.jpg)
رواية معشوقتي المجنونة الفصل الثانى والعشرون بقلم ابتسام محمود الصيري
نايا قاعده قلقانه ومتوتر
فادي : يالا عشان نجهز للعمليه ،
نايا بتوتر : انا قلقانه ع مهيمن اووى
فادي : لو تعبانه خليكى و اروح انا لوحدى
نايا : لا طبعا ماينفعش هغير وانزل معاك
غيرو و نزلو هما الاتنين
*******
عند اللوا بيكلم في الفون : لا حول ولا قوه الا بالله ، انا جي حالا
*******
في البار
دافيد قاعد
نايا : الحمدلله الخطه ماشيه زي ما اتفقنا الصاله كلها مليانه اهي ناس يالا بقى نروح نقعد معاه بحجة مفيش مكان
فادي : و الله كنت فاكر الصاله مش هتتملي كده يسلم عقلك و راحو عنده
فادي : ممكن نقعد معاك مافيش اماكن فاضيه
دافيد شاورلهم يقعدو
نايا بتحاول تفتح معاه كلام : انا فارس و ده عادل و انت
دافيد : دافيد
نايا : عاشت الاسامي ، شكلك مش مصري
دافيد : اه
نايا : اتفضل كاس
دافيد : لا مابشربش
نايا : عيب عليك ازعل ، انت في بلدنا لازم نعمل معاك واجب ، ده احنا مصريين وجدعان اووى
دافيد : كاس واحد بس و شربه
نايا : شكلك بخيل اشرب ده كمان
فادي بيسخنه : شكله مش قد الشرب
دافيد : مين ده اللى مش قد الشرب انا اشرب المحيط كله ، بس مش عايز
نايا تبص ل فادي : انت صح شكله مايقدرش
دافيد : لا اقدر
نايا : فرجني
دافيد شرب كاس : انت كمان لازم تشرب
نايا بتوتر : ما انا هشرب بس اشرب
دافيد رفعلها الكاس ع بقها نايا اضطرت تشرب و بصت الناحيه التانيه تفت و كان في حبه بلعتهم
دافيد بقى يشرب و يحطلها في بقها
نايا داخت و فضلت متنحه
فادي : انت من اسرائيل
دافيد : اه
فادي : بس بقيتو مابتعرفوش تجيبو سلاح
دافيد : ازاي ده احنا متفقين ع كمية سلاح تدمر العالم كله
فادي : بس فيه ورق يخص كل حاجه في اسرائيل و الخريطه فين مكانهم
نايا سكرت : اقولك نكته
دافيد : قول
فادي يخبطها من تحت : بس يا فارس اسكت شويه ولا نكته و راح عند ودنها اخرسي خلينى اعرف فين الورق انتي سكرتي
نايا : هشششش انت و تبص ل دافيد و بصوت بطوط.
الموزه تقول للبصله : لماذا تُبكى اعين الناس أيتها البصله
البصله : لانهم يخلعون لي سروالى..
و تقول البصله ،و انت لماذا لا تعترض عندما يخلعون لك سروالك
تقول الموزه : لأنى اموت في الرذيله هيهيهيهي
دافيد يضحك : حلوه قول واحده تاني
فادي حط ايده ع بق نايا : قولي فين الورق و اخليه يقول واحده تاني( نايا فضلت تعض ايده)
دافيد بضحك : قول كمان
فادي شال ايده : ايدي يا بنت العضاضه
نايا : احسن احسن و تبص ل دافيد
الكاكا تقول للمانجة : كيف و صلتى الى قمة الشهره و كل من يراكى يحبك
المانجة : لأنهم عندما يأكلونى افضل اتزحلق و لم انولهم مرادهم بسهوله هيهيهيهي
دافيد بضحك : حلوه حلوه
فادي يشدها
نايا : بس سيب ايدي و تبص ل دافيد
البرتقال تقول ل الفروله : لماذا كل البشر تحبك و انتى كلك بذور
الفراوله : لأنى عمرى ما رخصت نفسي ههيهيهيهي
دافيد فضل يضحك بصوت عالى : تاني تاني
فادي بنرفزه : اسكتي شويه عايز اعرف المكان
نايا : هشششش
فادي ملقاش فايده شدها و مشي قبل ما يتكشفو
نايا فضلت تقول كلام كتير و تضحك لحد ما وصلو و طلع بيها ع المكتب و دخلها الحمام و فضل يغسل شعرها لحد ما فاقت و شربها لبن
نايا تمسك راسها : ااااه راسي هتفرقع مش قادره
فادي : هدي نفسك و البسي البروكه
نايا عدلت نفسها
