.jpg)
رواية معشوقتي المجنونة الفصل السابع بقلم ابتسام محمود الصيري
عند فادي قبل ما يوصل للنار الحبل وقف و فتح عينه لقى كل اللى واقف بيصقف و يصفر
عند نايا
عمرو يبص ل نايا : يا ابن الذين عرفت ازاي انهم فبركه
نايا من الصدمه ضحكت لكن قلب بعد كده ع عياط
عمرو بخوف عليها : اهدي يا نضال احنا كويسين الحمد لله
نايا بضيق : احنا بيتلعب بينا عادى كده هو احنا لعبه في ايدهم
عمرو بهدوء : اهدى يا نضال ما احنا كلنا زيك
نايا قعدت ع الارض فضلت تعيط و تلعن اليوم اللى خلاها تدخل المكان ده
واحد منهم : يالا عشان اوصلكم و بيحط ايده ع عمرو
عمرو زق ايده جامد
عند فادي
فادي كان منهار من كل اللى شافه و اكتر حاجه لما شاف دماغ صاحبه انفجرت قدامه ، اتحرك معاهم في صمت و كأن دماغه اتشلت
عند مهيمن يقول بضيق : سيادتك عجبك كده
اللوا يحيى : مهيمن اهدى شويه اللى عملته ده كان لازم يحصل يعنى ما شفتش تامر عمل ايه
مهيمن : بس و الله الموقف صعب
اللوا : يعنى اسيب حد في فرقتك خاين و من اول قلم يعترف ب كل حاجه ده كان ناقص يقولهم روحو اقتلو القاده
مهيمن بنرفزه : ابن الكلب ده انا مش هرحمه
اللوا : لازم كنت تعمل فلتره ل فريقك عشان الطلعه اللى بجد ماتلقيش حد خاين
اول ما الفرقه وصلت
مهيمن سكت لان مش عارف يقول ايه
فادي دخل ع اوضته و مش بينطق
نايا بعصبيه ل مهيمن : انت ايه ها انت اشترتنا.. ليه ، ليه كل ده حرام عليك
عمرو بهدوء : كابتن مهيمن معلش هو بس اتصدم اعذره
مهيمن بستغراب : مين اللى بيقول اعذره عمرو
عمرو : انا مانكرش انى كنت بكره نضال ، بس هو اثبتلى النهارده انه اجدع حد ممكن تعتمد عليه
مهيمن بص للوا و ابتسم و رجع بص ل عمرو : طيب كويس انكم اتفقتو عشان ترحمو اهلى من مشاكلكم و الخناقات اللى كل شويه ، يالا روح ارتاح دلوقتى و نكمل كلامنا لما الفرقه كلها تهدى
عمرو : تمام ، بعد اذنك
في الاوضه
كل الفرقه مفرهده و مصدومه و في كام واحد بيضحكو و الموضوع كان عادي معاهم
نايا نامت و كانت بتعيط حطة ايدها ع وشها تخبي عينها
اما فادي كان من كتر الصدمه مذهول و مش بيتكلم مع حد خالص
عمرو راح ل فادي وقال بهدوء : فادي انت عامل كده ليه
فادي مبصش ولا رد عليه
عمرو بقلق : فادي انت كويس
فادي غمض عينه و وقع ع السرير
عمرو مسكو : فادي ، فادي رد عليا
نايا قامت بسرعه مسحت دموعه و قربت ليهم : هو ماله
عمرو : معرفش خليك جنبه هروح انادي الدكتور
نايا بتبص عليه بقلق و تهزو : فادي يا فادي
عمرو راح ل مهيمن : كابتن مهيمن عايزين دكتور بسرعه
مهيمن بقلق : حصل ايه
عمرو : فادي اغمى عليه
مهيمن اتصل ب الدكتور و راحو ع الاوضه
الدكتور بعد ما كشف عليه و فوقه كان بنفس الحاله مبيتكلمش
نايا : ماله يا دكتور
الدكتور : عنده انهيار عصبي
مهيمن : لا حول ولا قوه الا بالله
الدكتور : هديله حقنه تهديه شويه
فادي رفع ايده اعتراض
نايا : بس انت لازم تاخد الحقنه
