(الفصل السادس)
احمد : عنى انا طالب ايد اميره
اسامه : ..ااا ليه هيتكلم
لقوا بيجاد داخل من البيت وهو معاه الماذون وبيقول
بيجاد : اسمها مدام بيجاد عاصم
احمد : ازاى دا وانتى اصلا
بيجاد : من دلوقتي الماذون اهو وانا اهو واميره ملك ليه انا انا وبس
سمعت اميره كده و وشها احمر من الكثوف اوى بيجاد بص لاميره لقى وشها احمر ابتسم على خجلها وقال
بيجاد : ياله يا جماعه عشان نكتب الكتاب
احمد : بس انا اللى هتجوزها
بيجاد بص ليه نظره قاتله خاف منها جدا
بيجاد بغضب وصرامه : قلت اسمها مدام بيجاد عاصم سليم المنشاوي مفهوم قلها ب زعيق
الكل سكت و ابتدو يكتبوا الكتاب
الماذون : مين وكيلها
اميره : لحظه بس انا مقولتش هتجوز دا
الماذون : امال مين
احمد : اكيد انا
اميره : هتجوز اوس اوس 
اسراء : نعم ياختى
اسامه قاعد وبيضحك فهو يعلم أن رغم كبر سنهم الا ان زوجته تعشقه وتغير عليه
اميره : يا ماما عشان خاطرى
بيجاد : هتتجوزى ابوكى يا اوزعه 
اميره : ما انا موافقتش عليك على فكره
بيجاد قام قرب منها و همس ف ودنها
بيجاد بهمس: فاكره الفيديو اقول ولااا اميره : موااااااااافققققققههههههههه اعااااااااااااااااااااااااااا 
الكل : هههههههههههه
بيجاد بنفس الهمس : ايوان اموت فيكى وانتى مطيعه كده يا اوزعه
اميره ادايقت وداست على رجله ب الجزمه
و راحوا يكملوا الزواج
لحد ما وقف الماذون وسأل اميره : هل توافقين ب بيجاد زوج لكى
اميره : 
الماذون مره اخرى: هل تقبلين ب بيجاد زوج لكى
اميره : 
الماذون تانى : هل تقبلين ب بيجاد زوج لكى
اميره :
بيجاد : يااااا
اميره : موووواااااافقققه اكتب يا مولانا اكتب
وبصت لبيجاد بغضب بص ليها ب كبرياء وانتصار وغمز ليها وضحك
وبعد كتب الكتاب تعالت الزغاريد ف البيت قرب بيجاد من اميره و قلها
بيجاد ب ابتسامه انتصار : مبروك يا مدام المنشاوي
اميره بغضب وتذمر طفولى : والله لخليك تندم على انك فكرت تجوزنى استحمل بقى
بيجاد : اللى يستحمل اكتر يكسب يا اوزعه 
اميره : هنشوف يابن المنشاوى 
بيجاد ب ابتسامه انتصار : هنشوف يا مدام بيجاد
بارك ليهم الكل
اميره ف سرها : ماااااشى استحمل بقى
عمر : لحظه كده بس
الاب اسامه : ف اى
عمر : انا عايز اتجوز البت دى وشاور على اسيل
اسيل اتكثفت وبصت للأرض
احمد : وانا موافق جدا
وتم عقد قران اسيل وعمر
عشق فرحت جدا و شغلت اغانى ف البيت و هى بترقص معاهم من الفرحه لاحظت نظرات جاسر ليها اتكثفت اوى من نظراته
وبعد وقت احتفال طويل جه معاد النوم
دخلت اميره اوضتها و شغلت اغانى و قلعت الطرحه و غيرت همومها ل شورت و بدى حملات ب اللون الازرق ف اسمر وقعدت تتمايل مع الاغنيه و شعرها الطويل بيطير معاها لتخلص الاغنيه و تخش تاخد دوش و تخرج وهى لبسه بيجامه جميله عليها اشكال كرتون و بتمسح وشها شالت الفوطه من هنا وصرخت من هنا
اميره : اعااااااااااااااااااااااااااا
قام بيجاد وحط أيده على بوقها
بيجاد : شششششش اهدى هشبل ايدى لو سمعت صوت هخليكى تندمى
اميره هزر راسها بمعنى ماشى شال أيده من على بوقها و
اميره : انت اى اللى جابك هنا
بيجاد : اى جى لمراتى انا حر
اميره : لسه يا بابا مش مراتك لما الفرح يتعمل الاول
بيجاد : متخلنيش اقلبها عليكى واعمل الفرح بكره
اميره : بس يا بابا بصوت رفاعى الدسوقى
بيجاد : اوزعه
اميره بتذمر طفولى: انا مش اوزعه
بيجاد ضحك على شكلها وبص ليها لقى شعرها مبلول قرب منه وشامه
بيجاد بهيام : بجد شعرك رحته حلوه اوى
اميره اتكثفت اوى و وشها احمر
بيجاد قرب منها اوى وحط وشه ف رقبتها اميره حست بنفسه على رقبتها لتخرج منها شهقه عندما تشعر بيده على وسطها
بيجاد : شكلك حلو كده
اميره بهمس: بيجاد ابعد
بيجاد : لا
