رواية معشوقتي المجنونة الجزء الثانى الفصل الخامس بقلم ابتسام محمود الصيري
تقف نايا تبص من الشباك و تنصدم تنزل راسها بسرعه و تعض شفتها اللى تحت
العسكرى : الحمدلله ده كابتن مهيمن
نايا بخوف هار اسوح امشى بسرعه وقفت ليه
العسكرى باستغراب : امشى ليه !! ده كابتن مهيمن
نايا تلطم ع وشها : ما الوكسه انه مهيمن ده انا هتنفخ "و تبص ل توتا " تبقى تقولى ل عمو نايا ماتت اتفقنا يا توته
توتا بزهق : يوووه بقى ع اليوم ده اثمى توتا توووتا
نايا تخبطها بشويش ع راسها : ماشى يا لمضه
مهيمن فتح باب العربية نايا استخبت في العساكر
مهيمن يقلع النضاره و بعصبيه : هي فين المدام؟
توتا ببراءه : ماتت يا عمو
مهيمن داخ و كان هيقع سند ع الباب و بصوت ضعيف : انتى بتقولى ايه
توتا بطفوله : هي اللي قالتلي
مهيمن بعصبيه و صوت عالى زعق ل توتا : هي فين
توتا اتخضت و عيطت شورت ع نايا بخوف : ورا عمو ده
نايا طلعت من ورا العساكر : فيه ايه ؟بتزعقلها كده ليه؟
مهيمن بصلها بصة صقر و بصوت هادى : تعالى يا نايا
نايا بضحكة خوف : شكلك مش مريحنى
مهيمن بهدوء و بعكس اللى جواه : تعالى بس انزلي عايزك
نايا : ما انا لو جتلك هتبعتر حالي
مهيمن بحده : تعااالي
نايا راحتله بشويش مسك ايدها و بينزلها
توتا جريت عليه : عمو انت هتاخد طنط دي فين؟
مهيمن ابتسامه مصطنعه : هفسحها يا سكره
نايا بخوف : انت فكيت نفسك ازاي
مهيمن بنظرة حده : شكلك مش عارفه انا مين
نايا بخوف : لا ما انا عارفتي
فلاش باااك
نايا نزلت عربية الترحيلات
مهيمن طلع المفاتيح بتاعته من جيبه و كان فيها اله حاده صغيره فتح بيها الكلبش بيفتح الباب كان مقفول بالمفتاح كان بيحاول يفتحه اول ما اتفتح لقى اللوا في وشه
اللوا بيكتم ضحكته : العسكري جالي و قالي انك في المكتب و مققول عليك
مهيمن بعين كلها شر بص للعسكري : تعرف لو كنت فضلت شبه الخيال كنت نسفتك( و يبص للوا و يدوس ع سنانه ) هي فين؟
اللوا يعمل نفسه مش فاهم : هي مين!
مهيمن بنرفزه : اللي بسلامتها شايفه نفسها زينه
اللوا انفجر من الضحك : زينه نزلت تحرر البنت من المافيا
مهيمن سابه و نزل قابل الظابط محمد اخد عربيته
بااااك
نايا بخوف : مهيمن افهم ، و الله ماكنتش اقصد بس كنت عايزه اقنعك انى اقدر و اهو قدرت
مهيمن بعصبيه و يقرب عليها : انا تكلبشينى و تخلينى شبه العصفوره جوه القفص
نايا بخوف و ترجع ل ورا : اوعى تقول ع نفسك كده ده انت صقر اسد لا انت طرزاااان
مهيمن بنرفزه : و انا هفرجك طرزان ممكن يعمل ايه يا مدام
نايا ترفع صابعها و تشاور ع نفسها و تحركه : انا كده مش متفاءله
مهيمن يزقها ع العربيه و يحط ايده ع العربيه و هي في النص : اعتذرى و قولى مش هتدخلى المركز تانى
نايا بحده : انسى
مهيمن بعصبيه يضرب العربيه بأيده : متنرفزنيش عشان مندمكيش
نايا حطت صابعها ع دماغه : طلعنى من هنا و مش هتتنرفز و هترتاح
مهيمن نزل ايده خافت و كشت في نفسها
مهيمن مسك ايدها بحنيه و حطها ع قلبه : بس لو طلعتك من دماغى مش هقدر اطلعك من قلبى مش هقدر اشوف فيكى اي وجع او رصاصه ، الرصاصه قبل ما هتصيبك هتصبنى ، نايا انا بحبك حب عمرى ما حبيته لحد حتى مراتى الله يرحمها عمرى ما قلبى دقلها ، ياريت تقدرى حبى ليكى و ترحمى قلبى
