.jpg)
رواية معشوقتي المجنونة الفصل السابع والعشرون بقلم ابتسام محمود الصيري
نايا بحده : اوعى سيب ايدى انت مين و عايز منى ايه
: انا اللى عمرك هيخلص ع ايده
نايا بقوه و تمثل الخوف : يامى خوفت و انت بقى عزرائيل ، بس ما اتوقعش ملك يبقى شكله وحش اوووى كده و ضربته ب الراس
بوجع : اه
و لسه هيضربها اللى قدام سيبها للامير ابو عدنان يتصرف معاها
نايا : لا انا كده خفت اكتر ، انتو مين يا شوية متخلفين ؟ و عايزين منى ايه؟
: هتعرفى كل حاجه لما نوصل
نايا بضحك : لا شكلك طيب اووى و الله، و انت فاكر انا هستنى معاكم لحد ما توصلو و قامت بسرعه و ضربت اللى جنبها في بطنه و اللى قدام بالراس في مناخيره و اللى بيسوق خنقته بأيدها
اللى جنبها مسكها بسرعه و فضل يضرب راسها في الكرسي لحد ما داخت و وقعت
و يقول : ايه البيت دي ، دي مفترسه
اللى قدام : خلاص كفايه سيبها الامير عايزها سليمه
و ربطوها لحد ما وصلت شدوها و نزلوها فاقت وفضلت ترفص كتير و دخلوها عند ابو عدنان و رموها في الارض
الاول : البنت اهي يا شيخ
الامير بنظرة وقاحه : انتم مابتعرفوش تتعاملو مع ستات خالص ايه الجهل ده، حد يربط انثى رقيقه كده و قرب منها نايا تفت عليه
الاول : نسيت اقولك انها لسانها طويل
الامير قرب اكتر و حط ايده ع شعرها : طويل نقطعه و نستمتع بالباقى
نايا ضربته بالراس
الثانى : و نسينا نقولك انها شرسه
الامير يمسكها من شعرها بعصبيه : مش عليا ، انا الامير ولا عاش ولا كان اللى يكسرلى كلمه
نايا بعصبيه : امير ع نفسك يا بابا ما تفكنى كده و جيب من الاخر انت عايز ايه منى يا عم الامور بدقن ابو لهب دي
الامير : اقولك يا حلويات عايز منك ايه ، انا عرفت انك مخطوبه ل ظابط اسموووووو الاول : مهيمن
نايا بقلق : و انت مال اهلك ب اسيادك
الامير : لسانك طويل اه بس عجبتينى و بدل ما كنت هقتلك و ابعتك ليه ، انا هضيفك ل نسوانى
نايا تحاول تسيطر ع خوفها : ااااه انت عايز تنتقم من مهيمن فيا
الامير : بالظبط كده يا حلويات
نايا بذكاء : و ياترى يا عم الشيخ نسوانك دول كام و احده
الامير بضحك : كتير ماتعديش
نايا بتتصنع الطف : و الله انا حاسه في وشك القبول فكينى يا راجل و خلينا نتكلم
الامير : فكوها
الراجل الاول : ما بلاش
الامير : انا بقول فكوها
الراجل الاول فكها
نايا قامت و رحتلو : و يا شخنا انت شيخ شيخ ؟ و مسكت الكرسي لفته و قاعدة عليه حصان وهو ينفع راجل يتجوز اكتر من اربعه ستات
الامير : اه ملكات يمين
نايا : اممم بس الكلام ده من زمان مش دلوقتى يعنى عصر اما كان فيه العبودية لسه ما انتهتش و الصحابة رضي الله عنهم و ارضاهم كانوا بيجاهدوا عشان ينهوها
الامير : لا و دلوقتى ما احنا بنجاهد
نايا : و حضرتك ازاي هتتجوزنى و انا كافره مش ده كلامكم بردو
الامير : انا الامير اللى اقول عليه يمشى
نايا : يعنى تتجوز كافره عادى
الامير : اه عادى
نايا بتريقه : لا و من غير جواز شرعى يا سلام ع الدين انتو بقى بتحللو و تحرمو ع مزاجكم ، من اين لكم هذا الدين ءإنكم لتتدعون إلى دين جديد
الامير : زي ما تقولى انا بعمل كل اللى يبقى في مصلحتى
نايا بتحاول تمسك عصبيتها : انت ارهابى
الامير : ليه بتقولى ارهابى
نايا بحده : لما تقتل و تدمر كنايس و تقول ع الشرطه كفرة و تيتم اطفال و تحرق قلب ام ع ضناها و تحرم قلب عروسه من فرحتها ب عريسها يبقى ايه ؟؟؟!!!!
