٨"
بعد شويه السكرتيره نادت على تقى عشان تدخل للمقابله تقى دخلت المكتب وهى متوتره وحاطه رأسها فى الارض ولما رفعتها اتفاجأت
تقى:انت
هو كان فى عالم تانى اول مشافها معقول هى ..هى اللى خطفت قلبه وعقله من اول نظره ....معقول هى اللى بيفكر فيها ليل ونهار
تقى:انت يابنى أدم انت
أدم:احم احم روحى انتى يايارا دلوقت
يارا:تحت امرك يا آدم بيه
أدم:انتى بتعملى ايه هنا يا مستفزه انتى
تقى:بص أنا مش عايزه أقل ادبى عليك
أدم:انتى بتتكلمي معايا أنا
تقى فضلت تبص حواليها وفى السقف وادم ابتدى يبص معاها وهو مستغرب
أدم:فى ايه
تقى:انت شايف حد فى المكان معايا هنا غيرك
أدم:لا
تقى:وانا مش مجنونه فيبقى اكيد بكلمك انت
أدم:مين الكذاب اللى ضحك عليكى وقالك انك مش مجنونه
تقى:اهو انت اللى مجنون
أدم كان لسه هيرد بس فى حد دخل من باب المكتب والحد دا كان الشخص اللى تقى كانت بتكلمه قبل متدخل المكتب
تقى:هو دا ادهم اللى قولتلى أنه اطيب خلق الله ...دا اكتر واحد شرير فى العالم اصلا
بص أدم باستغراب للشخص دا وقال:بس أنا مش ادهم
تقى:ازاى يعنى
أدم:انتى تعرفى اللى وراكى دا مين
تقى:اه دا واحد شغال هنا فى الشركه
أدم:دا ادهم
تقى:ايوا يعنى ايه المشك.....نعم ادهم مين
أدم:دا ادهم اخويا وهو اللى انتى المفروض جايه تشتغلى سكرتيره عنده
كل دا وادهم ساكت وبيضحك وتقى بصتله :انت ادهم فعلا
ادهم:اها
تقى:لالالالا وحياة امك انت ادهم
ادهم:اه والله أنا ادهم
أدم:ادهم انت تعرفها
ادهم :اه شفتها برا وكانت متوتره فحبيت اطمنها
أدم بغيره:لا والله وانت اى حد تلاقيه متوتر تروح تطمنه يا ابو قلب حنين
تقى:مش على الأقل أحسن من واحد زيك ماشى ينشر طاقه سلبيه فى الجو
ادهم: المفروض أنا اللى أسألك دلوقتى...هو انتوا تعرفوا بعض
أدم:اه تصور إن هى دى البنت بتاعت التاكسى
ادهم:بجد انتى ....أنا كان نفسى اتعرف عليكى قوى ..دا انتى جننتى الولد يابنتى
أدم بزعيق:ادهم
ادهم:ايه يا عم مش هى دى الحقيقه
تقى:جننته ازاى يعنى
ادهم:كان ماشى فى البيت يكلم نفسه ويقول بقى أنا يتعمل فيا كده بقى أنا واحده زى دى ...