فادي بعصبيه : ممكن افهم ايه الهبل اللي حصل ده
نايا : هو حصل ايه انا مش فاكره حاجه خالص
فادي بنرفزه : نايا انتي بوظتي العمليه كلها
نايا : بس يا فادي اسكت شويه دماغي هتتفرتك
فادي بعصبيه : والله انتي بتستهبلي
الباب يتفتح و يدخل مهيمن
فادي يتخض و يقف عدل
نايا ترفع راسها و تتخض ع مهيمن وشه كله متعور و ايده مربوطه واضح انه اخد رصاصه في كتفه حاولت تسيطر ع نفسها و نزلت عنيها و حطت ايدها ع وشها عشان مايشوفش عينها و قلقها عليه
فادي : الف سلامه عليك يا كابتن هو حضرتك حصلك ايه
مهيمن بحده : يولع حضرتي انتو عملتو ايه !و مال وشكم؟
فادي مش عارف يرد يقول ايه : —
مهيمن : انطق
فادي : للاسف معرفناش المكان
مهيمن بصوت عالي : نعم يا روح و سكت شويه انا عايز اعرف ايه اللي حصل
فادي بتوتر : يا كابتن
مهيمن بعصبيه و صوت زي الرعد : الزفت ده عمل ايه
نايا قامت و بتمشي مهيمن شدها من دراعها زقت ايده و مشيت
مهيمن : ده اتجنن خالص
فادي : معلش يا كابتن هو بس سكر شويه ، و احنا ممكن نقابل دافيد تاني
مهيمن بعصبيه : ماشي يا نضال الزفت لما اشوف اخرتها معاك ايه
فادي : يا كابتن طيب طمني ع حضرتك
مهيمن سابه و مشي
فادي كان قلقان ع نايا و بيتصل عليها مش بترد ع اي فون
********
نايا وهي في الشارع تكلم نفسها و الدموع ع خدها : بدل ما اخدك في حضني واطمن عليك ، اجري و ازقك كمان انا تعبت خلاص من كل حاجه ما انا لو فضلت قاعده اكيد كنت هتعرف ان انا نايا
********
عند مهيمن
في المكتب بيحاول يكلم نايا مش بترد يقول بقلق : اكيد مانمتش ، طيب مابتردش ليه ممكن نامت تنام من غير ماتكلمنى و كل الوقت ده حتى مارنتش تطمن عليا اكيد فيها حاجه و فضل متضايق
********
نايا فضلت ماشيه لحد ما لقت جامع و دخلت تصلي الفجر و فضلت قاعده لحد الصبح بتعيط و تفكر ازاي تبعد عن عالم القوات الخاصه
********
عند رنا قامت جابت سكينه خبتها في هدومها
********
عند مهيمن دخل التواليت و فضل يغسل شعره و كان هيتجنن ع نايا و كان نفسه يعرف ايه السبب انها مش بترد عليه كل الوقت ده
********
عند فادي كان قلقان ع نايا و اتصل ع دانيه
دانيه بصوت نايم : الو
فادي بصوت متضايق : دانيه تعرفي فين نايا
دانيه : هي قالتلي هتروح معاك مشوار تبع الشغل
فادي : خلاص ماشي بس لو كلمتك طمنيني عليها
دانيه : فادي انت قلقتني نايا مالها؟
فادي بعصبيه : صاحبتك دي مجنونه و هتودي نفسها في داهيه
دانيه بقلق : فادي طمني فيه ايه؟
فادي بضيق : سلام دلوقتي انا مش طايق نفسي
دانيه بتوتر : مش هقفل غير لما اعرف فيه ايه
مهيمن دخل ل فادي المكتب : تعرف الزفت نضال فين
دانيه سمعت و اتأكدت ان فيه مصيبه كبيره عملتها نايا
فادي : هبقى اكلمك تانى سلام
مهيمن لما تشوفه ابعتهولي عندنا شغل و لازم هو يطلع معايا
فادي : ممكن اعرف الشغل ب خصوص ايه
مهيمن سابه و مشي
********
عند دانيه قلقت اكتر و تكلم نفسها : ياترى نيلتى ايه يا منيله
********
عند الارهابيين
الراجل اللي مهيمن قتل اخوه : و رب الكون ل ادفعك تمن دم اخويا غالي اووى
شاب : اهدي يا ابو عدنان
ابو عدنان : انا مش هاهدي غير لما اشرب من دمه ، لازم احرق قلبه زي ماحرق قلبي ، بس ادفن اخويا و كل الرجاله اللى وقعت و افوقلك
********
عند اللوا
اللوا : عملت ايه يا مهيمن و صلت ل نضال
مهيمن : للاسف لا
