رواية حارة البطل الفصل العاشر بقلم جنات بدر
بعد مرور اكتر من اسبوع.
ورغد مشغوله فى تحضيرات الشقه عشان لما ينقلو مايكونش فى حاجه ناقصه واشترت اجهزة الكهربائيه جديده لان اللى فى الشقه كانو قدام جدااا .
وكانت عايزة تاخد من لوحات رهف عشان تجهزلها المرسم وماكنتش عارفه تقولها ايه ... لكن وصلت لفكرة وقالتلها ان فى معرض هيتعمل ولانها عارفه ان رهف مش بتحب انها تحضر المعارض وقدرت تقنعها انها هى اللى هتحضر المعرض ورهف وافقت ... وفعلا اخدت اللوحات اللى رهف بتحبهم واخدت اللوحه اللى رسمتها لوالدهم ووالداتهم .
اما حسن اللى رغد شاغله كل تفكيره تقريباا .... وبدا يجهزلها بنفسه الحاجات اللى عايزلها للمرسم .
الحاج محمود اللى لسه زعلان من هدى وحنين على الموقف اللى حصل ... وده مفرح اولفت جداا .
بقلم الكاتبه جنات
ــــــــــــــ★ـــــــــــــ
يوم جديد على الكل .
رغد وصلت حارة البطل بعربيتها لاول مرة ووراها عربيه متحمل عليها كل الاجهزة واللوحات بتاعه رهف .
رغد نزلت من العربيات وشاروت لسواق على البيت لان العربيات مش بتقدر تدخل اكتر من كدا عشان الشوارع ضيقه .
حسن وحمزة شافو السواق بيطلع الحاجات لوحده .
حسن نادى على شباب من الورشه عشان يساعدوه .
رغد شافت ام فرح اللى قاعده على فرشه الخضار:ازيك ياام فرح ؟
ام فرح:بخير يابنتى انتى عامله ايه ؟
رغد:انا بخير الحمدلله .
ام فرح:دايما يارب اسمع عنك كل خير .
ام فرح شاورت على بنت جميله قاعده جمبها:دى فرح بنتى .
رغد سلمت عليها:ازيك يافرح مبسوطه انى اتعرفت عليكى .
فرح:والله وانا مبسوطه اكتر ماما حكتلى على اللى عملتيه معاها ربنا يخليكى بجد .
رغد:حبيبتى يافروحه .
جه عليهم محمد اللى بيشتغل مع حسن فى الورشه:يلا يافرح .
ام فرح:ده محمد خطيب فرح يابنتى ورايحين يجيبو شويا حاجات لشقه بتاعتهم .
رغد:ربنا يفرحهم يارب ويتمملهم على خير واللى متاكده منه ان فرح هتكون عروسه زى القمر .
فرح:اكيد هتحضرى فرحنا مش كدا؟!
رغد:طبعا اكيد .
فرح مشت هى ومحمد ورغد لسه هتطلع البيت سمعت صوت:اهلا اهلا بدكتورة .
رغد ابتسمت ولفت لانها عارفه الصوت كويس:سياده الرائد بذات نفسه .
رغد ومراد سلمو على بعض وحسن قاعد على كرسي قدام الورشه وعينه عليهم .
مراد:عامله ايه يارغد ؟
رغد:انا بخير الحمدلله ... طمنى انت عليك .
مراد:انا ميت فل وعشرة قدامك اهو .
رغد:نورة والبيبي عاملين ايه ؟
مراد:كويسين بس الصغننه مطلعه عينا كلنا بس فداها اى حاجه .
رغد:ربنا يخليك ليهم يامراد .
مراد:استنى اوريكى صورتها ... دى حاجه كدا من الممنوعات حته اجنبيه من الاخر .
رغد ضحكت وشافت الصورة:ياروحى ماشاء الله حلوة اوى يامراد ... تتربي فى عزكو يارب.
مراد:تسلمى يارغد ... حلو عشان شبههى مش كدا.
رغد:لا طبعا ...دى نسخه من نورة عشان كدا زى القمر.
مراد:مقبوله منك يادكتورة ..... قوليلى بقي ايه اللى خلاكو تنقلو هنا .
رغد اتنهدت:لا ده موضوع يطول شرحه يامراد ... لما نجى نعيش هنا ابقي تعالى وانا احكيلك كل حاجه ..... واهو تشرب قهوة بتاعتى اكيد وحشتك .
مراد:حد الله بينى وبين قهوتك ياشيخه .
