ) انا بحبه ع فكرن ، بس لازم ادوقه نار البعد زي ما شربهالي ، ماميتو انا مش عيزاكى تقلقى عليا عشان فعلا انا مبسوطه جدا و انا شايفه مهيمن بيقرب منى بس لسه مش دي الطريقه اللى تسعدنى كلياً و حضنتها
هاله ضحكت : طيب عشان خاطرى انا براحه عليه عشان انا الوحيده اللى اعرف نايا العنيده اللى بتحب التحدي و بتتحدى حتى لو هتخسر حياتها، بس لازم تكمل التحدي عشان محدش يذلها ، و اعرفى هو عمل فيكى ايه بسبب عنادك قبل كده و كويس انها جت ع قد خلع دراع و كدمات في ضهرك
نايا بهيام : ادعيلى يا ماميتو اقدر اكمل ده الواد بيهبلنى لما يبص في عيني بيدوووخني اه صحيح ده مسألش عليا طول الشهر ، حتى مريم و ماما حنان مايعرفوش هو فين و تحط ايدها ع كتف مامتها ياما نفسى اعرف غطس فين؟
الباب عند نايا يخبط كرم يقوم يفتح
كرم : اهلا يا غالى كنت مختفي فين
مهيمن بجديه : معلش المشاغل البت القرده جوه
كرم بضحك : اكيد نايا
مهيمن : هي فيه غيرها قرده ع سطح الارض
كرم بضحك : والله عندك حق الاسم عجبنى جدا قرده ادخل يا ابو نسب (و ينادى من بره ) نايا مهيمن جه بره عايزك
نايا تفوق من توهانها : مهيمن !! لسه فاكر امال كان فين من شهر ؟ و اشمعنى دلوقتى اللى ظهر ، ده من ساعة اخر مره و اللى عملو فيا ماشفتهوش و تبص ل مامتها و تشاور بصابعها اوعى يا ماميتو كنتى تكوني عارفه مكانه و تكونى انتى اللى قولتيله انى نازله الشغل النهارده
هاله تمثل البراءه : و الله ابدا ده انا قلت ل حنان امبارح ع اللى حصل من شهر عشان تكلمه و تقوله كده ماينفعش
نايا تحاول تكتم غيظها : اها باااس ، ماشي يا ماميتو كل اصدقائك خانوك يا ريتشارد سوف اتقدم الى الامام لوحدى ابعدى عنى حتى اذهب له
( تحاول تسيطر ع مشاعرها و ع قلبها اللى نفسه يطلع عشان ياخده بالحضن و ترسم الثقه و القوه و تفتح الباب و تطلع من الاوضه
هاله تنفجر ضحك
نايا ترجع الاوضه جري بضحك هستيري : بس يا ماميتو خلينى اعرف امثل و اظبطه ع الصبح متضحكنيش ( تسرح و تقول بدلع مع انه وحشنى اووى)
هاله بهزار : امشي يا بارده ده حبيب قلبي خلى بالك ، و انتى اصلا من امته بتعرفى تتكلمى كلمتين جد
نايا تكشر : ماميتو حاسه منك بغدر و ترفع كم البليزر اللى لابساه و تروح ل مامتها و تركبها الهوا اوعي يا لوزه تكونى قلتى ع التحد...