الامير : اي حد مش ع دين الاسلام كافر
نايا بعصبيه : انت اللى كافر ، انت ولا عندك دين ولا ملة اصلا و كل هدفك توصل للى انت عايزه و قامت بسرعه رمت الكرسي برجلها خنقته وقالة بحده : قول لرجالتك يفتحه الطريق
الامير بصوت مخنوق : اف تح ال ط ريق
نايا : احب اقولك ان المسلمين و المسحيين ايد واحده و مهما تعملو في البلد من ارهاب عمركم ما هتفرقو بينا عمرهم ما هيصدقو ان المسلمين يعملو فيهم كده احنا معاهم في احزانهم قبل افراحهم ، مين اللى مسلطك انك توقع مصر يا حقير
الامير بيتخنق : اااه سيبينى هموووت
نايا قرصت ع راسه : انطق
الامير : بلاد خارج مصر عايزه مصر تقع عشان تسيطر عليها و تاخد ثرواتها و عشان ميبقوش احسن منهم
نايا بعصبيه : اه يا اسفل خلق الله و عشان ايه تبيع بلدك
الامير : عشان اوصل لمنصبى ده و اعمل كل اللى انا عايزه
نايا : و ياترى كل الشباب اللى هنا بتضحكو عليهم ازاي عشان يوصلو هنا
الامير : كل واحد فيهم بيبقى عنده مشاكل و احنا بنفضل نتكلم معاهم و نقنعهم وجودهم هنا هيحل كل مشاكلهم و هيكون ليه الاجر و الثواب عند ربنا
نايا : يا خسيس بتعملولهم غسيل مخ و واحد جه من وراها ضربها جامد وقعها و ربطوها
نايا بوجع في راسها : ما لو انتو رجاله فكونى و نتعامل قصاد بعض بس للاسف اتعلمتو تضربو من الضهر ماعندكوش الشجاعه تقفو قدام اي شخص حتى لو بنت
الامير فضل يقول كلام وحش و سافل جدا ل نايا
نايا بتركز تفك الحبل لكن مش عارفه
الامير بضحك : القطه اكلت لسانك
نايا بصتله بصة توعد : انا مقروفه اكلمك اقسم بالله عشان كلامى غالى و انت واطى
الامير ضربها ب القلم : انا سكتلك كتير انتى زودتيها اووى
الراجل الاول : يا امير دي ماينفعش تعيش دي هتخلى كل الحريم يعصونا
الامير : فعلا عشان كده لازم تموت و انا بعاقب مهيمن بيكى و هعاقبك انتى ب مهيمن و اموتكم انتو الاتنين و ارتاح منكم
نايا بحده : و ربى في سما لو قربت من مهيمن ل هكلك بسناني و انت حي
الامير بضحك : اتكلمى ع قدك يا شاطره
و اتصل ب مهيمن
مهيمن يرد بكل هيبه : السلام عليكم
الامير : و ليس عليك السلام
مهيمن باستغراب : مين!
