رواية مصير مجهول الفصل السابع
سالم بعصبيه شديده وهو بيتكلم فى التليفون : سابت المستشفى أمتى وازاى يا مجدى
مجدى : انا اتفاجئت زيك دلوقتى حتى بنتى هبه معاها وبتصل على تليفونها مقفول .. والا عرفته انهم حجزو ونزلو على مصر
سالم : انت وقعتك سودا .. انت بتقول ايه
مجدى : اعمل ايه يعنى يا سالم انت عارف شمس ودماغها الناشفه .. المهم ها توصل لهم ازاى
سالم : اقفل يا مجدى مش طايقك .. وبينادى بصوت عالى جدا .. خالد .. خالد
خالد بيجرى ودخل له : نعم يا باشا
سالم جهز العربيه والرجاله بسرعه
خالد : أمرك وطار من قدامه على برا جهز المطلوب وخرج سالم مع رجالته وصل لمكان وقعد مع ظابط كبير جدا فى امن الدوله
سالم : محمد ارجوك لازم اوصل للمجنونه دى انهارده مش كفايه امها و ابوها
محمد : انا ليا حبايبى كتير فى المطار ها نشوف تصوير الكاميرات فى معاد الرحله بتاعتها بعد ما طلعت ركبت مع مين وها نجيبها فى خلال دقايق
سالم : مش عايز حد يجيبها .. قولى هى فين وانا ها اروح اجيبها
محمد : ماشى يا سالم ما تقلقش واهدى
سالم : ما تقوليش اهدى انت بتعصبنى .. فاكر كامل لما روحنا وفتشنا الفيلا وقالت لنا مسافر .. والاقى كامل طالع بفديو يقول انا بخير واطمنو عليا ومش عايز اى حد يقتحم حياتى والا ها اخد ضده اجراء قانونى ... استفدت انا ايه
محمد : مش هو الا قفل فى وشنا كل الطرق اننا نساعده قانونى ... ومع ذلك ما بطلناش نراقب الفيلا مفيش اى حاجه مش طبيعبه .. بتروح شغلها واخوها فى شغله وفعلا كامل مش فى الفيلا
سالم بحيره : انا ها اتجنن
محمد : بدء يعمل اتصالاته وفعلا بعد وقت قدرو يحددو عن طريق الكاميرات هى ركبت مع مين وجابو صاحب التاكسى ووصلهم لحد العماره
***************
شمس : براحه يا هبه .. انتى حته وانا حته بقى
هبه ضربت شمس على ايديها : سيبى انا جعانه وطعم البيتزا يهبل .. يوووه دا وقته قومى افتحى
شمس قامت : كلى كلى وراحت تفتح الباب وهبه عنيها جت على الباب واول ما شافت سالم زورت والاكل وقف فى زورها
عبه : هئ .. هئ .. هئ .. يا .. ل. ه و. ى .. هئ
شمس ضحكت جامد : زى ما اتوقعت بالظبط وبتبص فى الساعه حتى ما اتاخرتش كنت متاكده انك ها تجبنى اول ما تعرف
سالم زقها ودخل جوا : لو فاكره انك ها تقدرى تخرجى من تحت ايدى حتى لو بقيتى بتتصرفى فى املاك تبقى غلطانه
شمس : على العموم انت وفرت عليا المشوار
هبه : اونكل انا
سالم : انتى وابوكى حسابكم معايا بعدين
شمس بتحدى : الحساب بينا والا نسيت
سالم : عمرى ما انسى ومستنى زى ما قولتلك .. ايه الا جابك الشقه دى وازاى تنزلى مصر بدون علمى
شمس : عشان انت عارف انى مش ها استأذنك وكمان لايمكن ها اقعد معاك فى مكان واحد .. فين على ومحمود
سالم : ما اعرفش .. انتى سافرتى وهما ولسا ما كملش
شمس : وهما اتحبسو عند سعتك بتعاقبهم انهم حافظو عليا .. مش بقولك بكرهك بس على العموم مش عايزا اعرف
سالم قرب عليها ومسك وشها بين ايديه الاتنين وعيونه بتلمع بالسعاده : وانا بقولك اكرهينى وانتقمى زى ما انتى عايزا .. عارفه ليه لانك طلعتى تشبيهنى زى ما مليكا كانت بتقولى .. فى كل حاجه فى عندك واسرارك والاهم انك ماتسمحيش الا بيأزيكى وخصوصا لو جه على حته منك
شمس نطرت ايده بشده وزقته جااامد وعيونها الجميله اتقلبت لكتلتين ملينين شر وبصباعها وبتحذير : اوعى تحط ايدك عليا تانى يا سالم يا منياوى .. انا بالنسبه ليك إعصار ها يشيلك من مكانك ويخفيك مش ها يخلى ليك وجود زيك زى الباقين عندى .. وزى ماكنت فى يوم من الايام ما بتعترفش بوجود أمى فى حياتك انا لا يمكن ها اعترف بوجودك فى حياتى بسهوله... عمرى ما نسيت ولا ها انسى حرف واحد من الا نزل دموع مليكا فى يوم .. الدموع دى ها اخليها مية نار تحرقكم كلكم