قاطعها صوت فتح باب الاوضه بعنف
نايا مشاعر كتير حاستها اولهم ترمى نفسها في حضنه و تقوله انا من غيرك ولا حاجه انت ليه سبتني الشهر ده كله لكن تقف تعدل نفسها بسرعه و تبص عليه اووي و تحاول تطلع الكلام من شفايفها و تقول بحده : انت يا كابتن ازاي تدخل اوضتى كده ، ايه مافيش ذوق عندك خالص ، و مالك محلو ع حلاوتك
(قالت اخر جمله بغيظ)
مهيمن بجديه : و انتى يا ست المهمه بقالى نص ساعه بره ملطوع، حضرتك بتعملى ايه ده كله ؟ و انا طول عمرى محلو (و غمزلها)
نايا بجديه : اولا هي ربع ساعه بس ، ثانيا مافيش ما بنا معاد عشان تزعل انى اتأخرت او لا ، ثالثا وقف مسحات العربيه دي ( تعض شفايفها و تقول ل نفسها يا خربيت مزازتك الواد منور ع الصبح شكله ساحب نور من العمومي)
مهيمن بصلها اووى و رفع حاجبه
نايا تركز و تكمل بحده : و رابعا انت ازاي مهما اتأخر تدخل اوضتى
مهيمن يحاول يسيطر ع اعصابه و يفتكر كلامه مع مامته انه هيحاول يستحمل عنادها قصاده ، فضل يحاول يركز انه جاي يصالحها بعد اللى حصل منه اخر مره يقفل ايده جامد و يقول : ماما هاله بعد اذنك سيكا بره
هاله بخوف ع نايا و تعمل نفسها مش فاهمه و كأن الكلام مش ليها :__
مهيمن بجديه : ماما انا بكلمك
هاله تدعي الغباء : اصل مافهمتش حاجه يابنى هي مين سيكا اللى بره
مهيمن بهدوء : ماما لو سمحتى عايز نايا لوحدها
نايا تقول بسرعه وخوف من عصبيته : انت جرى ايه في نفوخك ازاي يعنى لوحدى
مهيمن شاور ع الدبله اللى في ايده الشمال و رفع صابعه ع شفايفه انها تسكت و شاور ل هاله تطلع بره
هاله بقلة حيله : طيب لو عزتو حاجه انا صاحيه
مهيمن بحب : منحرمش منك يا ست الكل
هاله تتحرك نايا تمسك هدوم هاله من غير تفكير عشان اللى حصل اخر مره يخليها تفكر ميت مره تقعد معاه لوحدها
هاله تزق ايدها : والله بتجيبيه لنفسك اوعي عدينى و تطلع
مهيمن يروح يقفل الباب
نايا راحت اخر الاوضه تمثل القوه
مهيمن يقعد ع الفوتيه و يرجع ضهرو ل الاخر و يشاور ع رجله تعالى اقعدى هنا
نايا بخوف و بصوت مرتعش : عايز ايه؟
مهيمن بابتسامه تبين وسامته و ميل ضهرو شويه و ضم ايده الاتنين ع بعض : ما احنا بنخاف اهو
نايا ترسم القوه و تربع ايدها و ترفع حاجبها : مين دي اللى بتخاف ! اتفضل حضرتك قول عايز ايه؟
مهيمن بصلها و قام راح لحد عندها سحبها من ايدها عليه حضنها بأشتياق
نايا اول ما دخلت في حضنه كأنها اتبنجت و اعصابها سابت حطت راسها ع صدره و ايدها حضنته اووى
مهيمن بحب و صوت عاشق : وحشتينى و (بعدها بشويش و بص في عينها ) هو ده اللى عايز اقوله
نايا فاقت ع صوته و ايده اللى بتلمس وشها تحاول بأرتباك تفك ايده
مهيمن : مش هتقدرى ، و بطلى حركه عشان دراعك مايحصلهوش حاجه تانى
نايا تبصله : والله خايف ع دراعي كان مخك فين لما عملت فيا كده
مهيمن بهدوء : انا ماكنتش في وعيي انتى استفزتينى جدا و انا بفتكر انك محصلكيش حاجه جامده لسه عارف من امي امبارح (و يبصلها ب اعجاب ) المهم ايه الحلاوه اللى ع الصبح دي
نايا تفرح لكن تحاول تخبي : متغيرش الموضوع ، لسه فاكر تسأل عليا من شهر! كل الوقت ده كنت فين يا مهيمن ؟
مهيمن عارف انه لو كذب هتعرف من عينه من صوته دي متدربه كويس اووى ازاي تكشف اي حد بيكذب بس ع مين هو كمان متدرب كويس اووى انه يكذب و يوصل للقدامه انه هو الصادق : كنت بستجم من عمايلك و امي كلمتنى امبارح بس و قالتلى انك تعبانه
نايا ببرود : اها، و ما قلتلكش اني كنت و دلوقتى بقيت كويسه و كمان رايحه الشغل
مهيمن يبعدها اكتر و بعدم فهم انها تقصد مركز القوات الخاصه : اه قالتلى ، ( يبص ع هدومها و يقول بعصبيه ) انتى هتنزلى كده
نايا ببرود تهز راسها ب اه
