رواية ظلم بلا حدود الفصل التاسع عشر
مريم بصت للغوايش ولسه دى بس البدايه ياكريمه انتى وسالى
خرجت مس هناء من الاوضه لما سمعت الباب اتقفل وحست انهم مشيو
مس هناء :انا خايفه عليكى اووى يامريم انتى داخله عش
الدبابير برجليكى
مريم :عش الدبابير ده عايش فيه ابنى وعشان اعرف اخرجه
لازم ادخل هناك
مس هناء :كنا شفنا حل غير انك تروحى هناك
مريم :حل ايه اخطفه واعيش هربانه انا وهو بقيه حياتنا
ولو البوليص لقانى يرجعهولهم تانى
انا لازم آخد على بطريقه قانونيه وقدام عيونهم
ثانيا انتى ناسيه انى لسه على زمه حسن ازاى هقدر اواصل
حياتى من غير مااطلق منه
وثالثا من خلال على هقدر اوصل لابراهيم اللى هموت واشوفه لكن مش راضيه عشان لما يشوفنى مرات حسن
ميشكش فيا
ورابعا وده الاهم تارى اللى مش هسيبه ابدا الكاس اللى
شربت منه لازم يشربو منه هما الاتنين
مس هناء :بقيتى بتهتمى بأدق التفاصيل يامريم وده فى
حد زاته مخوفنى عليكى خايفه نار الانتقام تحرقك
انتى كمان معاهم
مريم :لا متخافيش الاهتمام بالتفاصيل الصغيره اول قواعد
اللعب الوسخ انا اتعلمت كويس جدا
فى بيت حسن حسن مستنى على نار اول مادخلت امه وسالى جرى عليهم
هاه ايه الاخبار
كريمه :قربيتها الناظره دى مزرجنه شويه بس عروستنا
المحروسه طمنتنا انها هتلين دماغها
سالى :اسكت ياولا ياحسن مش طلعت عندها شقه وفلوس
ومتريشه بيضالك فى القفص ياولا
حازم اهم من ده كلو هى حلوه
حسن :هوهوهو هى سيره حلوه دى قمر ياخويا قممررر
حازم :يعنى احلا من مريم
حسن :بمراحل مريم مين
كريمه :بس مش عارفه ليه صوتها الخالق الناطق صوت مريم
الله يجحمها مطرح ماراحت
حازم سيبونا من سيره الزفته دى وخلونا فى العروسه الجديده
حسن شال علي ودخل بيه الاوضه
كريمه دخلت اوضتها هى كمان
حازم بص لسالى لقى عنيها بتطلع شرار
سالى :ادبحك المرادى ياحازم فاهم
حازم اتلجلج فى الكلام دا دا دانا بهزر ياشيخه ايه كل حاجه
بتاخديها بجد هيهيهي
ودخل الاوضه بسرعه
على فرح جدا لما عرف ان بباه هيجوز مس عليا
عدى اسبوع وعيله على بيحضرو لفرح كبير فى الحاره
وكريمه وسالى طلعو اللى تحت البلاطه وادوه لحسن اللى
جاب فستان واوضه نوم جديده لعليا
مريم بتحضر نفسها للفرح نزلت جابت ميكروويف وشويه
اجهزه حديثه كده للمطبخ
اتعمل الفرح فى وجود عيله مس هناء اللى عاملين انهم
عيله عليا وعيله على واهل الحاره
اللى انبهرو بجمال عروست حسن الجميله واخوه حازم
يابن المحظوظه ياحسن كل وحده احلى من اختها بتلاقيهم
فين دول دى دعوه فساعت رضى دى ولا ايه
حسن كان هياكل عليا بعنيه وهى ولا بتبصله وبتدلع على حسن
لمحت من بعيد شخص خلى قلبها كان هينط من مكانه
لمحت اخوها ابراهيم واقف بعيد وبيبص وباين عليه
القهر
مريم كان هاين عليها تسيب الفرح وتروح تنط فى حضنه
وتقوله انها مريم وانها لسه عايشه وانه ميزعلش
بس مسكت نفسها ودارت دموعها وشوقها ليه
خلص الفرح ومريم روحت البيت مع حسن وقضو ليله العمر
لتانى مره وكان سهل عليها انها تخدع حسن
وتخليه يصدق انها بنت
حسن كان مندهش من شكل جسم عليا اللى شبه جسم مريم
