(الفصل الرابع)
الام:- محمود..ليه يعنى
نور بتردد:- عاوزاه فى موضوع
الام:- طب اقعدى وانا هطلع اناديلوا
نور:- تمام
.......
محمود:- ازيك ى نور
نور:- ازيك ى محمود
محمود:- كنتى عاوزانى فى ايه
نور:- الصراحه...هو بخصوص اشرف
محمود باستغراب:- اشرف ...طب اقعدى
....
محمود:- هاا...فيه ايه
نور:- بص بقا..انا مكنتش مستريحه لاشرف ده من اول ما طلب ايد فرح و قلت لفرح كده بس هى قالتلى انها بتحبه من كتير وهو برضو بيحبها
محمود:- ايوة ...وفيها ايه
نور:- فيها ان اشرف
محمود:- ايه...
نور:- انا بعد ما اتخطبوا شوفتوا كذا مره مع بنت كانت معانا فى الكليه و لما سافر رحت لبيتها عشان مظنش غلط..طلعت مسافرة فى نفس اليوم ال اشرف مسافر فيه
محمود:- و ده معناته ايه
نور:- مش عارفه بس انا مش عاوزه اقول لفرح عشان عارفه انها هتتضايق و هتزعل فقلت اقولك انت
محمود:- ماشى...بس متقولهاش حاجه و لو طلع ال فى دماغى صح هخليه يلغى الخطوبه من غير وش
نور:- احسن برضو.....
................
فرح:- الو...
اشرف:- الو..ازيك
فرح:- الحمد لله...انت مكنتش ليه بترد عليا
اشرف:- معلش اصل كنت مشغول
فرح:- مشغول طول اليوم و طول الوقت..مش فاهمه ازاى يعنى و ليه مكنتش بتتصل عليا هو انا مش بقيت خطيبتك و قريبا هبقى مراتك
اشرف بزهق:- فيه ايه ى فرح....انا مبسوط و مش عاوز حد يعكر مزاجى
فرح:- مبسوط و اعكر مزاجك ...انت اتغيرت اوى ى اشرف
اشرف:- متغيرتش ولا حاجه...انتى ال بتحبى النكد
فرح:- انت بتقول ايه
اشرف:- انا مشغول دلوقتى فرح...سلام
*فى الشركه*
فرح:- اتفضل
نور:- صباح الخير ى صحبي
فرح:- صباح النور ى حبيبتى...عامله ايه فى مكتبك الجديد
نور:- الحمد لله...اخيرا حققتى او خطوه من احلامك و ان شاء الله قريبا هتبقى المديرة
فرح:- ان شاء الله
نور:- مالك ى فرح
فرح:- مالى يعنى ..مفيش ى نور...
نور:- فرح انا مبحبش كده...ردى عليا
فرح بصوت مخنوق:- مفيش ى نور..سبينى والنبى ى نور
نور:- بت انتى انا عارفاكى اكتر من اى حد قوليلى بقا مالك
فرح بعياط:-.......
نور:- مالك ى فرح...بتعيطى ليه
فرح بعياط:- انا...انا مش عارفه ايه ال غير اشرف كده
نور:- اشرف...ليه يعنى ايه ال حصل
فرح بعياط:- الصبح........
نور:- وهو ازاى يقولك كده...يعنى انتى غلطانه انك بتسألى عنو
فرح بعياط:- مش عارفه...
نور وهى بتحضنها:- طب متعيطيش بس...
.....
*وبعدين ذياد دخل*
ذياد:- صباح .....ايه ده مالك ى فرح
فرح وهى بتمسح وشها:- م..مفيش..مفيش حاجه
ذياد:- مالها ى نور...
نور:- مفيش...في بس شويه مشاكل بينها وبين خطيبها
ذياد:- خطيبها ....هو انتى مخطوبه
نور:- اه...هى مخطوبه و قربت على سنه
ذياد:- طب اقدر اساعدك في حاجه
فرح:- لا ى استاذ ممتعبش نفسك...
ذياد:- ولا تعب ولا حاجه.....انتى برضو تبقى اخت صحبي...
فرح:- شكرا بجد..بس مفيش داعى
ذياد:- طيب انا هستأذن...لو عوزتى حاجه ابقى قوليلى...
فرح:- شكرا...
نور:- طب هتعملى ايه معاه
فرح:- مش عارفه .....
........
ذياد:- الو...
*ايوة ى ابنى ازيك
ذياد:- الحمد لله
*هاا...عملت ايه..
ذياد:- فى ايه
*مع فرح..
ذياد:- باين عليه الموضوع ده مش هينفع
*ليه ....
ذياد:- طلعت مخطوبه..
*مخطوبه....
ذياد:- ايوة..
*طب لما تيجى نبقى نتكلم...
ذياد:- ماشى ...سلام
*سلام...
.................
نور:- يله عشان نمشى ى فرح
فرح:- طيب ....
نور:- انتى فيكى حاجه
فرح:- لا ...بس حاسه انى تعبانه شويه
نور:- طب نطلع على المستشفى..
فرح:- مستشفى ايه بس...انا هروح ارتاح و خلاص
نور:- طب هاتى انا اسوق..
فرح:- طيب...
..............
*فى الجراش*
ذياد:- مممم...
نور:- ايوة ى استاذ
ذياد:- اومال فرح فين
نور:- فى العربيه
ذياد وهو بيبص فى العربيه:- ايه ده هى مالها
نور:- أصلها تعبانه شويه...
ذياد:- طب تحبى نروح المستشفى
نور:- لا مانا قلتلها كده قالت مش مهم...
ذياد:- طيب...تحبى اوصلكوا
نور:- لا مفيش داعى....
ذياد:- تمام خلوا بالكوا من نفسكوا
نور:- تمام...شكرا على سؤلك
ذياد:- العفو...سلام
.................
محمود:- ايه ده اومال فين فرح
نور:- فرح فى العربيه...بس باين انها نامت
محمود:- ليه فيها ايه
نور:- متقلقش...هى حاسه انها تعبانه شويه وممكن عشان كده نامت...
محمود:- تمام...
....
نور:- براحه عليها
محمود وهو بشلها:- متقلقيش...طب متيجى شويه
نور:- لا انا همشى عشان الوقت...اتفضل المفتاح...
محمود:- ماشى خلى بالك من نفسك...
نور:- حاضر...سلام
.......
الام:- ايه اختك مالها...