مهيمن يمثل الهدوء : وانتى ما شفتيش شكلك عامل ازاي
نايا كانت لابسه بلوزه راسمه جسمها و مفتوحه من عند الصدر و بليزر و جيبه قماش ضيقه جدا تحت الركبه
مهيمن اخدها عند المرايه و مشى ايده ع جسمها : شغل ايه اللى بالمنظر ده
نايا زقته بكسوف : انت قليل الادب
مهيمن بثقه : بس جوزك
نايا بتحدي : بس مش بموافقتى
مهيمن قرب منها : بس بتحبينى
نايا بضحك : ده في خيالك
مهيمن بأبتسامه : و انتى اللى رسمتى خيالى
نايا بحده : مهيمن انت عايز ايه
مهيمن بحب : اولا سيبك من جاي او عايز ايه خلينا في الارف ده انتى مكسوفه من بصتى ليكى و انا جوزك امال هتنزلى كده ازاي و كل الشارع هيبص عليكي
نايا ببرود : انا حره
مهيمن يحاول السيطره ع اعصابه و طلع علبه من جيبه فتحها و كان فيها دبله و محبس الماظ
نايا قلبها دق من كتر الفرحه بس حاولت تبين عكس ما ف قلبها : مايلزمنيش. قول ثانيا ولا مافيش ثانيا شكلك من الناس اللى بتبتدي كلامهم ب اولا و يكتشفو ان مافيش ثانيا ( تربع ايدها و تبتسم)
ابتدا مهيمن يقرب منها بحب و هيام مسك ايدها غصب عنها يلبسها الدبله بصلها بحب و باس ايدها و يقول بحده : ماقبلش مراتى تنزل الشارع من غير دبله يا كتكوته و ثانيا بقى اللى هتموتى و تعرفيها (حط ايده ورا رقبتها سحب راسها عليه وقرب من شفايفها و باسها بوسه رومانسيه تاهت فيها و بعدها عنه كانت مش مركزه و دايخه )
كمل كلامه بحده : و ثالثا لو نزلتى كده هقطع رجلك فاهمه هقطعها ، و لو قلعتى الدبله هقطع ايدك ( حط ايده ع دراعها السليم و هزها جامد تمام)
نايا لسه مش قادره تتمالك اعاصبها غمضت عنيها ثوانى اتملكت اعصابها و قوتها المصطنعه و زقت ايده من عليها : و انت لو قربتلى تانى هخليك تنسى نفسك ( حطت ايدها ع خده و ضربته بشويش ) ماشي يا أمور
مهيمن مسك ايدها جامد بس مش بكل قوته و ابتسم : ما انا نسيت مين انا و بقيت واحد تانى
نايا تشد ايدها : الزم حدودك الا ايدك توحشك
مهيمن : اتكلمى ع قدك ( يقرب منها و يغمزلها ) يا قلب قلبي ( يبوس شفايفها بسرعه ويبعد ) هستنى اوصلك الشغل ده طبعا بعد ما تغيرى الهدوم الجامده دي (و يبص جامد عليها و يصفر)
نايا باحراج تحط ايدها ع صدرها : عينك لاعورك
مهيمن بضحك : سبحان الله مكسوفه من عينى و مش هتتكسفى من عين امة لا اله الا الله ادخلى غيرى يا قلبي ده موضوع مافيهوش عناد عشان لو نزلتى كده هزعلك و اندمك انك شفتينى اصلا
نايا بفرحه جواها انه بيغير عليها وتتصنع البرود : اصلا؟
مهيمن بابتسامه تسحرها : اصلا
نايا تحاول تسيطر ع مشاعرها بس ماقدرتش تخفي ابتسامتها : تمام اتفضل امشى و انا ان شاء الله هنزل بالهدوم اللى تليق ب نقيب نايا الدمرانى
مهيمن بصدمه و يقول بعصبيه : انتى هتروحى المركز تانى؟
نايا بكل ثقه و تبعد عنه شويه تهز راسها انها هتروح
مهيمن هيتجنن و بان عليه الغيظ و العصبيه : انتى مابتحرميش؟
نايا : انت هتمثل و تعمل نفسك ماتعرفش مهيمن بجديه : انا فعلا معرفش و بفتكرك رايحه المعمل (يحط ايده ع وشه يهدى نفسه ل ثوانى و يمسح وشه جامد و يقول بصوت هادي ) نايا انتى بتعصبينى و تخلينى اعمل حاجات ممكن تموتك و ترجعى تزعلى ، نايا مافيش مرواح هناك تانى انتى ( يسكت ثوانى ) يا قلب قلبي مابتحرميش
نايا بجديه : نو اتفضل يا كابتن ع شغلك و انا وراك ع طول
مهيمن حاول يتمالك اعصابه و : ماشي يا نايا هنروح مع بعض
نايا ببرود : ميرسي اتفضل حضرتك
مهيمن رفع ايده نايا جريت اخر الاوضه نزل ايده ع ازاز التسريحه اتكسر ميت حته
نايا تمثل العياط و تحط ايدها ع وشها : تسرحتي
هاله بره تضرب كرم ع كتفه : مابقولك يا بارد من بدري ادخل شوف اختك