نايا كان نفسها تترمى في حضنه بس عنادها و كبريائها منعوها سحبت ايدها و اديته ضهرها : مش هسيييب المركز يا مهيمن خليك معايا ع الوضع ده
مهيمن بعصبيه خبط العربيه بأيده جامد : و انا مش هقبل بالوضع ده ، و افضل كمان مع واحده عنيده و دماغها عايزه تتكسر اعتذري يا نايا
نايا بعند و صوت عالى : إلاااء
مهيمن حاول يهدى نفسه و يمسح وشه
نايا بهزار : حاسب بس تلخبط وشك و انت بتمسحه كده
مهيمن بصلها و مره واحده شالها فوق العربيه و نايمها و ربطها
نايا تكلم نفسها : يا لهوووى هتعمل فيا ايه يا خربيت اللى يزعلك
مهيمن سمعها : ماتقلقيش ده انتى قلب قلبى همرجحك و اشهيصك
نايا تعوج شفايفها و تقول بهزار : اااااه مش تقول كده من بدرى و انا اللى فكرااااااا
مهيمن بضحك غيظ : لا اوعي تفتكرى غلط و نزل و ساق العربيه
نايا تصوت بخوف : يخرب عقلك
مهيمن : اعتذرى هنزلك
نايا تغلب خوفها و تقول بهزار : القعده هنا تحفه وااااااو
مهيمن اتعصب و ساق بسرعه
نايا تصوت
مهيمن : هتعتذرى
نايا بضحكة عيظ : الهوا بيزغزغنى
مهيمن ساق اسرع
نايا بصويت : لا لا لا
مهيمن : هتعتذرى
نايا : ما قولتلك الجو هنا حلو اووى بس في حشرات بتدخل جوه بوقى
مهيمن بعصبيه : ماشى يا نايا (و فضل سايق)
****
في بيت فادى
روح ع بيته بردو مالقاش دانيه قعد بتعب و حط الفون و المفاتيح ع الترابيزه و رخى اعصابه و فرد نفسه ع الكنبه كلم نفسه و بعدين معاكى يا دانيه اعمل معاها ايه بقى اتعدل في قعدته مسك الفون و اتصل ع مامتها
سوسن باستغراب و بصت ل دانيه : ده جوزك
دانيه بلامبالاه : ما تردى عليه
سوسن ب انشغال : شوفيه عايزه ايه ايدى مشغوله
دانيه ببرود : و انا مالى هو متصل عليكى مش عليا و قامت دخلت اوضتها ترسم
سوسن ردت ع فادى : الو يا حبيبي ، عامل ايه؟
فادى بضيق : الحمدلله هي دانيه عندك
سوسن بإحراج و تكلم نفسها : يادى الكسوف شكلها ماقالتلهوش بردو
فادى : ماما سمعانى
سوسن تبرر الموقف : اه سمعاك يا حبيبي ، اه عندى انا كنت تعبانه شويه و هي لما كلمتنى و عرفت جت ع طول
فادى ابتسم بحزن و حس بكدبها و كلم نفسه عمرى ما اتوقعت انك تكدبى عليا
و كلم سوسن : ع العموم سلامتك ، قولى ل دانيه خليها معاكى براحتها و لما تحب ترجع البيت خليها تكلمنى و انا اجيلها اخدها
سوسن : طيب تعالى اقعد معانا شويه و اتغدا و تبقى خدها و انت مروح
فادى بوجع : معلش تعبان و عايز انام
سوسن بإحراج : طيب تعالى يابنى اتغدا حتى و ادخل ريح هنا براحتك
فادى بص ع السفره اللى عليها بواقى الاكل في البيت عنده : متحرمش منك دانيه عملت الغدا قبل ما تنزل تسلميلى عايزه حاجه
سوسن ارتاحت شويه : تسلملى يا حبيبي
سوسن قفلت الفون و دخلت ل دانيه الاوضه : انا كنت ناويه اقفل مع فادى و اجى ابهدلك بس اللى صبرنى انك عملتيله اكله قبل ما تنزلى
دانيه بصت بعدم فهم : اكل ايه اللى بتتكلمى عنه
سوسن : اكل جوزك الغدا يعنى بتاعه
دانيه ببرود : انا ماعملتش اكل
سوسن : يعنى هو بيدارى ع هبلك و انتى بارده مابتحسيش انتى يا بت مالك و مال جوزك
دانيه بنرفزه : هو بقى سيادته بيتريق عليا و بيقول عملتله اكل
سوسن باستغراب : بيتريق ! انتى يا بت هبله هو بيحاول يخلى شكلك كويس و انتى ديب فريزر متحرك
دانيه ببرود : ماما لو سمحتى انتى ماتعرفيش حاجه
سوسن بهدوء : طيب عرفينى
دانيه بوجع : فادى بيخونى
سوسن بصدمه : ازاي و انتو لسه متجوزين !
