(الفصل السادس)
*وبعدين شلها و وداها على عربيته و راح مستشفى قريبه*
......
محمود:- ايوة ى فروح...مجتيش ليه
ذياد:- ايوة ى محمود
محمود:- مين معايا
ذياد:- انا..انا ذياد
محمود:- اهلا...اومال فين فرح و موبيلها بيعمل ايه معاك
ذياد:- الصراحه
محمود بقلق:- فرح حصلها حاجه
ذياد:- فرح وقعت من طولها و هوديها المستشفى
محمود بخضه:- ايه...طب ..طب مستشفى ايه
ذياد:- ...
محمود:- طيب انا جاى حالا
...............
محمود:- فيه ايه مالها وايه ال حصل
ذياد:- مش عارف ..كنا واقفين و فجأة داخت..
محمود:- ايه...
ذياد:- ان شاء الله خير...
.........
محمود:- ايه ى دكتور مالها
=انا كنت عاوز منك تعملها التحاليل دى
محمود:- ليه ى دكتور هو فيه حاجه
=بس اعمل التحاليل دى
محمود:- حاضر...
ذياد:- طب هى عامله ايه
=هى فاقت...بس ى ريت تعملوا التحاليل دى
فى اسرع وقت
محمود:- تمام.....هعملها بسرعه...وهتبقى عند حضرتك بكره
...........
محمود:- ايه ى جميل...
فرح بابتسامه:-...
محمود:- كده تخوفينى عليكى...
فرح بتعب:- هو ايه ال حصل
محمود:- مفيش...كنتى بتتدلعى شويه
ذياد:- الف سلامه عليكى
فرح بابتسامه:- الله يسلم حضرتك
محمود:- طب يله عشان نروح
ذياد:- مش هتروح تعمل التحاليل
محمود:- هننزل نعملها دلوقتى
فرح:- تحاليل ايه دى
محمود:- دى تحاليل الدكتور طلبها عشان يطمن عليكى
فرح:- تمام
*وبعد ما عملوا التحاليل و روحوا*
ذياد:- حمد لله على السلامة
محمود:- الله يسلمك...تعبناك
ذياد:- ولا تعب ولا حاجه...وانا هجبلك العربيه
بكره ان شاء الله و اجى اطمن عليكى
محمود:- مفيش داعى انا هاجى اخدها
فرح:- بس انا هروح الشغل عادى ..
محمود:- لا ..مفيش شغل بكره لازم ترتاحى
ذياد:- انا مديكى اجازة بكره
ارتاحى فيها
فرح:- تمام...شكرا
ذياد:- يله سلام...
محمود:- سلام
................
*تانى يوم*
نور:- ايه ى صحبي
فرح بابتسامه:- ازيك ى حبيبتى
نور:- الله يسلمك....انتى عامله ايه دلوقتى
فرح:- انا بخير..
نور:- انتى عاوزه تشوفى غلاوتك عندنا وال ايه
فرح بضحك:- ليه يعنى 
نور:- ال مزعلنى...انى معرفش انك تعبتى امبارح و روحتى المستشفى غير النهاردة من طنط
فرح:- معلش بقا
نور:- على العموم...انا معاكى لحد ما تخفى
فرح:- مش هتروحى الشغل
نور:- لا طبعا انا اخدت اجازة من ذياد و هو وافق عليها
فرح:- ذياد ده جدع الصراحه
نور:- فعلا...
.....
محمود:- صباح الخير...
فرح:- صباح النور...
محمود:- عامله ايه دلوقتى
فرح:- احسن...
محمود:- طب انا رايح اشوف التحاليل و اجيب العربيه
فرح:- ماشى
....
نور:- تحاليل ايه دى
فرح:- والله معرف...بس محمود بيقول عشان يطمنوا
نور:- ربنا يستر....
*فى جراش الشركه*
ذياد:- بتعمل ايه هنا..
محمود:- اهلا..جاى اخد العربيه...وانت
ذياد:- كنت جايلك ...
محمود:- ليه يعنى
ذياد:- عشان اطمن على فرح
محمود:- ممم...ماشى...انا جاى اخد العربيه واروح
ذياد:- طب تعالى معايا ولما ترجع ابقى خد العربيه
محمود:- خلاص ماشى...يله
.............
*فى المستشفى*
محمود:- ازى حضرتك
=اهلا...اتفضل
محمود:- عملنا التحاليل و دى النتيجه
=تمام...ممكن
محمود:- اتفضل
......
محمود:- ايه الاخبار ى دكتور
=الصراحه....الاخبار مش كويسه
محمود بقلق:- اختى مالها ى دكتور
=عاوزك تهدى كده ....
ذياد:- طب مالها..
=فرح تعبانه...عندها كانسر
محمود بانصدام:- اا...ايه...ايه ال انت بتقولوا ده
=...