رغد ضحكت اوى :خلاص ياعم هخلى رهف اللى تعملك .
مراد:ايوا كدا ده الفنانه عليه فنجان قهوة يظبط الدماغ لشهر قدام .
رغد:عندك حق والله .
مراد:صح عرفت انك موصيه البطل على شغل .
رغد باستغراب:مين البطل ... وشغل ايه؟!
مراد شاور على حسن:حسن البطل .
رغد:اه صح ... دانا كنت نسيت خالص .
مراد:طب تعالى القى نظرة .
رغد ضحكت:تعالى نلقى نظرة .
رغد عدت الشارع مع مراد وقربو من حسن اللى قام وقف .
رغد:صباح الخير .
حسن:صباح النور.
مراد:الدكتورة عايزة تلقى نظرة على الشغل يابطل .
حسن:اكيد اتفضلى .
حسن دخل ورغد ومراد وراه وكان حسن مخلص جزء كبير من الشغل .
رغد:ماشاء الله شكلهم حلو جدا .
مراد:طبعا ده شغل البطل بذات نفسه .
رغد:تسلم ايدك بجد ..... طب بالنسبه للفلوس بقي وكدا .
مراد:قصدك الحساب ؟
رغد:ايوا .
حسن:لا فلوس ايه يادكتورة ... اعتبريهم هديه الضيافه عندنا فى الحارة .
رغد:لا طبعا انا طلبت حاجات كتير مينفعش كدا .
حسن:شكل الدكتورة عايزة الحاج محمود يزعل مننا يامراد فهمها انت بقي .
مراد:صح انا سمعت ان الحاج وجدك كانو صحاب ... واكيد مش هيرضي ياخد منك فلوس وبعدين ياستى حد يلاقى حاجه من ابو بلاش ويقول لا .
رغد ضحكت:عمرك ماهتتغير يامراد .
مراد:لما تعرفى تعملى القهوة ابقا انا اتغير .
رغد:ده تحدى يعنى ايه رايك هخلى رهف هتعملها ليا وهتشربها غصبن عنك .
مراد بص لحسن:ابقي جهزلى التربه ونبي ياحسن ياخويا وخد بالك من بنتى .
رغد ضربته فى كتفه:انت رخم بجد .
رغد بصت لحسن:بجد شكراا جدااا مش عارفه اقولك ايه .
مراد:متقوليش حاجه هو حسن البطل كدا طول عمره صاحب مجدع اوى .
حسن:ده الواجب يادكتورة .
رغد:تمام ... انا هروح اشوفهم طلعو الحاجه ولا لسه .
مراد:تمام يادكتورة .
رغد خرجت من الورشه وراحت على البيت وطلعت شافت الشقه اللى جهزت من كله وبقت حلوة اوى وطلبت من البنات يحطو اللوح فى الاوضه الفاضيه بعد ماخرجو منها السفرة وبقت فى الصاله .
رغد:بجد تسلم ايدكو الشقه بقت حاجه تانيه .
بنت منهم:ده شغلنا يادكتورة .
رغد حاسبت البنات ونزلت عشان تمشي واتفاجات بمنصور قدامها ومعاه ٤ شباب .
رغد بصلتهم اوى :نعم جاي عايز ايه تانى ؟!
منصور:عايزك تسيبى البيت وتمشي ومتخطيش خطوة جوا الحارة دى مرة تانيه .
رغد:لا والله .. الحارة كانت باسمك وانا معرفش ... وحتى لو باسمك البيت ده ملك جدى يعنى ملكى وحضرتك مايخصكش افضل فيه ولا امشي .
منصور:لا مانتى هتبعيلى البيت غصبن عنك .
رغد:ومين الحمار اللى قالك كدا .. اوعى يكون عقلك ..... انسي انا مش هبيع .
ام فرح لما شافت المنظر جرت على ورشه حسن اللى كان قاعد فى مكتبه مع مراد وقالتلهم وخرجو معاها بسرعه .
حسن ومراد قربو من رغد .
حسن:فى ايه يامعلم منصور ؟!
منصور خاف لما شاف مراد وحسن:لا ابدا دانا كنت بتفاوض مع الانسه على سعر البيت .
رغد:لا والله ... يعنى ماكنتش بتهددنى من شويا عشان اسيب الحارة وماجيش هنا تانى ؟!
مراد:انت مش ناوى تهدى شويا يامنصور ولا ايه ... مش قولنا مالكش دخل بالبيت ده.
منصور:مانت قولتى ياباشا لما اصحابه يظهرو هيبيعو .
