رواية وريثه القصر الفصل السادس عشر 16 بقلم هدير محروس

كانت تتمل فى السرير باريحيه بعد ذلك الحلم التى كانت تعيش فيه اسعد لحظات حياتها و بمجرد فتح عيونها اندهشت لسرعه تحقق حلمها و هى الان باحضان زوجها وليس مجرد حلم و فى ذلك اللحظه قامت كمن لدغهتها حيه او ماشابه

مرام بغضب :  اقدر افهم انت بتهبب ايه جنبى 

عامر : طبعا انا لو حلفت ليكى انى زى زيك مش عارف ايه الوضع اللى احنا فيه مش هتصدقينى 

مرام : عبيطه انا ها ، نيمت البنت و دخلتها تنام فى اوضتها ، و ما صدقت تعمل عملتك 

عامر : عملتى ! عاملة ايه وهباب ايه ، انتى الحدوته عملت ليكى هسهس فى دماغك ، و بعدين انتى مراتى يا وليه 

وكادت ان تتكلم و لكن قطع حديثهم دخول الصغيرة بغضب 

ايلين قائله : هى الواحده متعرفش تنام فى البيت براحه ابدا ، مش كفايه معرفتيش انام معاكم ، واخدين السرير كله ، دى حاجه لا تطاق ثم تركتهم و اتجهت الى غرفتها 

عامر بسؤال : هى بنتك قالت دى حاجه لا تطاق 

مرام :  مين دى يا عامر ، ثم وجهت نظرها بغضب اليه ، هببت مع البنت ايه كانت جايه متحضره جت اقعدت معاك بقت حاجه اللهم صلى على النبى زى ما انت شايف 

عامر : هو الحيوان عدى قعدته مع البنت خليتها شبه 

مرام : احنا هنفضل على الحال ده كتير يعنى 

عامر : مش واخد بالى 

مرام : هتفضل مكتفنى فى حضنك كده كتير

________________________________

كانت تجلس على السرير فى تملل و حولها الكثير و الكثير من الملابس و اصبحت غرفتها اشبه بانفجار قنبله نوويه بها

صفاء بتعب : يا بنتى اخلصى مش معقوله كل ده مفيش حاجه عجباكى 

عهد بغضب : اعمل فيه ايه بس ، مش كان قالى ناوى على ايه اعمل ايه بس

صفاء : هو محاولش يتصل عليكى يا بت يا عهد 

عهد بغل : لا ، وانا كل ما اتصل عليه يدينى ان التليفون خارج التغطيه

قطع حديثهم دق باب غرفتها ولم يكن سوى والدها سعيد 

سعيد باندهاش : هو حصل سطو مسلح عليكم ولا ايه ، ايه اللى حصل فى الاوضه 

عهد : بابا انا لو شوفت زياد هولع فيه 

سعيد : يا ساتر يارب ، فى ايه 

عهد بغضب : انا مش لاقيه حاجه البسها ، و البيه مكلمتيش حتى و قالى 

سعيد : بس هو كلمنى انا 

عهد بغيظ : وقالك ايه بقي 

سعيد : قالى ان التليفون كان فيه مشكله ، و علشان كده معرفش يكلمك 

صفاء : خلاص اهو يا ستى 

وبعد لحظات اعلن جرس الباب عند مجئ شخص ما ، واتجه سعيد الى الباب 

وبعد لحظات دخل سعيد الى غرفه الفتيات 

صفاء بانبهار : ايه الفستان التحفه ده 

سعيد : مش عارف الولد اللى جابه قالى ده من زياد 

عهد وقد لمحت كارت معلق بالفستان 

" اعتبريه اعتزار صغير عن اللى حصل يا خطيبتى المستقبليه "

صفاء وهى تقوم بما يسمى فى اوقات الافراح بالزغاريد

سعيد بفرحه : ربنا يكملها ليكى على خير يا حبيبتى 

__________________________________

كانت تقوم بتحضير بعض اللوازم بخصوص خطوبه اخيها ، حتى تكون فى كامل استعداها للمساء و حينها قطع تركيزها دخول الصغيره اليها وهى فى حاله حزن 