اللوا : وبعدين طيارة دافيد كمان تلت ساعات لازم توصله
مهيمن : والله بحاول
اللوا : هات رقمه اتصل انا
مهيمن كتبهولو ع الفون بتاعه
********
عند نايا
تقول باستغراب : اللوا بنفسه بيتصل بيا ، شكله عرف انا مين لا اله الا الله طيب اعمل ايه ، ارد و امري الى الله و لو معرفش اقوله وش كده عايز استقيل : الو
اللوا : نضال تعالي بسرعه عايزك
نايا : معلش سيادتك انا هستقيل
اللوا : تعالى دلوقتى و اعمل اللى تعمله بعدين
نايا : سيادتك انا
مهيمن اخد الفون : اقسم بالله لو ما جتش حالا و رب العزه ل هجيلك بيتكم اولع فيك بتبوظ العمليه و عايز تستقيل
نايا خافت اووى لا و اللى خوفها اكتر انه هيروح بيتهم
نايا : احم ع فكره انا كنت بهزر مع اللوا انت مالك حامي ليه ثانيه و هكون عندك
مهيمن قفل السكه
نايا ابتسمت : يا لهوووي بموووت فيك و (قامت و اتحرك)
********
عند رنا
رنا بترجي : مدحت الله يخليك سبني امشي و انا مش هجيب سيرتك خالص
مدحت : اخرسي خالص يا بت انتى انا مش عارف انتى طلعتيلى من انهى مصيبه
رنا بنهيار : انا اللى طلعتلك انا بقولك سيبنى امشي و طلعت السكينه و بتضربه مسك ايدها و فضلت تحاول تضربه
رنا بعصبيه : انا هموتك انا لازم اخلص من شرك
مدحت كان بيضربها : انا هكهربك
رنا : انا مابقتش اخاف منك هقتلك هقتلك يا مدحت
مدحت اخد منها السكينه وربطها و فضل يكهربها
و طبعا امل كانت بتتفرج و بتضحك
رنا بصويت : و الله في اول فرصه هقتلك هقتلك
********
عند اللوا
نايا اول ما دخلت : السلام عليكم
مهيمن قام و لسه هيضربها
اللوا بصوت عالى : مهيمن اتفضل اقعد
مهيمن مسك اعصابه ::: و الله لو بوظت العمليه دي كمان هقتلك ب ايدي
نايا باسته في الهوا : حبيبي متقلقش مش هشرب حاجه تاني حرمت
مهيمن شدها من هدومها : قدامى و هما طلعين شافهم فادي
فادي غمض عينه اول ما شافها و اخد نفس طويل
نايا ابتسمت و سابت مهيمن و راحتله : سورى سورى
فادي شوارلها تسكت عشان مهيمن ما يسمعش
مهيمن بحده : اخلص هنتاخر
نايا راحتله و ركبو عربيه : افهم احنا رايحين فين
مهيمن مردش عليها
نايا بهزار : انا كده هخاف ع نفسي ، اصل لما كنت بغلط و انا صغير امي كانت تقولي تعالى و انا اقولك تعالى مش هضربك و في الاخر تدينى العلقه المحترمه ، هو عندكم اللى يغلط بقى بتخلصو عليه ولا بتعملو عليه شربه
مهيمن ابتسم : انت مشكله و الله و شكلك كنت مدوخ امك و انت و صغير
نايا بثقه : لا و مازلت ما هو انا لو عاقل كانت امي دعت عليا اكون هنا؟ لا و كمان معاك
مهيمن بصلها : مش عاجبك ولا ايه
نايا بخوف مصطنع : عاجبني طبعا
مهيمن : دلوقتى هنروح بيت دافيد و كأننا بنسأل ع بيت وشرح العمليه كلها
نايا : علم و ينفذ
مهيمن : و صلنا حذارى تعمل اي غلطه ، و هيكون فيه قناص اول ما احط ايدي ع مناخيري هيخلص ع دافيد
نايا : طب يقتله ليه ما نسيبه
مهيمن : و الله بحس اني رايح ابيع طماطم ، يابنى انت جي تفاصل معايا
نايا : هدي اعصابك يا كااابييير
مهيمن بصلها
نايا : الى الامام
طلعو عند دافيد
مهيمن خبط فتح دافيد
مهيمن : دي شقة اسماعيل
دفيد : لا ده بيتى انا
نايا : مش معقول دافيد
دافيد : انتو مين؟
نايا : انا فارس اللى سهرت معاك امبارح
دافيد : اه اه افتكرتك
نايا : ايه يا راجل مافيش اتفضلو و لا سلامات
دافيد : انا قدامى سا عتين و اسافر
