(الفصل السابع)
ذياد:- فرح عامله ايه دلوقتى
محمود:- متكلمتش من امبارح..وانا خايف عليها اوى..
ذياد:- طب مين قاعد معاها
محمود:- نور و ماما
ذياد:- طب مش هتوديها للدكتور...مش عاوزين نتأخر
محمود:- اه..مانا قلتلها تجهز عشان نروح
ذياد:- تمام
محمود:- معلش ى ذياد تعبك معايا
ذياد:- ولا تعب ولا حاجه...انت اخويا
.............
*بعد ما راحوا للدكتور و كشفوا و رجعوا*
محمود:- اومال فرح فين
نور:- طلعت اوضتها..
محمود:- طيب...
ذياد:- يبقى كده ...نعمل التحاليل ونبدا العلاج
محمود:- اه ان شاء الله
ذياد:- طيب..انا هجيلك من بكره الصبح...عاوزه حاجه دلوقتى
محمود:- تسلم ى صحبي
......
نور:- انا ماشيه...بس سيبها النهاردة و متكلمهاش فى اى حاجه
محمود:- حاضر...مع السلامه
نور:- سلام
.........
*الصبح فى اوضه فرح*
فرح:- الو...
اشرف:- ايوة ى فرح ازيك
فرح:- بخير
اشرف:- مالو صوتك
فرح بضيق:- انت هترجع امتى
اشرف:- ى فرح قلتلك مش عارف...
فرح:- انت ليه اتغيرت كده
اشرف:- انا متغيرتش...بس انتى بتسألى السؤال كل شويه
فرح:- معلش
اشرف:- مش عاوزه برضو تقوليلى مالك
فرح:- انا..انا تعبانه ى اشرف
اشرف:- مالك يعنى
فرح:- عملت امبارح تحليل و طلع..طلع عندى كانسر
اشرف:- ايه...كانسر...انتى بتهزرى
فرح بنبرة ضيق:- هى الحاجات دى فيها هزار
اشرف:- مممم...طيب...ربنا يشفيكى
فرح بتعب:- يشفينى...هو ده ال ربنا قدرك عليه...
اشرف:- يعنى عاوزانى اقولك ايه...
فرح:- ولا حاجه
اشرف:- ممم..طب بصى انا كنت عاوزك افاتحك فى موضوع
فرح:- موضوع ايه...
اشرف:- الصراحه انا مش هعرف اكمل
فرح بانصدام:- ايه...
اشرف:- انا حاسس انك مش مناسبه ليا
فرح:- انت بتقول ايه...
اشرف:- انا بقول كده دلوقتى..عشان مش هيبقى مناسب بعدين
فرح:- يعنى اانا بقولك تعبانه وانت بتقولى مش عاوز تكمل
اشرف:- احسن ننهى الموضوع ده من الاول
فرح بزهق:- الاول...الاول ايه...انت عارف انا بحبك
قد ايه انا على طول لما كان بيحصل مشاكل مبينا
كنت على طول بعتزر حتى لو مش غلطانه...انا كنت
مستحمله زعيقك معايا رغم ان ده مش حقك
انك تزعقلى على اى حاجه... انا كنت بطنش
نور لما بتقولى انا مش مطمنه ليك..بس بقولها
انا بحبه وهو بيحبنى ومش هيحصل مشاكل مبينا
ال و نعديها وانت جاى بعد ده كلو تقولى من
الاول...ى شيخ حرام عليك ال بتعملوا
فيا ده
اشرف:- خلاص ...خلصتى...
فرح بزعيق:- انت بارد كده ليه
...
...اشرف:- انا مش ملزم ارتبط بواحده هتموت بعد فترة
فرح:- كده...كل ال هقولهولك شكرا
....
*وقمت قفلت معاه و رميت الفون*
...........
ذياد:- صباح الخير
الام:- صباح النور ى ابنى
ذياد:- اومال فرح فين
الام:- فوق..
ذياد:- طب ممكن تناديلها عشان نروح للدكتور
الام:- اومال محمود فين
ذياد:- راح الشركه..يظبط كام حاجه عشان يبقى مع فرح طول اليوم
الام:- طيب...ثوانى هجهز واطلع اناديلها..
ذياد:- خلاص...ممكن بعد ازنك اطلع انا عشان الوقت
الام:- ....طيب
..............
ذياد وهو بيخبط:- فرح........ى ربي لو كانت تعبت تانى
*وقام فاتح الباب براحه و دخل و لقاها قاعدة على الاوضه و ضمه رجليها*
ذياد بقلق:- فرح انت كويسه....فرح
...
ذياد:- فرح..طب انتى بتعيطى ليه....
*وقعد على الارض عشان يشوفها مالها *