كرم بهدوء : و انا مالى واحده وجوزها انا ايه دخلى في المشاكل الاسريه
مهيمن طلع و عينه كلها غيظ و وشه باين عليه العصبيه
هاله بقلق : استنى افطر يابنى
مهيمن : شكرا يا ماما هاله بنتك فطرتنى ( ونزل)
هاله بدون وعي : فطرتك !! طيب ازاي و هي معندهاش اكل جوه
كرم بهسترية ضحك : اكيد يقصد فطرته نكدها ع الصبح
هاله بزعل ع حالهم : لا حول ولا قوه الا بالله ربنا يهديكى يا بنتى و قامت دخلتلها لقتها واقفه عند المرايه
نايا اول ما شافت مامتها قامت جريت عليها بطفوله و بصوت طفولى : بصى يا ماميتو مهيمن جابلى ايه
هاله بفرحه : الله حلو اووى امال ماله طالع زي القطر و زعلان
نايا تضرب وشها بشويش : احيه ممكن اكون عصبته
هاله بتمثل السعاده : لا ابدا يا حبيبتى اوعي تقولى كده (و بصوت عالى ) انتى هتشلى امه يا نصيبه
نايا ضحكت كتير ، بس بعشق اهلو نفر نفر
هاله : امشي يا نايا رفعتيلى الضغط
نايا تقلع الدبله من ايدها و تديها ل مامتها : ماميتو شيلى الدبله و المحبس دول و ربنا يستر ومايقطعش ايدى بجد
هاله بخضه : هو قالك هيقطعها لو قلعتيهم
نايا : اممم
هاله بنرفزه : وقلعتيهم!! انتى بارده و مستفزه يا بت و المهم خايفه
نايا بثقه : لا واثقه في روحى ، مهما يعمل فيا بيخاف عليا (و دخلت غيرت هدومها )
********
عند بيت فادى
فادى صحى و دخل التواليت اخد شور و طلع لبس تيشرت و بنطلون كتان و كان شيك جدا
دانيه تفتح عنيها بكسل و تركز عينها عليه تقوم بسرعه من ع السرير
دانيه ترفع صبعها : انت رايح فين ع الصبح
فادي يحضنها و يبوسها : هروح الشغل يا عيونى
دانيه بزعل : شغل ايه اللى بعد شهر من جوازنا
فادى : كويس يا عيونى انى عرفت اخد شهر بحاله
دانيه بعصبيه : و من امته بتروح الشغل متشيك كده
فادي يبص ل نفسه و مرضيش يزعلها ع الصبح و يقول بهدوء : عشان بقيت جوز داندونتى لازم اتعلم منها الشياكه
دانيه بعصبيه : انت بتتريق عليا
فادى بنفاذ صبر: لا حول ولا قوه الا بالله لا ابدا يا عيونى ممكن امشي عندى شغل اللوا بنفسه اتصل بيا
دانيه بزعل : ماشى يا فادى اتفضل
فادى باسها : لو عايزه ماروحش مش هروح
دانيه : انت شايفنى طفله قدامك
فادى ياخد نفس و يطلعه بشويش و يحاول يتملك اعصابه : انتى طفلتى فعلا و دلوعتى و كل طلباتك اوامر يا عيونى
دانيه حضنته و بصوت مضايق : ماتتأخرش عليا
فادى : حاضر يا ضي عيونى ( باسها و نزل
اول ما ينزل دانيه تتصل ع نايا )
نايا بهزار : يا بت نفسى احس انك عروسه و متكلمنيش كل شويه فيه ايه يا ماما شوفى جوزك و اشغلى نفسك بيه شويه
دانيه بزعل : نزل بيقول رايح الشغل
نايا : و ايه كمية الغيظ اللى في الكلامك ، اهدى شويه ده راح الشغل
دانيه بعياط : انا حاسه ان فادى بيخونى
نايا : دانيه انتى بتقولى ايه ؟ اهدي كده شويه فادى بيحبك و مش من النوع اللى بيعرف بنات
دانيه بزهق : مش عارفه مالى بقالى اسبوع متضايقه و مخنوقه اووى
نايا : دانيه يا روحى انتى بقالك شهر و ايام بس متجوزه فيه ايه ل ده كله
دانيه بضيق : مش عارفه يا نايا سلام
نايا : يا بت خدى (تشيل الفون من ع ودنها و تبص فيه ) قفلت المجنونة ( طلعت من اوضتها ع تحت ع طول،
مهيمن كان واقف تحت البيت عشان يشوفها هتنزل لابسه ايه لانه مش هيسمح ان حد يشوف مراته كده و اول ما شافها لابسه بنطلون واسع شويه و بلوزه مقفوله و عليها بليزر واسع ارتاح و اتحرك بالعربيه و قرب منها و هدى العربيه جنبها
وقال بمعاكسه : تحبي اوصلك يا قمر
نايا تجاهلته و ركبت الاسكوتر
مهيمن ربنا يهديكى يا قلب قلبي و اتحرك
فونه رن
مهيمن فتح وقال بجديه : اهلا يا برنس
عزمي بصوت خشن قوي : صدقت يا مهيمن ، كده بقى نشتغل ع تقيل
مهيمن بجدية : ما انا قولتلك كلمتي واحده و معنديش اي استعداد اخسر حاجه