دانيه بدموع : ما ده اللى قاهرنى
سوسن حضنتها : طيب اهدى كده و خليكى عاقله حاولى تتكلمى معاه و قربيه منك
دانيه بتعب : ان شاء الله وفضلت ترسم
*******
عند مهيمن
وصل المركز و نزل و ساب نايا مربوطه
عمرو قابله : شفت نايا ؟
مهيمن بضيق : عايز منها ايه؟
عمرو : البنت اللى كانت مخطوفه بتعيط جامد و عيزاها
مهيمن بلامبالاه : انزل فكها من عربية محمد بيه
عمرو تنح
مهيمن بعصبيه : هتتنح كتير
عمرو بتساؤل : و مين ربطها؟ اقصد ليه ااا !! يعنى حصل ايه؟
مهيمن مشى و سابه
عمرو نزل من المركز وراح عند العربية وطلع فكها : حصل ايه ؟
نايا بضيق : المجنون ربطنى و بيقول عليا انا مجنونه ده هو لوحده مورستان
عمرو بضحك : و الله الراجل كان عاقل و هادى و بيتحكم في اعصابه لكن من ساعة ماعرفك..........
نايا نطت من ع العربيه : سكت ليه ما تكمل ، تقصد ان انا اللى بهت عليه و ربنا ماهسيبك و طلعت تجرى وراه لحد ما طلعت و سمعت صوت البنت بتعيط
عمرو وقف و ضرب دماغه بشويش : اه صحيح البنت بتعيط جامد عليكى
نايا ضربته ع كتفه : ماقولتش ليه من بدرى و سع كده
عمرو وقفها : انتى عملتى فيها ايه؟
نايا تظبط هدومها و بفخر : عشان تعرف انى حووونينه (و دخلت الاوضه لقت مهيمن شايلها و بيحاول يديها شوكولاته البنت اول ما شافتها خلت مهيمن نزلها و طلعت تجرى عليها حضنتها)
نايا شالتها : كده ابعد عنك خمس دقايق ارجع الاقيكى بتعيطى
مهيمن ادا الشوكولاته ل نايا و بصلها بحده : ورايا ع المكتب اهلها هناك
نايا مسحت دموع توتا : عيزاكى تبقى هيرو و تبقى قويه قدام ماما و بابا و تقولى انك قتلتيهم كلهم اتفقنا
توتا حضنتها جامد و بعين مكسوره و فيها الدموع : متسثيبينيث
نايا تحضنها و تطبطب عليها : انا معاكى يا حياتي و اول ما دخلت مكتب مهيمن يالا نشجع البطله اللى حاربت كل المافيا لوحدها
توتا كانت خايفه و مامتها اخدتها : كويس انك رجعتيلى يا توتا
حسام بتريقه : لا واضح يفرق معاكى رجوعها اووي ما انتى طول اليوم رمياها
جهاد بعصبيه : و الله انا ببقى سيباها في اكبر حضانه و ببقى مطمنه عليها جدا ، شايف البنت بقت عامله ازاي بسببك
حسام بعصبيه : بسببي انا؟ بقت كده ، و الله اللى زيك ما ينفعش يبقى ام اصلا
جهاد تنزل توتا و تحط ايدها في وسطها : و حضرتك اللى ينفع يبقى اب ، هي البنت اتخرست من شويه كله بسببك
نايا كانت متنحه و بتبص ل كل واحد شويه و اول ما سمعت اتخرست لسه هتتكلم : لا هي ...