سالم ابتسم : منتظر وبيشاور بصباعه عليها إن انتى الا تفوزى ومحدش يقدر عليكى مش هما وبيشاور على نفسه ولا انا حتى
هبه كحت جااامد وبرقت وميلت راسها وبتدعك عيونها تتاكد إذا كان دا سالم المنياوى . الا أسم شريكاته تشبه دماغه كتير .. الحديد والصلب ايوه دماغه وتفكير ه يشبه الحديد الصلب فى تفكيره وصلابته قدام اى ظروف واى حد ومش بالسهوله دى يطاطى راسه ويستسلم قدام حد كدا مهما كان حتى لو بنت أخته
شمس بتهز راسها بتاكيد : انتظر عشان ها افاجئك
سالم ضحك جااامد : لا مش ها اتفاجئ اصل نسيت اقولك انى ها ابقى ضلك مش ها تعرفى تهربى منى .. انا نازل . ومش بس كدا وخلاص فى 20 راجل تحت دول مش ها تعرفى تهربى او تتصرفى من غيرهم اصلهم رجالتى وانتى ماتعرفيش يعنى ايه رجالة سالم المنياوى وقرب على الباب فتحه وامر التلاته الا واقفين قدام الباب يدخلو .. احب اعرفك بضلك الا مش ها يفارقك .. خالد وبينقل ايده سعيد وكريم .. تمام كدا .. الا انتى عايزا تعمليه اعمليه وبص لهم كل أوامر شمس هانم تتنفذ .. كدا انا سهلتلك كل الا انتى عايزا تعمليه
شمس : خد رجالتك وامشى من هنا
سالم : انا ها أمشى هما لا .. سلام ونزل على طول وشمس لسا ها تنزل وراه الرجاله منعتها
شمس زقت ايديهم جااامد وضربت خالد على صدره : اوعى ياغبى منك له وغورو وراه انا مش عايزا اشوف وشكم
خالد : ماعندناش اوامر يا هانم بالكلام دا
شمس مسكت فيه وبتضربه بغل كانها بتضرب سالم وخالد مستسلم لها وبصوت عالى جدا : كلكم اغبيا مستنين الاوامر عشان تنفذو وبس اقتلو تقتلو شوهو تشوهو عذبو تعذبو .. انتو ايه سعيد بص لخالد لما حس ان السكان بدئت تفتح الابواب
خالد عمل حركه فجائيه لشمس وشالها على كتفه ودخل الشقه وقفل الباب عليهم وشمس من الواضح انها فقدت اعصابها .. نزلها قدامه وحط ايده على بعضها وبيبص لها اتفضلى كملى ضرب انا تحت امرك
شمس بصتله ووقفت وسكتت مره واحده استوعبت هى عملت ايه وهبه خايفه تقرب عليهم
شمس بجمود : اطلع برا
خالد من غير كلام نفذ وخرج
هبه جريت عليها ومسكتها : حرام عليكى دا ذنبه ايه
شمس حطت ايديها على شعرها وراحت قعدت على الانتريه وبتهز فى رجليها جااامد بتوتر : منا مش ها اسيب سالم يتحكم فى حياتى تانى كفايه ..حرم امى من كل حاجه وسلب منها الحريه
هبه : هو مش بيكرهك دا بيحبك جدا انتى دماغك ناشفه وما بتسمعيش غير نفسك
شمس بعصبيه : عشان شوفت كتيررر .. تعبت يا هبه من كل واحد بيأذينا تعبت .. كل ما افتكر منظر أمى وهى زعلانه منه او بتتعذب وبتتقتل بسبب الحيوانه الا اسمها فريده .. وانا ياهبه .. عارفه يعنى ايه رجاله طوال عوراض ملهمش شغلانه فى الحياه غير جسمك الا بيطفى سجارته والا يخنقك ولما يحس انك ها تموتى يسيبك .. والا يضربك .. والا يقطع من جسمك قدام عيونك وانتى حاسه وواعيه ويضحك بكل استفزاز .. ياااه كل دا انساه وابويا الا محبوس فى اوضه محدش يقدر يوصل لها غير الا دخلها بس لو جابو مين يدور عليه مش ها يلاقوه
هبه : طيب اكيد اونكل سالم عارف الاوضه دى
شمس ضحكت : لا يا ماما .. محدش ابدا عارف لانها كانت تخص مامى وشغلها فاعمرنا ما اتكلمنا عنها حتى قدام سالم او اى حد ان كان بابا عملها عشان دى رغبة ماما والمدهش بقى انك تدخلى اوضه عاديه جدا وانا ممكن اوهمك انى فيها وانزل لمكان تانى خالص
هبه تنحت ؛ ايه يابنتى بيت الرعب دا
شمس : بابا كانت دماغه سم .. مش عارفه ايه الا جراله
