Ads by Google X

رواية جحيم قسوته الفصل الحادي والعشرون


 رواية جحيم قسوته الفصل الحادي والعشرون

...فی شرکه الالفی بإسطنبول ...!!
ذهب ریان بعد حدیث دام طویلًا ..،، رجع عاصم لإکمال أعماله ..،، فجاء فی خاطره زوجته الحبیبه إبتسم لإنزاعاجها منه صباحًا قبل نزوله إلی الشرکه...!!


*************************
–...Flash Back...!!
إرتدی عاصم حِلته السوداء اللون ..بینما عدلت له همس وضعیه الکراڤت و هی مُنزعجه ..کان یراقبها بإبتسامه مُستفزه حیث أردف قائلًا :-
عاصم بإستفزاز :-
–مالک ..قالبه وشک کده لیه ....؟!!
نظرت إلیه بغیظ و جزت علی أسنانها بغضب و أردفت قائله :-
همس بغیظ :-
–لا ولا حاجه ... ولا حاجه خالص ....!!
کانت تتحدث و یدیها تمسک بالکراڤت و تشُد علی عنقه و کأنها تخنقه ...،، سعل قلیلًا نتیجه شدها علیه..،،– فأبعد یدیها عنه و حاوط خصرها مُقربًا إیاها منه ..ثم مد یدیه و أزاح خُصلات شعرها بعیدًا عن وجهها ...أغمضت عینیها ظنًا أنه سیقبلها ..و لکنه خالف ظنها و إقترب من أُذنها و أردف قائلًا :-
عاصم بهمس :-
–طیب کویس ..،،لأنی ملیش مزاج أصالحک لو زعلانه منی ...!!
ثم طبع قُبله علی وجنتیها و ترکها تشتعل من الغضب و الغیظ...!!
******************************
–...عوده إلی الوقت الحاضر ....!!
إبتسم لدی تذکره لذلک و فتح درج المکتب ..ثم أخرج منه عُلبه مخملیه و فتحها ثم نظر إلی ما بداخلها برضا و أغلقها مره آخری و أعادها إلی مکانها ..،،عاد لإکمال أعماله و لکن قاطعه رنین هاتفه فزفر بإنزعاج و رد علی ذلک المُتصل المُزعج....!!
عاصم باللغه العربیه :-
–نعم ..،ماذا تُرید...؟!!
المُتصل بخُبث :-
–لا إنتَ مش محتاج تکلمنی باللغه العربیه ..،،کلمنی عادی ..المهم فی حاجات کتیر بتحصل من ورا ضهرک فی مصر و الأحسن إنک تنزل بأقصی سُرعه ..،و إلا أرواح کتیر هتروح و انا مش مسؤول ....!!
أنهی کلماته ثم أغلق الخط علی الفور...!! – وضع عاصم الهاتف علی سطح مکتبه ثم أردف قائلًا :-
عاصم بصوت صارخ :-
–مایاااااااا....!!