توتا تغمزها انها متقولش
مهيمن قعد و حط رجل ع رجل و فضل يبصلهم و مستغرب جدا ان ازاي حد معاه طفله قمر كده و يفضلو يتخانقو حتى ميقدروش شعورها و انها كانت مخطوفه
حسام باستغراب : ب سببي انا !
جهاد : انت يادوب بنك تقدر تقولى تعرف عنها ايه
حسام بصوت عالي : البنك اللى مش عاجبك دلوقتى جربى اقعدى يوم من غير فلوسه و شوفي نفسك هيحصلك ايه
جهاد بنرفزه : انت بتزلنى بفلوسك يا حسام
حسام بعصبيه : اعتبري اللى تعتبريه
جهاد بغباء : ماشي يا حسام و بنتك عندك اهي وريني هتحافظ عليها ازاي انا هسيبهالك عشان تقدر قيمتي و تعرف اذا كنت بعمل ولا لا
حسام بغباء اكبر : و انا مش عايز اي حاجه من ريحتك (و يخرجو الاتنين و كل واحد يمشى في طريق عكس التاني)
نايا بصت ع الباب : هو ده فيلم هندي صح ، انت ياعم انت خد هنا انتى يا طنط
مهيمن بص للبنت و شاف دموعها متحجره في عنيها قلبه وجعه جدا شالها و باسها و اداها ل نايا و قرب من ودنها هديها هروح اجيبلها حاجات حلوه
نايا اخدتها و هزت راسها ل مهيمن ب ماشى
وتقول بهزار : مال القمر زعلان؟
توتا بنرفزه : كل ده و لثه بتثألى
نايا : دول بيهزرو
توتا : اه ما انا عرفاهم كويث
نايا مستغربه للباقتها في الكلام و شقاوتها اللى تخطف العقل : ايه رأيك تبقى بنتى انا
توتا حضنتها جامد : انا حبيتك اووى انتى بتهزرى معايا و بتتكلمى مث بتزعقيلي زيها كل ما اتكلم
نايا حضنتها : يا قلبى ، بس انتى جميله و عسوله و الكلام معاكى بيبقى ممتع جدا بس ماما بتبقى مش فاضيه
توتا : انتى ماما
نايا : يا حبيبتى و انا موافقه
توتا : نختار بابا بقى
نايا بهزار : بس ياريت يكون مز كده و لذيذ زينا مش عايزين واحد كشرى
توتا : نفكر مع بعض مين مين
يدخل مهيمن توتا تجرى عليه ده بابا
نايا بصوت واطى : مالقتيش غير ده يبقى ابوكى بقولك ميكنش كشرى و مز
توتا : هو ده ، اذا كان فثحك انتى يا كبيره يا عاقله مش هيفثحنى انا يا ثغيره
مهيمن يشلها و يبوسها في خدها : ده انا هفسحك احلى فسحه و ادالها عروسه و شنطه فيها حاجات حلوه كتير (و كلمها في ودنها ) بس قولى ل نايا تروح معانا
توتا تديلو البسكوت يفتحه : تقصد ماما
مهيمن بص ل نايا و ابتسم و فتح البسكوت و ادها ل توتا و يقول : هي بقت ماما
توتا تاكل بسكوته و تهز راسها ب اه
مهيمن : يالا يا توتا زي ما اتفقنا
توتا تروحلها تمسك هدومها و تشدها : انا عايزه اتفسح
نايا بحنان : بس كده عونيه ، بس اخلص الاجراءات و اشهيصك
توتا تشاور ع مهيمن : مع بابا و انا و انتى
نايا تنزل ل مستواها و تقعد ع ركبتها و تكلمها في ودنها : سيبك منه انا هشهيصك
توتا : لا معاه انا نفسى اخرج مع بابا و ماما مابيتخنقوث و يركزو معايا زيكم كده
نايا تضحك ضحك هستيرى : ده اللى انا و مهيمن مابنتخانقش
توتا تكشر : انتو كمان بتتخانقو؟
مهيمن ينزل هو كمان لمستواها و يقعد ع ركبه و نص : انا ابدا( و يبص في عين نايا ) انا حنين اووى
نايا بنرفزه : يعنى انا اللى بتخانق مع نفسى مجنونه انا مثلا