فادي بعصبيه : بس بقى مش عايز حاجه انا كويس (بص ل مهيمن ) عندك مهمه فيك تانى نقوم بيها و تدمر بيها اعصابنا، انا لو كنت في مهمة بجد ما كنش حصلى كل ده ، ليه بس ليه بتعملو فينا كده ، لو كنت مت و الله كان ارحم
مهيمن بحزم : انا مش هرد عليك دلوقتى كلامنا لما تفوق
فادي قام بعصبيه : لا انا فايق و فايق اووى و مد ايده ع مهيمن، لكن مهيمن مسك ايده بسرعه و بصله بحده
عمرو : فادي اهدى ما ينفعش كده
فادي شد ايده من ايد مهيمن : يعنى اللى حصل النهارده هو اللى ينفع
نايا طلبت من الدكتور يديله الحقنه و مسكت ايده و ادهاله
فادي فضل يزعق لحد ما نام
مهيمن بهدوء : الفكره دي مش فكرتى و انا كنت رافضها من البدايه
عمرو : كابتن روح ارتاح و الكل يكون ارتاح كمان
مهيمن بصله وطلع مضايق جدا ع حال فريقو
******
عند ويزو
ويزو كانت في اوضتها و الفون رن رديت بفرح
نضال : بهزار و الله انا زعلان
ويزو : لا انا مقدرش ع زعلك
نضال بهزار . سيبانى كل ده و لا حتى تعبرينى ب رنه اه يا قادره
ويزو بضحك : ايه يا عبودى مالك ما انا لسه كنت معاك امبارح
نضال : بس وحشتينى يا مهجة قلبى
ويزو بضحكة كسوف : و انت كمان
نضال يمثل الوجع : قلبي اه اه اه
ويزو بخضه : مالك! فيه ايه ؟
نضال بضحك : لا ابدا بس الكلام دخل بسرعه ع قلبي زي الرصاصه
ويزو : حرام عليك خضتنى .انت ايه
نضال : كائن اعيش و اتعايش و اليف و ربنا
ويزو بضحك : ده انت
نضال / انا ايه
ويزو : حبيبي
نضال يقلدها : ده انتى
ويزو : ايه
نصال : حياتى ،(و يقول بجديه ) بقولك هنزل بكره ادور ع شغل
ويزو : اخس عليك تدور ع شغل و احنا عندنا شركه
نضال : لا معلش هشتغل بره سبيني ع راحتي
ويزو : خلاص برحتك هبقى اعدي عليك ننزل مع بعض
نضال : يخليكي ليا
اما تحت في الرسيبشن
مدحت بحده : يا انكل انا بحب رنا و مقدرش ابعد عنها
فوزى بجديه : و انا قلت مش موافق
مدحت يتكلم بهدوء عكس اللى جواه : يا انكل لو بتحب رنا وافق
فوزى يقوم و يقول بحزم : و ده اخر كلام عندى لا يعنى لا
رنا بعصبيه : بابي انت لازم توافق
فوزى طالع ع السلم : المقبله انتهت يا مدحت
رنا بحده : بابي ده اخر كلام عندك
فوزى من غير ما يبص : كلامى قلته خلاص
رنا بعند : اووك و انا هتجوز مدحت بردو
فوزى لف : انتى بتتحدينى
رنا تربع ايدها و تديلو ضهرها : انت اللى اضرتنى ل كده
فوزى بتهديد : طيب عشان يكون في علمك لو اتجوزتيه مش هتدخلى البيت ده تانى
رنا بعند اكبر تبصله : اووكى يا بابي و انا همشى و مش هوريك وشى تانى
رانيا بوجع و خوف عليها : انتى بتقولى ايه !؟
رنا بتوسل : مامى انا بحب مدحت خلى بابي يوافق عشان كده كده هتجوزه
فوزى بعصبيه و صوت عالى ل اول مره : اطلع بره يا مدحت
رنا بحده : مدحت استنى انا هطلع معاك
مدحت : رنا اللى بتقوليه ده ماينفعش
رنا : انت بتحبنى و لا لا
مدحت : بحبك بس ده انا بموت فيكى .. انكل بليز وافق انا مش حابب اعمل اللى رنا بتقول عليه
فوزى بصدمه نزل من ع السلم و راحلها : انتى بتتحدينى يا رنا
رنا : زي ما تعتبر ده اخر كلام عندى
فوزى شدها من ايده : اتفضلى اطلعى فوق
