 |
رواية طموح فتاة الفصل السادس 6 بقلم أماني السيدالبارت فيه احداث زى ما عايزين ♥️♥️ البارت السادس محمود: انتى بتردى انتى قليله ربايه وانا هربيكى وضربها قلمين انتى تحترمى نفسك طول ما انتى فى بيتى سامعه مليكه: لأ ده بيت بابا الله يرحمه ومكتوب باسمى وانت الواصى عليه مش اكتر ولما اكمل العشرين سنه هاخد حقى وحق بابا اي معندكش رحمه سيبونى في حالى محمود : طيب ومسكها من طرحتها وجرجرها على الأرض وبيشدها أنا لو سمعتك بتردى عليا تانى همسكك مش هخلى فيكى حته سليمه سامعه صفيه : حاطه ايديها في جنبها ايوه ربيها دى محتاجه ربايه ومحمود بيضرب فيها لدرجه كان بيضربها برجله مليكه : بتعيط ومبقتش قادره وسامعه عظمها بيتكسر محمود: سابها جثة هامدة مش قادره تتحرك من كتر الضرب محمود : سابها وهو بينهج جتك القرف ونده على صفيه بزعيق صفيه : ايوه يا خويا محمود: تتحبس في الاوضه وميدخلهاش ولا أكل ولا مايه صفيه : حاضر يا اخويا روح ريح انت صفيه : فاطمه يا فاطمه فاطمه : كانت سامعه كل حاجه وبتعيط علشان خاطر مليكه مسحت دموعها ايوه نعم يا ست صفيه صفيه: طلعيها الاوضه وميدخلهاش ولا أكل ولا مايه علشان تتادب فاطمه: حاضر صفيه بصت لمليكه بحقد جتك القرف ناقصه ربايه وسابتها ومشيت فاطمه: سندت مليكه معلش يا حبيبتي حاسه بأى مليكه: تعبت يا فاطمة بجد تعبت فاطمه: معلش يا قلبي تعالى وسندت مليكه وطلعتها الاوضه وقعدت معاها وعملتلها كمدات وهيا قاعده بتتأوه فاطمه: معلش يا ست مليكه استحملى هنزل اعملك فرخه وجايه واتسحبت فاطمه ودخلت المطبخ وعملت اكل صفيه : على فين العزم فاطمه يا ست هانم أنا .. أنا ..بس كنت بعمل اكل لست مليكه دى ماكلتش من الصبح ومش قادرة تتحرك من على السرير صفيه : بزعيق متتصرفيش من دماغك تانى فاهمه وحطى اللى فأيدك ده انا قولت ولا أكل ولا مايه يارب اعرف انك طلعتى حاجه فاطمه: حاضر حاضر آسفه صفيه : جهزى الغدا زمان نوح جاى ومحمود يلا فاطمه: حاضر صفيه : فينك يا جنى يا زفته اخوكى زمانه جاى نوح : ازيك يا ماما صفيه: الحمدلله يا نور عين امك عامل اى نوح: الحمدلله انتى قاعده لوحدك ليه فين جنى صفيه:بتوتر قالتلى رايحه تقابل صحابها وجايه نوح: برضو يا ماما انتى عارفه صحابها دول شباب ولا بنات صفيه : ايوه ... ايوه يا حبيبي عارفاهم نوح: على راحتك يا أمى بس متجيش تندمى صفيه: ولا ندم ولا حاجه ربنا ما يجيب ندم نوح ماشى يا ماما هيا فين مليكه فين صفيه: وشها قلب ليه يا حبيبي نوح: لأ كنت عايزها في موضوع كده صفيه : اصل أنا مستغربه كل شويه مليكه.. مليكه نوح: بتوتر عادى فى اى يا ماما مش بت عمى وساكنه معانا في البيت صفيه: ماشى يا ابن بطنى هى متلقحه فوق نوح: طيب أنا هطلعلها هكلمها في موضوع صفيه: موضوع اى نوح : بعدين ابقى احكيلك بعدين صفيه: ماشى أما نشوف بس تعالى ناكل الاول ابوك جه نوح : ماشى جنى : هاى يا جماعه اتاخرت نوح : جنى انتى مش عجبانى نفس الفستان لبساه وانا قولت ميتلبسش عاجبك كده لما تمشى وكل واحد يبصلك شويه حلو كده جنى : بقولك ايه يا نوح كل واحد حر في نفسه ملكش فيه نوح: هى بقت كده بس ماشى كله هيبان جنى : بصتله بتوتر وقالت أنا طالعه اغير هدومى وجايه بعد شويه كله قعد على السفره ماعدا مليكه نوح: اى ده هوا مليكه مش هتتغدا معانا محمود: البت دى محدش يجيب اسمها طول منا موجود سامعين وياريت تاكلو وانتو ساكتين نوح: بص باستغراب لصفيه صفيه : رفعت كتافها بمعنى معرفش حاجه بعد الغدا نوح: ماما هوا اى اللى حصل صفيه: معرفش كل الحكايه قلت ادبها وابوك رباها نوح: تمام ماشى يا ماما صفيه: نوح روح نام نوح: ماشى بيفكر في نفسه يا ترى اى اللى حصل نوح: فاطمه فاطمه: نعم يا بيه نوح: اى الله. حصل فاطمه: هحكيلك يا بيه ووويتبع الفصل السابع من هنا |
بدل ماتدور وتبحث علي الروايات خليها علي تليفونك وحمل تطبيقنا