مهيمن يبصلها و يرفع ايده باستسلام و يغمز ل توتا : شوفتى انا برئ اهو و يشاور ع نايا
نايا : ايه ده انا اللى طلعت بعبع
توتا و مهيمن يهزو راسهم ب اه
مهيمن : اثبتى بقى انك حنينه شبهى
نايا هرشت في شعرها و ضربته في صدره من غير ما توتا تاخد بالها و تقول ل توتا معاكى طبعا يا قمر و عشان اثبتلك انى كيوت و بابا ده الشرير
و قامت راحت مكتبها تقفل في القضيه
********
عند فادى
فادى جه ع نفسه و اتصل ع دانية / دندون عامله ايه؟
دانيه : الحمدلله
فادى : هتباتي عند ماما ولا اجيلك اخدك
دانيه : اه هبات تعبانه شويه و برسم رسمه لسه مش خلصتها
فادى : ماشى يا عيوني ماتسهريش عشان ماتتعبيش اكتر
دانيه ببرود : ان شاء الله
قفل فادى و كان زهقان جدا و كلم نفسه : ابو الجواز ع اللى عايز يتجوز ايه النكد ده
********
عند نايا
خلصت شغلها قامت راحت مكتب مهيمن لقت مهيمن بيلعب مع توتا و بيضحكو جامد ابتسمت ليهم
مهيمن بص عليها : اخيرا شفت ابتسامتك
نايا تجاهلته و بصت ع توتا : انا خلاويص بس بصى يا توته لازم نروح المستشفى الاول نزور عمو نضال المسكين اللى اخد رصاصه
مهيمن بخضه و قام من ع الارض : هو نضال اتصاب
نايا : اه
مهيمن بصوت عالى و نرفزه : و مابتقوليش ليه من بدرى
نايا : هو انت ادتنى اي فرصه اتكلم ، ع العموم ماتقلقش دي رصاصه في كتفه
مهيمن : يعنى ايه مقلقش اي حد من الفريق ده يهمنى اووى و بعتبرهم كله اخواتى مش مجرد فريق
نايا ابتسمت : طيب يالا نروحله (و نزلو و عمرو نزل معاهم)
عمرو باستغراب : البنت لسه معاكم ليه
نايا : هقولك بعدين
عمرو فضل مستغرب طول الطريق وجود توتا مع نايا
*************
عند شادي و فريده
كان معاهم سمسار بيفرجهم ع الفلل لحد ما فريده وقفت عند فيلا فيها بسين ع شكل قلب و جنينه صغيره كلها ورد احمر و بينك و ابيض و النجيله الخضرا في الارض كلها و الفيلا نفسها متكونه من دورين الدور الاول كله رسيبشن و الارضيه بورسلين و الدور التانى اربع اوض و الارضيه باركيه
فريده : الله الفيلا دي حلوه اووى
شادي مسك ايدها بحب : يعنى عجبتك
فريده : اووي
شادي بص للسمسار : تمام هناخد دي
السمسار : مبروك يا دكتور مبروك يا هانم
فريده و شادي : الله يبارك فيك
راحو مقر شركه التسويق بتاع الفيلا و خلصو الورق و بقت ملكهم ( الفيلا كانت جنب فيلا مهيمن بالظبط)
شادي اتصل ب مهندس ديكور عشان يظبط الفيلا و يشوف هتاخد وقت قد ايه و قاله شهرين
شادي : يالا نروح ل سوسو عشان نقولها و نتفق ع ميعاد و ننزل نشتري الفستان
فريده : يالا بينا
ركبو العربيه و فريده كانت عماله تهزر و ترقص من الفرحه
و شادي كان فرحان اووى بشخصيتها المرحه
*********
في المستشفى
دخل مهيمن و عمرو و نايا و توتا
اول ما دخلو المستشفى عمرو واقف تنح نايا اخدت بالها منه راحت وقفت جنبه و بصت في نفس الاتجاه بتاعه : شايفه حاجه يا بت يا توته
توتا تشاور بأديها : فيه مزه هناك اهى
نايا خبطته : بتبص ع ايه يا مش محترم