إنتفضت مایا من مکانها و دلفت إلیه مُسرعه و أردفت قائله :-
مایا بسرعه :-
–نعم ...سیدی ...!!
عاصم بصرامه :-
–خُذی هذا الرقم و تحققی من صاحبه و إجلبی لی أسمه و فی أسرع وقت...!!
أخذت منه الرقم و الذی سبق و دونه علی ورقه و أردفت قائله :-
مایا بإمتثال لآمره :-
–أمرک سیدی ..،،سأفعل ما بوسعی ...!!
ثم خرجت مُسرعه إلی مکتبها حتی تفعل ما أمرها به رب عملها .....!!
******************************
–...فی قصر الألفی.‌‌...!!
تجمد الجمیع إثر هذه الکلمات ..،،دلف ذلک الشخص إلی القصر و إقترب منهم ..فأردفت حیاه قائله :-
حياه بصدمه :-
–عُدي ....!!!
عُدي بإبتسامه ذات مغزی :-
–ایوه عُدی یا حماتی یا حبیبتی ....!!
کتمت حیاه ضحکتها و إصطنعت قناع الجدیه ،،أما علیا‌‌ء فکانت فی صدمه مما تفوه به و لم تقدر علی الحدیث ...،، نظر لهم أحمد بغضب و أردف قائلًا :-
أحمد بغضب :-
–إنتَ إیه اللی بتقوله ده ..،،إزای تتجوز بنتی من غیر علمی....!!
نظر إلیه عُدی ببرود و تابع قائلًا :-
–و هو إنتَ کُنت موجود وقتها علشان نقولک..،،و بعدین الموضوع جیه بسرعه ..و محدش یعرف غیر انا و حیاه و عاصم و علیاء ...!!
عقد ذراعیه أمام صدره و أردف قائلًا :-
أحمد بسخریه :-
–و یا تری لو ده حقیقی مع إنی أستبعد ده ‌،، إیه اللی یثبت کلامک ،،هاتلی إثبات و انا أصدق ..‌.!!
إبتسم عُدی بخُبث ثم وضع یده فی جیبه و أخرج قسیمه الزواج ثم أعطاها لأحمد ...،، أمسک أحمد الورقه و أخذ یتفحصها و عینیه تزداد إتساعًا ..،، أنهی تفحص و قراءة الورقه ثم نظر إلی عُدی و الذی کان یبتسم بخُبث و أردف قائلًا:-
أحمد بعدم تصدیق :-
–إزای ده ...ده ..ده مُستحیل ....!!
أخذ الورقه من بین یدیه و طواها بجیبه مره آخری و أردف قائلًا :-
عُدی بإبتسامه مُستفزه :-
–و إیه اللی یخلیه مُستحیل یا حمایا العزیز ..،،ده أمر واقع ولازم تقبل بیه....!!
نظر إلیه أحمد بغیظ و أردف قائلًا :-
أحمد بغیظ :-
–انا مالیش کلام معاک ..،،ثم إلتفت إلی حیاه و تابع قائلًا:- لیا کلام مع الهانم اللی قبلت بالمسخره دیه....!!
حیاه حتی تُجاری عُدی ب لعبته أردفت قائله :-
حیاه ببرود :-
–دی مش مسخره ...ده جواز علی سُنه اللّٰه و رسوله ..،، یعنی لا هی حاجه عیب ولا حرام....!!
نظر إلیهم بغیظ ثم إلتفت إلی إبنته و أردف قائلًا :-
أحمد بغیظ :-
–و إنتی یا هانم موافقه علی المسخره دی ..،،و لا هتیجی معایا....!!