هبه قربت عليها وضمتها : ارجوكى يا شمس قابلى اونكل سالم وحاولى تفهمى منه انتى ملكيش غيره .. لو فضلتى لوحدك ها تخسرى هو حمايتك .. واذا كان اونكل كامل وطنط مليكا واثقين فيه ازاى انتى بتعاديه كل العداوه دى
شمس : يوووه يا هبه
هبه : اسمعى منى روحيلو وياستى ما تقعديش معاه بس على الاقل تبقى عملتى محاوله واتبرئتى من ذنبه
شمس بتفكير : اوكى يا هبه وسابتها وداخله على الاوضه وهبه جريت وراها
هبه : ها تروحى دلوقتى
شمس بتغير مش دا الا انتى عايزاه وانا عايزا اريحكم كلكم لانى مش فاضيه لسالم
هبه بخوف : طب استنى انا مش ها افضل هنا لوحدى
شمس بصت لها وضحكت جااامد وهبه كمان ضحكت
هبه بكسوف : جبانه الله اعمل ايه يعنى بخاف
شمس : خدى هدومك خلينى البس وخلصو وطلعو برا
خالد : أؤمرينى .. راحه فين
شمس بأبتسامه مصطنعه : ودينى لسالم وبتقرب عليه بيه
خالد : اتفضلى ونزلو التلاته ووراهم كريم وسعيد
************
فريده : كنت فين بقالك يومين انت عايز تجننى
البرنس : انا اقدر
فريده : برنس ما تدايقنيش
البرنس : كنت فى الساحل
فريده بعصبيه وغيره : اه مأضيها
البرنس : ليه واخده عنى الفكره دى .. قولتلك انى بحبك بس طول ما انتى على زمة كامل عزت مش ها اقدر اقربلك يا ديده .. وانا الحب عندى مش كلام
فريده قامت وحضنته مش عايزا تسيبه ابدا مهما يحاول يبعدها : ارجوك بطل كلامك دا انت بتجرحنى دا راجل بغل لو طلقنى ها يقتلنى يرضيك اسيبك او انت تسيبنى
البرنس بيبعدها : ارجوكى يا فريده ابعدى .. يعنى لو حد شافنا كدا .. اكيد ها يقتلنا
فريده : محدش يقدر يدخل المكتب عليا
البرنس بعنف نوعا ما : ابعدى وبطلى جنانك .. انا شكلى كدا غلطت لما قربت منك
فريده اتعدلت وبتحاول تمسك نفسها : خلاص انت زعلت منى .. اعمل ايه بحبك بجنون .. انت غيرتنى مابقتش اعرف نفسى فى وجودك .. بحس فى بعدك ان روحى هى الا بعدت عنى
البرنس : خلاص لا تورطينى ولا تورطى نفسك فى علاقه لحد ما نشوف حل
فريده رجعت قعدت على المكتب : خلاص براحتك .. بس اخر مره تبعد وتقفل تليفونك
البرنس : ماشى موافق وباب المكتب اتفتح
فريده : مش تخبط يا حازم
حازم ضحك : اسف يا ديده اصل اول ماعرفت ان البرنس ظهر فرحت وقولت لازم اشوفه ضرورى
فريده : هو مسبب فراغ كبير قوووى كدا .. وبتشاور للبرنس اتفضل
البرنس بأبتسامه : زيمووو حبيبى
حازم : تعالى عايزك
البرنس قام وحط ايده على كتف حازم وخرجو مع بعض ... وفريده بتبص لهم ومبسمه وفرحانه ان حازم حبه جدا ومش بيعادى فريده بسببه خلاص
حازم : انت مقتنع با الا بتعمله
البرنس بحيره : مش عارف الصراحه
حازم : انا طلبت منك تبعد عن فريده لا هى من سنك ولا تنفعك اصلا دى ست متجوزه عارف يعنى ايه
البرنس : عارف ومقدر كل كلمه بتقولها .. وانا اتفقت معاك انى مش ها اقرب منها بس انا بحبها اعمل ايه قولى
حازم : ابعد يابنى .. ابعد .. البعد احسن ليك بكتير من قربك منها
البرنس : بص يا حازم انا ها احاول بس ما اوعدكش لانى حاولت وفشلت ورجعت تانى ..بس ارجوك بلاش عداوه ..وبجد حبيتك
حازم بستهزاء : المفروض انى احبك وادوب فى هواك وانت مع واحده متجوزه .. وسابه وماشى طالع على برا .. راجع قرارتك قبل ما تندم
البرنس بأسف : ها احاول .. ودخل تانى الفيلا .. ايه راحه فين
فريده : فى مشوار ضرورى جدا لازم اروحه انا وراضى اوعى تتحرك من هنا
البرنس : الساعه 8 باليل يا فريده
فريده بدلع : معلش يا قلبى مش ها اتاخر عليك وقربت ولسا ها تبوسه من خده رجع بوشه لورا ضربته على كتفه ... انت بارد
البرنس بيبتسم بثقه : جدا .. وبغمزه ياله يا قلبى اوعى تتأخرى عليا وفريده مشيت من الفيلا هى وراضى وفضل الحرس وعم عبده الطباخ بس
..