محمود بانصدام:- ف..فرح...اكيد اكيد فى حاجه غلط انا هنزل اعيد التحايل دى تانى ..اكيد فى غلط..
=اهدى بس..مينفعش كده
ذياد:- اهدى بس ى محمود...
=الاحسن دلوقتى تعرضها على دكتور اورام..وفى اسرع وقت
ذياد:- شكرا ....يله ى محمود
...........
محمود بوجع:- اههه ى ربى
ذياد:- أهدى ى محمود..
محمود وهو حاطط ايدو على دماغه و بيعيط:- ليه كده ى ربي...ليه كده 
ذياد:- أمسك نفسك شويه...
محمود بعياط:- أمسك نفسك انت مش فاهمنى...فرح
ذياد:- طب هدى نفسك
محمود بعياط:- فرح دى مش اختى دى بنتى ال ربتها ده بابا سايبنا وهى لسه صغيرة انت مش هتفهمنى انا مش قادر اتخيل انها...انا مش عارف هقولها كده ازاى
ذياد:- انت بتتكلم كده ليه فرح هتبقى كويسه المرض ده بيتعالج خليك متفائل وان شاء الله فرح هتبقى كويسه
محمود بعياط:- ى رب
ذياد:- طب انت هتعمل ايه معاها
محمود:-مش عارف انا اصلا مش هقدر اقولها ...دى ممكن تروح فيها
ذياد:- انا مش عارف اقولك ايه...انا هاجى معاك و تقولها براحه ولازم تفهمها انها هتتعالج و هتبقى بخير واحسن من الاول
محمود:- ى رب...
..................
*فى البيت*
الام:- عملت ايه ى محمود
محمود:- اخبار مش كويسه
الام:- بنتى مالها...
محمود:- ف..فرح تعبانه بمرض خبيث
الام بانصدام:- ايه...بنتى انا..
ذياد:- اهدى بس...مينفعش كده اومال مين هيشجعها
الام بدموع:- اختك ى محمود ...
محمود:- متقلقيش ان شاء الله هتخف و ترجع احسن من الاول
الام:- ى رب....هتقدر تقولها
محمود وهو بيمسك ايدها:- لازم...بس مش عارف هقولها ازاى
الام:- كان مستخبيلك ده كلو فين
ذياد:- ان شاء الله هتخف...
محمود:- طب انا طالعلها....
........
فرح:- اتفضل
محمود:- عامله ايه ى صغنن
فرح:- بخير الحمد لله
محمود:- كلت ى نور
نور:- يعنى...بس مخلصتش اكل..
محمود:- ليه كده ى حبيبتى
فرح:- مانا مش جعانه وانا بكره بالكتير و هرجع كويسه و اتعارك معاك
محمود وهو ماسك نفسه عشان ميعيطش:- طب. طب انا معايا ضيف
فرح:- ضيف...طب استنى انزل..
محمود:- لا هو واقف بره .
فرح:- انت عارف اننا فى اوضتى
محمود:- هخليه يغمض عينيه.....
.....
ذياد:- أهلا..
فرح وهى بتعدل نفسها:- اهلا..ازى حضرتك ى استاذ
ذياد:- احنا بره الشركه قوليلى ذياد بس
فرح بابتسامه:- ماشى.....اه صح التحليل طلع فيه حاجه
محمود:-....
فرح:- فيه ايه ى محمود
.....
محمود وهو بيمسك ايدها:- ...
فرح:- مالك ى محمود
محمود:- انتى عارفه اننا لازم نرضى بقضاء ربنا
فرح:- اه..والحمد لله راضيه بيه فى كل الاحوال
محمود وهو بيبوس ايدها:- انا عاوزك متقلقيش عشان كل حاجه هتبقى بخير
فرح:- محمود مالك...هو انا فيا حاجه
محمود وهو بيدمع:-.....
نور:- متقلقناش كده ...
ذياد:- قولها ى محمود
فرح بقلق:- محمود...
محمود بدموع:- انتى انتى عندك...عندك ك..كانسر
نور بانصدام:- ايه
...
...فرح بانصدام:- اا..ايه...ك..كانسر
محمود بدموع:- بس متخفيش مش هخلى اى حاجه تجرالك وهتبقى كويسه فى اسرع وقت ان شاء الله
فرح بانصدام:-......
محمود بعياط:- ردى عليا عشان خاطرى...متحرقيش قلبى اكتر من كده
ذياد:- فرح ان شاء الله..مش هخلى حاجه تحصلك...
محمود بدموع:- قوليلى اى حاجه ...ى فرح
.....
*انا من ساعت ما سمعت انى تعبانه ومبقتش حاسه باى حاجه كانى بقيت جسم من غير روح *
*