حسن:وياسيدى صاحبته قالتلك انت ومراتك انها مش هتبيع خلاص بقي .
منصور:لا مانا مش هيتخرب بيتى عشانها.
رغد:هو البيع بالعافيه ولا ايه ... انت مفكر لما تجيب شويا الغفر اللى معاك دول انا كدا هخاف واكش واقولك حاضر هبيع يامعلم ... يبقي حضرتك ماتعرفنيش كويس .... تصدق بالله حتى لو سبت البيت ومشيت وفكرت ابيعه هبيعه لاى حد ماشي فى شارع لكن انت بذات لأ .... فبلاش تتحدانى احسنلك.
مراد:اظن سمعتها يامنصور ... يلا خد رجالتك وامشي بدل ماالمكو واحبسكو واهو تنور مع ابنك وتسليه الكام يوم اللى لسه هيقضيهم فى السجن .
منصور بص لرغد بغل واخد رجالته ومشي وهو مش ناوى على خير .
حسن:انتى كويسه يادكتورة ... حد منهم ضايقك .
مراد ضحك:اشك الصراحه .... انا لما ام فرح قالتلنا انا جيت جرى كنت خايف على المعلم منصور مش عليها .
رغد:ماشي ياخفيف ... انا همشي بقي .
مراد:مالسه بدرى يادكتورة ... خليكى وتعالى معايا شوفى نورة والنونه .
رغد:عندى عمليه ولازم ارجع القاهرة ... واكيد هتتعوض وهاجى ازورك فى بيتكو بس هاكون انا ورهف .
مراد:قشطاا يادكتورة .
رغد:سلام.
رغد مشت وركبت عربيتها ومشت من الحارة .
بقلم الكاتبه جنات
ــــــــــــــ★ـــــــــــــ
بليل .
رغد رجعت الڤيلا وكانت رهف قاعده مع لارا ومؤمن .
رغد:السلام عليكم يااهل البيت .
الكل:وعليكم السلام .
مؤمن:اخيرا جيتى يابنتى قلقت عليكى .
رهف:قلقت ليه دى كانت فى المستشفى يعنى ؟!!
رغد بصت لمؤمن:انتى عارفه مؤمن يارهوفه بيخاف علينا ... قال ايه عامل علينا اخ كبير بقي .
رهف ولارا ضحكو .
مؤمن:عندك شك فى ده يادكتورة رغد ؟!
رغد:وانا اقدر بردو .
لارا:انا زعلانه منك يارغد على فكرة .
رغد حضنتها:دانا نوتى اوى ازاى اقدر ازعل قمرى الصغنن .... قوليلى بقي زعلتلك فى ايه؟!
لارا:مابقتيش تلعبي معايا زى الاول وعلطول برا ومش بتقعدى معايا انا ورهف .
رغد:انا اسفه يالولى بس انا عندى شغل كتير ياحبيبتى .... واوعدك اخلص الشغل اللى عندى وهنقضى كل وقتنا سوا ايه رايك؟
لارا بحماس:موافقه جداا .
رهف:اطلعى غيرى يارغد عشان نتعشي كلنا سوا .
رغد:الصراحه انا ميته من الجوع ... هغير واجيلكو.
رغد طلعت اخدت شاور وغيرت ونزلت كانو الكل قاعدين على السفرة ورغد قعدت معاهم واكلهم كلهم سوا فى جو مليان هزار وضحك
رغد بصلتهم وافتكرت باباها ومامتها لما كانو بيتجمعو معاهم ويضحكو ويهزرو كتير اد ايه واحشتها قاعدتها معاهم وسهراتهم سوا .
رهف طبطبت على ايدها ورغد فاقت من تفكيرها وبصتلها .
رهف قامت من مكانها وحضنتها بحب:هما اكيد فرحانين بلمتنا سوا يارغد .
رغد:عارفه ياحبيبتى بس هما وحشونى اوى .
الاتنين عيطو فى حضن بعض.
مؤمن قام وحضنهم بحب اخوى:واكيد بردو مش هيكونو فرحانين لو شافوكو كدا وكمان بالاسود اللى مش راضين تقلعوه ده .
رغد مسحت دموعها ومسحت دموع رهف:واحنا مش هنعيط تانى صح يارهف ؟
رهف:صح .
مؤمن:وتغيرو الاسود ده .
رهف:اكيد هنغيره .
مؤمن:يلا اسيبكو انا بقي عشان عندى بكرة اجتماع مهم من بدرى ... يلا يالولى .