رنا بعصبيه : لا
ويزو نزلت ع صوتهم : بابا فيه ايه؟
فوزى : اسألى الهانم
مدحت : طيب هاسيبكم و لما تهدو نتكلم
فوزى بصوت عالى : والا انت انا معنديش كلام تانى معاك
مدحت ماشى و سابهم ، رنا جريت وراه مسكت ايده و طلعت معاه
فوزى شدها بقوه وقعها ع الارض : بقولك اطلعى فوق
رنا بدموع و عصبيه : لا ، و اللى هيقربلى هموت نفسى
مدحت وقف قدمهم قومها : بعد اللى حصل انا اللى مش هسبها دقيقه واحده هنا
فوزى اتصدم من كلامهم و وقف تنح
رنا طلعت مع مدحت بره البيت
رانيا جريت وراها بوجع قلب : رنا رنا
فوزى بعصبيه : رانيا خطوه كمان هتحصليها
رانيا بدموع : انت بتقول ايه بنتك هتسيبها
ويزو نزلت تجرى ورا اختها
فوزى بكسره وحزن : رانيا بنتك اختارت و ماتقلقيش بكره هترجع ان شاء الله
رانيا بدموع : هترجع !ده بعد ايه
ويزو حصلت اختها وقفت قدام عربيتها: رنا انزلى
رنا كأن الشيطان اتملك منها : ويزو بليز ابعدى انا مش هسيب مدحت
ويزو بترجي : مدحت بالله عليك خليها تنزل و ترجع معايا
مدحت : ويزو باباكى صعبها اووى علينا انا مقدرش اعيش من غير رنا
ويزو تمسك دموعها : بس انت لو بتحبها مش هتخليها تخسر اهلها
مدحت ببرود : رنا قدامك اهى خديها
رنا بحده : انت ازي تقول كده انا لو مرحتش معاك هموت نفسى
مدحت : قلبي روحى معاها و اكيد باباكى هيوافق بعد كده
رنا : اه هي بقت كده انا هموت نفسى واريحكم كلكم
ويزو : اهدى يا رنا بطلى جنان
مدحت : ويزو انا مش هقدر اعملكم حاجه اكتر من كده انا بحب رنا و مش هتخلى عنها و هي مش راضيه تمشى معاكم حرك العربيه و مشى
رانيا كانت بتجري تلحق رنا قابلت ويزو في وشها : اختك فين ، عملتى معاها ايه
ويزو بدموع : حاولت معاها بس مصممه يا تروح معاه يا تموت نفسها
فوزى بحزن : يارب الصبر من عندك البنت دي اتجننت خلاص دخلو البيت و فوزي طلع اوضته و باين عليه التعب
ويزو راحت وراه : انت تعبان يا بابا
فوزى بصوت واطى : اختك كسرتنى و هتخلينى اطاتى راسى
ويزو تمسح دموعها و تطبطب عليه : بابا تحب تروح المستشفى
فوزى شاور ب النفي
رانيا كانت منهاره بس طلعت ورا جوزها
ويزو راحت اوضتها و فضلت تعيط
*****
عند دانيه
قلقانه ع فادي و نايا و كانت قايللهم اول ما يرجعو يكلموها اتصلت بيهم كتير الفون مقفول ، لحد ما وصل ليها مسدج بفون نايا اتفتح اتصلت عليها
نايا رديت بصوت مضايق : الو
دانيه بلهفه: حبيبتى عامله ايه قلقتونى عليكم
نايا بصوت نضال و بجديه : معلش بس رجعت تعبان و مش شايف قدامى
دانيه : هو في حد جنبك
نايا : اها
دانيه بقلق : طب فادي فين انا قلقانه عليه
نايا : اعصابه تعبانه شويه و نايم
دانيه بخضه : نايا هو فادي ماله
نايا : قلتلك كويس ماتقلقيش هبقى اكلمك بكره انا تعبان و عايز انام سلام
****
عند مهيمن اتصل ب اخته
مريم : ابيه عامل ايه وحشتنى اووى
مهيمن : الحمدلله يا مريوم انتى عامله ايه
مريم بدموع : ابيه انا مش عايزه اروح الامتحان
مهيمن ياخد نفس طويل و يطلعه بهدوء : ليه بس كده يا مريوم مش احنا اتفقنا محدش هيقدر يقربلك تانى
