*بعد ٥ دقايق*
خبط على باب مكتب المدير
المدير:ادخل ....احمد جه اهو.... احب اعرفكوا باكتر واحد خبره هنا دكتور احمد
الاء وبدر لفوا وهم بيبتسموا
دقق احمد فى ملامحهم كويس وبعد كده قال:الاء وبدر
بدر:حضرتك تعرفنا
احمد:اه طبعاً انت مش عارفنى والا ايه أنا احمد ...احمد العزيزى مش فاكرنى والا ايه صديقك يلا
بدر :احمد العزيزى
احمد: بالحضن يا صاحبي
احمد راح عشان يحضن بدر بس بدر زقه جامد
بدر:انت ليك عين تتعامل معايا عادى بعد اللى انت عملته فى روح
احمد:أنا صاحبك يا احمد
بدر:صاحبى؟؟.. اللى كان بيضرب روح ويهينها ... مستحيل يكون صاحبى ....دا يبقى عدوى
المدير:احم احم واضح أنكوا تعرفوا بعض يا جماعه فهروح أنا اطمن على مريض هنا واسيبكوا على راحتكوا
بعد مالمدير طلع برا المكتب
احمد:فى ايه يا بدر ايه اللى حصل لكل دا
الاء:يا بجاحتك يا اخى وكمان بتسأل ....على فكره احنا عارفين كل حاجه فمتلفش وتدور علينا
بدر:انت مش صاحبى اللى أنا اعرفه ...صاحبى مكنش بيضرب بنات
احمد:.علاقتى بروح ملهاش دعوه بعلاقتى بيكوا
بدر:لا ليها...انت عارف روح بالنسبالى ايه مش كدا
احمد:عارف .....بس لما تتجوز هتفهم أن الجواز بيبقى فيه مشاكل مش كله بيبقى سكر
بدر:مهما كانت المشاكل متوصلش للضرب.... للاسف انت اتغيرت اوى يا صاحبى......يلا يا الاء
الاء راحت جابت شنطتها من على المكتب وهى بتبص لاحمد بكره وغضب وبعدين وقفت جمبه وقالت:يا خساره يا احمد ...يا خساره انى حبيتك في يوم من الايام أنا كنت غبيه
احمد بصلها ودموعه فى عينه من غير ميتكلم بعد كده الاء مشيت ورا بدر وهم ماشيين لقوا المدير
المدير:خير
بدر:أنا اسف جدا بس افضل نبتدى شغل من بكرا
المدير:ماشى على راحتك
بدر:شكرا
*فى بيت روح*
روح بتدخل من باب الشقه وهى بتصرخ وتقول: مااااااااااااااااااااما
رشا:فى ايه يا بنت المجنونه مالك
روح:تقى جت
بصت رشا لتقى وابتسمتلها
رشا:.روح كانت دائماً تحكيلى عنك ..تقى عملت تقى قالت ..دى بتحبك قوى
تقى:ربنا يعلم انا كمان بحبها قد ايه والله
رشا: نورتينا يا حبيبتي أنا عايزاكى تعتبرى البيت بيتك
تقى:ربنا يخليكي يا رب
رشا:روح احنا كلمنا واحده تيجى تنضف الشقه وزمانها على وصول وباذن الله هتنضفها النهارده فجهزوا نفسكوا عشان انت وتقى والاء هتقعدوا فيها عشان تأخدوا راحتكوا
روح:ماشى يا ماما فعلا كدا افضل...طب احنا هندخل الاوضه أنا وتقى بقى يا ماما
رشا:ماشى يا قلب امك
روح اخدت تقى ودخلوا الأوضه
روح:أنا فرحانه اوي يا بنتى بجد
تقى:وانا والله هموت من الفرحه
روح:صحيح هو انتى هتشتغلى ايه أنا معرفتش منك اى حاجه
تقى: مش عارفه بس هدور على شغل فى اى شركه مانا واخده كلية السن فهنشوف شركه تقبلنى كسكرتيره مثلا
روح:يابنتى انتى اى شركه تتمنى انك تشتغلى عندها
تقى:يا ولد يا مطبلاتى
روح:تصدقى كان نفسى ابقى مستقله كدا زيك
تقى:على فكره شعور الوحدة شعور وحش اوي وبعدين سيبك من المواضيع دى ...اهم حاجه دلوقتى عملتى ايه مع احمد
روح:هكون عملت ايه يعنى
تقى:يعنى محصلش جديد
روح:عادى زى ماحنا يعنى
تقى:اممم طب مين البنت والولد اللى كانوا واقفين معاكى دول
روح :دا بدر والاء أخته
تقى:لالالا بتهزرى دا بدر نفسه اللى .....