نظرت إلیه علیاء وسط نظرات الترقب من حیاه و عُدی فأردفت قائله :-
علیاء بهدوء :-
–ایوه موافقه ..،، و مش هاجی معاک ..لأنی سبق و قولتلک إن أبویا مات من الیوم اللی سابنی فیه ..و إنتَ واحد غریب عنی معرفوش ....،، و دلوقتی إتفضل من غیر مطرود....!!
أنهت کلماتها ثم صعدت إلی غُرفتها بعد أن ألقت نظره سریعه علی عُدی .....!!
نظر أحمد إلی آثرها بصدمه کبیره ثم رحل دون التفوه بأی کلمه ....!!
بعد ذهابه إلتفتت حیاه إلی عُدی و أردفت قائله :-
حیاه بجدیه :-
–و إنتَ یا أُستاذ عُدی فهمنی بقااا حکایه مراتی دی....؟!!
وضع یدیه فی جیبی سُترته و أردف قائلًا :-
عُدی بإبتسامه جانبیه :-
–عادی یعنی ...جبت توقیع عاصم و اتنین شهود و ظبط الدنیا ..،مش انا قولتلک إنی هتصرف من غیر ما عاصم یعرف....!!
حیاه بإعتراض :-
–ایوه ..بس إنتَ کده بتولع الدنیا أکتر..،،ممکن ببساطه أحمد یکلم عاصم و یقوله و وقتها هیطین عیشتنا لما یعرف منه.....!!
عُدی بنفاذ صبر :-
–یعنی إنتی عایزه إیه دلوقتی...؟!!
حیاه بحسم :-
–عاصم لازم یعرف باللی حصل....!!
عُدی بجدیه :-
–ماشی انا هکلمه و أقوله بس مش کُل حاجه بالظبط ..هفهمه الوضع من غیر تفاصیل....!!
حیاه بهدوء :-
–ماشی یا عُدی براحتک....!!
عُدي بهدوء :-
–تمام..،،– انا عایز اتکلم مع علیاء و أفهمها الوضع بدل ما تلغبط الدُنیا ...!!
حیاه بتفهم :-
–ماشی ..،إطلع لها...!!
أومأ عُدی بهدوء ..ثم صعد إلی غُرفه علیاء حتی یتحدث معها .....!!
*****************************
–...فی غُرفه علیاء....!!
جالسه بغُرفتها مصدومه مما حدث بالأسفل ..أحقًا تزوج منها و دون علمها ..؟!!..،،و هو من کان یقول أنه فی مقام خالها ...قاطع وصله تفکیرها طرق أحدهم لغُرفتها ..فنهضت عن فراشها و إتجهت إلی الباب و فتحته ..و قد کان الطارق ..عُدی ...،،–زفرت بضیق و أردفت قائله :-
علیاء بضیق :-
–خیییر ....؟!!
عُدی بإبتسامه مُستفزه :-
–إیه مش هتقولی لجوزک إتفضل ولا حاجه ...!!
أفسحت له المجال للدخول و أردفت قائله :-
علیاء بسخریه :-
–لا العفو ....یا ..یا خالو...!!
دلف عُدی إلی الغُرفه و نظر إلیها و أردف قائلًا :-
عُدی بإستنکار :-
–خالو..!!،، خالو إیه بقااا ما اللی حصل حصل...!!
نظرت إلیه بغیظ و أردفت قائله :-
علیاء بسخریه :-
–بجد ..،، ماکنش ده کلامک قبل کده...!!
مد یدیه و أمسک بوجنتیها و أردف قائلًا :-
عُدی بمُداعبه :-