مريم بدموع : ابيه لا مش هقدر و انا اصلا مش مذاكره و النبى يا ابيه اقنع ماما عشان توافق
مهيمن بضيق ع حال اخته : حبيبتى اهدى و انا هكلم ماما
مريم : كلمها دلوقتى ، اهي معاك
حنان تاخد الفون : ازيك يا حبيبي
مهيمن : امى عايزك تهدى مع مريم شويه كفايه اللى هي فيه
حتان بعصبيه : دي اتهبلت خالص حتى الامتحان يا مهيمن
مهيمن بهدوء : امى خدى العنوان ده و وديها للدكتور و هو هيتكلم معاها و بلاش تدخلى معاها سيبيها تقول كل حاجه و لو ماوفقتش سيبيها برحتها و انا هحاول انزل اجازه اوديها
حنان بدموع توجع قلب مهيمن : مهيمن الامتحان بعد بكره انا تعبت خلاص و الله تعبت ، لازم البنت دي تفوق لنفسها
مهيمن : امي اهدى و هي هتكون كويسه و يولع الامتحان تدخل السنه الجايه المهم صحتك و صحتها
حنان : ماشى يا مهيمن انا هحاول معاها دلوقتى و ربنا يهديها و توافق تنزل
مهيمن يمسح وشه و هو مضايق : امى بلاش تتكلمى معاها و خليها تهدا و انزلو للدكتور
حنان بقلت حيله : ماشى يابني
يقفل معاها و يتصل ب كرم
مهيمن : دكتور كرم معلش انى بتصل بيك متأخر
كرم : متأخر ايه بس الساعه لسه تمانيه
مهيمن : حضرتك لسه في العياده
كرم : اه موجود و لو مش موجود افتحلك مخصوص
مهيمن : حبيبي تسلم اختى و والدتى هيجولك دلوقتى
كرم : ينورو في اي وقت
مهيمن : تسلم
****************
حنان : مريم يالا عشان ننزل
مريم بخوف وبصوت متقطع : ننزل!! ننزل ايه؟ و نزل فين!!؟ لا انا مش عايزه انزل
حنان بتعب : يا بنتى بقى اسمعى الكلام و ريحى قلبي
مريم بدموع و صوت مبحوح : ماما لا سيبينى و النبى انا مش عايزه اخرج خالص
حنان بعصبيه : يا بنتى بقى ارحمى نفسك و ارحمينى انا مش قادره
مريم انهارت و فضلت تصوت : ماما بس بس انا مش هنزل
فون حنان رن رديت بعصبيه : ايوه يا مهيمن تعالى حالا شوف اختك خلاص هتموتنى
مهيمن قلبه دق جامد بوجع : اهدي يا امى لو سمحتى ، هي فين مريم
مريم بصويت : انا ، انا يا ماما هموتك و الله هموتلكم نفسى و اريحكم منى خالص
حنان سابت الفون وبصوت مرتعشه : مريم حبيبتي معلش اهدي يا مريم
مهيمن بعصبيه : الو الو ( كان هيتجن ) امى ردي عليا فيه ايه ، حصل ايه امي (قفل الفون و كان زي المجنون رايح جي في الاوضه) اتصل ب كرم : كرم روح العنوان ده بسرعه اختى منهاره ، بسرعه يا كرم و انا ساعتين و اكون عندك
كرم بهدوء قام : حاضر هروح ، بس يا كابتن مهيمن شكل الموضوع كبير اووى ممكن اعرف منك في ايه عشان ابقى عارف هتصرف معاها ازاي
مهيمن : هغير هدومى و هنزل اكلمك
كرم : بس ياريت قبل ما اوصل وقفلو
كرم نزل و مهيمن غير و طلع بسرعه و لقه اللوا
مهيمن بحزن : سيادتك ممكن انزل اجازه اربع خمس ساعات
اللوا : ازاي يعنى
مهيمن : بعد اذن سيادتك لازم انزل قبل ما يجى الصبح هكون هنا
اللوا : انت مالك يابنى في ايه؟
مهيمن : هفهم سيادتك بعدين مافيش وقت
اللوا : اتفضل
مهيمن طلع يجرى و نايا شافته
نايا : كابتن مالك؟!