عمرو بسرحان : شايفه البنت اللى هناك دي هي نفس البنت اللى جت مره تسأل ع نضال
نايا تبص تلاقى بنت قاعده ع كرسى و بتقرأ قرأن و لابسه حجاب كبير اسود و عبايه واسعه جدا سوده حتى الشوز اسود و وشها بدر منور و الاسود بيزيد بياضها و جمالها
نايا تحط ايدها ع دقنها : و انت لسه فاكر شكلها
عمرو ب ابتسامه : عيب عليكي صورتها اتحفرت في عقلي من اول مره
نايا : ماشي يا كزانوفا عصرك
عمرو : شكلها مش سهله و خايف اكسف نفسى ما تروحي كلميها انتى و عرفيني عليها
نايا بصوت رجولى : و انا مالى و دخلت ل نضال
عمرو : ماشى يا نايا مردودالك و دخل وراها
كان في الاوضه نضال نايم ع السرير و قالع التيشرت و كتفه مربوط و ويزو قاعده اخر السرير و ام و ابو ويزو واقفين جنبه و مهيمن واقف جنبه الناحيه التانيه
نايا وقفت جنب مهيمن و تقول برقه : السلام عليكم
الكل و عليكم السلام
نايا تبص ل نضال و بنفس الرقه : حمدلله ع السلامه
مهيمن يبصلها و يقول بصوت واطى : من امتى الرقه دي
نايا بثقه : طول عمرى رقيقه بس البعيد مش بيحس
نضال كان بيبصلهم و يقاطعهم : لا اله الا الله ( يبص ل نايا ) الله يسلمك يا نايا تشكرى ع السؤال
مهيمن رفع حاجبه و شاور ع نفسه : ده انا
نايا تهز راسها ب اه
نضال : يا كابتن بتقول البعيد انت لازق في امها ، اهدو كده حوالينا ناس
عمرو ميل ع نضال : ما بيستروش ابدا
مهيمن سمعه و اتضايق
ويزو تغير الموضوع : انتى نايا
نايا : ع حسب الواد ده قالك عليا ايه
نضال : واد برستيجى راح في الوبا
فوزي : اسيبك مع ضيوفك بعد اذنكم
رانيا : خدنى معاك
نايا برقه : ايه يا طنط احنا جينا مشيناكم
رانيا : لا والله ، هطلع اشوف رنا عشان ما تبقاش لوحدها
الباب خبط و دخلت رنا اول ما دخلت لفتت كل انتباه اللي في الاوضه
عمرو بصلها و تنح
رنا تبص للارض : ماما همشى انا عندى دار
رانيا : همشى معاكى ثانيه اسلم ع نضال
فوزي : لا خليكى معاهم و انا هوصلها و اروح الشركة و بص ل نضال : تقوم ب الف سلامه يا بطل و سلم ع مهيمن و نايا و ميل ع توتا : مع سلامه يا قمر
توتا بدون فهم : انا توتا مش قمر
كلهم ضحكو
فاروق بضحك : الغلط ع بابا المفروض كان سماكى قمر عشان انتى قمر
توتا تبص ل مهيمن و تشد ايده : صح انا قمر
مهيمن نزل ل مستوى توتا : و احلى كمان انتى و (فكر شويه و بص ل نايا و سرح في عينها اللي غرق فيها و نسي هو فين ) عارفه الطبيعه اللى فيها كل حاجه حلوة انتى الطبيعه ذات نفسها
انتى السما الصافيه في هدوئك ، انتى الورده المفتحه لما بتبتسمي اللي بتخطف نظر اي حد ، انتى الاشجار في حنيتك اللى الواحد بينسى نفسه في حضنك ، و كشر وشه انتى الجبل في عز قوتك ، انتى البحر في غضبك
قال كلماته وهو مغيب زي المتبنج و كل حرف طلع من قلبه كان يقصد بيه نايا
نايا عينها دمعت و بصت الناحيه التانيه الكل باصص عليهم و كلهم في حالة صمت
توتا تقطع الصمت و تقول بفرحه : انا كل ده يا بابا
مهيمن نزل عينه من ع نايا و بص ل توتا : طبعا يا قلب بابا
عمرو و نضال : بابا !!!!