نايا : يبقى لازم نعمل معاك احلى واجب و زقته جوه البيت و دخلت و دخل مهيمن و قفل الباب
مهيمن غمزلها تجيب الخمره
نايا : الله انت عندك خمره لازم نشرب كاس مع بعض و صبت الكوبايتين
دافيد : ماتجيب من الاخر انتو عايزين ايه
نايا : ولا عايزين حاجه يعنى هنعرز ايه ،
قول دماغك خفيفه و مش هتقدر تشرب
مهيمن : ماتقولش كده شكله يقدر يعدى في الحديد
نايا : لا مايقدرش حتى بص مش بينطق
مهيمن : خدها منه يا عم دافيد و اثبتلو انك تقدر
دافيد : مش هشرب انتو عايزين ايه مني
مهيمن قام و مسك رقبته : انا هقولك عيزين ايه ! فين الخريطه و الورق اللى يخص اسرئيل كلها؟
دافيد : معرفش
نايا : سيبه و انا هتصرف معاه قول يا دافيد هو ورق الصفقه و الورق المهم بيكون فين و خريطة الداخليه ل اسرئيل فين
دافيد كان بيحاول يضرب مهيمن لكن مسك ايد دافيد لوحها ورا ضهرو انطق ل اقتلك
دافيد فضل يحاول يفلت من مهيمن ، مسك راسه جامد : انطق
دافيد : اه اه هقول و قال كل حاجه
مهيمن عمل ع مناخيره نايا من خوفها جريت بعيد و خبطت في كوبس النور و قفل لوحده مهيمن قام بسرعة فتح النور
مهيمن بنرفزه: اقسم بالله ما هسيبك
نايا بخوف : ممكن افهم انا عملت ايه
مهيمن بعصبيه : و حيات امك بتقفل النور و تقول عملت ايه
نايا : انا عارف لو فضلت احلفلك من هنا للسنه الجايه مش هتصدق انه قفل لوحده
مهيمن مسكها من قفاها : لا طبعا مصدق و بيحاول يمسك اعصابه و حط في ايدها الكلابش
نايا : بس ليه المعامله دي
مهيمن بيحاول يمسك اعصابه : كلمه كمان هضربك برصاصه ف دماغك
نايا بصت وراها : طيب و الجثه
مهيمن ببرود : ولا نعرفه و شدها و نزل ركبو العربيه
نايا تكلم نفسها : ياااا قلبك جامد كده تشوف الدم والا تتأثر ، ع الاقل ده شغله امال انا لما موت نضال كان اسم قلبى ايه
و فضلو ساكتين لحد ما وصلو و فضل يجرجر فيها و دخلها الحجز
نايا : لا لحد هنا و استوب
مهيمن : هتدخل الحجز و كلمه كمان هدخلك حجز المعتقلين
نايا : معتقلين حصلت لا خلينى هنا احسن حتى الواحد يستجم شويه
مهيمن : و انا بحبك و عايزك تستجم و سابها و راح للوا
اللوا : عملت ايه طمنى
مهيمن : الحمد لله عرفت مكان الورق
اللوا : تمام جهز نضال
مهيمن : مالقتش غير ده ، انا هروح
اللوا : لا انا عايزك معايا في عمليه هنا و نضال اكتر واحد بيحفظ بسرعه و عمرو و فادى هيروحو معاه
مهيمن : بصراحه البنى ادم ده مش مستريحله بحس انه متخلف و الله
اللوا : انت بس اللى جد و مالكش في الهزار عشان كده مش بتطيقه
مهيمن : تقريبا كل مره يبوظ العمليه
اللوا : شيله من دماغك يا مهيمن نضال ماشاء الله عليه
مهيمن : اه صح حاجه بسم الله ماشاء الله زي الزفت لا و كمان يفقع المراره يجيب شلل رباعي رعاش
اللوا بضحك : هو فين ؟
مهيمن يقعد و يسند ضهره و يفرد رجله و بلامبالاه : في الحجز
اللوا باستغراب : لا بتهزر ، انت جرا ايه لمخك بتدخل ظابط الحجز
مهيمن : سيبك منه خلينا نرتاح من صداعه
اللوا : روح هاته ولا انزل انا بنفسي اجيبه
مهيمن : عشان خاطرك و نادى العسكري العسكري يدخل عمل تعظيم سلام
مهيمن : هات نضال من الحجز و قول ل عمرو و فادى يجو ع مكتب اللوا يحيى
العسكرى : تمام يا فندم
راح العسكرى : نضال بيه ، نضال بيه
نايا كان بقالها يومين مانمتش و كان نفسها تنام : ايه تاني
العسكرى : اللوا عيزك
نايا بضيق و زهق : ماشي و قامت و راحتله