عزمى : تبقى تعدي عليا تاخد اتعابك
مهيمن : تمام هجيلك سلام
وصل مهيمن و نايا في نفس الوقت الشغل
نايا نازله بكل ثقه تقلع الخوذه و شعرها معمول كحكه و تلبس النضاره و تدخل بكل ثقه يقابلها مهيمن يمشي جنبها ب هيبه
فادي شافهم : يارب عدى اليوم ده ع خير ماحرمتش من اخر مره المجنونة دي جايه تنيل ايه تانى
دخلت نايا مكتبها و دخل مهيمن مكتبه
نايا اول ما دخلت قفلت الباب بسرعه و فضلت تضحك و تتنطط
عمرو بصلها باستغراب : اسم الله عليكى يا نايا
نايا بضحك : حد قالك تعبانه ولا داخله ماسكه دماغى
عمرو : اهدى عليا شويه انا مش قدك
فادى يدخل : يا بت انتى مابتحرميش
نايا بضحك : هجنه هو لسه شاف حاجه
فادى : اقسم بالله مش ناويه تعديها ع خير غير وانتى في مستشفى و مافيش حته فيكى سليمه
نايا بثقه : مين ده اللى يقدر يمد ايده عليا
فادى يضحك و يبص ل عمرو : الحق دي نسيت اللى حصل من شهر ليها هنا في نفس المكان
عمرو : ابعدنى عنها متدخلنيش معاها في حاجه دي مجنونة
نايا راحتله و مسكت هدومه : مين دي اللى مجنونه ياض
فادى : اهدى شويه يا عم البنزين و النار انتى ما بتصدقى تمسكى في حد
نايا بصوت طفولى و حركات طفوليه : ببقى مبسوطه اووووى
نضال يدخل بنرفزه : ابو الشغل ع اللى عايزه ما كنت مرتاح منك شهر
نايا تضحك : بردو مكدرك
(مهيمن بيطلع زهقه و خنقته في نضال عشان هو السبب تكون نايا في المكان ده )
نضال بضيق : ما كله بسببك ، الله يهدك يا مهيمن
نايا تروح تمسكه من هدومه و تهزه جامد : الله يهدك انت يا بعيد اوعى تدعى عليه تانى حتى لو في سرك هسمعك
نضال يمثل الخوف : خلاص يا حاجه ربنا يسلطك عليه كمان و كمان وسعى هدومى
يدخل عسكرى : فيه اجتماع اللوا عايزكم
فادى يروح يبعد نايا عن نضال و يبص للعسكرى : ماشي هنروح حالا
نضال : ايوه كده ستات ماتجيش الا ب ...
نايا ترجعله : الا ب ايه ؟
فادي يمسكها
نايا : سيبنى يا فادى مش هعمله حاجه هفهمه غلطه بس
نضال يطلع يجرى : اوعى تسيبها يا فادى دي مجنونة
عمرو يضحك و يقوم
نايا تبص ل عمرو : ايه عجبتك
عمرو : يا بنتى حد كلمك
نايا بمشاكسه : بتضحك يبقى شكلها عجبتك
عمرو : لا اله الا الله ، انتى ايه ؟
نايا بثقه : انا نايا و خلقت ل ادمر كل شئ لا يعجبنى
عمرو : طيب طيري بقى دمرى بعيد عنى
فادى مسك ايدها و شدها : و الله خايف الدور يجى عليا مالقيش حد يلحقنى
نايا : لا اطمن الدور عليك بعد الاجتماع
فادى ينثل الخوف : يارب سلم
نايا : بتكلم جد عشان دي صحبيتى لا دي اختي ها اختي
فادى بيعمل نفسه مش فاهم : انتى تقصدى ايه
نايا بضحكه صفره و تضربه ع صدره : هتعرف يا سكر بعد الاجتماع ، بقولك ماتعرفش مهيمن كان مختفى فين الشهر ده و راجع مورد و زي القمر
فادى بضحك : حصل للحريم ايه النهارده دانيه تقولى الصبح مالك متشيك و انتى تقولى راجع مورد هو حد قالكم احنا كنا معفنين
نايا : تموت في اللك سبحان الله ، اخلص تعرف كان فين؟
فادى بضحك هستيرى و يتريق عليها : ده انا بعشقه مش بموت فيه و دخل الاجتماع
نايا تقف ع باب الاجتماع : خد هنا ماشى يا فادى ما انا لازم اعرف كان فين البرنس الشهر ده كله و اللى غايظنى راجع منور جاته الارف في حلاوته
تدخل الاجتماع و كان حاضر الاجتماع
اللوا يحيي ، مهيمن ، نايا ، فادي ، عمرو ، نضال
اللوا يحيي بجديه : فيه شبكه كبيره بتخطف الاطفال و بيتاجرو فيهم
نايا : احنا لازم نعمل اعلانات سيادتك ان الاهل يحافظو ع اطفالهم اكتر من كده
نضال بهزار : لا احنا نخوف العيال و نرسم بعبع كبير ع كل باب و بكده الاطفال هتخاف و عمرهم ما هيطلعو
نايا بضحك : احنا ممكن بردو نعمل مسجل صوتي بيقول .....