الامير : ايه نسيتنى انا اللى بتدور عليه
مهيمن بثقه : اللى بدور عليهم كتير انت مين فيهم
الامير : انا الامير اللى انت قتلت اخوه
مهيمن بالامباله : و عايز منى ايه
الامير : دلوقتى مش انا اللى عايز انت اللى عايز
مهيمن : فعلا انا عايزك بس اكيد مش في التلفون عايزك قدامى
الامير : تمام تبقى تعالى ع العنوان ده و افتكر دايما انك تيجى لوحدك عشان (و فضل يشد شعر نايا عشان تنطق و يعرف انها عنده لكن ماطلعتش حتى نفس)
الامير ضربها جامد ولا نطقت
مهيمن بقلق : فيه ايه و ايه صوت الضرب ده
الامير : اصل الحلويات بتاعتك عندنا و شغال اضرب فيها مش راضيه تنطق شكلها كده مش عيزاك تيجى و تموت هي بدالك
مهيمن بعصبيه : مين اللى عندك ؟
الامير هحط التلفون ع ودنها و لو نطقت هي تقولك لو مانطقتش انت كده كده جاي عشان اخد الامانه بتاعة ربك و نرجعها هي ل اهلها
مهيمن بعصبيه : اخلص و بطل رغي مين اللى عندك ؟
الامير حط الفون ع ودن نايا
نايا من كتر الضرب صوت نفسها بقى عالى
مهيمن بصوت حنين : الو الو
نايا كان صوته وحشها جدا اول ما سمعته غمضت عنيها و فضلت تعيط
مهيمن : نايا صح انتى نايا ، ردى عليا، نايا بالله عليكى ماتعملى اي حاجه مجنونه و انا جايلك و مش هخلى حد يلمسك صدقينى بس اوعى تتصرفي اي تصرف جنونى ، قلبي ردي عليا
نايا بخوف عليه : اوعى تيجى هيقتلوك و هيقتلونى حتى لو جيت..
الامير اخد الفون و ضربها جامد ع دماغها
نايا حاولت تمسك نفسها عشان مهيمن مايحسش انها بتتعرض ل اي حاجه
مهيمن قفل و نزل يجرى فادي قابله
فادى : كابتن مهيمن مالك
مهيمن وقف و بعصبيه : نايا اتخطفت من جماعه ارهابيه
فادى بقلق : استنى هتروح فين عندك خطه
مهيمن : ماعنديش و مش عارف ولا قادر افكر
فادى : قولى العنوان و انا هتصرف
مهيمن : هيقتلوها مش هقدر استنى
فادى : قولى العنوان و ثق فيا انا تلميذك و حضرتك روح و حاول ع قد ما تقدر تتكلم معاهم و انا هحضر فريق و نجيلك
مهيمن بحب : فادى اهم شي نايا ركز تطلع نايا انا مش مهم
فادى : بالنسبه ليا انتو الاتنين مهمين
مهيمن قاله العنوان
فادى: لا اله الا الله و حضنه
مهيمن : محمد رسول الله
و نزل يجري
فادى حضر خطه و جمع فرقه كبيره و قالهم ع خطه بسرعه و اتحركو
**********
عند نايا
الامير شدها من شعرها و دخلها اوضه
نايا كانت خايفه جدا بس حاولت تفتكر كل كلمه مهيمن كان بيقولها و ازاي تدافع عن نفسها و ازاي تحاول تفك الحبل
الامير قرب منها و كان بيلمسها و نايا ساكته خالص و بتركز في فك الحبل
الامير : ما انتى عادي اهو امال ليه قدام الرجاله شرسه و عنيفه
نايا ابتسمت و بتركز اكتر
الامير قرب من شفايفها نايا عضته جامد و قلبت نفسها بسرعه و لفت رجلها حوالين راسه و حاولت تفك الحبل لحد ما فكته
و قامت و فضلت تضرب فيه لحد ما الحرس بتاعه حسو دخلو الاوضه نطت بسرعه و طارت في الهوا ضربتهم ب رجلها في راسهم و نزلت عالارض بصت لقت عشر شباب قدامها
نايا بهزار : والنبى ما تتعبو نفسكم ولا تتحركو تفتكرو انا هروح فين منكم و بصت ناحية الشباك و جريت بسرعه و رمت نفسها
الامير : يا بت المجنونه احنا في الدور التالت و نادى الحراس شوفولى البت اللى تحت دي كل الحرس نزلو يشفوها و يدورو عليها