نايا : تمام سيادتك
اللوا : انت عندك عمليه دلوقتى
نايا تبص في الساعه / ماشي بس سبنى انام ان شالله اربع ساعة
مهيمن يبص للوا : هموته
اللوا بتمثيل : لا انا محتاجه لما نخلص مصلحتنا نبقى نخلص عليه
نايا بخوف مصطنع : اعتبرنى جاهز سيادتك ، كلمنى عنها
اللوا : عن مين
نايا بحنان و تميل ع المكتب : عن المهمه
مهيمن يقوم : لا انا همشي احسن مش قادر هتشل والله
اللوا : اقعد يا مهيمن
مهيمن كان نفسه يمشي عشان يطمن ع نايا : اصل مش هقدر اقعد معاه اكتر من كده
اللوا : عشان خاطرى اقعد و انت يا نضال بطل هزار لما نكون لوحدنا هزر
نايا بصوت واطى : طااه مشيه
اللوا : قولنا ايه
مهيمن بعصبيه : يمشي مين ؟
نايا : ليه بتاخد الكلام عليك
مهيمن : ده ع اساس في غيري في المكتب
نايا : اه فيه و بصت للوا اتفضل قول سيادتك
اللوا : مهيمن اقعد و اهدى شويه و انت يا نضال اسكت شويه
نايا : تمام و انا هسكت اتفضل قول
مهيمن قعد جنبها : لما يجو البشاوات الاتنين
نايا بتكلم نفسها : يا لهووووى ليه ليه قوم لا لا كده مش هركز استغفر الله امشى يا افكر يا وحشه انا هنا نضال
الباب خبط و دخل عمرو و فادى
اللوا : اتفضلو اقعدو عشان نشرحلوكو العمليه ايه و هتمشي ازاي
نايا كانت خلاص عصفير الحب بتطير قدام وشها
اللوا : معايا يا نضال
نايا بتركيز : احم طبعا معاك ( ترفع ايدها تهش العصفير و تركز )
اللوا : هتروحو تجيبو ورق من اسرائيل
نايا بخضه : ايه ايه من فين ليه يا فندم عملت ل حضرتك ايه ، امال لو مش بتحبنى كنت ودتنى فين
اللوا : نضال ممكن تركز
نايا : تمام اتفضل كمل
مهيمن حط ايده ع فخدها : ركز معايا
جسمها كله اتنفض
مهيمن ب استغراب : فيه ايه؟
نايا بتوتر و بتحاول تبرر الموقف : ايدك فيها كهربا كهربتنى اهدا ع اعصباك الفولت عالى عندك
مهيمن يكتم عصبيته : طيب ركز معايا و فضل يشرحلهم خريطه انتو هتركبو الهيليكوبتر و هتنزلو في اخر سينا هيكون في عربيه مستنياكم هتدخلكم اسرائيل و هناك هيكون في فرقه مهرجانات هتدخلو في وسطهم ، فهمتو ولا اقول تانى
نايا : فهمت بس من هنا ل المكان ده كام ساعه
مهيمن : تقريبا ساعه
نايا : يخساره
مهيمن : في ايه؟
نايا : مش هلحق اشبع نوم
مهيمن يلم ورقه و يديله الخريطه بتاعة القصر اللى فيه الورق في ايده و يمشي حتى من غير ما يستأذن
اللوا بضحك : حرام عليك هتموته
نايا بهزار : يبقى عمره و نفذ هنعارض امر الله
اللوا : ده انت مشكله اتفضلو يالا جهزو نفسكو
كلهم قامو و طلعو
نايا سابتهم و دخلت التواليت و فتحت الفون لقت مهمن باعت رسايل كتير
نايا : طيب هعمل ايه دلوقتى هبعتله رساله اطمنه : حبيبي معلش انا في مؤتمر و مش هقدر اكلمك سورى اول ما اخلص هكلمك ع طول
مهيمن شاف المسدج : قلبي قلقتينى عليكى ممكن بعد كده لو عندك اي مؤتمر تقولى
نايا : حاضر انت عملت ايه في العمليه بتاعتك
مهيمن : الحمدلله
نايا : يعنى انت كويس
مهيمن : بقيت كويس لما اطمنت عليكى
نايا : حبيبي انت ، يارب دايما تكون كويس هسيبك دلوقتى
مهيمن : اتفضلي يا قلبي
نايا دخلت مكان تغير الهدوم و طلعت هدوم و اخدت السلاح اللى هتستخدمه و عمرو وفادى كانو بيحضرو نفسهم وبيهزرو
نايا قعدت و سندت راسها ع ايدها و تكلم نفسها : يارب استر انا خايفه اووى كل مادى و الموضوع بيصعب كنت خايفه من سجن ادينى هروح اسرائيل يعنى سجن ابوغريب و العذاب ع حق يارب اعمل ايه
