رواية طليقتى العزيزه شكرا الفصل السادس عشر بقلم نورهان اشرف
#16
انا مليش قرار يا رحمه فى الموضوع ده الوحيده اللى تقول تفضلى هنا ولا تمشي هي خديجه غير كدا لا
قال ذلك واستدار ترك رحمه تنظر الى اثره بحزن ونظرات الى ممدوح وهى تقول:ارجوك يا عمى انا مبقش ليا غيركم انا هترمي فى الشارع
نظات ريم الى امه وهى تقول لجدها وقالت وسط دموعها:عشان خاطرى يا جدو انا عاوزه ماما تبقا معايا انا عاوزه
نظر له رافت بحزن وهو لا يعرف ماذا عليه ان يفعل مع تلك الفتاه الصغيره التى لا تعرف ان ولدتها هى من تركتها واتات الان لان لم يبقا لها مكان سوي هنا
انحنى ممدوح على ركبته وهو يقول:بس يا ريم بس يا حبيبتي وبعدين ماما هتبقا معاكى وانا هكلم بابا عشان كدا متعيطيش يا قلبي
ثم نظر الى رحمه وهو يقول:الى انتى سبتيهم ومفكرتيش فيهم هما اللى جرتى عليهم اول ما الدنيا جات عليكى انا مش عارف اقولك اى بس انا هعمل كدا عشان احفادى انا بكرا هشوفلك شقه فى العماره الى جنبنا عشان تقعدى فيها لحد ما ربنا يسهلها من عنده
قال ذلك ونظر الى زينب وهو يقول :تعالى ندخل نطمن على الغلبانه اللى جوا دى
تحركت زينب وهى تنظر الى رحمه بغيظ كبير و حقد اكبر
ام رحمه نظرات الى مراد الذي كان يتابع كل شئ بدقه وتركيز وعيون كالصقر الذي ينتظر الوقت لكى يتقض على فريسته دون اى تهاون
فتحت رحمه احضانها وهى تقول:مراد حبيب ماما تعال فى حضنى يا روحى انت واحشتنى اوى
نظر له مراد بطرف عينه وتحدث بطريقه لا تمت لسنه بصله :وانتى مش واحشنى يا ماما
ترقرقت الدموع فى اعين رحمه وهى تقول:ليه بس كدا يا ماد ده انا ماما اللى بيتحبك مراد انا مامتك
مراد بغضب:لا انتى مش امى انتى سبتنى انا واختى عشان تتجوزى واحد تانى انا شوفت كل حاجه شوفت الفيديو اللى نزل على النت فكره يا ماما لم خديجه خلتنى اكلمك فكره قولتى اى ده انتى حته قفلتى التلفون فى واشي يا امى تبقي امى ازاى بقا انا امى واحد بس هى خديجه
قال ذلك وتحرك الى غرفه خديجه دون حته ان ينظر خلفه
ام رحمه كنت تنظر الى طفلها الصغير بصدمه لا تصدق ان مراد طفلها الصغير هو من كان يتحدث معاها وهو من يقول له ذلك
فى غرفه خديجه كنت تجلس على الفراش وبجانبها زينب التى تاخذها فى حضنها وتنظر الى ممدوح بغضب كبير وتقول:لا يا ممدوح انا شايفه ان اللى عملته غلط ازاى تساعد واحده زاى دى ده شيطان دى ممكن تقلب العيال علينا وبعدين كفايه اللى خديجه شافته منها لحد كدا حرام علينا ان احنا نخلى اللى دمرت حياتها ادام عنيها
مسك ممدوح كف خديجه وهو يقول:بصي يا بنتى ملكيش دعوه بكلام حماتك ده كله انا عارف ان الدم عمره مايبقا مياه وعارف ان دى اختك وانتى بتحبها مهما حصل ثم اكمل بحزن وبعدين دي فى الاخر ام احفادى فكرى فيها كدا يا بنتى والحكم اللى انتى وجوزك هتقولى انا هعمله اهم حاجه راحتك انتى و عبدالله
رفعت خديجه واجهه لعبدلله وهى تقول:اللى عاوزه عبدالله يقدر يعمله
عبدالله بعشق :ان عاوزك تقومى ليا بسلامه بس يا خديجه وبعد كدا اى حاجه هيبقا ليها حل
كدت ان ترد عليه خديجه ولكن قطعهم طرقات صغيره على الباب ويتبعها مراد الذي ركض و ارتما فى احضان خديجه
خديجه بخوف:مالك يا مراد فيك اى يا قلبي
مراد بحزن:كنت خايف عليكى اوى يا مامى
توسعت اعين خديجه من كلمت ذلك الصغير النابعه من القلب وقالت بحنان ام :انت اللى قلب ماما و روح ماما
نظرات لهم زينب بحب شديد لان احفاده وجدو ام اخيرا طيبه القلب
خرجت خديجه بكل قوه لا تمت ل شخصية الحقيقة بصله ونظرات الى رحمه وقالت :لا يا رحمه انتى مش هتقعدى فى بيتى او حته جانبي فى نفس الشارع
توسعت اعين رحمه بصدمه كبيره فاهى كنت تنتظر العكس تماما فاهى تعرف خديجه خير المعرفه
رحمه بصدمه: يعنى هترمي اختك يا خديجه
جلست خديجه على الكرسي وهى تقول:غاوزه فلوس انا ممكن اديكى لكن افتح بيتى ليكى لا يل رحمه
تحولت رحمه ١٨٠درجه وصرخت :بيت مين يا ام بيت دع بيتى انا وبيت عيالى بس انا الغلطانه انا اللى دخلتك بيتى وعملتك هانم
نظرات له خديجه ساخره وهى تقول:معرفتيش تمثلي الدور كويس دائما بتفقدى اعصابك ويخرج كل اللى جواكى بصي يا رحمه انتى عمرك ماحبتنى وانا راضيه لكن انا مش هقدعك فى بيتى عاوزه فلوس تمام هخلى جوزي يديك لكن غير كدا لا
مسكتها رحمه من يدها وهى تقول: خديجه انا حضنه انا عيالى لسه قطط وممكن اخرجك انتى من هنا
رفعت خديجه حاجبه وقالت:اعلى مافى خيلك اركبي وبعدين هو انتى ناسيه ان حضرتك مضيتي ان ملكش عيال
خديجه بكبرياء:برا
اى رايكم فى خديجه وهل رحمه خرجت خلاص من حيات خديجه كل ده واكتر فى الفصل التالى بعد ساعتين