مهيمن غمزلهم سكتو
توتا بفرحه : مع انى مث فاهمه اللي قولته بث مبثوطه (و باسته ع خده)
فرزي بضحك : ده انت شاعر يا عم ليها حق بنتك مايعجبهاش القمر
مهيمن اتحرج و مش عارف قال كده ازاي ابتسم ليه و سكت و كلم نفسه و ملامحه مكشره ايه اللى انا قولته ده و من امتى بقول كلام غزل و ملامحه اتغيرت و ابتسم و بص ل نايا حد يبقى معاه نايا و ماينطقش عينهم اتقابلت مع بعض و كل واحد عينه مليانه شوق و حب و اشتياق
نايا بصتله كتير و غمضت عينها تحضنه بيها مهيمن حس بكل حرف هي عايزه تقوله و فرح اووي انها مقدرتش تسيطر حتى ع عينها اللى بتصبره ع قسوتها و عنادها
نضال بيتكلم مع ويزو و رانيا
و فوزى بيتكلم مع توتا و عمرو باصص ع رنا اللى باصه في الارض
فوزى يكلم نايا و هي سرحانه مع خيالها
مهيمن قرب عليها خبطها : فوزى بيه بيكلمك
نايا تتخض و تركز و تبص ل فوزى : سورى كنت بتقول ايه
فوزى : ربنا يباركلكم في البنت اللمضه دي
نايا بصت ل توتا و بصتله : و يبارك في عمر حضرتك
فوزى سلم ع نضال و مهيمن و نايا و بيمد ايده ل عمرو يسلم عليه لقاه هو كمان في اللالا
نايا تخبطه : عمو بيسلم عليك
عمرو يركز و يسلم عليه
فوزى : انتم كلكم مالكم
عمرو ب ابتسامه : لا ابدا مافيش
فوزى : ربنا معاكم يا ابطال
و نزل و وراه رنا
نايا تهرب من عين مهيمن و تبص لعمرو
: ايه اللى اخد عقلك
عمرو : هو اتاخد بس ده اتخطف بجمالها
و يبص ل رانيا : دي اكيد رنا
نايا : شكلك لماح ايه الذكاء ده كله
رانيا ضحكت ع نايا و بصت ل عمرو : اه هيا
عمرو : معلش ممكن سؤال
رانيا : اتفضل
عمرو : هي مالها حاسس انها اااا يعنى عينيها حزينه و وشها دبلان مع انه بدر منور
نايا بتريقه : ها و ايه كمان ، طيب لحظة ايدها بتعيط من الجوانتى و رجلها بتكح تراب من الجزمه يا جزمه
عمرو خبطها و بتريقه : لذيذه
رانيا بضحك : انتى فظيعه ، و تبص ل عمرو مالهاش بس هي بتحب تقعد لوحدها
عمرو بمعاكسه : و حد يسيب القمر ده لوحده
ويزو بصتله : الله ، احنا بنعاكس
عمرو بضحك : هو انا كده بعاكس انا بقول الحقيقه
نايا بضحكه صفرا : طيب خف
توتا تشد هدوم مهيمن : بابا يوووو بقى يالا بقى انا زهقت اوووف
مهيمن بضحك : كل ده طيب يالا بسرعه
توتا : يالا يا ماما بقى
نايا : الناس دي صدعوكى انا عارفه يالا
عمرو و نضال بصو ل بعض : بابا و كمان ماما !!
نايا بضحك : امال ايه
نضال : مش دي البنت ال...
نايا قاطعته : هي
نضال : طيب ازاي بابا و ماما فهمينى
نايا : هفهمك بعدين يا رزل سلاموووز
مهيمن شال توتا و مشى و نايا مشيت جنبه
وصلو عند العربيه و مهيمن فتح الباب اللى ورا و دخل توتا ربط الحزام و نايا قعدت قدام و هو لف ركب و دور العربيه
مهيمن بص ل توتا في المرايه : الانسه تحب تروح فين؟
توتا بفرحه : الملاهى
مهيمن يبص ل نايا : و المدام تحب تروح فين؟
نايا : بينا ع الملاهى مرسى ابو العباس
مهيمن : اوكي و اتحرك بالعربيه
********^^^
في بيت سوسن
فريده دخلت البيت فرحانه جدا : مامتي يا مامتي احنا لقينا فيلا
سوسن تطلع من المطبخ : مبروك يا حبيبتي ربنا يسعدكم يا رب و بصت ل شادي مبروك يا حبيبي
شادي راحلها حضنها و باس راسها : الله يبارك فيكى يا ست الكل انا هفضل ادعيلك عمرى كله ع اجمل هديه هديتيهالي