عمرو : الوحش ماله
فادي بقلق عليها : انت مالك
نايا تهز راسها عشان تفوق : معلش تعبان شويه
عمرو ب استغراب : انت خايف
نايا بتهرب : لا بس ادعولي
فادي : نضال انت مالك
نايا بصوت فيه خوف : ماليش
فادي : انت كويس
نايا هزت راسها ب اه
عسكرى يدخل ليهم : الطياره وصلت
عمرو : يالا يا كاباتن و مشي
نايا قامت و بتمشي
فادي شدها : انتى مالك؟
نايا : مش عارفه
فادي : شكلك تعبان
نايا بخوف : انا خايفه
فادى : ممكن تنسحبى و اهربى يا نايا حاولى ابعدى المكان هنا كله خطر
نايا : ماينفعش يا فادي انا مشيت في مشوار ولازم اخلصه يا يخلص عليا
فادي : متقوليش كده هتخلصيه ان شاء الله ع خير
نايا بدموع : انا لو مت ابقى شهيده صح
فادي بوجع في قلبه : بالله عليكى بس هنرجع ان شاء الله
نايا : انا لو حصلى حاجه تبقى تقول ل مهيمن انه اغلى حاجه عندى و بحبه اوووى و خليه يسامحنى
فادى حضنها : بس يا بت و الله هنزجع و معانا الورق كمان و بعدها و مسحلها دموعها
يدخل مهيمن و بقوه : انتو لسه هنا الطياره بقالها ربع ساعه مستنيه جنابكم
فادي : احنا طالعين خلاص و مسك نايا و بيتحرك
مهيمن : نضال
نايا تبص وراها
يقول بتريقه : اوعى تنسي تبوظ العمليه
نايا : و لو باظت مش هتزعل
مهيمن بتريقه : لا خالص و كمان هجيبلك تورته و نحتفل و هعملك قلوب و حاجات حلوه كتير
نايا : شكلى انا اللى هبقى التورته و الشمع يتحط فيا و قلبى هطلعو من مكانه
مهيمن : الله عليك و انت لماح
نايا تبصله و تملى عينها منه : تلميذك يا كابتن
مهيمن : اتفضل ع الطياره
ركبو الطياره و نايا كانت بتحاول تنام (بس نوم ايه اذا حضر الخوف طار النوم )
********
عند مهيمن كان تعبان جدا و راوح ينام
بس قلبه واجعه و مش قادر ينام
********
في الطياره
عمرو و فادى كانو بيهزرو و نايا كانت مرجعى راسها ورا و مغمضه عنيها لحد ما وصلو نزلو و ركبو عربيه و كان معاهم تصريح انهم مغنيين و دخلو اسرائيل و قابلو المغنيين و غيرو هدمهم و راحو معاهم القصر و فضلو يغنو و يرقصو فادى انزلي انتى و خلي بالك من نفسك معاكى نص ساعه و تيجى عشان نمشي
نايا : تمام و اتسحبت و كانت بتفتكر الخريطه و تمشي عليها لحد ما وصلت المكتب اللى فيه الورق طلعت كشاف صغير و فضلت تدور و فجأه الباب يتفتح تقفل الكشاف و تدخل ورا الستاره
شاب و بنت كانو في وضع (استغفر الله كله يغمض عينه)
نايا بتكلم نفسها : منكم لله يا بعدا محلوش ليكم غير المكان ده احنا لو ولعنا دلوقتى كلنا هنكون في جهنم بسبب قرفقم
********
عند فادى
عمرو : فادى اجهز عشان هنمشي
فادى : ازاي نضال لسه فوق
الفرقه : احنا لازم نمشي ما ينفعش نقعد اكتر من كده ، اتفضلو
فادي : انا هستنى نضال امشو انتو
واحد من الفريق : احنا هنا مش بنهزر و اوعي تفتكر احنا فرقة مهرجانات بجد
فادي بقلة حيله مشي معاهم
********
عند نايا
الشاب و البنت طلعو
نايا عبو شكلكم و طلعت و فضلت تدور لحد ما لقت زرار داست عليه دخلها ع خزنه كبيره في الحيطه اخدت الورق و فضلت تدور ع زرار الخروج لحد ما لقته بس سمعت صوت بره استخبت و فضلت تحفظ الورق و سابته مكانه و وقفت جنب الباب بتسمع فيه حد بره لحد ما سمعتش اي صوت خرجت و فضلت تتسحب و طلعت في الطرقه
واحد : اقف مكانك
نايا قلبها وقع و قرأت اية الكرسي و جمدت قلبها : فيه ايه؟!