مهيمن بعصبيه : والله ده اجتماع مش قاعدين بنهزر يا مدام مهيمن
نايا بصتله بصة توعد : و احنا هنا في القوات الخاصة اسمي نقيب نايا مش مدام حد
مهيمن بغيظ : ماشي يا سيادة النقيب
اللوا : بس كلام نايا صح احنا فعلا ممكن نعمل اعلانات توعيه
نايا بصتله بصت انتصار و ابتسمت ، مهيمن اتغاظ اكتروقال بحده : سيادتك الاهل مش محتاجين حد يقولهم خلو بالكم من عيالكم (و يشاور ع نايا ) و انتى اقفلى بقك شويه
نايا بحده : والله انا هنا زيى زيك بالظبط
مهيمن بحده : ايه اللي انتي بتقوليه ده يا سيادة النقيب ! انا مقدم شكلك لسه متعرفيش حاجة عن الرتب
نايا : انا اقصد ظباط زي بعض ، و خلينا في موضوعنا
مهيمن بيقصد مضايقتها : تمام يا مدام مهيمن ، و بعد ما هنزل توعيه كده الاهالى هيقولو احنا مش قادرين نسيطر ع المجرمين دول و بكده احنا مش هيبقى لينا اي ستين لازمه
نايا تبصله : اتكلم ع نفسك
مهيمن يقوم يزق الكرسي برجله و يمسكها من دراعها : انتى تقصدى ايه؟!
فادي يحاول يهدى الجو : يا جماعه صلو ع النبي و يبعد مهيمن عن نايا اقعد يا كابتن
نضال بهزار : الله يحرق المجرمين و يحرق ال بيوت اللى جنب بيوتهم اللي مش بيبلغو عنهم فيه ايه يا جماعه ماكنش شوية حراميه عيال يعملو فيكم كل ده
اللوا بجديه : ممكن بقى نهدا شويه و نركز و يا مهيمن مش هينفع كل ما نايا تتكلم تقف و تعترض اتفضل اقعد
مهيمن قعد : سيادتك هي اخرها تروح تعمل اعلانات "جيلي كولا دي مش ازازه" ولا اي اعلان شكولاته هتبقى لايقه عليها
نايا ببرود : والله فكره عشان ازحلقك بيها الشكولاته دي و اعملك تمثال في باب شرق و تكون عبره ل اي راجل يفكر يقف قصاد ست
مهيمن واقف و خبط ايده ع المكتب
نايا اتخضت و رجعت ورا
مهيمن ابتسم : اتخضيتى يا مدام
نايا باحراج : لا بس نمله طرفت عينى
مهيمن يقرب منها : نمله
نضال بهزار : ليه كانت نمله ملكه و عندها جناحات
اللوا بعصبيه يقوم يقف : الاجتماع انتهى و بكره ان شاء الله لو مش هتسيطرو ع اعصبكم و خفت دمكم انا هرفدكم كلكم و قام ساب الاجتماع و مشي
مهيمن بحده : يالا كله بره الاجتماع انتهى
كله قام طلع ونايا بخوف تطلع تجري مهيمن يقفل الباب بسرعه
مهيمن : رايحه فين يا مدام
نايا بتحاول تتغلب ع خوفها : قلت اسمى النقيب نايا
مهيمن : بس انتى فعلا مدام
نايا : ده ع الورق و بس
مهيمن بهزار : ازاي !! انتى شكلك عندك زهايمر، يا مدام انتى شرعى و رسمى و ع الورق و ع كل حاجه و يغمز بوقاحه
نايا باحراج : احترم نفسك و وقف مساحات العربيه بتاعتك دي قولتلك الف مره
مهيمن يحاوط وسطها : يا قلب قلبي مش ناويه تبطلى جنان و تعقلى ( قالها و هوبيقرب منها اووى)
نايا بتوتر و ضعف : س سبني
مهيمن قرب من وشها نايا غمضت استسلام و افتكرت انه هيبوسها
مهيمن خلف توقعاتها و قرب عند ودنها : اسيبك !! انا لو اقدر ادخلك جوايه كنت دخلتك و خفيتك عن العالم كله
نايا تفوق و تزقه و وشها يحمر من الاحراج : انت انانى و هتفضل طول عمرك انانى
مهيمن بضحك : نفسى اعرف بتكابرى ليه