قاطعها صوت خبط على باب أوضة روح
روح:ادخل
رشا:الست اللى جايه تنضف جت قومى ساعديها
روح:ماشى هروح اساعدها أنا وتقى
رشا:يا جذمه البت لسه جايه من السفر وانتى هتشغليها علطول كدا
روح:مش انتى عايزاها تأخد على العيله وتبقى واحده منها والا هى تأكل برطمان العسل كامل وانا اللى الحس المعلقه
رشا:مجنونه
تقى:بجد أنا فرحانه أن انتوا هتعاملونى كواحده من العيله ومساعدتى فى شغل البيت دا شئ يفرحنى
روح:ايه دا هتقلبوها محن ...يبقى سموعليكو أنا بقى عشان مبحبش المحن
تقى ضربت روح على قفاها وقالت:اخرسى
روح:ايه دا هو من اولها كدا ضرب بالقفا طب ماشى
وبدأت روح تزغزغ فى تقى
تقى:اه حرام عليكى مش قادره
روح:قولى أنا اسفه
تقى: أنا أسفه
روح:ماشى خلاص عفوت عنكى
رشا:ربنا يخليكوا لبعض يا بنتى
روح: يارب يا ماما يا رب
*فى المستشفى*
احمد كان قاعد زعلان وادم دخل عليه
أدم:ايه يا عم مالك مبوز كدا ليه
احمد: بدر رجع
أدم:بدر مين
احمد:بدر صاحبى من الاعدادى اللى سافر أمريكا
أدم بتذكر:اه بدر افتكرت ...بس المفروض تكون فرحان دلوقتى مش قاعد زى الست المتطلقه كدا
احمد:مهو بدر عرف انى كنت بضرب روح ...وانا قولتلك قبل كدا عن علاقته بروح
أدم:اه قولتلى أنه بيعتبرها أخته ...والصراحه أنا لو واحد لمس اختى بس كنت قطعته
احمد:ايوا بس انت معندكش اخوات بنات
أدم:ايوا دا تشبيه يعنى
احمد:المهم انت اتأخرت ليه
أدم تذكر تلك الفتاه المجنونه
فلاش باك
تقى وهى بتمثل الحزن: عمو مش عيب لما تبقى واحده قد بنتك واقفه فى مكان مقطوع زى دا
أدم:مقطوع ؟؟!
بصتله تقى بغضب وبعدين كملت كلامها:ومش لاقيه تاكسى وجايه من مكان بعيد ولوحدها ومحدش معاها وتسيبها طب افرض يا عمو مثلا فى شباب خطفونى واغتصبونى وخطيبى اللى بحبه سابنى عشان مش هيتجوز واحده زيى وازعل وبعدها انتحر بسبب العالم الأسى دا مين اللى هيشيل ذنبى ساعتها قولى يا عمو قولى مين اهئ اهئ اهئ
باك
احمد:ادددددم أدم انت رحت فين
أدم:ها
احمد:لا دا انت مش معايا خالص...بقولك ايه اللي اخرك
أدم:فى واحده مجنونه خدت التاكسى اللى شاورتله وعما لقيت تاكسى تانى بقى وبعدين أنا مش تاعب نفسى وطالعلك فوق فى المستشفى عشان الاقيك حزين فى الاخر
احمد:وحد قالك اطلع كنت اتصل عليا وانا كنت هنزلك وبعدين انت مستعجل ليه
أدم:بقى أنا سايب شغلى وشركتى وأعمالى المهمه جدا عشان اعملك شوبنج وفى الاخر تقولى انت مستعجل ليه
احمد:شوبينج ... الله يرحم جدك كان بيأكل الايس كريم بالعيش...وبعدين اعمال ايه اللى مهمه هو انت حد يعرفك اصلا غيرى أنا وامك واخوك
احمد:اه فى عم عبده البواب ويجى ٥ او٦ كدا
احمد:طب يلا يا اخويا عشان نروح نعمل شوبينج
*عند بدر والاء*
بدر:ايه يا الاء ساكته ليه
الاء:ها لا عادى يعنى
بدر:مهو لما تبقى ساكته دا مش عادي ...أنا متعود على الاء الرغايه
الاء: صدقني مفيش
بدر مسك ايد الاء وبصلها بحزن وقال:أنا عارف أنها صدمه كبيره عليكى انك تشوفيه خصوصاً انك لحد دلوقتي لسه بتحبيه
الاء:كنت بحبه يا بدر ....كان فى حب ليه فى قلبى بس بعد اللى عمله في روح مستحيل أرجع احبه تانى
بدر:براڤو عليكى ...طب ايه رأيك نروح نأكل فى مطعم
الاء بسعاده:ايه دا بجد
بدر :فين اللى كانت من شويه هتعيط .... وبعدين احنا مش لسه فاطرين
الاء:ايه دا هو انت مسمى دا فطار يابنى أنا يدوب خدت تصبيره
بدر:طب يلا يا اختى قدامى