لارا حضنت رهف:لا انا هفضل مع رهف .
رغد:سيبها معانا يا مؤمن .
مؤمن:اوكى ... تصبحو على خير .
الكل:وانت من اهله ياموو .
مؤمن ضحك وخرج من الڤيلا .
رهف بصت لرغد:صح انتى عملتى ايه فى المعرض يارغد ؟!
رغد باستغراب:معرض ايه !!
رهف:المعرض اللى اخدتى لوحى عشانه .
رغد:اااااه اااه لسه مش هيتعمل الوقت .
رهف:ولما هو مش هيتعمل الوقت اخدتى اللوح ليه ؟!
رغد:هما هياكلوهم يارهف يعنى ؟! .. هما لازم بياخدو اللوح قبلها بفترة عشان يعنى يظبطو المكان وكدا .
رهف:ماشى يارغد .
لارا:ماتيجو ننام سوا ؟
رغد:فكرة قمر من بنوته قمرين يلا ننام فى اوضتى .
البنات طلعو سوا ونامو بعد مالعبو وهزرو وضحكو كتير اوى .
بقلم الكاتبه جنات
ــــــــــــــ★ـــــــــــــ
صباح يوم جديد فى حارة البطل .
اولفت صحت ودخلت الحمام وغيرت وخرجت من الشقه وهى نازله قابلت ابنها داخل البيت .
اولفت بصوت واطى عشان محدش يسمعها:اخيرا شرفت ياعزت باشا .
عزت:اما انا جاى تعبان وعايز انام فحلى عنى الله يصلح حالك .
اولفت:مانت لازم تتعب من القرف اللى بتشربه طول الليل .
عزت:لو مستكتيش ياما هخرج ومش هرجع تانى.
اولفت:انت عارف انا بعمل ايه عشان يوافقو تتجوز حنين يااستاذ وانت سرحان طول الليل وبتتسرمح مع البنات الرخيصه اللى انت عارفهم .
عزت:ريحى نفسك ياما مش هيوفقو وخصوصا بعد اللى قولتيه قدام الحاج محمود .
اولفت:بس لازم تتجوزها ووقتها هنضغط على حسن عشان يتجوز اختك ...... وبكدا كل حاجه بتملكها عيله البطل هتبقي فى ايدينا .
عزت:وانتى عايزانى اعمل ايه ياما اخطفها واتجوزها بالغصب يعنى .
اولفت بخبث:لا مش بالغصب ياحبيبي ... تعالى اقولك تعمل ايه ووقتها هما اللى هيبوسو رجلك عشان تجوزها .
عزت:انتى بتفكرى فى ايه ياما رسينى بسرعه؟!
اولفت بدات تقوله على خطتها وعزت ابتسم بخبث.
بقلم الكاتبه جنات
ــــــــــــــ★ـــــــــــــ
عدى اليوم وجه الليل بسرعه .
فى بيت البطل .
اولفت لما اتاكدت ان الكل نامو خرجت من اوضتهم براحه وفتحت الباب ودخلت عزت اللى همس:نامو ؟
اولفت بنفس الهمس:اه يلا ادخل هى فى اوضتها .
عزت ابتسم بشر:حاضر .
عزت اتسحب وفتح باب اوضه حنين براحه عشان محدش يحس واولفت دخلت اوضتها ونامت على السرير .
فى اوضه حنين .
عزت دخل ومشي ناحيه السرير براحه وطلع فونه ولسه هيقرب من حنين بس وقف لما حنين اتحركت وفتحت عينيها وصرخت باعلى صوت لما شافت خيال حد معاها فى اوضه وقامت من على السرير بسرعه وخرجت برا الاوضه بخوف .
عزت استغل ده وخرج من اوضه حنين ودخل فى اوضه اللى بتنام فيها اولفت بسرعه وهى خرجت ومعاها عزة متصنعين الخوف.
وهدى الحاج محمود خرجو من اوضتهم على صوت حنين.
هدى اخدتها فى حضنها وحنين كانت بتترعش من الخوف.
محمود:فى ايه يابنتى مالك ؟!
هدى:مالك يا نن عين امك بتترعشي ليه كدا ؟!
باب الشقه خبط ومحمود فتح وكان حمزة وحسن اللى نزلو على صوت حنين .
حسن بص لحنين اللى بتترعش فى حضن امها:مالك ياحنين كنتى بتصرخى ليه ؟!
حمزة:طمنينا ياحنين مالك؟؟
حنين بخوف وهى فى حضن هدى:كان فى حد فى الاوضه ياحسن ... انا شوفت خياله والله .