ايلين : مامى ، هو بابى راح فين 

مرام : بابى فى الشغل يا ايلى 

ايلين : بس هو وعدنى ، انو هيجبلى فستان جديد النهارده علشان زيزو

مرام بحنان : طب خلاص متزعليش ، ايه رايك نروح انا وانتى 

ايلين بعبوس : لا انا كنت عاوزه بابى يشوف الفستان اول واحد 

مرام بتفكير : طب ايه رايك نروح نجيب الفستان و نعمل مفجاءة لبابا فى الشغل 

ايلين بتفكير وقد نالت الفكرة اعجاب الصغيره 

ايلين : متفقين يا مامى 

____________________________________

كان فى اعلى قمه غضبه نظير هذا المأزق الذى اصبح فيه 

عامر : يعنى ايه السكرتيره مش موجوده 

احد الموظفين : والله يا استاذ عامر ، هى كانت موجوده بس حصل ظرف معاه و اضطرت تمشي 

عامر بغضب : و الوفد الفرنسي اللى المفروض يجى ده اتصرف معاه ازاى يعنى 

رحيل : خير يا عامر ، الوفد خلاص على وصول مجهزتيش ليه 

عامر : فى كارثه ، انا فى كارثه 

_____________________________________

فى ذلك الوقت كانت الصغيره تستمتع برؤيتها لعدة فساتين مختلفه الالوان ، و بعد تعب مرام معاها ، اخيرا وجدت ما نال اعجباها 

و اثناء ذهابها الى خارج المول ، وجدت الصغيرة عددة اطفال 

ايلين بطفوله : مامى هو انا هيبقى عندى اخت امتى 

مرام بصدمه :  اايه ! 

ايلين : سورى يا مامى بس  انا قولت حاجه نوتى 

مرام بابتسامه : لا يا حبيتى ، بس انا استغربت من سؤالك ، بس انتى ليه عاوزه يكون ليكى اخت يا ايلى 

ايلين : علشان العب معاها 

مرام : طب ليه مش يبقى عندك اخ 

ايلين بغضب : لا ولد هيبقي وحش ، زى عدى بيفضل يغلس عليا ، الولاد نوتى 

مرام : طب يلا الاول نروح لبابا ، و بعد كده نشوف الموضوع ده ، تمام

ايلين وهى تاكل من الايس كريم الخاص بها : تمام 

_____________________________________

وبعد ان قامت بالترتيبات اللازمه فى المنزل ، قام بالاتصال بها 

عهد : خير 

زياد : فى يكلم خطيبه كده 

عهد : خطيبى مين ، انا لسه وافقت اصلا عليك يا بنى 

زياد : لا سيبك من موضوع الموافقه دى ، كده او كده هتجوزك

شعرت بحركه فرشات تزغزها و عمت الحمرة وجنتيها 

زياد بضحكه : ايه سكتى يعنى ، مش واخد انا على جو الكسوف ده ، فين عم جعفر اللى جواكى 

عهد بغيظ : انا جعفر يا زياد 

زياد : انتى احلى جعفر والله ، المهم عجبك الفستان 

عهد : تسلم ايدك ذوقه حلو ، بس انت مش شايف انو فستان لخطوبه يعنى ، اصل دى مجرد قعده تعارف 

زياد : ايه ده هو مقولتكيش 

عهد : زياد فى ايه 

زياد : مش النهارده خطوبتنا ، ده حتى الدبل جبتها 

عهد : خطوبه مين 

زياد : احنا ، الصراحه حولت تبقي شبكه و كتب كتاب بس عم سعيد مرضاش 

عهد : زياد انا مجنون ولا بتهزر 

زياد : دى حاجه فيها هزار 

عهد بعصبيه : يعنى انت مجنون بقي ، يعنى ايه اعرف انك جاى تتقدم ليا قبلها بيوم ، و اعرف قبل ما تيجى بكام ساعه انها خطوبتى 

زياد: بيبى مع زياد السمرى توقعى كل ما هو مختلف

وفى هذه اللحظه انقطع الاتصال 

زياد : هى قفلت ليه تكنشى المفاجأة معجبتهاش 

____________________________________

كانت فى اتجاها لمكتب عامر حين لمحتها رحيل ، التى بمجرد رؤيه الصغيره اليها اتجهت اليها مسرعه 

رحيل : ايلى الجميله ، وحشتينى

ايلين : وانتى كمان يا انطى ، هو عدى معاكى 

رحيل : لا عدى فى البيت 

ثم وجهت  نظرها لمرام :  بس ايه المفاجاءة الحلوة دى يا مرام 

مرام : جبت لايلين فستان ، و الانسه مصممه ان عامر اول واحد يشوفه

رحيل باسف : الصراحه مينفعش خالص حد يقابل عامر فى الوضع اللى هو فيه خالص دلوقتى 

مرام بقلق : مالو عامر فيه ايه 

رحيل بابتسامه : متقليش كده ، هو كويس بس حصل ظرف كده فى الشغل و المفروض فى وفد فرنسي جاى ، بس السكرتيره اللى كانت هترجم الاجتماع اضطرت تمشي للاسف 