*بعد ٣ ساعات فى منزل روح*
روح:اه مش قادره همووووووت ياناس وانا لسه فى عز شبابى
رشا:هتموتى من ايه دا انتى يدوب شيلتى المفارش من على العفش وتقى والست هم اللى عملوا الباقى
روح:هو شيل المفارش دا شويه وبعدين أنا كنت بشجعهم
تقى:ايوا الشهاده لله شجعتنا تشجيع ...كل منكنس مكان تيجى توسخه تانى
روح:متهدى النفوس يا تقى
جرس الباب رن
روح:مين الرخم اللى جاى دلوقتى
رشا:قومى افتحى يا جذمه
روح فتحت الباب ولقت بدر والاء
رشا:مين يا روح
روح:دا الرخم يا ماما....قصدى بدر ومعاه الاء
بدر:بدر ؟؟على فكره أنا أسمى بدر بيه محمود باشا الغرباوي
روح:مغرور قوى على فكره
بدر عدل لياقة القميص بتاعته وقال:دا مش غرور دى ثقه
الاء:انتوا هتفضلوا تتكلموا وسعولى كدا عايزه ادخل
نبيله:ايدا انتوا جايين بدرى ليه
بدر:لا احنا كدا جايين متأخر على فكره
نبيله:ازاى هى المستشفى دى الشغل فيها ٣ ساعات والا ايه
بدر:لا ماحنا اخدنا اجازه من الشغل النهارده وهنبدأ بكره فى الشغل جامد اوى
نبيله:طب واتأخرتوا ليه
بدر:خدت المفجوعه اكلتها فى مطعم
رشا:بدال اكلتوا يبقى احنا نطلب دليڤرى
الاء:طب اعملوا حسابى معاكوا بقى
بدر:ايه يا الاء ارحمى شويه ياماما
الاء:على فكره الكلام دا بيأثر فى نفسيتى
بدر:نفسيتك اتأثرت يعنى مش هتأكلى
الاء:لا طبعاً هأكل مهو أنا لما نفسيتى بتتعب بزود فى الاكل فاطلبولى وجبه لفردين
بدر: الصبر يا رب
روح:تقى الاء ايه رايكم نعمل كيك
الاء: موافقه جدا
تقى:وانا كمان
روح:طب يلا
الاء وتقى وروح دخلوا المطبخ عشان يعملوا الكيك
روح:مبدئيا كدا احنا هنعملها بالبرتقال
الاء:لا أنا عايزاها شكولاته
بدر سند على حيطه المطبخ وقال:وانا عايزها فانيليا
روح:وانتى ياتقى مش عايزه حاجه مجتش عليكى يعنى
تقى:لا شكرا
روح:بدر
بدر:نعم
روح:ممكن تجيبلنا الدقيق اللى فوق دا اصل المكان عالى ومحدش فينا هيطول
بدر: طبعاً مانتوا البنات متعرفوش تعملوا حاجه من غير الولاد
روح رفعت حاجبها:طب استخدم الكرسى عشان المكان عالى
بدر بسخريه :عالى بس مش على بدر اتفرجى واتعلمى
مكان الدقيق كان عالى على بدر
روح:ايه يا برج ايڤل
بدر بص لروح بغضب وبعدين رجع يحاول يجيب الدقيق تانى وعلبة الدقيق وقعت فوقه ومن الخضه وقع على الأرض
الاء وتقى وروح فضلوا يضحكوا
روح:كدا الدقيق وقع على الأرض .....يخربيت النفخه الكدابه
روح نطت من فوق بدر وهو واقع على الارض وبعد كده اخدت كرسى ووقفت فوقه وجابت علبه الدقيق التانيه وبعد منزلت من على الكرسى نفضت أيدها وقالت:انتوا الولاد متعرفوش تعملوا حاجه من غير البنات
الاء:ياجامد اديلو
بص بدر لالاء بغضب وبعد كده قام ونفض هدومه وحط صابعه فى وش الاء بس معرفش يقول ايه فقام منزل صابعه بغضب وقام ماشى
الاء:براڤو عليكى لعبتيها صح
تقى:قال البنات ميعرفوش يعملوا حاجه من غير الولاد قال.....كويس انك رديتى عليه بطريقته
روح:يلا نجهز الكيك احنا هنفضل نتكلم كتير
بالليل بعد مالكل نام طلعت روح تتسحب وهى لابسه هدوم خروج وبتبص حواليها تتأكد أن محدش صاحى وبعد كده فتحت باب الشقه بالراحه عشان محدش يسمع صوت الباب وبعد كده وصلت على مطعم ووصلت لطربيزه كان قاعد عليها واحد ووقفت قدامه فقام قايم من على الكرسى وهو بيبصلها بفرحه
احمد:ازيك يا روح
بدل ماتدور وتبحث علي الروايات خليها علي تليفونك وحمل تطبيقنا