نايا : اعمل حسابك لو قربتلى تانى هزعلك
مهيمن قربلها بسرعه و خلى نايا تتوتر و مسك ايدها ورا ضهرها ب ايد و ب ايده التانيه قرب وشها اللى بتحاول تبعده ليه و باسها بوسة عنيفه (و قال )تبقى زعلينى بقى
نايا بعصبيه و وشها احمر من كتر الغيظ و الكسوف : ماشي يا مهيمن وربنا ل هندمك
مهيمن يقعد ع الكرسي و يرفع رجله ع ترابيزة الاجتماع : اتكلمى ع قدك يا شاطره
نايا تخرج من الاوضه و تروح مكتبها
نايا تكلم نفسها : يا خربيتك بتخلينى انسى التحدي في ثانيه و اتوه معاك بس انا لازم اكون اقوى من كده و تدخل المكتب و تفضل سرحانه و المكتب كله في حالة صمت
**********
عند فريده
فريده تقوم من النوم و تدخل بكسل المطبخ : مامتى صباح الخير
... : صباح الخير
فريده تفتح عنيها كويس و تركز في الصوت : دانيه ( جريت عليها حضنتها ) بتعملى ايه هنا يا مجنونة و فين جوزك
دانيه مسكت خياره اكلت حته منها : راح الشغل و انا بخاف اقعد لوحدى
فريده بضحك : بتخافى الكلام ده مش عليا لسه بتحورى بالكلمه دي انسيها ياما ال بتخافي ال
دانيه : طبعا لسه بتلكك بيها هو اللى في طبع يعرف يغيره
سوسن تدخل : يالا يابنات الفطار
طلعو (بعد ما فطرو مع بعض)
فريده بتتصل ب شادى مش بيرد و كانت متضايقه جدا و مش بتهزر زي العاده قامت : مامتى ورايا مشور هنزل عايزه حاجه منى
سوسن : ال يعنى لو قلت عايزه هتقولي حاضر مثلا
فريده بضحكه مصطنعه : انا بقول بس بعمل اللي عليا و دخلت اوضتها
دانيه دخلت وراها الاوضه : مالك يا فريده ؟مش طبعك يعنى الهدوء ال انتى فيه ده و وشك باين عليه انك زعلانه
فريده تحضنها و تعيط :
دانيه بقلق : في ايه يا فريده
فريده بعيط : شادى بقاله يومين تليفونه مقفول و بتصل ع عمو بيرد و لما اسأله ع شادى يتهرب و يقول ورايا كذا حاجه و يقولي هكلم تاني و يقفل الفون
دانيه : اكيد هو كويس ممكن بس تليفونه فيه حاجه
فريده : و تهرب عمرو من سؤالى
دانيه بقلق بس تحاول تهدى اختها : اهدى يا فافا هو بخير ان شاء الله
فريده تمسح دموعها : ان شاء الله و تنزل تروح الكليه
*******
في القوات الخاصه
فادى يتكلم و يقطع الصمت : نايا مش ناويه تهدى انتى و مهيمن شويه
نايا : اهدى هو انا لسه عملت فيه حاجه
فادى : حرام عليكى يا مفتريه
نايا : سيبك منى دندونه عامله ايه
فادى : مطلعه عينى والله و مافيش ثقه خالص كل ما انزل انت متشيك ليه محسسانى انى كنت عربجى و اتشيكت فجأه
نايا بضحك : والله انا لو مش اعرفك كويس و بروح معاك معظم الاماكن كنت شكيت فيك من كلامها دي بتألف سيناريو و حوار و انت البطل
فادى بهزار : و هي كمان المخرج، والله يانايا تعبت بقالنا شهر متجوزين و بتشك شك رهيب
نايا بهزار : يابنى دي بتغير عليك
فادى بجديه : لا يا نايا ده شك مش غيره هي ماشفتش واحده معايا عشان تغير
نايا بتفهم : عندك حق انا هحاول اتكلم معاها
فادى : و انتى اهدى شويه مهيمن سايبه بيطلع نار من كل حته حاولى تتجنبيه خالص دلوقتى احسن يتهور اكتر المره دي و يرقدك شهر تانى