الشاب : انت مين
نايا خافت و بقت مش عارفه تعمل ايه
الشاب فضل يتهز و بان عليه السكر
نايا فرحت انها تقدر تكذب عليه بسهوله : انا تبع الفرقة بس بطنى هتموتنى عايز ادخل الحمام ، هو فين ؟
الشاب : الحمام تحت
نايا : بيس و جريت و طلعت من القصر تبص في الساعه لقت نفسها اتأخرت جدا
********
عند فادي
كابتن الطياره : لو سمحت احنا لازم نتحرك
فادى : نستنى بس ربع ساعه كمان
كابتن الطياره : انا معرفش كمان اذا كان اتمسك ولا لا اكيد مش هفضل مستنى يجى يقبضو علينا و نعرض الكل للخطر
عمرو : يالا يا فادى نضال ذكي و هيعرف يتصرف
فادى : امشو انتو انا مش همشي
الكابتن : يا فادى شغلنا ماينفعش نحكم فيه عواطفنا انت لو فضلت و اسرائيل اكتشفت انكم انتو الاتنين تبع مصر هتبقى كارثه ع مصر كلها
فادى بيقوم ببطء و بيبص وراه
عمرو كان حاسس انه اتقبض عليه : يالا يا فادى ما تبصش وراك ادعيله
فادى بعصبيه : انت تقصد ايه؟
عمرو بهدوء : ماقصدش
فادى مسك فيه : لا تقصد
عمرو كان بيحاول يتفادى ضرب فادى : يا فادي اهدا ده مش وقت اي حاجه
الكابتن بعدهم عن بعض : اتفضلو اركبو و مش عايز اي تهور
كلهم ركبو و شغل الطياره و اتحرك بيها
عمرو : فادى
فادى كان متضايق جدا
عمرو بفرحه : انت يالا بص كده
فادى : لو سمحت انا مش طايق نفسي
عمرو : يالا نضال اهو
فادى قام بص بسرعه و بفرح : ايوه هو و راح للكابتن نزل الهيليكوبتر نضال وصل
الكابتن : ارميلو حبل يطلع عليه
فادى فتح الباب و رمى حبل نايا ماسكت فيه و فضلت تطلع عليه
نايا بهزاروفرح انها لحقتهم : يا ولاد اللظينه كنتو هتسبونى
عمرو و فادى حضنوها
نايا : لا والله امال مين كان هيسبنى
الكابتن : اتفضلو ادخلو جوه و اقفلو الباب عشان اتحرك
فادي : قفل الباب و دخلو قعدو
عمرو : انا كنت هموووت من القلق عليك و بصراحه افتكرتك اتمسكت
نايا : اقسم بالله بومه (و تبص ل فادى ) انت باين عليك بلاش تبعبر عشان لو بعبرت انا هتفرم
فادى : يعنى عارف
نايا : عارف و متأكد و واثق
فادى خبطها : دماغى كانت هتتشل من التفكير و القلق عليك
نايا : بحبك يا زمل
عمرو : و انا
نايا خبطته : انت فقر ع بومه اكتم خالص بتفقر عليا
عمرو : امال اتأخرت ليه
نايا : بتسألنى انا ليه ! اسأله هو
عمرو باستغراب : هو مين
نايا : اصل واحد دخل عليا و كان بيحب في المكتب اعمله ايه فضلت مستنى و اول ما طلع شفت الورق
فادى : فين الورق صح
نايا بتشاور ع دماغها : هنا
عمرو : انت اكيد بتستهبل ما جبتهوش ليه
نايا : ما انا و انا طلع دخل اتنين تانى بس المره دي الحمدلله رجاله الاتنين و كانو بيتكلمو عن الورق ده قلت ابص بصه و اسيبه احسن يدورو عليه و يشكو في حاجه و تقلب بهزار، و بصراحه خفت ع تعبهم انهم يفضلو يدورو ع الفاضى
عمرو : شكلك هتتنفخ من كابتن مهيمن
نايا : سيبك منه
فادى بغيظ : انا ساكت اهو
نايا : خليك ساكت بلاش نخسر بعض عشان خاطر ورق
فادى بنرفزه : طيب احب اطمنك ان موتك ع ايد مهيمن و قام و سابهم
عمرو و نايا فضلو يهزرو لحد ما وصلو نزلو و طلعو ع المكتب و قابلو مهيمن
نايا اول ما شافته اتخضت
مهيمن : فيه ايه شفت عفريت
نايا بتبعد عنه وهي بتضحك : لا و (تبص ل فادى ) اهو بيورينا من دلوقتى العين الحمرا
مهيمن مسكها من هدومها : عارف لو كنت بوظت العمليه طلع المسدس من ورا ضهره ديتك طلقه من ده
نايا : اهدا يا ابو صلاح اعصابك