مهيمن كمل جري مردش عليها و اول ما ركب العربيه اتصل ب كرم
مهيمن كان بياخد نفسه بصعوبه
كرم : كابتن مهيمن انت فين مش بترد ليه انا معاك
مهيمن دموعه نزلت و مش قادر يسيطر ع نفسه
كرم : كابتن مهيمن انت كويس لو سمحت رد عليا
مهيمن يمسح وشه و بصوت كله وجع و حزن : معاك يا دكتور كرم
كرم بهدوء : لو تعبان خلاص بلاش تتكلم
مهيمن يتملك اعصابه و يمسح دموعه : انا كان في فتره كنت متهدد جامد
و ولاد الكلب ما اكتفوش بيا انا بس راحو كمان (سكت ثوانى يمسك دموعه ) ل اختى خطفوها من قدام باب المدرسه ساعتها افتكرت انه ابتزاز مش اكتر عشان اعمل اللى عايزينه اني ادخل سلاح مصر و انا اتفقت مع القاده اني هوافق و اول ما اخد اختى نقبض عليهم و نحرز السلاح ، لكن للاسف هما كان عندهم جاسوس وصلهم كل الاتفاق بدل ما اوصلهم السلاح وصلولي هما فيديو (سكت ثوانى ومسح دموعه و قال بصوت كله حزن ) ب اغتصاب اختى و انهار مهيمن و فضل يبكى و لاد الكلب قالولى احنا هنبعتهالك حيه عشان نزلك طول عمرك
كرم اتأثر : اهدى يا مهيمن فعلا الشغل بتاعكم صعب ربنا يقويكم ، انا وصلت (قفل و طلع ) اول ما وقف قدام الباب حس ان الموضوع صعب و صوتهم جوه قلقه اكتر ، جمد قلبه و رن الجرس
حنان فتحت و هي منهاره و هدومها فيها دم ومتبهدله
كرم باحراج : انا كرم صاحب كابتن مهيمن هو قالى اجيلكم
حنان بصويت : الحقنى مريم واقفه ع سور البلكونه
كرم دخل يجرى
مريم بعصبيه : اللى هيقرب ليا هرمى نفسى
كرم اول ما شافها انبهر ب جمالها و قال و هو سرحان فيه جمالها و بصوت ولهان : والنبى لو عملتيها ده انا هنزل وراكى يرضيكى اتعور
مريم تنحت
كرم قرب عليها : بس ع فكره انا لو اتعورت هزعل اووى و احتمال انا بقول احتمال اعيط ، يرضيكى
مريم تنحت ليه اكترو مستغربه كلامه
كرم راح لحد عندها شالها و نزلها و هو بينزلها بيبص في عنيها : طب كنت انا هعمل ايه لو حصلك حاجه و ربنا كنت اموت نفسى
مريم كل مدى بتنح اكتر، كرم لسه ماسبش مريم وفي حضنه
حنان مستغربه جدا عشان مريم مش بتطيق اي راجل و كمان ده قريب اووى منها( يقطع الحب )
حنان بتحمحم : بقول تتفضل بره احسن
كرم سابها بس ماسك ايدها : اه اتفضلى
اول ما طلعو قال بهدوء : معلش هتعبك كوباية لمون للقمر الدبلان ده
حنان باستغراب : انت مين ؟!
كرم باحراج : انا الدكتور كرم صاحب كابتن مهيمن و غمزلها
حنان فهمت انه الدكتور النفسى : هروح اعملكم لمون
كرم : اتفضلى و بص ل مريم ماسك ايدها و ميل اخد منديل من ع الترابيزه و فضل يمسح الدم اللى في ايدها : ايه هنفضل متنحين كتير ممكن تتكلمى
مريم رمشت بعينها مرتين ورا بعض و بلعت ريقها : انا فين ؟!
كرم فضل يبص حواليه : تقريبا كده و الله اعلم في الشقه بتاعتكم
مريم بكسوف و برقه : انت مين؟!
كرم بتحمحم : انتى هتشتغلى وكيلة نيابه صح
مريم بتلقائيه : نفسى بس خايفه
كرم بمشاكسه : و القمر يخاف ليه
مريم دمعت
كرم مسح دموعها بايده بسرعه قبل ما تنزل دموعها ع خدها : ممكن ما اشوفش دموعك تانى لا انها بتوجعلي قلبي
مريم فتحت عينها و شفيفها بعدم فهم
كرم : ممكن
مريم بتلقائيه هزت راسها
كرم : هتقدرى تقولى ليه خايفه و لا نخليها بكره تقابلينى في مطعم و نفطر سوا
مريم هزت راسها ب الموافقه
كرم ابتسم
حنان واقفه متنحه ازاي وافقت انها تنزل (لا و مع راجل )
مهيمن دخل في الوقت ده جرى ع اخته حضنها : مريم انا اسف انا اللى دمرتك سامحينى
كرم : كابتن مهيمن خف شويه مريم زي الفل
مهيمن بصلها : صح يا مريوم انتى كويسه
مريم كانت تحت تقصير مخدر عيون كرم ابتسمت و عنيها ع كرم
مهيمن اخد باله تحمحم باحراج : طب ايه !