–لولیتا ..،، مضایقه لیه بس ..ده انا زی جوزک برضوه.. ثم أکمل مُشددًا علی کلمته :- مش زی خالک...!!
أحمر وجهها من مسکته إلی وجنتیها ..فدفعت یدیه بعیدًا عنها و أردفت قائله :-
علیاء بغضب :-
–الکلمتین دول تقدر تضحک بیهم علی ماما ..أو ..أحمد العامری ..لکن انا لا إنسی إنی أصدق حکایه الجواز دی من الأساس..‌!!
یعلم جیدًا أنها لن تُمرر کلماته لها فی السابق مرور الکِرام ..،، قطته أصبحت شرسه تنتظر إشاره للإنقضاض علیه ..و هذا ما یُحبه بها ...نعم یُحبها بل یعشقها ..و لکن فارق السن بینهم لم یُساعده علی البوح بذلک...،، نظر لها بإستفزاز آثار حنقها و أردف قائلًا :-
عُدی بإستفزاز :-
–واللّٰه ده أمر واقع و المفروض إنک تقبلی بیه ..ثم إنک لازم تجهزی نفسک ل کتب الکتاب اللی هیکون خلال أیام ..یکون عاصم رجع ..ثم تابع بتحذیر :- بس إوعی توقعی بکلمه کده ولا کده و تبوظی الدُنیا و إلا و ربی هتشوفی منی اللی عُمرک ما شوفتیه ..فأتقی شری یا..یا مراتی المُستقبلیه ...!!
أنهی کلماته لها ثم ترکها و هبط إلی الأسفل ..کانت تستمع إلیه بخوف من کلماته الأخیره ..سُتصبح زوجته لا مُحال ...یُریدها له إذًا فستُنفذ رغبته و لکن علیه الحذر منها ...ف حسب المثل المصری القدیم «إتقی شر الحلیم إذا غضب» ....!!
*****************************
–...فی الأسفل..‌.!!
کانت حیاه تنتظر هبوط عُدی من الأعلی و عندما هبط إتجهت إلیه و أردفت قائله :-
حیاه بلهفة :-
–هاااا..عملت إیه ..قولتلها إیه ....؟!!
عُدی بإبتسامه :-
–إیه حیلک حیلک ...عادی یعنی کلمتها و فهمتها الوضع ..،، بس إحنا لازم نکتب الکتاب بسرعه علشان الحکایه تبقی حقیقه ...،القسیمه اهاا أصلیه بس لازم یبقی حقیقی علی سُنه اللّٰه و رسوله ...!!
حیاه بهدوء :-
–ماشی یا عُدی إعمل اللی یریحک ..و انا موافقه..!!
إبتسم عُدی إبتسامه جانبیه ثم ترکها و ذهب إلی منزله....!!
*****************************
–...فی إسطنبول ....!!
–...فی المساء ....!!
–...فی ڤيلا الألفی ....!!
–...فی غُرفه عاصم ....!!
إنتهت من تزیّن غُرفتهم بإبتسامه راضیه ..،،نسیت إنزاعاجها و غضبها منه و قررت مُفاجأته ..لقد علمت الیوم بأنها تحمل طفله بأحشائها ...،،و هذا ما یُسعدها،،سمعت صوت سیارته تدلُف داخل بوابه الڤیلا ..إبتسمت بسعاده ..ثم توجهت للمرآه تتأکد من هیئتها حیث کانت ترتدی فُستان من اللون الخمری یصل إلی مُنتصف رُکبتیها ..عاری الکتفیین من قُماش الدانتیل و الستان ......،،صعد إلی غُرفته و دلف إلیها ..وجدها تقف بمُنتصف الغُرفه بکامل أناقتها ..إبتسم إلیها فی حُب ناسیًا ما حدث صباحًا و سبب الإزعاج له بعد ذلک الإتصال...،، – إقترب منها و أحاط خصرها مُقربًا إیاها منه و أردف قائلًا :-
عاصم بإشتیاق :-
–وحشتینی ..أوووی ....!!
أحاطط وجهه بکفیها و أردفت قائله :-
همس بحنو :-
– و إنتَ کمان برغم غیظی و زعلی منک الصُبح بس وحشتنی ....!!
إبتسم برقه ثم وضع یده فی جیب سُترته و أخرج تِلک العُلبه ثم فتحها بعد أن ترک خصرها ...أخرج منها خاتم من الألماس منقوش نقشه بسیطه ..و أمسک بکف یدها و أدخله داخل إصبعها ثم لثم کفها بحُب و أردف قائلًا :-
عاصم بحُب :-
–إوعی تقلعیه من إیدک أبدًا...!!
همس بإبتسامه رقیقه :-
–أبدًا .. و ده وعد منی ...!!