ادم بزعيق:ادهم
تقى بصت لادهم وقالت: سيبك منه وكمل
ادهم:كان بيقول بقى أنا واحده زى دى تخلى سواق التاكسي يطلعنى منه وشغلتى تفكيره ٢٤ ساعه كان نفسه يقتلك يابنتى
تقى:تؤتؤتؤ يا حرام بجد صعب عليا
أدم:ماشى يا ادهم والله لاوريك
ادهم:الله وانا مالى ....المهم دلوقتى المفروض أن ادم هو اللى بيعمل المقابله بس عشان خاطرك هعملهالك أنا
تقى:كويس والله اصل لو هو اللى عمل المقابله هيرفضنى حتى قبل ميعرف أسمى
ادهم:هو صحيح انتى اسمك ايه
تقى:تقى
ادهم:اسمك جميل
أدم عينه احمرت من كتر الغضب وكان بيشيط من الغيره فقام طالع من المكتب وشد الباب بقوه وراه
تقى: ماله دا
ادهم:هو كده عصبى
تقى:أنا مش عارفه انتوا ازاى اخوات
ادهم:ولا أنا عارف والله
كمل ادهم بجديه مصطنعه :يلا يا انسه عشان المقابله احنا هتفضل نتكلم كدا كتير ونسيب اللى ورانا والا ايه ...يلا قدامى
*عند بدر واحمد*
احمد:عشان بتحبك يابدر
بدر:ايه اللى انت بتقوله دا انا مش فاهم حاجه
احمد بحزن:حاولت كتير انى اخليها تحبنى زى مبحبها بس مقدرتش ...كنت بحسدك لانك حتى وانت بعيد عنها كنت فى قلبها كانت دائماً تبينلى أنها نسيتك وأنها معدتش بتحبك ...لكن أنا كنت بحس بيها وكنت بعرف من عيونها هى بتحبك والا لا.....أتجوزتها وانا فاكر انها ممكن تحبنى فى يوم من الايام زى الروايات بس هى مكانتش شايفه قدامها غيرك
بدر:ايه اللى انت بتقوله دا انت اكيد اتجننت
احمد:هى دى الحقيقه يابدر
بدر:لا والله وواحده بتحبنى تتجوزك انت ليه ..ايه لتكون مامتها جبرتها
احمد:لا بس هى حست أن مامتها زيها زى كل الامهات ونفسها تفرح بيها
فلاش باك
كنت بروح الجيم اللى تقى بتشتغل فيه
احمد:ايه الجميل قاعد زعلان ليه
روح:احمد انت جيت
احمد:لا لسه مجتش
روح:ظريف
احمد:ايه مالك
روح:مفيش
احمد:لا والله عليا الكلام دا ...أنا عارفك اكتر من نفسى ياروح
روح:ماما ياسيدى
احمد:مالها
روح:كانت راجعه امبارح من فرح بنت صاحبتها ولما جت دخلت على اوضتها ومكلمتنيش وقفلت على نفسها الباب وسمعتها وهى بتعيط
احمد:ليه دا كله يعنى
روح:عشان زيها زى اى ام نفسها تفرح بيا وتجوزنى
احمد:طب متتجوزى ايه اللى مانعك
روح:..............................
احمد: اقولك أنا ايه اللى مانعك ...انتى لسه بتحبيه ياروح
روح:بحب مين
احمد:لا والله يعنى مش عارفه...بدر ياست روح
روح:بدر دا زى اخويا
احمد:انتى هتهزرى يا روح مكلنا عارفين انك بتحبيه من ايام المدرسه بس مكنتش اعرف انك لسه بتحبيه حتى وهو بعيد عنك
روح:بس هو الوحيد اللي مكنش حاسس بس أنا مبقتش أحبه أنا كرهته
احمد:ماشى هصدقك بس المهم دلوقتى أنا عندى حل لموضوع مامتك
روح:ايه هو
احمد:تتجوزينى
روح:نعم انت مجنون
احمد:اسمعى بس أنا مش قصدى أنا قصدى أننا نتجوز على الورق منه نكون فرحنا مامتك ومنه تكونى مرتاحه وبعد سنتين من دلوقتى نتطلق ومتخافيش ياستى هكون أنا الشرير اللى بيضرب مراته وبيعذبها عشان كده مراته اتطلقت منه
روح:تضرب مين يلا دا انا اقتلك