نايا تحط ايدها ع ضهرها و تفتكر بتعب : بالله عليك متفكرنى ده طلع اجن منى ابن المجانين و امشي من وشى الوجع مسك جسمى كله
و تدخل بنت زي القمر و لبسها كله اسود في اسود من اول طرحتها ل الشوز
البنت برقه : ده مكتب نضال
نايا : اه بس هو مش موجود دلوقتى
عمرو اول ما عينه جت في عنيها خطفته و غرق جوه عنيها العسلي ، و ده احساس طبيعي عند عمرو اي بنت تعجبه بيحس ب نفس الاحساس
البنت برقه : شكرا
نايا : ممكن اساعدك في اي حاجه لو تحبى
البنت : ميرسي ها كلمه بعد اذنكم
عمرو بص ل نايا : مين طبق القشطه ديه الاسود منورها كأنها لوحه مرسومه
نايا : اهدى ع نفسك يا عم "كازانوفا" احنا في الشغل مش في المقطم
عمرو قام : هشش ، هروح اشوف مين البنت دي
نايا : يارب تقع ع بوزك و نترحم من رمرمتك
فادى يقوم : انا هروح تعالى اوصلك في طريقى
نايا : تشكر هبص ع شوية حاجات
كلهم طلعو من المكتب و تفضل نايا لوحدها
*******
عند بيت مهيمن
حنان : مريم و بعدين معاكى اهدى شويه و بطلى توتر وترتينى معاكى
مريم تاكل في ضوافرها و تعيط : مش قادره خايفه اووى
تقوم من جنبها و تدخل الاوضه تتصل ع كرم
: الو يا كرم عامل ايه
كرم : الحمدلله يا ست الكل انتى عامله ايه
حنان : الحمدلله في نعمه
كرم : بتصل ع فراشتى مابتردش ليه
حنان : ما انا بتصل بيك عشانها بالله عليك تعالى شوفها متوتره و وترتنى معاها
كرم : ماتقلقيش انا هجيلها
حنان باحراج : معلش تاعبينك
كرم : انتى بتقولى ايه يا ماما انا كلى تحت امرك
حنان بحب : منتحرمش منك يا حبيبي
*******
في القوات
نايا تخلص شغل و تسرح في مهيمن و تفتكر اللى عمله فيها من شهر
فلاش باك ......
من شهر في مركز قوات الخاصه
مهيمن يدخل بكل هيبه يفتح باب مكتب الشباب يلاقي نايا
مهيمن بأبتسامه : كنت واثق انك هترجعى
نايا بضحك : انا هنا زيي زيك و قاعده ع مكتبي
مهيمن بصدمه : انتى بتقولى ايه
نايا ببرود التلج : انا بشتغل هنا
مهيمن بعصبيه : استحاله ع جثتى
نايا تضحك
مهيمن راح عندها : انتى مجنونه و انا هعقلك نايا طلعت تجري و فضل يجري وراها ويطلعو ع المكاتب لحد ما مسكها من ايدها بعنف و قال بحده : اقسم بالله يا نايا ما هسيبك النهارده و قفل الباب بالمفتاح
نايا بوجع : اهدى بس و قول هديت
مهيمن بعصبيه : اهدى يا نايا لما انتى تبطلى جنان اهلك و تروحى ع الفيلا و تبطلى شغل عند
نايا تبصله : و انا عاقله يا مهيمن و مش هسمح حد يغلط فيا و اطلع بره عايزه اشوف شغلى
مهيمن وصل ل اعلى درجات العصبيه
مهيمن يمسكها من ايدها جامد : نايا لمى الدور و امشى
نايا بعند : لا احنا هنا زي بعض محدش ليه كلمه ع التانى
مهيمن بيهزها جامد : يا نايا امشى احسنلك
نايا بعند و بحده : قلت لأ و سيب ايدى
مهيمن الغضب عمى عينه : و انا بقى هربيكى و هعرفك كلامى ازاي يتسمع بعد كده ( شالها و راح عند الشباك و نزل جسمها كله) : اقسم بالله لو ما بطلتى عند هرميكى من هنا
نايا تبص تحتها تبلع ريقها و تقول بعند اكبر : و انا عايزاك ترمينى احسن ما اعيش معاك
مهيمن انصدم من كلامها و تنح !!!