إحتضنها إلیه مُقربًا إیاها من صدره مُقبلًا خُصلات شعرها و أردف قائلًا :-
عاصم بمُشاکسه :-
–و یا تری إیه سبب الرومانسیه و الشیاکه دی کُلها...؟!!
إبتسمت بمکر ثم أبعدت رأسها و إقتربت ناحیه أُذنه و أردفت قائله :-
همس بهمس :-
–انا حااامل ...شایله حته منی و منک جواایا ...!!
إتسعت عیناه بدهشه واضحه و إنقلب وجهه إلی دهشه کبیره ...حیث أردف قائلًا :-
عاصم بعدم تصدیق :-
– إنتی ...إنتی بتقولی إیه ...آآآ ..انا هبقی أب ...؟!!
تلاشت إبتسامتها ظنًا منها أنه تضایق من حملها ..فأردفت قائله :-
همس بحزن :-
–ایوه حامل ...إنت متضایق من ده ....؟!!
قطب جبینه بإستغراب ..هل ظنت أنه تضایق من حملها ..؟! یا إلهی لا بد أنها غبیه ..هو سعید ...فرح بوجود طفله بأحشائها...،،و لکن لا یستطیع التعبیر عن ذلک ....،،إبتسم بمُداعبه ثم أحاط وجهها بیدیه و أردف قائلًا :-
عاصم بإبتسامه :-
–مین قال کده ...انا فرحان ...فرحان جدًا ..بس مش لازم أعبر عن ده بالکلام ..فی حاجات کتییر أوووی تثبت ده .....!!
ثم قبلها علی جبینها بحُب و إحتضنها إلیه مُقربًا إیاها من صدره مره آخری ..،،بینما إبتسمت هی بسعاده و بداخلها قلب یتراقص من الفرحه ..فقط هذا ما تُریده ...وجوده جوارها بکُل ممیزاته و‌عیوبه یکفیها و لا تُرید شیئًا آخر .....!!
******************************
–....فی البیت المشبوه ....!!
البوص عرف بالبنت دی و متشوق أووی یشوفها و یدوقها کمااان ....
أردف سعید بهذه الکلمات ..،، فنظرت له سُعاد بدهشه و أردفت قائله :-
سُعاد بدهشه :-
–قولتله لیه یا راجل ..إفرض معرفناش نجبها هنا....؟!!
سعید بإبتسامه صفراء :-
–و مین قالک إننا مش هنعرف نجبها هنا ..،، هنجبها متقلقیش ..،، ده إحنا هناخد من وراها أد کده ..دی مش أی حد برضوه....!!
سُعاد بتهکم :-
–و هتجیبها إزای یا سبع البُرومبه ....،، إحنا فین و هی فین .....!!
سعید بخُبث :-
–سمعت إنُهم مسافرین بره ...،، و إحنا بقااا هنخطفها من المطار ....!!
سُعاد بسخریه :-
–و یا تری عارف إسمها و شکلها و لا لا یا فالح...؟!!
سعید بخُبث :-
–طبعًا عارف .....؟!!
ثم أخرج صوره لها من أحد الجرائد و وضعها بین کفیها و أردف قائلًا :-
سعید بإبتسامه صفراء :-
–إسمها ‌...همس الجیار مرات رجُل الأعمال عاصم الألفی .....!!
*****************************
–....فی ڤیلا عُدی ....!!
کان یجول الصاله ذهابًا و إیابًا بتوتر شدید ..و لکنه حسم أمره و أمسک بهاتفه و أردف قائلًا :-
عُدی بإرتباک :-
–ما هو انا لازم أقوله ...هیعرف ..هیعرف ..ف أقوله دلوقتی أحسن ..،، ما هو انا اللی جبته لنفسی .....!!
ثم ضغط علی رقم عاصم و إنتظر الرد ...فرد علیه عاصم ..فأردف قائلًا :-
عُدی بإبتسامه مُرتبکه :-
–إزیک یا باشا ...عامل إیه ..وأُختی عامله إیه ...إن شاء اللّٰه تکونوا بخیر ....!!
عاصم بإنزعاج :-
–کُنا کویسین لحد ما إنتَ إتصلت ..،، عایز إیه یا زفت ....؟!!
عُدی بتوتر :-
–کُل خیر ..یا باشا ...،، کُنت بعزمک بس علی کتب کتابی ....!!
عاصم بدهشه :-
–کتب کتابک ..و من ورایا ..،،ثم تابع بسخریه :- و مین اللی أُمها داعیه علیها دی .....؟!!
عُدی بإبتسامه سخیفه :-
–علیاء بنت أُختک حیاه ‌....!!

بدل ماتدور وتبحث علي الروايات خليها علي تليفونك وحمل تطبيقنا

تحميل تطبيق سكيرهوم
تعليقات



حجم الخط
+
16
-
تباعد السطور
+
2
-