مهيمن وصل و عند الباب رفع ايده الاتنين لفوق
شاب رفع سلاح في وشه : لو معاك اي سلاح ارميه و عدي من الجهاز ده
مهيمن دخل الجهاز و عدى
الشاب : ارفع ايدك و امشى قدامى
مهيمن سمع كلامه لحد ما وصلو للامير
الامير كان وشه متبهدل و كله دم
مهيمن اول ماشافه اتصدم : نايا فين؟
الامير بضحك طلع مسدس : هتعرف لما تحصلها
مهيمن ملحقش يتوجع ع موتها لان نايا طلعت بسرعه من الشباك ضربته ع دماغه و اخدت السلاح منه
(اه نسيت اقولكم اصل نايا لمانطت من الشباك قعدت على حته سور تحت الشباك ع طول و كان داخل ل جوه و استخبت فيه )
نايا بثقه : المشكله انك مصدق نفسك انك تقدر تعمل حاجه
مهيمن جري بسرعه عليه و اخد المسدس و حطه ع دماغه و قومه و مسك رقبته بأيد و إيده التانيه حاطت المسدس ع دماغه فتح الباب و طلعو
و اي حد كان بيقربلهم كان بيضرب عليه نار
و نايا كانت ماشيه ورا جه واحد من وراهم ماسك عصايه ولسه بينزلها ع مهيمن مدت ايدها و اخدت الضربه في كف ايدها و مسكت العصايه و شدتها و ضربته ع دماغه و مهيمن لف و ضربه بالمسدس و اي حد يقرب يضربه ب المسدس و شد الامير جامد و نزلو بيه لحد تحت و طلع عليهم اربعه مهيمن ح ينشن عليهم لقى الرصاص خلص
واحد بيشد نايا ضربه مهيمن برجله في وشه و واحد تانى لسه بيمسك نايا، نايا ضربته بالشلوت تحت الحزام
لحد ما القوات وصلت ادالهم الامير و بص ل نايا
نايا اتعلقت في رقبته و حضنته
مهيمن فضل واقف ساكت و بيمسك نفسه مايلمسهاش و بيقفل ع ايده جامد
نايا بحب : وحشتنى
مهيمن و الدموع في عينه بعدها و ركبها العربيه من غير ما يتكلم
نايا : مهيمن وحشتنى
مهيمن بحزن : ماينفعش خلاص نكون مع بعض
نايا بعصبيه و ضربته في صدره : انت قلبك ده ايه؟!
مهيمن مسك ايدها : سبحان الله مش عارفه؟
نايا بدموع : مهيمن انا بحبك
مهيمن : و انتى بردو اللى كذبتى عليا و غير ده كله حتى لو ماكنتيش كذبتى و كان حصلك كده كنت هبعد عشان انا خلاص اقتنعت انى مانفعش اي ست اي ست هتدخل حياتى هتتبهدل
نايا : و انا اقدر ادافع ع نفسي كويس
مهمين : وانا مش هقدر اكمل و اقف اتفرج عليكى لحد ما تموتى
نايا بصوت عالى : مهيمن انا بحبك
مهيمن مابصش عليها و لا اتكلم
نايا : انت لو مردتش علاه دلوقتى عمرى ما هرخص نفسي تانى معاك و مسحت دموعها وحياة حبي ليك عمرى ما هرخص نفسى تانى و عمرى ما هعبرك تانى و خبطته ع كتفه نزلنى
مهيمن ماتكلمش
نايا بصويت و حاله هستريه : بقولك نزلنى
مهيمن بعصبيه و يخبط الدركسيون : اسكتى شويه
نايا بعند و صوت عالى : اقسم بالله هرمى نفسى من العربيه
مهيمن بحده : ممكن تبطلى جنان
نايا فتحت باب العربيه
مهيمن مسكها و وقف العربيه نايا زقت ايده و نزلت مهيمن حط راسه ع الدركسيون
نايا ركبت تاكسى
مهيمن فضل ماشي وراهم عشان يطمن عليها لحد ما موصلت بيتهم
و اول ما دخلت البيت مامتها اتخضت : نايا حبيبتى مالك ردى عليا
نايا بدموع : انا كويسه
هاله : بالمنظر ده وكويسه
نايا بدموع : ماما اطمنى عليا انا كويسه بس سيبينى في حضنك
هاله حضنتها جامد و فضلت تطبطب عليها يا بنتى قوليلى مالك حرام عليكى توجعى قلبى عليكى
نايا دخلت حضنها و نامت نوم عميق