احمد:يابنتى دا هيبقى سبب للطلاق أما أنا اكيد مش هضربك يعنى
روح:وانت هتستفاد ايه
احمد:سعادتك ياروح والصراحه عايز واحده تطبخلى لانى تعبت من الاكل الجاهز
روح:خدامه يعنى اممم
احمد:ها قولتى ايه
روح:موافقه
باك
احمد:وبس ياسيدى عشان كده اتجوزنا ....بس المهم انت بتحبها
بدر ابتسم:طبعا بحبها ...أنا محبتهاش غير لما بعدت عنها لما حسيت انها كانت كل حياتى وطاقتى وسعادتى كنت راجع وناوى اقولها انى بحبها بس اتفجأت أنها اتجوزتك واتفجأت كمان بمعاملتها
احمد:فى سبب ورا معاملتها دى والمطلوب منك دلوقتى انك تعرفه عشان تكسب قلبها من تانى دا لو كنت خسرته اصلا
بدر:انت معقول تكون من البشر عادى
احمد:اه والله يابنى عندى رأس ورجلين وايدين ودم وعندى كل حاجه زيكو
بدر بص لاحمد بأسف وقال:أنا أسف يا احمد انى شكيت ولو للحظه انك تكون اتغيرت
وبعد كده بدر حضن احمد وهو بيعيط
احمد:ايه يابنى دا انت هتبوظلى التيشيرت بدموعك دى
الاء كانت واقفه بعيد وشافت بدر وهو بيحضن احمد فراحت لهم
الاء:ايه اللى انت بتعمله دا يابدر
بدر:ايه اللى أنا بعمله
الاء:هو دا مش كان عدوك
بدر:احمد اخويا يا الاء مش عدوى
الاء:لا بجد والله بقى دلوقتى اخوك
احمد:الاء متخليش زعلك منى يخليكى تبوظى علاقتى ببدر
الاء:أنا مفيش زعل بينى وبينك اصلا انت فاهم لانك متهمنيش
بدر:الاء لو سمحت دى روح سامحته انتى مش هتسامحيه
الاء:لامش هسامحه يابدر مستحيل فاهم
الاء جريت من قدامه وهى بتعيط وأحمد غمض عيونه بغضب
بدر:أنا هروح اهديها دلوقتى متزعلش
احمد:المهم دلوقتى ناوى تعمل ايه مع روح
بدر:مش انا اللى هعمل دى امها
احمد:مش فاهم
بدر:هقولك ياسيدى
*عند تقى وادهم*
ادهم:هايل بجد
تقى: يعنى ايه
ادهم:يعنى أن شاء الله هتشتغلى معايا من بكره
تقى:ايوا بس لسه فى ناس برا مقابلتهمش
ادهم:مش انا قولتلك انى مبحبش البنات المسهوكين واللى برا كلهم مسهوكين
تقى بفرح:بجد والله يعنى أنا اتقبلت
ادهم:اه والله
تقى:شكرا بجد ...طب أنا هروح بقى وأجى اشتغل من بكرا
ادهم:ماشى اشوفك بكرا
تقى:سلام
تقى طلعت من المكتب ولقت أدم واقف برا فضحكتله ضحكه انتصار وقامت ماشيه بعد كده أدم دخل لادهم
أدم:خير ان شاء الله شايفك بتضحك
ادهم:ايه حرام اضحك يعنى
أدم:لا ...بس غريبه
ادهم:اصل انا قبلت تقى عشان تشتغل معايا
أدم :لا والله ودى حاجه تبسطك
ادهم:الصراحه اه هى بنت لطيفه
أدم:بجد اممم طب ركز فى شغلك يا ادهم
ادهم بسرحان:هركز ...صدقنى هركز
*فى المستشفى*
بدر كان معدى فلقى الاء بتكلم طفل صغير
الاء:بص ياجميل تأخد الدوا كله ومتزعلش ماما
الطفل:بس أنا مبحبش الدوا
الاء:ليه بس
الطفل:عشان طعمه وحش
الاء:طب بص أنا هعمل معاك اتفاق لو اخدت الدوا كله واتحسنت أنا هجبلك شوكولاته كبيره قاااااااااااااد كده
الطفل:بجد
الاء:اه والله بجد أنا مبكذبش
الطفل باس الاء وحضنها وقال:شكرا أنا بحبك قوى
الاء: وأنا كمان يلا بقى روح مع ماما
الام:شكرا
الاء:دا واجبى