دانيه طلعت ع صوتهم و ع وشها ارهاق و تعب قالت بهزار : اخيرا هفرح فيكم احم اقصد بيكم
شادي بص ل فريده بحب و رجع بص ل دانيه : افرحى براحتك زي ما تحبي
سوسن بهزار : عارف ترجع تشتكي من هيافتها بعد الجواز هعمل فيك ايه
شادي بضحك : انا اشتكي ده انا هصدق لما ادخلها القفص بتاعي و تبقى سجينه فيه
فريده بحب : منحرمش منك ابدا يا عمري يا رافع معنوياتي
شادي حط ايده ع كتفها و بص ل رانيا و دانيه : عايزكم تختارو معاد الفرح و تحبو يكون فين ولا اقولكم فين دي مفاجأه
فريده : لو من بكره معاك
شادي : ياريت كان ينفع ماكنتش اسيبك ابدا
سوسن : يابت اتقلى شويه
فريده تبص ل شادي بمشاكسه و تقرصه من خدوده بشويش : اتقل ع عمرى انا ، مستحيل
شادي بصلها بابتسامة عاشق : احلى مافيها صراحتها و مشاعرها الواضحه ، بس وردة حياتي هتبقى العروسه و بس مش عايزها تشغل بالها ب اي حاجه تانيه
فريده بهزار : ايوه صح انا لازم اعمل فيها عروسه
شادي بحب : تعملي ! انتى من صغرك شبه العروسه اللعبه و دلوقتي جه الدور تبقي عروسه بجد و ملكة حياتي
فريده تبص ل مامتها : سامعة الكلام ، ازاي بقى اتقل ع اميري
سوسن تدعي الزعل : يعنى اطلع انا منها
شادي ساب فريده و راح ل سوسن باس ايدها : انتى الخير و البركه بس سيبيها براحتها
سوسن : انا هسيبكم خالص و ادخل اعمل الاكل
شادي : لا نختار معاد الاول
سوسن بحب : اللى يريحكم يا حبيبي شوف ايه يناسبها و شوف والدك و مشاغله انا فاضيه وقت ما يكون مش هيكون ورايا حاجه
شادي : خلاص ماشي نشوف بابا
دانيه كانت قاعده بصه عليهم و تكلم نفسها
يجي فادى يتعلم اللى مش فالح في حاجه غير الشغل قامت من ع الكرسي : هدخل اكمل رسم ع ماتتفقو ع معاد الفرح بس يا ريت ننجز
شادي بصلها و ابتسم : ماتختاري انتى و ريحينا
دانيه بمشاكسه : اختار انا ! و افضل افكر و يطلع عيني و حضراتكم تبقى دماغكم صافيه و تفضلو تحبو في بعض
فريده و شادى هزه راسهم ب اه
دانيه : لا اشغلو دماغكم شويه و طلعت لسانها ليهم و دخلت الاوضه
شادي بص ل فريده : مش هفكر برده في حاجه نتصل ع بابا هو يختار
فريده غمزتله : بيس يا مان
اتصل ع باباه و عرفه ان الفيلا هتخلص بعد شهرين و باباه قاله يكون بعد شهرين ونص
********
كفايه بقى رومانسيه ندخل ع العنيده
اول ما وصلو مرسى ابو العباس نايا و توتا فضلو يجرو ورا بعض ، مهيمن حس انه بين طفلتين مليانين نشاط و طاقه تكفى العالم كله
فضل واقف مكانه بس مخلى عينه عليهم عشان ياخدو راحتهم و كل واحده تختار مرجيحه شويه لحد ما نايا ركبت المركب و كانت بتتمرجح و هي مبسوطه و توتا كانت معاها بس قاعده اول ما تزلو بصت ع مهيمن و كان نفسها يكون قريب منها و يلعب معاهم ميلت ع توتا تكلمها في ودنها : مش واخده بالك بابا سرحان و مش بيلعب معانا
توتا : عادى يا ثتى ثيبيه يالا نلعب
نايا : لا لازم يلعب معانا
توتا : طب روحى قوليله بثرعه عثان نلعب بقى
نايا : لا روحى انتى و اوعى تقوليله انى انا اللى قولتلك
توتا : هروح بث عثان نخلث و نلعب
نايا بضحك : ماشى يا لمضه
توتا جريت ع مهيمن بفرحه كبيره اول مره تدخل قلبها مهيمن عينه عليها و فرحان ع فرحتها فجأه شاب وزنه تقيل بيجرى اتكعبل في توتا و وقعت و هو وقع عليها مهيمن اتنفض من مكانه و جرى بسرعه و نايا تنحت مكانها و فضلت تصوت