اميره : عشان خاطري
بيجاد خد نفس طويل اوى وبعد كده بعد عنها
وبص لوشها بقى احمر اوى
بيجاد : حلوه تمثيليه جوازك من احمد دى
اميره بصت ليه بصدمه
بيجاد بضحك من منظرها : هههههههههههه اه عارف ياختى
فلاش باااااااك
اميره : سيلوووو عايزه منك خدمه
اسيل: قولى يا حبى
اميره : عايزه اخوكى يعمل أنه هيتقدملى
اسيل : اشطات بس ليه
اميره : عايزه اغيظ بيجاد
اسيل : دا كده اخويا هيتنفخ منه
اميره : والنبى قوليله اوك
اسيل : تمام
كلمت اسيل اخوها واتفقوا سوا ولما بيجاد دخل أحمد قال الحوار اللى حصل
بااااااااك
اميره : بس انت عرفت ازاى
بيجاد : اقولك يا اوزعه
فلاش باااااااك
بارك الجميع لهم وجه احمد سلم على بيجاد و قاله بصوت واطى ف ودنه
احمد : على فكره دى فكرت ميرو يعنى انا وهى اخوات بس
بيجاد ابتسم و قال : ماشى يا صاحبى 
باااااك
اميره بغيظ : ياااااااا احمد الكلب ماااشى
بيجاد بضحك : هههههههههههه لا احمد ولا عويس خلاص بقيتى ملك لبيجاد وبس ملم ليه وبتاعتى
اميره وشها احمر اوى من الكثوف
اميره وشها احمر اوى من الكثوف و
اميره : طيب اتفضل اطلع عشان عايزه انام
بيجاد : لا ما انا هنام هنا
اميره : نعم لا مفيش نوم هنا
بيجاد : ماااااشى بكره يجى وهتبقى ف بيتى يا ميرو
اميره : ماشى يا بن المنشاوى
خرج بيجاد. هو بيضحك عليها
اما ف غرفه اسامه
اسامه : اى يا حبيبى لسه بتحبينى اوى كده
اسراء بحب : عمرى ما اقدر انسى حبك يا حبيبى
اسامه راح حضنها اوى و هى لفت ايديها حولين رقبته
اسامه : بعشقك يا اسراء
اسراء : وانا بموت فيك يا حبيبى 
اسامه : اى رأيك نرجع ايام زمان تانى
اسراء : هههههههههههه يااه الواحد كان لسه بصحته
اسامه : وانا لسه بصحتى ياله البسى عشان نرجع ايامنا تانى
اسراء : طب يا اخى
اسامه : اخوكى طب شوفى مين هيخرجك
اسراء : هههههههههههه خلاص بقى يا حبيبى
اسامه: ايوان كده
اسراء : احنا بجد هنعمل نفس اللى كنا بنعمله
اسامه : تعالى نفتكر سوا كده
فلااااااش بااااك
لما كانوا صغيرين كان اسامه يخدها يخرجها يطلعوا على البحر و ياكلوا ف مطعم لوحدهم و كان يرقص معاها على الاغنيه اللى. هى بتحبها و يقولها بصوته و كان يشيلها ويلف بيها
وكانوا ينهوا اليوم ب أنه يصلى بيها الفجر ف الجامع لوحدهم و يرجعوا الساعه 8 الصبح
بااااك
اسراء : هننهى اليوم ب الصلاه
اسامه بحب : ايوا هينتهى ب الصلاه
اسراء حضنته و حطت وشها ف حضنه
نسبهم بقى يخرجوا براحتهم و يتفسحوا و نروح لعمر
( وبعدين بقى ف العالم دى كلهم بيحبوا وانتوا سنجل كده 
) نرجع القصه
) نرجع القصه انا عند عمر
اسيل : يا مجنون
عمر : براحتى كده بقيتى مراتى قدام كل الناس وقدام ربنا
اسيل : انا بحبك اوى بجد دى احلا مفاجاه حصلت معايا يا عمر
عمر : وانا بعشقك ربما يقدرنى واسعدك دايما يا حبيبى
اسيل : صحيط نسيت اقولك
عمر : اى
اسيل: انا عايزه أطلق
عمر : يابنت الهبله هو انا اتجوزتك عشان اطلق انا كتبت الكتاب معملتش الفرح يعنى
اسيل : مليش فيه
عمر : جوزائى حقيره
اسيل : اكيد مش انا
عمر : اسيل
اسيل : اى
عمر : بحبك
اسيل : احم
عمر : بعشقك
اسيل :عمر
عمر: بموت فيكى يا قلب وعشق عمر
اسيل اتكثفت اوى وسكتت
عمر : هههههه عايز اشوفك وانتى مكثوفه كده
نسبهم شويه بقى ونروح لبيجاد و اميره
اميره قاعده ف الاوضه بتفكر في بيجاد و انها بسرعه بقت مراته ضحكت لما افتكرت الايام اللى عشوها سوا هنا والمقالب واتوعدت ليه ب المزيد وراحت ف النوم
اما بيجاد ف كان مبتسم اوى وفرحان قال ف نفسه
بيجاد: ف اى انا عمال اضحك ومبسوك ولا كانى اخدت ماس العالم يا ترى عملتى فيه اى يا ميرو
وغمض عينه ونام بسعاده
صحيوا الصبح تانى يوم ونزلت اميره تحت واتفاجات لما لقت