********
عند مهيمن كان بيموت من القرار بتاعه و كان نفسه يطمن عليها اتصل ع فادى
مهيمن بصوت حزين : فادى انت عامل ايه
فادى : تقصد انا ولا هي
مهيمن باستنكار : انت
فادى ببرود : انا زي الفل حضرتك عامل ايه
مهيمن : و كل اللى معاك عاملين ايه
فادى : احنا كلنا زي الفل احنا وصلنا و حضرتك مخلص ع الكل ماسبتش غير ابو عدنان
مهيمن بفرحه : مش انا دي هي اللى عملت كل ده
فادى : سبحان الله حتة عيله مشكله محدش يتوقع كل ده منها
مهيمن ابتسم : فعلا ع رأيها محدش يتوقعنى
فادى : نايا بتحبك اووى
مهيمن دموعه تنزل و يسكت شويه : هي عامله ايه دلوقتى
فادى : هتموت عليك
مهيمن : حاول تخليها تنسانى
فادى بضيق : انت شايف كده
مهيمن بحزن : عشانها هي
فادى بقصد يوجعه : اعتبرها نسيتك
مهيمن بوجع في قلبه بسبب الكلمه : ماشي يا فادى سلام
********
عند نايا
كرم يفتح باب الشقه بسرعه و يدخل البيت بخضه : نايا انتى كويسه
هاله : وطى صوتك اختك نايمه حماتك اتصلت تطمن عليها و سألت عليك و بتقولك تبقى تتصل عليهم عشان تلفونك مقفول
كرم : هبقى اكلمهم ، قالتلك اختى كانت مخطوفه و الدنيا كلها مافيش سيره غير عليها حتى التلفزيونات
هاله بنغزه في قلبها : يا حبيبتى يا بنتى و عملو فيها ايه
كرم : كل الناس بتتكلم عنها و مش وراهم حاجه غير البنت اللى طحنت ٥٠ راجل و وقعت اكبر خاليه ارهابيه
هاله : فعلا ربنا مابيعملش حاجه وحشه ياما كنت بتخانق مع ابوك انها متلعبش لعب القتال و ادى اهو نفعها
كرم فضل يطبطب ع نايا : الحمدلله انها بخير
هاله : شيل اختك و دخلها اوضتها
كرم شالها دخلها اوضتها و طلع كلم مريم
كرم بحب : فراشتى عامله ايه
مريم : انا كويسه بس قلقانه جدا ع ابيه و سمعت في التلفزيون انهم كانو خاطفين نايا و هي قتلت ناس كتير و ابيه راحلها
كرم : و انا سمعت زيك
مريم : طيب نايا قالتلك اي حاجه
كرم : رجعت لقتها نايمه
مريم : ربنا يقويها ، طيب ليه ابيه مرجعش لحد دلوقتى انا خايفه عليه
كرم : ما تقلقيش تلاقيه بيقفل القضيه
مريم : ربنا يقويه ماما قلقانه عليه اووى و قافل التلفون
كرم : اطمنى هو كويس
الصبح نايا صحيت
بوش حزين : صباح الخير يا ماما
هاله : صباح النور بس انا ماميتو
نايا بحزن : و احلى ماميتو في الدنيا
هاله : يالا الفطار
نايا مرضتش تزعلها قعدت شربت عصير و اكلت لقمه و قامت
هاله : يا بنتى انتى كده اكلتى
نايا : معلش مش قادره
هاله : ربنا يقويكى، انتى رايحه فين ؟
نايا : رايحه الشغل
هاله : شكلك تعبان خدى اجازه النهارده
نايا : انا بحب الشغل و الوقت بيعدى بسرعه هناك
هاله : ربنا يسعد قلبك يا بنتى
نايا باست ايد مامتها و بتفتح الباب
كرم : نايا استنى هوصلك
نايا : اعتبرها خوف عليا ولا رخامه
كرم بهزار : خوف ع مين ده انا اللى يتخاف عليا اعتبريها كده رخامه و عايز اتكلم معاكى
نايا : ماشى يا رخم يالا (و نزلو)
كرم في العربيه : سمعت انك كنتى هيرو امبارح
نايا : الحمدلله
كرم : اتفقتو انتى و مهيمن ع ايه
نايا بضيق : كرم لو سمحت انا مش عايزه اسمع سيرته تانى و انا خلاص نسيته
كرم : ياريت يكون بينك و بين نفسك نفس القرار
نايا مردتش و قررت تنسى مهيمن و تركز في الشغل و بس و فضلو ساكتين لحد ما وصلها