حنان سابت اللمون ع الترابيزه بعصبيه و كان نفسها تضرب مريم بسبب حركتها و تسبلها ل كرم كتمت غيظها و سلمت ع مهيمن : معلش حبيبي تاعبينك معانا
مهيمن : اوعى تقولى كده تانى وبص ل مريم لقاها لسه مبتسمه ل كرم ( فرح من جوه ان اخته تقدر تكمل حياتها و مش هتقف عند اللى اغتصبها و فرح اكتر ان كرم دكتور نفسى هيقدر يفهم الوضع حتى لو محبهاش مش هيصدمها هيعرف يتعامل مع حالتها )
حنان خبطتها ع كتفها : خدي اشربى اللمون
مهيمن بهزار : لا دي مش محتاجه لمون دي ع رأي واحد معايا ، بت بصيلى و انا بكلمك
كرم قام باحراج : طيب استأذن انا
مريم قامت بسرعه : متخليك معانا شويه
مهيمن باستغراب : ايه ! قولتى ايه ؟!
(مريم ولا سامعه و لا شايفه و لا حاسه اصلا ب الدنيا)
مهيمن قعد اهد كوباية لمون : شكلى انا اللى محتاج اللمون
كرم : معلش هشوفك بكره بعد اذنك
مهيمن قام حط ايده قدام عنيها رفعت نفسها و بصت ع كرم و بتعمله باااي
مهيمن مستغرب جدا و بص ل امه : انتى متأكده كانت هتعمل فيه نفسها حاجه من ساعتين
حنان : هي مين دي اصلا!!
مهيمن سابهم : دكتور كرم استنى هنزل معاك
مريم قعدت ع الكنبه اخدت مخده حضنتها و غمضة عينها
حنان بقلق : مريم انتى كويسه
مريم من غير ماتفتح عينها : هو ده يا ماما اللى دايما بقولك عليه هو ده اللى بشوفه في حلمى اللى بينقذنى دايما من الناس الوحشه
حنان : انتى متأكده
مريم هزت راسها : امممم هوااا
حنان طيب هاتى ايدك اشوف الجرح اللى فيها و فضلت تنضف في الجرح اللى في ايدها و مستغربه انها حتي مش خايفه من الدم مع ان عندها فوبيا من الدم
مهيمن : دكتور مريم مالها
كرم : كل اللى اقدر اقوله هتشوف بعد كده مريم تانية خالص
مهيمن : ازاي يعنى
كرم : كل اللى عدى حماده و اللى جاي حماده تانى خالص
مهيمن : هي شكل العيله بتاعتكم كلها كده
كرم باستغراب : عيلة مين !؟
مهيمن : عيلتك
كرم : تقصد نايا يعنى
مهيمن : لا اقصد نضال
كرم باستغراب : نضال و سرح لما اخته قالتله( كرم لو يوم مهيمن قالك اسم نضال هودو ، و انا اول ما انزل اجازه هفهمك كل حاجه)
كرم بخبث و عايز يعرف كل حاجه : ماله بقى نضال تعرفه من فين
مهيمن : ما هو معايا في الفرقه انا الكابتن بتاعه
كرم : بجد طيب تمام ، بس لو فيها رزاله لو معاك صوره ليه و هو بيتدرب
مهيمن: اه معايا و وراله صوره
كرم اتاكد من شاكة : اه تمام هو بعد اذنك
مهيمن : طيب طمنى ع مريم
كرم : اطمن ع مريم هي كانت محتاجه تحس ب الامان شويه او ب الحب ب المعنى الاصح
مهيمن : ما احنا بنحبها كلنا
كرم : كابتن مهيمن اطمن ع مريم و اعتبرنى بطلب ايديها منك
مهيمن ضم حواجبه ع بعض : انت متأكد من كلامك
كرم : انا عارف لا المكان و لا الوقت مناسب بس انا عايزك تطمن ع مريم معايا و انا هنسيها كل اللى حصل
مهيمن : بس مريم مش بنت بن...