لحظات بسيطه من خروج فريده والنور قطع والدنيا بقت كحل
احد الحرس : ما تشوف كدا فصلت والا قطعت خالص
الحرس التانى : دى قاطعه يابنى .. حتى المحول مش راضى يشتغل
الاخر : شكله عطل فى الفيلا كلها لان المنطقه منوره عااادى .. ابعت شوف اى حد وتعالى نقف مكانا
وعدى وقت كبير على ما النور رجع تانى
عم عبده : انت يابنى كنت قاعد فى الضلمه لوحدك
البرنس : اعمل ايه اخدت اوامر ما اتحركش يا راجل يا طيب
عم عبده : والله شكلك ابن اصول وطيب يا بنى
البرنس : تسلم وتعيش يا راجل يا طيب ممكن كوباية لمون
عم عبده : قوى قوى وراح عمله اللمون ورجع ... وبعد وقت بسيط فريده رجعت .. والبرنس مشى من المكان بعد ما قعدت معاه شويه
راضى : معاد الحقنه
فريده : انا مش فايقه له .. بس هات خدت الحقنه وقااامت دخلت الاوضه قربت من مكتبه وفتحت باب وراها بيودى لباب تانى لاوضه تانيه فيها كامل رمت الحقنه من ايديها وبتنادى على راضى الا دخل جرى : كامل مش فى الاوضه
راضى : ازاى يعنى محدش يعرف المكان غيرك وانا وحازم .. معقول قام وخرج
فريده خرجت جرررى وبتنادى على عبده
عبده : نعم يا هانم
فريده بصوت عالى : كامل فين
عبده بأستغراب : البيه فى اوضته ومن يوم ماتعب ماخرجش منها
فريده بصوت اعلى : مش جوا راح فين يعنى
عبده : والله يا هانم ما اعرف
راضى شدها : تعالى فى المكتب .. ودخلو وشغلو مراقبة الكاميرات بس مفيش اى شئ فى الوقت دا ودا جننهم أكتر خرجو للحرس برا وعرفو ان النور كان مقطوع حتى المحولات كانت بايظه
فريده : اقلبو الدنيا يا اغبيا وهاتوه .. انا ها اقتلكم
راضى مسك راسه : مين الا بيلعب بينا يافريده .. فى حد وصل لنا
فريده بحيره وجنون : مش عارفه .. مش عارفه
راضى : اكيد حازم مفيش غيره .. هو الوحيد الا معترض وبيعادينا
فريده : لايمكن انت بتقول ايه
حازم داخل عليهم بالعربيه ووقف قدامهم : خير مالكم كدا
فريده : انزل يا حازم
حازم نزل : فى ايه مالك
فريده : وديت كامل فين
حازم بنفى : ولا اعرف وهو مين ها يطلع كامل من تحت ايديكم .. بقالى كام سنه معاكو مقدرتش حتى اوديه جنينه الفيلا مش اخرجه
فريده : يعنى ها يكون راح فين .. ماهو اكيد مش راضى الا هربه
حازم بيهز راسه بأسف : اه يبقى انا مفيش غيرى صح
راضى بعنف مسك حازم : قدامى على جوا
حازم بيشد نفسه جااامد : اوعى كدا انت اتجننت
فريده : راضى انت بتعمل ايه
راضى بصوت يخوف : انتى تسكتى خالص بدال ما ادفنك مكانك وشد حازم بعنف على جوا .. ونزل على البدروان الا كانو بيعذبو فيه شمس وربط حازم