مرام : اه وصلت ، ثم نظرت لايلين ، شكلنا كده يا ايلى هنروح 

ايلين بعبوس : لا 

فى ذلك الوقت دخل عامر و بصحبته الوفد الفرنسي ، وكان يتحدث معم باللغه الانجليزيه بطلاقه ، لحين طلب منه المسئول باستكمال الحديث بالفرنسيه 

و قد وقع الخبر عليه فى مأزق كبير و كاد ان يتحدث ، ولكن اقتحمت عليهم الاجتماع فى شموخ و ثقه و كانت برفقتها بالطبع رحيل 

معرفه عن نفسها بالفرنسية بطلاقه ، بانها مرام المرشدى ، زوجه عامر المرشدى ، و المتحدثه باسم شركه المرشدى 

كل هذا و تحت انظار عامر المنبهر بها ، وانها لم تنقذه فقط من  هذا الاجتماع بل ان وجودها انقذ الشركه باكملها من خسارة فادحه

و كانت مرام  تسير الموضوع تحت سيطرتها  على اكمل وجهه و بالطبع تحت ارشاد زوجها عامر الذى كان يقوم بملئ عليها بالمطلوب وهى تقوم بالترجمه 

وبعد لحظات انتهى هذا الاجتماع على اكمل وجه واضمنت هذه الصفقه ضمن نجاحات عامر الساحقه و هذا بفضل مرام 

رحيل : بجد انا مش عارف اقولك ايه يا مرام ، حقيقى انتى انقذتينا النهارده

مرام : مفيش داعى يا رحيل على الكلام ده ، ده واجبى يعنى 

رحيل بغمزة لاخيها : طب انا هروح اشوف ايلين علشان بره 

عامر وهو ينظر لمرام : شكرا يا مرام 

مرام : مفيش داعى للشكر يا عامر انا معملتيش حاجه يعنى 

عامر : فعلا كلمه شكرا مفهاش داعى  ، ثم قام بضمها اليه تحت صدمتها ، بس ليلتك معايا مش معديه يا بنت السمرى على خروجك من غير ما اعرف

____________________________________

وبعد العديد من الساعات 

كان الجميع فى منزل عهد و كانت الفرحه تعم المكان 

و بعد الالحاح على سعيد و موافقه زياد على جميع شروطهم تم تلبيس الدبل للعروسين 

ايلين :  مامى هو كده انطى الحلوة دى بقت مرات زيزو 

عهد بابتسامه : والله ما فيه حلوه غيرك يا ايلين 

ايلين بصدمه : الحقى يا مامى دى طلعت عارفه اسمى 

مرام : اه طبعا يا حبيبتى 

ايلين : طب طنط دى هتروح معانا 

زياد : والله يا ايلى نفسي 

عامر : ابوها قاعد يا بنى ، ثم وجه حديثه لابنته ، لا ياحبيتى لسه شويه

ايلين : ليه مش هم كده اتجوزا 

عدى : يا ايلين هم دلوقتى مخطوبين ، بعد ايام كتيره كده هيتجوزوا

تاج :  اه ياللى رامى ودانك انت 

عدى : بنتعلم يا تاج ، علشان لما اتجوز ايلين 

فى ذلك الوقت كانت كلا من مرام و رحيل تحاول كبح غضب عامر 

مرام بصوت منخفض : اهدى عيل و غلط ، امسحها فيا انا 

عامر بنفس نبره الصوت الهاديه : متقوليش عيل بس ، وبعدين ايه امسحها فيكى دى ، انا مش ناسي حوار انك خرجتى من غير ما تقوللى كده 

رحيل : مش وقته انتوا الاتنين 

زياد : طب كده يا عم سعيد الفرح بعد ٦ شهور من دلوقتى 

سعيد : يا بنى انت مش شايف ان دى فترة صغيره 

تاج : والله يا عم سعيد ، انا اضمنه برقبتى ، و لو زعلها فى يوم قدامك انا و عامر و كل اللى تؤمر بيه احنا هنفذه

سعيد ل عهد : ايه رايك يا بنتى 

عهد : ....

زياد : يبقى على بركه الله