اووى حتى فيه شامه فى نفس المكان
وتخيل انها صدفه وعداها
نايمين والصبح بدرى الساعه ٦ الباب خبط خبط جامد
مريم ابتسمت وافتكرت الخبطه دى
مريم مرضيتش ترد بسرعه ولا تخلى حسن يرد وشغلته
فحاجه تانيه وسابو سالى تخبط لما تعبت وأديها وجعتها
ويمكن صحت الجيران
بعد الخبط مابطل بشويه عليا خرجت
عليا :مين اللى كان بيخبط الصبح بدرى كده مين قليل الزوق ده
ارتبكو كلهم من كلام عليا
سالى بتردد :دا دا انا ياحبيبتى بصحيكم عشان تفطرو صاحيه من الفجر اعملكم الاكل لما
عليا قبل متخلص كلامها
مين طلب منك تعمليلنا اكل انا وجوزى لما نعوز ناكل هقوم
واحضر الفطار بنفسى دا بيتى ولا ايه
سالى :اأأأه ياختى بيتك امال ايه بيتك حقك عليا لو كنت
ازعجتك
عليا :لا عادى بس ياريت متكرريهاش تانى وقامت داخله
ورازعه الباب وراها
وسالى مبلمه وحازم قافل بوقه بالعافين وبيضحك غصب عنه وكريمه كمان
سالى :ايه بتضحكو ليه فيه زغازيغ بتزغزكم
حازم انفجر فى الضحك زغازيغ ععاههههههههه
كريمه وهى بتضحك بس ياولا متضايقش مراتك هى اصلا
هتطق لوحدها
سالى :اووووف والله منا واكله وانتو اللى هتشيلو السفره
هه
دخلت الاوضه وكريمه وحازم كملو ضحك بصوت عالى
مريم جوه الاوضه وسامعه كل حاجه
ومبسوطه انها لاول مره تشوف سالى فى الموقف ده
مريم خرجت وجهزت على وجهزت عشان تروح المدرسه
حسن :ايه ده انتى رايحه فين
عليا :نازله شغلى
حسن :ايه ده هو انتى هتشتغلى بعد الجواز مقولتيليش يعنى
عليا :انتا مسالتش وادينى بقولك وقربت منه بدلع وباسته
وبسألك وبستأذنك وكمان عشان اكون جمب على
ويبقا معايا فلوس اصرف على نفسى هاه قولتى ايه ياسونه
حسن طيب ماشى بس استاذنى امى وشوفى هى هتقولك
ايه
عليا نعم استأذن مين وانا متجوزاك انتا ولا امك لامؤاخزه
حسن :هى امى واحنا بناخد رأيها فى كل حاجه فى حياتنا
عليا :اديك قولتها تاخدو رأيها انتو مش انا انتا قولها لكن
انا هنا مش هسمع غير كلامك انتا وبس ومش هعمل
بشورت حد غيرك وقربت منه غلطانه انا ياسونه
حسن ضعف لا مش غلطانه ياروح سونه
عليا خرجت وخدت علي ونزلت على المدرسه وطول الطريق
شايلاه وبتلاعب وتدلع فيه وهو فرحان اووى
وهما ماشيين قابلهم ابراهيم مريم وقفت
ابراهيم قرب منهم على هروح القرافه النهارده اقرا الفاتحه
لمامتك لو هتيجى معايا ابقا بعد ماتطلع من المدرسه
تعالا علطول
علي :حاضر ياخالو دا خالو ابراهيم ياماما عليا
ابراهيم ادايق لما علي قال لعليا ياماما ولف وهيمشى
مريم اتكلمت :تعيش وتفتكر ياأستاذ ابراهيم
ابراهيم نبضات قلبه عليت وبقت سريعه وبقى بيتنفس بسرعه رهيبه الصوت ده صوت مريم ابراهيم ابتسم
ولف عشان يشوف مريم واقفه وراه لكنه لقى عليا
اترسم الحزن على وشه ومريم حست باخوها ولهفته
لما سمع صوتها
ابراهيم نزل وشه فى الارض بحزن متشكر اووى بعد اذنك
ابراهيم مشى ومريم كانت متابعاه بعنيها لغايه مابعد بالفزبه
بتاعته
مريم باست على بحب ومشيو على المدرسه كان احلى يوم
فى حياه على النهارده لقى فيه كميه حب وحنان كان
محروم منهم من زمان