بعد مالطفل وأمه مشيو الاء بصت وراها لقت احمد واقف ومبتسم لفت وشها تانى وجت تمشى بس صوت احمد منعها
احمد:الاء
الاء بطريقه طفوليه:نعم
احمد:ايه جو العيال الصغيره
الاء:أنت تقصد مين بالعيال الصغيره
احمد:انتى
الاء رفعت صابعها فى وش احمد وقالت بغضب طفولى:أنا مش عيله صغيره
احمد:لاعيله صغيره لانك لو مش عيله كان زمانك دلوقتى مش مخصمانى ومبتكلمنيش زى العيال الصغيره
الاء:مش هرد عليك
مشيت الاء من قدام احمد وأحمد فضل مبتسم على طريقتها الطفوليه
*بعد مالاء وبدر روحوا البيت*
بدر:ايه يا طنط رشا بقالى ساعه برن الجرس
رشا:كنت فى المطبخ يلا
بدر:ولا يهمك ...امم امال فين روح
رشا:دى فى الجيم ومبتجيش غير بالليل وبتيجى تنام
بدر فى عقله:دا انا خطتى كده مش هتمشى لازم اتصرف
بدر:طب أنا هروح اعمل مكالمه
الاء:ايه هتكلم الكراش والا ايه
بدر بصلها بمعنى اخرسى
الاء: خلاص يا عم ايه هتأكلنا
بدر وهو بيتكلم فى التليفون
بدر:الو يا احمد تعالالى حالا
احمد:ليه
بدر:هنروح الجيم
احمد:نعم يا اخويا
*فى الجيم*
بدر كان داخل الجيم وهو بيبص حواليه وبيدور على روح وروح شافت بدر فراحت وقفت وراه وربعت ايديها
روح:بتدور على مين
بدر كان مركز بس فى أنه يدور على روح فمخدش باله وقال:عليها
روح:ايوا عليها مين يعنى
بص بدر وراه لقى روح ضحك لها وقال:ايه دا روح انتى بتعملى ايه هنا
روح:انت اللى بتعمل ايه هنا
بدر:أنا مشترك فى الجيم هنا
روح:لا بجد والله من امتى الكلام دا
بدر:من النهارده ..واحد صاحبى اشتركلى هنا
روح:طب انجوى بقى
بدر:استنى انتى راحه فين
روح:ورايا شغل
بدر:مانا شغل برضو.. مش هتدربينى
روح:لا أنا مبدربش غير بنات
بدر بهمس:اووووف امال أنا جاى هنا اعمل ايه
روح:نعم
بدر:لا ولا حاجه ..أنا كنت بس بقول انى اسف على امبارح أنا مكنش ينفع ادخل فى خصوصياتك
روح: خلاص ولا يهمك
بدر:ايه دا بالسهولة دى
روح:مانت طلعت جدع معايا ومقولتش لماما فعشان كدا هسامحك
بدر: شكراً
روح جت تمشى بس بدر وقفها
بدر:روح
روح:نعم
بدر:انتى هتمشى امتى
روح:كمان ٣ساعات تقريبا
بدر:طب كويس عشان نروح مع بعض
روح ضحكت وقالت: اممم ماشى
بعد مروح مشيت من قدام بدر ....بدر ضرب رأسه بايده وقال:غبى كنت هتكشفنا
بعد مروح وبدر خلصوا روحوا على البيت بس لقوا باب الشقه مفتوح فدخلوا علطول
روح:ايه يا ماما انتوا سايبين باب الشقه مفتوح ليه
رشا كانت واقفه وباين عليها انها متعصبه وكانت ماسكه فى ايديها ورقه
روح:فى ايه ياماما
رشا:روح انتى كنتى متجوزه احمد على الورق وكنت متفقين انتوا الاتنين على دا
بصت روح لبدر بتوتر ورجعت بصت لمامتها وقالت:ايه اللى انتى بتقوليه دا
رشا:قولى اه أو لا وبصى فى عينى وانتى بتقولى
روح:ماما...
رشا بزعيق:اه أو لا
روح:اه
رشا ضربت روح بالقلم على وشها وروح مسكت وشها وهى مصدومه
بدر:ايه اللى انتى عملتيه دا يا طنط
رشا:جهزى نفسك لأن النهارده كتب كتابك على ابن عمك
بدر وروح فى نفس الوقت:نعم
بدل ماتدور وتبحث علي الروايات خليها علي تليفونك وحمل تطبيقنا