مهيمن سابها و راح المكتب اللوا و هما وراه
اللوا : اتأخرتو ليه
مهيمن : هما كمان لسه راجعين دول المفروض يكونو هنا من ساعه
فادى : اصل نضال و هو بيجيب الورق
مهيمن بحده : اهلا هو فيها نضال
فادى : اصل دخل عليه ناس في المكتب و ده اللى اخره
اللوا كان متوتر : مهيمن لو سمحت اهدا انا اعصابى باظت افتكرت حصلهم حاجه اهم شئ حمدالله ع سلامتهم ، وبص ل نايا فين الورق يا نضال
نايا : مسكت ورق من ع مكتب اللوا ثوانى و يكون هنا
مهيمن قام بعصبيه : انت بتستهبل ولا ايه ظروفك انت اهبل يلا فين الورق
نايا بخوف : يا فندم كان فيه ناس بتتكلم ع الورق ده و انا خفت اخده يحسو ان الورق مش موجود و يزودو حراسه ماتنساش كمان ان الورق ده يخص كل الاماكن اللى فيها مكان قصر الريس و الوزاراء و الوزرات و كل اكبر اماكن في اسرائيل
مهيمن كان هيضربها باللكميه
اللوا : وبعدين يا مهيمن اتفضل اقعد ولو سمحت حاول تسيطر ع نفسك بعد اذنك
مهيمن قعد بعصبيه
نايا كانت خايفه و ايدها بترتعش و حاولت ترسم الخريطه و كتبت كل حاجه كانت فيها
نايا خلصت و قامت : اتفضل سيادتك
اللوا : نضال انت متأكد كده صح
نايا اخدت ورق تانى و قعدت رسمتها تانى و كتبت نفس الكلام : اتفضل سيادتك لو لقيت حرف متغير بين الورقتين اعمل اللى تعمله
مهيمن اخد الورقتين و فضل يقارن : تمام
اللوا : تمام تسلم ايدك اتفضلو استريحو و اهم شي الكل يسيب تلفونه مفتوح عشان في اي وقت هقولكم اجهزو
كلهم قامو معادا مهيمن
********
عند نايا
و هي في الطريق تكلم فادى : انا ضايقت حبيبي اووى النهارده لازم اروق مزاجه زي ما عصبته
فادى : ده انتى هتموتيه
نايا : بعد الشر عليه
فادى : دلوقتى بعد الشر و من شويه كنتى هتطلعى روحه
نايا : اسمع بقى و متبقاش غلس ، هعمل حفله مجنونه شويه و انت هتجيب مهيمن و تيجى
فادى : يا خوفى من جنانك
نايا بضحك : ماتقلقش و قالتله ع المكان و مشيت
********
عند اللوا
اللوا : اتفضل يا بنى روح نام ارحم نفسك و جسمك
مهيمن : هستنى مع حضرتك و نحط الخطه مع بعض
اللوا : لا اتفضل و مش لوحدى اللى هعمل الخطه ، روح ارتاح يابنى
مهيمن كان رافض يمشي بس اول ما فونه رن
مهيمن : شكلى كده اقتنعت بعد اذن سيادتك
اللوا بضحك : ربنا يبارك في التلفون اللى اقنعك
مهيمن ابتسم و طلع : قلب قلبي وحشتينى
نايا بحب : انت اللى واحشنى اوووى
مهيمن : انتى فين
نايا : في البيت
مهيمن بأشتياق : عايز اشوفك
نايا : و انا هموت واشوفك بس ياريت تروح ترتاح عشان باين ع صوتك انك تعبان و نضال قالى انه كان عندكم كذا عمليه النهارده
مهيمن : انا فعلا تعبان ، بس ما روحتش معاهم
نايا : عشان خاطرى ارتاح و حضر نفسك ع تمانيه ع حفله تغير مودك خالص باين عليك ع اخرك
مهيمن : تمام هبقى اعدى عليكى
نايا : لا تبقى تعالى مع فادي ع هناك هو عارف العنوان
مهيمن : و انتى هتروحى لوحدك
نايا : لا معايا دانيه و اصحابنا انا لما بكون متضايقه و عايزه اطلع من مود النكد بعمل حاجه لذيذه ، هفاجأك
مهيمن بأبتسامه : ربنا يستر من مفاجآتك
نايا بضحك : بعون الله هبهرك
********
عند فادى
فادى : اخ انا نسيت اقولها ع ابو نضال لما ابقى اشوفها بليل ابقى اقولها زمانها نامت دلوقتى
********
عند عزه
بتتكلم في الفون : اه اه تمام ، طيب العنوان ايه ، شكرا نقف معاك في الافراح و قفلت
: مالك فرحانه اووى كده ليه؟ فرحينى معاكى