محمود:حد مين يابنتى اللى هيكون فى اوضتك بس !!
حسن بص لحمزة ودخلو اوضه حنين ودورو فيها كويس وماكنش فى حد والشباك مقفول كويس وخرجو تانى .
حسن:مافيش حد ياحبيبتى .
حمزة:حتى الشباك مقفول ياحنين .. يعنى لو حرامى كان نط من الشباك واكيد هيبقي مفتوح .
اولفت بتحاول تهدى الجو وخايفه انهم يفتشو البيت ويشوفو ابنها:تلاقيها شافت كابوس وخافت مش اكتر .
حسن قرب واخد حنين فى حضنه:اهدى يانونه اكيد بيتهيئلك ياحبيبتى .
هدى:هروح اعملك كوبايه عصير لمون عشان تهدى اعصابك يابنتى .
هدى دخلت المطبخ وبعد شويا رجعت ومعاها العصير وحسن اخده منها وساعد حنين تشربه .
محمود طبطب على راسها:استعيذى بالله من الشيطان يابنتى وقومى اغسلى وشك ونامى .... خليكى معاها ياهدى الليله دى .
هدى:حاضر ياحاج .... قومى يابنتى .
هدى اخدت حنين ودخلت اوضتها ونيمتها فى حضنها .
برا عشان الشباب .
محمود بحزن على بنته:لا حول الله يارب ... اول مرة حنين تصحى من نومها مفزوعه كدا !!
اولفت:دلع بنات ياحاج مش اكتر .
حمزة بضيق منها:دلع !!
اولفت:ايوا ... تلاقيها بتدلع عليك ياحاج عشانك زعلان منها بس .
حسن بحده:حنين مش بتاعه دلع يامرات خالى .... خوف حنين كان بجد مش دلع بنات ابداا .
محمود:روحو ياشباب نامو يلا انتو وراكو شغل الصبح بدرى .
حسن:حاضر ياحاج ادخل انت كمان ارتاح .
محمود:حاضر
محمود دخل اوضته وحسن بص لمرات خاله اللى عينيها على باب اوضتها
حسن:اومال عزت فين يامرات خالى ؟!
اولفت اتوترت:عزت مجاش ياحسن .
حمزة:مجاش ازاى؟! ..... وانا كنت واقف فى البلكونه وشايفه وهو داخل البيت .
حسن بص لمرات خاله اوى .
اولفت:اصله ياقلب امه جاله شغل ورجع تانى ملحقش حتى ياكل لقمه .
حمزة:اممم ربنا يعينه ياام عزت .... انا هطلع شقتى ياحسن .
حسن:خدنى معاك ياحمزة .
الاتنين خرجو من الشقه واولفت وعزة دخلو الاوضه بسرعه كان عزت واقف ورا الباب وسامع كل كلامهم .
اولفت بهمس:اوعى تخرج الوقت الظاهر كدا حسن وحمزة شاكين فيك .
عزت بهمس:وهما هيشكو فيا ليه يعنى ؟!
عزة:ونبي انت تسكت خالص يافالح مش عارف تنفذ خطه بسيطه زى دى !!
عزت:سكتى بنتك ياما عشان ميبقاش اخر نفس ليها على ايدى .
عزة:انا راحه انام بلاش وجع دماغ .
اولفت:خليك هنا لحد ما الكل ينامو وتنزل تخرج من البيت كله ومترجعش غير الصبح فهمنى .
عزت:حاضر ياما .
بقلم الكاتبه جنات
ــــــــــــــ★ـــــــــــــ
حمزة وحسن واقفين على السلم .
حسن:انت شوفت عزت وهو جاى ؟!
حمزة:ايوا كنت واقف فى البلكونه والغريبه انى مشوفتوش وهو خارج !
حسن:يعنى ايه ؟!
حمزة:مش عارف بس خوف حنين كان بجد مش دلع يا حسن .
حسن:عارف ياحمزة بس ماكنش فى حد فى الاوضه لما دخلنا ولا اى اثر لاى حاجه تدل ان كان فى حد فى الاوضه !
حمزة:معقول كابوس !!
حسن اتنهد:مش عارف ياحمزة ... تعالى نطلع ننام وبكرة نبقي نتكلم معاها تانى .
حمزة:حاضر ياصاحبي .
الشباب كل واحد طلع اوضته .
وبعد مااولفت اتاكدت ان الكل نامو خرجت عزت من الشقه والبيت كله ورجعت اوضتها تانى ........
