 |
رواية فتاه في الجيش الفصل الثامن بقلم مريم محمودفتاه فى الجيش: الجزء 8 وأحمد فضل واقف لحد ما درجت حررتو زادت ووقع اغم عليه فتون جريت عليها وحاولت تفوقو لحد ما فعلا فاق واستاذنت جاسر أنهم مش هيكملو وقت العمل وجاسر طبعا وافق وفتون دخلت العنبر هى وأحمد ونيمت احمد على السرير وبقت تعملو كمدات عشان درجت حررتو تقل وهو مكنش فى وعيو من كتر الحرارة ومكنش حاسس بنفسو وفتون كانت جنبو طول الوقت لحد ما فعلا درجت حررتو هديت شوايه وهو مسك أيدها احمد: معلش تعبتك معيا فتون: ايه الكلام اللى بتقولو ده يا احمد احمد: ايوه عشان انتى وقفه معيا من الصبح فتون: ومالو ما انت ياما وقفت معيا قلتلك معلش ولا اى حاجه من دى عشان مافيش الكلام ده بينا احمد كان مبسوط من كلام فتون ليه وكان فرحان أنها وقفت جنبو لحد ما بقى كويس فتون: يلا عشان تكل واديك من العلاج إللى بخدو على فكره ممتاز جدا احمد: تمام وفتون راحت عشان تجيب لاحمد اكل ومتاخرتش فتون: يلا اتعدل عشان تاكل وأحمد اتعدل بلعفيه وفتون بقت تاكل احمد بيادها لحد ما احمد شبع وبعد كده ادتو العلاج فتون: بشفه انشاء الله ☺️ احمد: تسلم ايدك فتون: تسلم يسطا احمد: بجد ولله مش عارف اقلك ايه على وقفتك جنبى فتون: متقلش حاجه لانك انت كمان وقفت جنبى كتير فا جه دورى بقى احمد: بس بجد شكرا فتون: بقلك ايه ياض انت مافيش شكر بنا تانى امين احمد بضحك: خلاص يا كبير انا اسف فتون: أيوه كده وبعد كده احمد وفتون قعدو يهزرو شوايه لحد ما جه وقت النوم ونامو وصحيو بدرى فتون: ها عامل ايه النهارده احمد: الحمدلله احسن بكتير فتون: ديما يا رب تكون بخير احمد: انا وانتى وبعد كده فتون دخلت الحمام عشان تلبس وخرجت وأحمد زيها وبعد كده خرجو هما الاتنين سوا جاسر: النهارده مافيش تدريب هتقفو حراسه بس وبعد كده جاسر راح وقف مع احمد وفتون جاسر: ها يا احمد عامل ايه النهارده احمد: تمام الحمدلله جاسر: طب كويس هتقدر تقف حراصه ولا تروح العنبر احمد: لا هقدر انا بقيت كويس جاسر: تمام وبعد كده جاسر سبهم وراح المكتب وهما وقفو حراصه وجه وقت الفتار وراحو عشان يفترو فتون: احمد انت كويس ولا تعبت تانى احمد: لا انا كويس ليه بتسألى فتون: أصل الجو حر اوى النهارده فا خفت تتعب تانى احمد مسك أيدها: لا متخفيش انا كويس فتون اتكسفت ووشها احمر وشدت أيدها احمد: يخرب بيت جمالك وانتى مكسوفه فتون اتكسفت اكتر فتون: انا انا هقوم انا خلصت فتار فتون قامت من جنب احمد وهى مكسوفه من كلامو ليها وبقت مرتبكه وكانت مشيه مش وخده بالها وخبط فى جاسر فتون: انا اسف يا فندم جاسر: ولا يهمك يا ياسين قلى عامل ايه فتون: تمام يا فندم جاسر: وأحمد عامل ايه فتون: كويس جاسر: بس باين عليكو صحاب اوى فتون: أيوه جاسر: وده من امتا فتون: من اول يوم كلمنا بعض فيه جاسر: اممممم ربنا يديم محبتكو فتون: شكرا يا فندم وبعد كده فتون سابت جاسر وراحت العنبر عشان تشرب وسمعت صوت ضرب نار باره فتحت الباب بسرعه لقت أهل سينا بيهجمو على الجيش يتبع |
بدل ماتدور وتبحث علي الروايات خليها علي تليفونك وحمل تطبيقنا
