رواية حور عيني الفصل الرابع عشر
فى شركة الألفى تجلس حور على المقعد تتابع عملها احتا قطعتها يارا دخلت يارا على حوور فينك يابنتى اخوكى بيدور عليكى كنتى فين وخدت بلها من شعرها بى زهول اى إلى انتى عملتى فى شعريك دا
حور بصت عليها ببرود:المفروض أن فى باب تخبطى عليه وانتى داخله
يارا وهيا تجلس أمام حور بى ابتسامه بلهاء:عادى يعنى ادخل برحتى
حور برفع حاجب: والله
يارا:احممم بس مرضتيش كنتى فين وى اى التغير دا
حور:كنت بجيب عمى ابراهيم من الماطر وى وبنته وى مراتو
يارا بتفكير:مش دول إلى كانو مسفرين برا وى كنتى بتكلمى بتهام مليكه تقريباً
حور:اه
طب وى شعريك عملتى كدا ليه
حور بى حزن خفتو بى براعه:عادى حبيت اغير
وى بعدين انتى مش وراكى شغل جايا هنا تتكلمى وخلاص وسيبا شغليك يلا يا ماما شوفى انتى راحه فين
يارا بغيظ:أنا غلطانه انى جايه اطمن عليكى أنا اروح اكل احسن
حور:هميك على بطنيك
يارا بمشكسه:لو مكنش على بطنى هيكون على اى يلا باى ياقمر انتى
ذهبت يارا إلى مكتبها أكملت حور العمل بعد شويا فون حور رن بى رقم غريب بصت عليه حور وى مدتهوش اهتمام وقفلت رن تانى فتحت حور الووو
عمله اى ياحوريتى
حور بهدوء: الحمدلله انت إلى عامل اى
ارسلان:كويس ياقلبى طول مانتى كويسه انزلى بقا
حور بستغراب:انزل فين
ارسلان:انزلى تحت أنا تحت عند الشركه
حور:طب ما تطلع
ارسلان بى حب:لاء انزلى عشان عاوز اقعد معاكى فى مكان لى وحدينا عشان وحشتينى
حور خدت شنطتها تمام نزله اهو
تمام
ذهبت حور إلى ارسلان ركبت العربية جامبو مسك ارسلان أيدها وبسها بحنان وحشتني
حور بصت قدمها يلا نمشى
ارسلان عارف انها زعلانه منو عشان مش بعد عنها المده دى كلها اتكلم بتنهد تحبى تروحى فين
حور:اى حتا
ارسلان نروح الكرنيش
تمام
توجهو إلى وجهتهم
فى بيت الجارحى تجلس العائله يتحدثون حتا أتت لهم سنيا جاسر بيه فى واحد برا عوزك
داخليه ياسنيا
نجلاء:مين دا يابنى
جاسر:دا بتاع الدهب كنت ملكلمو يجيب اطقم الماس
أميرة بستغراب:لى مين هتتجوز وانا معرفش
جاسر:دا عشان حوريتى عيد ميلادها بكره
أميرة:اه صح دانا نسيت
اية بحماس:اى رقيكم نعملها مفاجاه
مليكه بحماس هيا كمان:اه اه فكرة حلوة
جاسر:اشطا وانا معاكو
العائله كلها وفقت
تعالو بقا نقو معيا طقم حلو
قعد الجميع يتفقو هيعملو اى
عند حور وارسلان قعدين عند الكرنيش الصمت يعم المكان اتنهد ارسلان نظر إلى حور
بدل ماتدور وتبحث علي الروايات خليها علي تليفونك وحمل تطبيقنا