وعليا مكنتش بتفارقه ابدا
وهما مروحين عدت عليا على بيت ابراهيم ودت على هناك
ساره قابلتها ورحبت بيها
عليا دخلت البيت وكان وحشها وكانت وحشاها كل حته فيه
قعدت تتخيل مواقف من طفولتها هى وابراهيم وتبتسم
وعنيها اتملت دموع
ساره دخلت عشان تعملها شاى خرج ولدين من الاوضه لما
سمعو صوت على واحد ٤ سنين وواحد سنتين
عليا اول ماشافتهم جريت قعدت على الارض وفضلت
تحضن وتبوس فيهم اووى وتعيط
ابراهيم كان واقف على باب اوضته مربع ايديه وبيتفرج
على منظر عليا وتصرفها ومستغرب جدا
عليا لاحظت وجود ابراهيم ومسحت دموعها وقامت قعدت
على الكنبه
عليا :انا أسفه بس انا بحب الاطفال جدا ومبقدرش
امسك نفسى لما بشوفهم عشان كده اشتغلت فى حضانه
ابراهيم :علفكره انتى باين عليكى طيبه اووى وربنا حطك
فى طريق حسن عشان الولد اليتيم ده انا علي بيحكيلى
عنك وعن حبك ليه ربنا يجازيكى كل خير
عليا :انتا متعرفش على ايه عندى دا بالنسبالى ابنى اللى
مخلفتهوش
ابراهيم :ربنا يديمك فى حياة على ويحفظك من كيد
الكائدين
عليا :امين يارب
ابن ابراهيم الكبير ضرب على وهما بيلعبو ابراهيم جرى
عليهم وضرب ابنه وقعد يطبطب على على ويسكته
مريم حست بحب ابراهيم لعلى وفرحت ان كان فيه
حد فى حياته بيديله جرعه من الحب والحنان
فى غيابها
ساره جت وجابت اكل لعلي اكل ومشى مع خاله وعليا
استاذنت ومشيت
عليا روحت البيت ولقيت حماتها مستنياها على نااار
كريمه :اهلا وسهلا ست عليا هانم انتى ازاى تخرجى
يوم صبحيتك وتنزلى شغل ومن غير اذنى كمان
سالى :عشنا وشفنا والله لا دى عمرها محصلت قبل كده
عليا تجاهلت سالى خالص
عليا دخلت على كريمه بخطوات ثابته ووقفت قدامها
وابتسمت وباست دماغها
عليا طلعت علبه من جيبها حمره صغيره فيها خاتم دهب
محترم وادتهولها كانت موصيه مس هناء تجيبهولها
كريمه مسكت الخاتم وابتسمت :ايه ده
عليا :انا مجبتلكيش حاجه فحسيت انى قصرت فحقك
فنزلت اخدت مرتبى وجبتلك ده ياست الكل
كريمه :تسلميلى يابنتى دا مرتبك كبير على كده
عليا :اه امال ايه ربنا يقدرنى واسعدك ياحبيبتى انتى
بقيتى ماما من هنا ورايح
كريمه :منحرمش منك ياغاليه بت ياسالى قومى حضرى
الغدا عليا حبيبتى اكيد جايه جعانه
عليا :اه والله ياسالى ميته من الجوع هغير هدومى يكون
الاكل جهز ياحبيتى ربنا يخليكى ليا
وسابتهم ودخلت الاوضه تغير
سالى بصت لكريمه بصت غل وكريمه بتتفرج على الخاتم
ولا واخده بالها ليها اصلا
عليا سمعت صوت حازم بيتكلم بره نقت فستان جميل وشيك وعملت ميكب جميل وخرجت قعدت قدامه وحطت رجل على رجل وتجاهلته
سالى شافتها وهى فى المطبخ الطبق اللى كانت مسكاه وقع
من ايدها وتنحت
حازم بيبص لعليا وفاتح بوقه ومش عارف يرف بعينه بعيد
عنها
كريمه :مستغربه من تصرف عليا بس قالت اكيد متدلعه
دخل حسن من الباب واتصدم لما
شاف بصة حازم ليها وانه بياكلها بعنيه ومانتبهش
لاخوه اللى واقف جمبه حتى
حسن نده لعليا ودخل الاوضه قدامها وهى قامت تمشى
وراه بخطوات كلها دلع وانوثه
خلت حازم بيخر عرق من كل حته وسالى قلبها هيقف
من الغيظ