كرم قاطعه : اكيد فهمت من كلامك كل حاجه و هي مش ذنبها ان في حيوانات ع هيأة بشر سلام
مهيمن طلع و هو حساس بارتياح من نحيتها و قال بهدوء : حبيبة اخوها عامله ايه
مريم ب انشكاح : انا كويسه اووى يا ابيه مهيمن
مهيمن حضنها : ده انتى طلعتى مشكله صغيره يا شقيه نشفتى دمي
مريم ابتسمت
مهيمن : طب بما انك زي الفل انزل انا اروح شغلى
مريم هزت راسها بالموافقه
مهيمن رفع حاجبه اليمين : لا والله كده عادى فين ...
حنان غمزتله انه ميفكرهاش
مهيمن غمز ل مامته بتفهم و قال بحبً: مريوم مافيش حضن و لا بوسه ولا خلى بالك من نفسك
مريم بابتسامه رقيقه حضنته و باسته : خلى بالك من نفسك
مهيمن : و انا بقى مش محتاج اقولك خلى بالك من مذاكرتك ، و انتي انا عرفت مين هيخلى باله منك ( باسها وراح ل امه حضنها اووى و بصوت واطى) امى كرم خطب مريم منى و انا وافقت
حنان فرحت اووى لكن الفرحه راحت بسرعه : طيب هو يعرف انها ....
مهيمن يقاطعها : يعرف كل حاجه
حنان ابتسمت
************
عند رنا و مدحت
مدحت : ايه مزهقتيش من اللف يالا نروح
رنا : مدحت اللى عملته ده غلط ، انا مش عارفه سيبت بيت اهلى و اتكلمت معاهم كدا ازاي ؟
مدحت : حبيبتى هما اللى خلونا نعمل كده و انا مقدرش ابعد عنك و لا انتى تقدرى
رنا حضنته : حبيبي انا مقدرش ابعد عنك ثانيه و بابى قلبه طيب هينسى بكره و هيتقبل الوضع
مدحت : طيب يالا نروح
رنا : اووك انت ساكن فين
مدحت : اختى قاعده في البيت ما انتى عارفه ماينفعش نروح ع بيتى مش انتو عندكو عماره و معاكى المفاتيح
رنا : اه بس في واحد هناك تعالى ننزل في فندق احسن
مدحت : حبيبتى اللى يريحك
رنا : اه صح تعالى نتجوز الاول
مدحت / هو في مأذون دلوقتى يا حبيبتى تعالى بس نروح ع العماره بتاعتكم
رنا : اووك
************
عند كرم يكلم نفسه بضيق :
ماشي يا نايا بتروحي قوات خاصه ده انتي ايامك سوده معايا و بعد دقيقه يسرح في مريم
هو فيه رقه وجمال كده دي و هي زعلانه و بتعيط و متبهدله قمر كده امال لو متظبطه يا خربيت جمالك
************
عند رنا
اول ما وصلو البيت مدحت قفل الباب بسرعه وحضنه و فضل يبوس فيها
رنا : انت بتعمل ايه يا مدحت احنا لسه متجوزناش
مدحت يوزع قبلات متفرقه ع وشها : ما احنا هنتجوز بكره
رنا تزقه : لا مش هينفع اللى بتعمله ده ، اوعى يا مدحت اووعى
مدحت : وطى صوتك ، طيب بصى هما الناس كانت بتتجوز ازاي مش عرض و رضى و قبول
رنا : اه و كمان اشهار
مدحت : حلو اووى، انا هعرض عليكى دلوقتى و انتى وافقى و نعمل الاشهار بكره بقى ، مش قادر اشوفك معايا في مكان واحد و ابقى عاقل ... هل تقبلينى زوجاً لكى
رنا بفرحه : طبعا اقبل وحضنته
************
عند كرم
يرجع يفتكر نايا اتصل بيها : نايا من غير كلام كتير افهم كل حاجه حالا
نايا بصوت واطى : انا مش هقدر اتكلم دلوقتى
كرم بعصبيه : انتى اتهبلتى !انتى في القوات الخاصه بتنيلى ايه ؟!
نايا بصدمه وتوتر : انت عرفت؟
